รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 588

“ฉันตบถังเชี่ยน” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวต่อ “ฉันรู้ว่าฉันหุนหันพลันแล่นไปหน่อย แต่ถ้าย้อนเวลากลับไป ฉันก็ยังจะตบเธอเหมือนเดิมอยู่ดี! เธอไม่ใช่เจ้านายหญิงของเอสทีกรุ๊ปสักหน่อย! เธอจงใจแกล้งฉัน!”

ฉินอันอันยังคงรู้สึกโกรธหลังจากฟังคำพูดของเธอ

จริงอยู่ที่หลีเสี่ยวเถียนผิดตรงไปทำร้ายถังเชี่ยนก่อน แต่นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอกับถังเชี่ยน ในฐานะผู้ชาย ฟู่สือถิงสมควรเข้ามายุ่งเหรอ?

“ฟู่สือถิงสารเลวคนนี้ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด! แน่นอน เขาก็ไม่สนใจเหมือนกันว่าจะฉันจะให้อภัยหรือไม่!” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวขณะมองฉินอันอัน “อันอัน ความแค้นระหว่างฉันกับฟู่สือถิงไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย เธออย่าปล่อยให้ฉันมีอิทธิพลต่อเธอ ฉันโดนตบเพราะฉันปากไม่ดีเอง เขาไม่ได้ทำเพื่อถังเชี่ยนทั้งหมดหรอก”

“เสี่ยวเถียน ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรกับเขา เขาไม่ควรตบตีใคร” ฉินอันอันจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ “เขาบีบคอเสี่ยวหานเกือบตาย เสี่ยวหานยังเกลียดเขาจนถึงทุกวันนี้ ฉันสงสัยว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเสี่ยวหานเป็นลูกชายของเขาเอง แต่เพราะความผิดพลาดของเขา เขาจึงทำเป็นไม่รู้จักเสี่ยวหาน เพราะเขารู้ว่าเสี่ยวหานไม่รู้จักเขาแน่นอน”

หลีเสี่ยวเถียนตกตะลึง “งั้นฉันคงจะโชคดีที่เขาตบฉันแค่ทีเดียวงั้นเหรอ?”

“เขาอารมณ์ไม่ดี” ฉินอันอันหยิบยาหม่องที่นำมาออกจากกระเป๋าแล้วยื่นให้หลีเสี่ยวเถียน “เสี่ยวเถียน ต่อไปเธอไม่ต้องไปหาเขาแล้วนะ”

“ฉันไม่ไปหาเขาอีกแน่นอน ถ้าเขาไม่ขอโทษฉัน ฉันก็จะไม่ยกโทษให้เขา แต่ต่อให้เขาจะขอโทษฉัน ฉันก็จะไม่ยกโทษให้เขาอยู่ดี!” หลี่เสี่ยวเถียนพูดด้วยความโกรธ “แต่ถ้าเธอต้องการทำเพื่อลูก ถ้าเธอจะคืนดีกับเขาฉันก็จะไม่โกรธ”

“เสี่ยวเถียน เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน เขาตบเธอก็เหมือนเขาตบฉันด้วย” ฉินอันอันกล่าว

“ฮือฮือ! ฉันรู้ว่าเธออยู่ข้างฉัน! แต่อันอัน ตอนนี้เธอกำลังท้อง ฉันไม่อยากให้เธอกังวลเรื่องพวกนี้” หลีเสี่ยวเถียนจับมือเธอ “หมอบอกว่าเธอควรพักผ่อนให้มากกว่านี้ ฉันซึ้งใจมากที่เธอมาหาฉันโดยเฉพาะ เธออย่าไปทะเลาะกับฟู่สือถิงเรื่องนี้เลย ฉันกลัวว่าจะกระทบต่อครรภ์”

“ฉันไม่ล้ำเส้นหรอก”

......

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฉินอันอันปรากฏตัวที่ตึกเอสทีกรุ๊ปโดยสวมชุดคลุมท้องสีฟ้าอ่อน

เนื่องจากเธอไม่ได้นัด เธอจึงยืนอยู่ที่ชั้นหนึ่งและรอให้แผนกต้อนรับแจ้ง

ประมาณห้านาทีต่อมา ประตูลิฟต์ที่อยู่ไม่ไกลก็เปิดออกอย่างช้า ๆ

โจวจื่ออี้ก้าวออกมาจากด้านใน

เขาเดินไปหาฉินอันอันสีหน้ายิ้มแย้ม “อันอัน ทำไมจู่ ๆ เธอถึงมาที่นี่ล่ะ?”