รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 517

“ทำไมพวกเธอสองคนต้องนอนห้องเดียวกันด้วยล่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนจับประเด็นสำคัญได้เก่งมาก

ฉินอันอัน “ตอนนั้นฝนตกหนักมาก ฉันไล่เขาออกไปไม่ได้”

“อ้อ งั้นพวกเธอสองคนนอนห้องเดียวกันเหรอ? เธอยอมให้เขานอนบนเตียงได้ยังไง? เขาไม่ใส่อะไรเลย แล้วก็มีพายุฝน เธอก็ยอมให้เขาแล้วเหรอ?!”

ฉินอันอันตะลึงไปครู่หนึ่ง “พวกเราไม่ได้ทำ เอ่อ…โอ้ เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ…”

“ฉันรู้ว่าเขาต้องทำเรื่องนั้นกับเธอแน่…”

ฉินอันอันรู้สึกว่าหัวข้อที่คุยกันแปลกไปสักหน่อยจึงรีบพูดแทรกเธอทันที “หลีเสี่ยวเถียน มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด! เขาล้าง…เขาล้างเท้า…ให้ฉัน…”

ฉินอันอันไม่อยากพูด แต่ว่าดวงตาของหลีเสี่ยวเถียนนั้นดุร้ายมาก!

หลังจากที่เธอพูดจบ หลีเสี่ยวเถียนก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจออกมา :

“นั่นคือประธานฟู่ที่แสนเยี่ยมยอดเลยนะ! มืออันสูงส่งนั่นทั้งทำเงินและล้างเท้าให้ผู้หญิงได้! จิตวิญญาณของการอดกลั้นต่อความอัปยศอดสูและการปรับตัวนี้เป็นความลับในความสำเร็จของเขาใช่ไหม? ไม่แปลกใจเลยว่าคนที่เขาประสบความสำเร็จ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะทำสำเร็จ! ถ้ามีผู้ชายไล่ตามฉันหลายพันไมล์เพื่อล้างเท้าให้ ฉันก็ยอมแพ้เหมือนกัน!”

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ดังไปทั่วบริเวณ!

แก้มของฉินอันอันร้อนผ่าว สองมือจับแก้วน้ำเอาไว้ ในสมองคิดถึงฟู่สือถิง

เขาจะโกรธหรือเปล่านะที่เธอเผลอพูดเรื่องนี้ออกมา?

สุดท้ายแล้วในอนาคตเรื่องนี้ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับคนอื่น ๆ

ที่บริเวณลานหน้าบ้าน

เว่ยเจินออกมาสูดอากาศ คิดไม่ถึงว่าอิ๋นอิ๋นจะตามเขาออกมาด้วย

“พี่เว่ยคะ” อิ๋นอิ๋นได้ยินฉินอันอันเรียกเขาแบบนี้ ดังนั้นเลยเรียกตาม

“แต่ป้าหงบอกว่าอันอันไม่ยอมรักษาให้ฉัน” ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเธอจะผิดหวังเล็กน้อย แต่บนหน้ายังคงมีรอยยิ้มจาง ๆ “ป้าหงบอกว่าอันอันโกรธพี่ชายเลยไม่ยอมรักษาให้ฉัน แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาใกล้จะคืนดีกันแล้ว!”

เว่ยเจินมองดูรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของเธอแล้วยิ้มอย่างขมขื่น “อิ๋นอิ๋น ตอนนี้ทำการรักษาให้คุณไม่ได้ ถ้าเธอทำได้ เธอจะไม่ปฏิเสธเพราะความสัมพันธ์ของคุณกับพี่ชายหรอกนะ”

“โอ้! โรคของฉันเป็นโรคที่รักษาไม่ได้เหรอคะ?” อิ๋นอิ๋นถามจบก็พูดกับตัวเองว่า “ฉันคิดว่าตอนนี้ก็ค่อนข้างดีแล้ว”

เว่ยเจินเด็ดดอกไม้จากแปลงดอกไม้แล้วมอบให้เธอ “นี่คือดอกทานตะวัน มันเป็นตัวแทนของความหวัง ผมมอบมันให้คุณ จะต้องมีความหวังสำหรับคุณในอนาคตอย่างแน่นอน”

ในห้องครัว ฟู่สือถิงสวมถุงมือแบบใช้แล้วทิ้งหมักซี่โครงตามสูตร

ฉินอันอันชอบกินซี่โครงหมู ดังนั้นเขาจึงวางแผนว่าจะทำซี่โครงหมูเปรี้ยวหวาน

ทันใดนั้นรุ่ยลาก็เดินเข้ามาแล้วยืนอยู่ข้าง ๆ ขาเขา

“ฟู่สือถิง ที่จู่ ๆ คุณก็เปลี่ยนเป็นคนดีเพราะวางแผนร้ายไว้ใช่ไหม?” รุ่ยลาขมวดคิ้ว เงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “คุณไม่ได้คิดจะแย่งทารกในท้องของแม่หนูไปหรอกใช่ไหมคะ? ทารกน้อยเป็นของครอบครัวเรา หนูไม่ให้คุณหรอก!”