“ฉันชอบความรู้สึกเวลาอยู่กับอิ๋นอิ๋นมาก มันให้รู้สึกผ่อนคลายมาก ดังนั้นฉันจึงตอบตกลง” เว่ยเจินกล่าว “เขาแอบมอบเงินก้อนใหญ่ให้พ่อแม่ของฉันด้วย”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของฉินอันอัน “ในเมื่อเขาอยากให้ งั้นพวกพี่ก็รับไว้ได้ค่ะ”
เว่ยเจินส่ายหน้า “ฉันให้พ่อกับแม่เอาเงินไปบริจาคแล้ว ฉันไม่ชอบความรู้สึกถูกให้ทาน เหมือนฉันน่าสงสารมาก ฉันไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองน่าสงสาร”
ฉินอันอัน “พี่เว่ย บางทีเขาอาจไม่ได้หมายความอย่างนั้น”
ดวงตาของเว่ยเจินอบอุ่น น้ำเสียงสงบ “ฉันรู้ว่าเขาจิตใจดี อันอัน ในเมื่อตอนนี้เธอเกลี้ยกล่อมฉันได้ ทำไมตัวเธอถึงคิดไม่ออกล่ะ?”
“มีอะไรคะ?” เธอหน้าแดงเล็กน้อย
“มันไม่ฉลาดมาก ๆ เลยที่เธอเลิกกับฟู่สือถิง ตอนนี้เธอท้อง จำเป็นต้องมีคนดูแล” เว่ยเจินมองใบหน้าของเธอ น้ำเสียงจริงจังมากขึ้นเล็กน้อย “เธอมองไม่เห็นความรู้สึกของเขาจากเรื่องครั้งนี้งั้นเหรอ?”
เธอลดคิ้วลงและรู้สึกไม่สบายใจมากยิ่งขึ้น
“เธอเป็นคนสุภาพอ่อนโยนและมีเหตุผลเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่กลับเย่อหยิ่งและเอาแต่ใจเฉพาะเขาคนเดียวเท่านั้น” เว่ยเจินกล่าว “ซึ่งเขาเคยชินกับมันแล้ว”
“พี่เว่ย ทำไมพูดแบบนี้กับฉันล่ะ?” ฉินอันอันรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย
เว่ยเจินลดโทนเสียงของเขาลง “ฉันทนเห็นเธอเลี้ยงลูกสามคนด้วยตัวคนเดียวไม่ได้”
“เสี่ยวหานและรุ่ยลาโตขึ้นมากแล้ว ฉันไม่ต้องเป็นห่วงมาก” ฉินอันอันกล่าว “พี่คิดว่าฟู่สือถิงเป็นผู้ใหญ่และหนักแน่นต่อหน้าคนอื่น แล้วต่อฉันก็เป็นแบบนั้นเหมือนกันเหรอคะ? เมื่อวานเขายกเรื่องถังเชี่ยนขึ้นมาพูดเพื่อทำให้ฉันโกรธ ปัญญาอ่อนทั้งไร้สาระ หวังให้เขาดูแลเด็ก ๆ สู้ให้ฉันดูแลเองดีกว่า!”
ท้ายที่สุดแล้วเว่ยเจินก็ไม่มีประสบการณ์ทางด้านนี้อยู่ดี ดังนั้นเขาจึงพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง
ช่วงบ่าย ฉินอันอันได้รับสายจากถังเชี่ยน
เมื่อคืนนี้ฟู่สือถิงบอกให้ไปหาถังเชี่ยนเพื่อคืนเงิน แต่เพราะรู้สึกรำคาญในใจ เธอจึงไม่ได้ไปหาถังเชี่ยน
คิดไม่ถึงว่าถังเชี่ยนจะเป็นฝ่ายโทรมาสอบถามก่อน
“ฉินอันอัน ต่อจากนี้ถ้าเธอจะคืนเงินให้สือถิง เธอมาหาฉันโดยตรงก็พอนะ” ถังเชี่ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นทางการ “สือถิงวางแผนจะก่อตั้งมูลนิธิและนำเงินทั้งหมดที่เธอจ่ายคืนเขาบริจาคให้มูลนิธิ โดยฉันจะเป็นจัดการเรื่องมูลนิธิเอง”
หลังจากฟังเธอพูดจบแล้ว เธอก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย “ส่งหมายเลขบัญชีมูลนิธิของพวกเธอมาให้ฉันสิ”
“มูลนิธิยังไม่ได้ก่อตั้ง ไว้ก่อตั้งเป็นทางการแล้ว ฉันจะแจ้งให้เธอทราบ” ถังเชี่ยนตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...