รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 456

คำถามของเสี่ยวหานทำให้อิ๋นอิ๋นตกอยู่ในห้วงความคิดอันลึกซึ้ง

“นายต้องการหลักฐานอะไรล่ะ?”

สำหรับอิ๋นอิ๋น ความสัมพันธ์ของเธอกับฟู่สือถิงไม่ต้องใช้หลักฐานใดใด

ฟู่สือถิงเป็นพี่ชายของเธอและเธอก็คือน้องสาวของฟู่สือถิง มันเป็นเช่นนี้มาโดยตลอด

เสี่ยวหานถาม “เธอบอกว่าเธอเป็นน้องสาวของฟู่สือถิง แล้วทำไมถึงไม่มีชื่อเธออยู่ในทะเบียนบ้านของเขาล่ะ? เธอมีบัตรประจำตัวหรือเปล่า? แสดงบัตรประจำตัวของเธอให้ฉันดูหน่อยสิ”

อิ๋นอิ๋นไม่รู้ว่าตัวเธอมีบัตรประจำตัวหรือเปล่า

แต่เธอสามารถไปขอจากพี่ชายของเธอได้

“ฉันจะไปเอาหลักฐานมา!” เธอรับปากกับเสี่ยวหาน “ว่าฉันเป็นอาของนาย”

เธอเชื่อสิ่งที่ป้าฟางพูดอย่างไร้ข้อกังขา

เพราะป้าฟางบอกว่าแม่ของพี่ชายคือแม่ของเธอและพี่ชายของเธอก็ยืนยันเรื่องนี้เช่นกัน

เธอและพี่ชายมีแม่คนเดียวกัน ดังนั้นจึงแน่นอนว่าพวกเขาเป็นพี่น้องกัน!

“ฉันจะไม่ยอมรับเว้นแต่เธอจะหาหลักฐานมาได้!” เสี่ยวหานพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็เดินออกไปพร้อมกับจานอาหาร

อิ๋นอิ๋นมองตามหลังเขาด้วยความกังวลและไม่พอใจเล็กน้อย

น่าเสียดายที่พี่ชายของเธอยังไม่มา ไม่อย่างนั้นเธอจะสามารถขอหลักฐานจากเขาได้ในตอนนี้เลย

เสี่ยวหานกลับมาหาไมค์

ไมค์ถาม “อิ๋นอิ๋นคุยอะไรกับเธอ ฟู่สือถิงบอกว่าจะไม่มาไม่ใช่เหรอ? แต่อิ๋นอิ๋นก็อยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าฟู่สือถิงจะมาร่วมงานแต่งงานในวันนี้ด้วย”

เสี่ยวหานพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “เธอไม่ได้พูดอะไรครับ”

เมื่อไมค์เห็นว่าอิ๋นอิ๋นมองมาแบบนี้ เขาก็ใจอ่อนลง “จริง ๆ แล้ว เราไม่จำเป็นต้องใจร้ายกับคนที่มีปัญหาทางสติปัญญาขนาดนั้นเลย…”

เสี่ยวหาน “เธอไม่ได้โง่เหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ”

ไมค์ “อ้อ ฉันไม่สงสัยในทักษะทางการแพทย์ของแม่เธอเลย”

เสี่ยวหานดูภูมิใจ

ไมค์ “แต่ดูเหมือนระดับสติปัญญาของแม่เธอจะลดลงนะ คงเห็นแล้วว่าเธอผอมลงอย่างกับอะไรดีเพราะช่วงนี้เธอไม่ยอมกินอาหารดี ๆ… ถ้าฟู่สือถิงอยากจะลักพาตัวเธอก็คงไม่ต้องเปลืองแรง…ไม่ออกกำลังกายก็ว่าแย่แล้ว นี่ยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวอีก?”