รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 469

เมื่อคืนฟู่สือถิงนอนไม่หลับทั้งคืน เขาจึงนอนต่อ

เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาก็รับสาย

“ประธานครับ ไมค์บอกว่าเขาอยากหาพี่เลี้ยงให้ฉินอันอัน ผมบอกว่าจะช่วยพวกเขาหา และเขาก็ตอบตกลงแล้ว” เมื่อคืนฟู่สือถิงถามโจวจื่ออี้แล้ว

ฟู่สือถิงบอกให้โจวจื่ออี้จับตาดูปฏิกิริยาของฉินอันอันผ่านไมค์

โจวจื่ออี้คิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเจ้านาย

เจ้านายทำแบบนี้เพราะเขาต้องการทำหน้าที่เป็นพ่อคน

ดังนั้นโจวจื่ออี้จึงตอบตกลงโดยไม่ลังเล

“อืม ฉันจะจัดการให้” ฟู่สือถิงพูดน้ำเสียงแหบแห้ง

“วันนี้ฉินอันอันอยู่ในคำค้นหายอดฮิต มีคนแอบถ่ายรูปรุ่ยลากับเสี่ยวหาน และบล็อกเกอร์บันเทิงชื่อดัง โพสต์ว่าฉินอันอันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว และยังบอกอีกว่าเธอใช้ชีวิตสำส่อน…” โจวจื่ออี้รายงานต่อ

ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว “ไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนทำ”

โจวจื่ออี้ “ครับ ประธาน ไมค์บอกว่าฉินอันอันตื่นนอนตั้งแต่ตอนหกโมงเช้าเพราะเป็นกังวลเรื่องค้นหานี้มาก ตอนนี้เธอท้อง อารมณ์ของเธอก็แปรปรวนง่าย เธอคงโกรธมากเมื่อเห็นข่าวแบบนี้ คุณอยากปลอบใจเธอไหมครับ?”

ฟู่สือถิง “ปลอบยังไง?”

โจวจื่ออี้ “ตอนนี้เธอกินอะไรไม่ลง งั้นคุณก็ลองซื้อของขวัญไปให้เธอสักหน่อยสิครับ”

ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว “นายคิดเหรอว่าเธอจะรับของขวัญจากฉัน?”

โจวจื่ออี้ “ถึงเธอจะไม่รับ แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงน้ำใจของคุณ”

ฟู่สือถิงคิดว่าสมเหตุสมผล

เขาไม่ยอมให้เธอทำแท้ง และไม่อยากให้ทนกับความเจ็บปวดจากการตั้งครรภ์ ดังนั้นการมอบของขวัญจึงเป็นสิ่งที่ควรทำ

ที่คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์

ไมค์บอกฉินอันอันเรื่องหาพี่เลี้ยง

“ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วนะ?” ฉินอันอันขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฉันไม่ได้อาเจียนจนลุกจากเตียงไม่ได้ เด็กทั้งสองคนก็ไปโรงเรียนได้แล้ว ไม่จำเป็นหรอก”

ไมค์ล้อเธอ “เธอหาเงินได้ตั้งเยอะแยะ แต่ไม่คิดจะใช้เลยเหรอ? จ้างพี่เลี้ยงจะใช้เงินสักเท่าไหร่กันเชียว?”

“มันไม่เกี่ยวกับเงิน...ฉันคิดว่าการที่คนแปลกหน้าอาศัยอยู่ที่บ้านเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจ”

“งั้นก็ไม่ต้องหาพี่เลี้ยงที่มาอยู่ที่บ้านสิ แค่หาคนทำอาหารและทำความสะอาดระหว่างวันก็ได้”

หลังจากที่ประตูลานบ้านเปิดออกฟู่สือถิงและอิ๋นอิ๋นเข้ามาห้องนั่งเล่นอย่างรวดเร็ว

ในมือของอิ๋นอิ๋นถือถุงหนึ่งใบ

“รุ่ยลา เสี่ยวหาน! ฉันเอาของขวัญมาให้!” อิ๋นอิ๋นยื่นของขวัญให้พวกเขา และสุดท้ายก็หยิบกล่องของขวัญบรรจุภัณฑ์ที่สวยงามกว่าแล้วมอบให้ฉินอันอัน “อันอัน นี่คือของขวัญของเธอ! เธอแกะดูเร็วเข้า!”

ฉินอันอันรู้สึกยินดี

เธอเปิดกล่องของขวัญและเจอสร้อยคอเพชรราคาแพงอยู่ข้างใน

ฉินอันอันสับสนเล็กน้อย

‘ทำไมอิ๋นอิ๋นถึงให้ของขวัญราคาแพงขนาดนี้กับเธอ?’

“ฮ่าฮ่า! หนูชอบสร้อยคอเส้นนี้ค่ะ! แม่คะ หนูขอแลกได้ไหม?” รุ่ยลาขอร้อง

อิ๋นอิ๋นพูดน้ำเสียงประหม่า “ไม่ได้! พี่ชายของฉันซื้อให้อันอัน! เขาบอกให้ฉันมอบให้อันอัน!”

ฟู่สือถิงนิ่งอึ้ง

ฉินอันอันตกตะลึง