รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 488

รุ่ยลาตกใจจนร้องลั่น!

หลีเสี่ยวเถียนอุ้มเธอขึ้นแล้วเดินเข้าไปในบ้าน

“รุ่ยลาหนูไม่ต้องกลัวนะ! ป้าจะเรียกรถพยาบาลมาเดี๋ยวนี้แหละ!” หลีเสี่ยวเถียนวางรุ่ยลงลงบนโซฟา จากนั้นก็ค้นโทรศัพท์ในกระเป๋าและกดหมายเลข 120

รุ่ยลาร้องไห้เสียงดังอย่างควบคุมไม่ได้ “พ่อหนูตายแล้วใช่ไหมคะ? ฮือ ๆ ๆ …เขายังไม่รู้ว่าหนูเป็นลูกสาวของเขาเลย! ฮือ ๆ ๆ!”

มือข้างหนึ่งของหลีเสี่ยวเถียนโอบกอดรุ่ยลาที่น้ำตาไหลริน ข้างหนึ่งก็ต่อสายโทรศัพท์

หลังจากโทรติด หลีเสี่ยวเถียนก็แจ้งที่อยู่ จากนั้นก็วางสาย

“รุ่ยลา หนูรออยู่ในห้องนะ ป้าจะออกไปดู” หลังจากหลีเสี่ยวเถียนอธิบายแล้วก็รีบวิ่งออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

...…

ที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง

ในตอนเช้าฉินอันอันได้รับสายจากรองอธิการบดีมหาวิทยาลัยปักกิ่งว่าให้พาเสี่ยวหานมา

เสี่ยวหานคว้าแชมป์การแข่งขันรายการเด็กแห่งชาติเมื่อวานนี้

เขาไม่ใช่คนที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาผู้เข้าแข่งขัน แต่เขาอายุน้อยที่สุดในบรรดาผู้เข้าแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศ

ที่น่าตกใจกว่านั้น คือเขาชนะในระดับแชมป์

“ถึงแม้ว่าเสี่ยวหานจะกระโดดข้ามเข้ามาในรอบชิงชนะเลิศ แต่จุดประสงค์การจัดการแข่งขันของพวกเราคือการค้นหาอัจฉริยะ สำหรับอัจฉริยะอย่างเสี่ยวหาน กฎเกณฑ์ใด ๆ ล้วนสามารถผ่อนปรนได้” รองอธิการบดียิ้มและพูดว่า “คุณฉิน คุณเต็มใจที่จะส่งเสี่ยวหานเข้าชั้นเรียนอัจฉริยะของเราหรือไม่?”

ฉินอันอันอ่านคำแนะนำชั้นเรียนอัจฉริยะอย่างละเอียดแล้ว

นักศึกษาที่มาจากชั้นเรียนอัจฉริยะของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นชนชั้นสูงทางสังคมและเป็นเสาหลักของประเทศ

เธอย่อมเต็มใจให้เสี่ยวหานเข้าศึกษาต่อในชั้นเรียนอัจฉริยะ

“เสี่ยวหาน ลูกอยากลองไหม?” เธอสอบถามความเต็มใจของลูกชายเสียงแผ่วเบา

“แม่ครับ ผมแล้วแต่แม่เลย”

“เสี่ยวหาน แม่อยากหาสถานที่ที่เหมาะสมกับลูกมาตลอด ดังนั้นแม่หวังว่าลูกจะได้ทดลองอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ต่างออกไปมากขึ้น แบบนี้ลูกจะได้ค้นพบสิ่งที่เหมาะสมที่สุด” ฉินอันอันไม่ต้องการทรยศความไว้ใจของลูกชายที่มีต่อเธอ ดังนั้นจึงบอกความคิดของตัวเองให้เขาฟัง

“คุณฉิน คุณไม่ต้องกังวล ให้เสี่ยวหานทดลองเรียนกับพวกเราก่อนแล้วค่อยตัดสินใจอีกทีก็ได้” รองอธิการบดีพูดอย่างใจดี