รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 463

เขาเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วยืนขึ้นรอให้เธอเดินมา

“คุณอยากคุยอะไรอีก?” เธอเดินไปที่บันไดเพื่อจะขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบน

“คุณจะไปนอนแล้วเหรอ?” เขามองร่างเพรียวบางของเธอ หนามในหัวใจหายไป

“ใช่ แต่ถ้าคุณอยากคุย ฉันอยู่คุยกับคุณก่อนได้” เธอยืนอยู่บนบันไดเพียงเพราะไม่อยากอยู่ใกล้เขามากเกินไป

เธอรู้สึกไม่ดีที่ได้กลิ่นของเขา

แม้ว่าพวกเขาจะคุ้นเคยกันดี แต่โชคชะตาก็ทำให้หัวใจของพวกเขาห่างเหินกัน

“ไปนอนเถอะ!” เขานั่งลงบนโซฟา “ผมจะนั่งต่ออีกสักพักแล้วค่อยกลับ”

“อืม...” เธอละสายตาจากเขา แล้วเดินขึ้นไปชั้นบนทีละขั้น

หลังจากที่เธอขึ้นไปยังชั้นบน เขาก็ลุกขึ้นจากโซฟา

เขาตระหนักได้ว่าเขาเอาแต่ใจตัวเองและเห็นแก่ตัวเกินไป

เขาไม่เคยเข้าใจว่าเธอต้องการอะไร

เขาคิดว่าเขาได้ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเธอแล้ว และเขาก็เอาแต่ตำหนิเธอที่ทำให้เขาผิดหวัง

ความจริงก็คือสิ่งที่เขาให้ไปนั้นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

และสิ่งที่เธอต้องการเขาก็ไม่เคยให้เธอเลย

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง เขาคิดว่าเธอคงจะหลับไปแล้ว เขาจึงเปิดโทรศัพท์มือถือโทรหาแพทย์ประจำตระกูล

“คุณฟู่ ยินดีด้วยที่ได้เป็นพ่อคนแล้ว” แพทย์ประจำตระกูลพูดด้วยรอยยิ้ม

โรงพยาบาลที่เขาพาเธอไปตรวจคือโรงพยาบาลที่แพทย์ประจำตระกูลทำงานอยู่

“มีวิธีบรรเทาอาการแพ้ท้องของการตั้งครรภ์ระยะแรกไหมครับ?” เขาถามพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ไม่มีครับ” แพทย์ประจำตระกูลกล่าว “คุณวางใจได้ หญิงตั้งครรภ์จะผ่านมันไปได้ด้วยตัวเอง โดยปกติแล้ว อาการจะเริ่มทุเลาลงเมื่ออายุครรภ์ประมาณสิบสองถึงสิบหกสัปดาห์ ตอนนี้คุณฉินมีอายุครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว อีกหนึ่งเดือนอาการของเธอน่าจะดีขึ้น”

“เธอผอมจนรูปร่างแทบจะไม่เป็นมนุษย์แล้ว” นิ้วของเขากำแน่น น้ำเสียงดุดัน

“คุณพูดเกินจริงไปหรือเปล่า? หากเธอกินอะไรไม่ได้จริง ๆ เธอสามารถทานสารอาหารทดแทนได้ เธอเป็นหมอน่าจะรู้เรื่องนี้ดี” แพทย์ประจำตระกูลกล่าว “เว้นเสียแต่เธอจะไม่ต้องการเด็กคนนี้…”

“เธอไม่ต้องการเด็กคนนี้จริง ๆ นั่นแหละ”