รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 475

ฟู่สือถิงงั้นเหรอ?!

ที่โรงพยาบาล

ไมค์อยู่กับฉินอันอันในห้องผู้ป่วย

โจวจื่ออี้กำลังรอฟู่สือถิงอยู่นอกประตูห้องผู้ป่วย

หลังจากที่ฟู่สือถิงเข้ามา โจวจื่ออี้ก็รีบทำให้เขาใจเย็นลงทันที “ประธาน หมอบอกว่าตอนนี้ฉินอันอันต้องพักผ่อน ไม่สามารถลุกจากเตียงได้อย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ และไม่ควรมีอะไรไปกระทบกับความรู้สึก ดังนั้น...”

“นายกล้าสั่งฉันเหรอ?” ฟู่สือถิงมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

โจวจื่ออี้แพ้ราบคาบ เขายอมจำนนและเปิดประตูห้องผู้ป่วยให้เขา

หลังจากที่ฟู่สือถิงเข้าไปในห้องผู้ป่วยแล้ว โจวจื่ออี้ก็ขยิบตาให้ไมค์เพื่อให้เขาออกมา

ไมค์เมินเฉย เงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับฟู่สือถิงว่า “เด็กไม่อยู่แล้ว”

ความรู้สึกสับสนฉายแวบผ่านดวงตาของฟู่สือถิง เขาพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “คุณออกไปก่อน ผมมีเรื่องจะคุยกับฉินอันอัน”

ฉินอันอันอยู่ในอาการงุนงง แต่เมื่อได้ยินการสนทนาของพวกเขา เธอก็หันหน้ามาทันที

โจวจื่ออี้ก้าวเข้ามาและดึงไมค์ออกไป!

ในห้องเหลือเพียงฟู่สือถิงกับฉินอันอัน

ฟู่สือถิงเดินไปที่เตียงผู้ป่วยแล้วนั่งลง เขาจับมือเธอข้างที่ให้น้ำเกลือด้วยฝ่ามือใหญ่และพูดปลอบโยน “ฉินอันอัน ลูกไม่อยู่แล้วก็ไม่เป็นไรนะ คุณไม่ต้องเสียใจไป”

คำปลอบโยนของเขาทำให้เธอพูดไม่ออกครู่หนึ่ง

เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาที่ดูทั้งเหมือนจริงและลวงตา ราวกับว่าเธอกำลังฝันดี

‘ลูกไม่อยู่แล้ว เขากลับใจเย็นขนาดนี้เชียวเหรอ?’

“ต่อไปคุณต้องกินเยอะ ๆ ดูแลตัวเองให้ดี ๆ” จู่ ๆ เขาก็ใจเต้นแรงเมื่อเห็นใบหน้าที่เหม่อลอยของเธอ

ไม่ว่าเธอต้องการเด็กคนนี้หรือไม่ แต่เธอก็ต้องอดทนกับความเจ็บปวดเพื่อเด็กคนนี้มาหลายวัน และตอนนี้ จู่ ๆ เด็กจากไปกะทันหัน เธอคงเสียใจถึงที่สุด

“ดูแลร่างกายให้ดี ๆ…” เธอพึมพำ คิ้วของเธอขมวดแน่น “แล้วไงต่อ?”

สีหน้าที่ดูอ่อนไหวของเธอดึงดูดสายตาของเขา