รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 517

“ทำไมพวกเธอสองคนต้องนอนห้องเดียวกันด้วยล่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนจับประเด็นสำคัญได้เก่งมาก

ฉินอันอัน “ตอนนั้นฝนตกหนักมาก ฉันไล่เขาออกไปไม่ได้”

“อ้อ งั้นพวกเธอสองคนนอนห้องเดียวกันเหรอ? เธอยอมให้เขานอนบนเตียงได้ยังไง? เขาไม่ใส่อะไรเลย แล้วก็มีพายุฝน เธอก็ยอมให้เขาแล้วเหรอ?!”

ฉินอันอันตะลึงไปครู่หนึ่ง “พวกเราไม่ได้ทำ เอ่อ…โอ้ เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ…”

“ฉันรู้ว่าเขาต้องทำเรื่องนั้นกับเธอแน่…”

ฉินอันอันรู้สึกว่าหัวข้อที่คุยกันแปลกไปสักหน่อยจึงรีบพูดแทรกเธอทันที “หลีเสี่ยวเถียน มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด! เขาล้าง…เขาล้างเท้า…ให้ฉัน…”

ฉินอันอันไม่อยากพูด แต่ว่าดวงตาของหลีเสี่ยวเถียนนั้นดุร้ายมาก!

หลังจากที่เธอพูดจบ หลีเสี่ยวเถียนก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจออกมา :

“นั่นคือประธานฟู่ที่แสนเยี่ยมยอดเลยนะ! มืออันสูงส่งนั่นทั้งทำเงินและล้างเท้าให้ผู้หญิงได้! จิตวิญญาณของการอดกลั้นต่อความอัปยศอดสูและการปรับตัวนี้เป็นความลับในความสำเร็จของเขาใช่ไหม? ไม่แปลกใจเลยว่าคนที่เขาประสบความสำเร็จ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะทำสำเร็จ! ถ้ามีผู้ชายไล่ตามฉันหลายพันไมล์เพื่อล้างเท้าให้ ฉันก็ยอมแพ้เหมือนกัน!”

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ดังไปทั่วบริเวณ!

แก้มของฉินอันอันร้อนผ่าว สองมือจับแก้วน้ำเอาไว้ ในสมองคิดถึงฟู่สือถิง

เขาจะโกรธหรือเปล่านะที่เธอเผลอพูดเรื่องนี้ออกมา?

สุดท้ายแล้วในอนาคตเรื่องนี้ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับคนอื่น ๆ

ที่บริเวณลานหน้าบ้าน

เว่ยเจินออกมาสูดอากาศ คิดไม่ถึงว่าอิ๋นอิ๋นจะตามเขาออกมาด้วย

“พี่เว่ยคะ” อิ๋นอิ๋นได้ยินฉินอันอันเรียกเขาแบบนี้ ดังนั้นเลยเรียกตาม