เธอลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจ
“เขาแค่แอบไปดูการถ่ายทำเท่านั้น ไม่ได้รบกวนรุ่ยลาเลย” ไมค์กล่าวเพิ่มเติม “จื่ออี้บอกฉันว่าเขาน่าจะรู้แล้วว่าเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นลูกของเขา เพียงแต่เขาไม่กล้ายอมรับ เพราะเด็กสองคนไม่ชอบเขา อีกอย่าง เธอคงไม่ยอมให้เขายอมรับพวกเด็ก ๆ ดังนั้นเขาจึงอดทนกับความเจ็บปวดที่ต้องพลัดพรากกับเลือดเนื้อเชื้อไขอย่างเงียบ ๆ มาโดยตลอด”
“นอกจากนี้ เขาไม่อยากให้รุ่ยลาเข้าวงการบันเทิงเอามาก ๆ เลยด้วย” ไมค์พูดต่อ “ดังนั้น เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขาเธอรีบกลับมาเร็ว ๆ เถอะ วันไหนเขาเกิดอดกลั้นไม่ไหวไปก่อเรื่องวุ่นวายที่การถ่ายทำรายการ ฉันคงควบคุมสถานการณ์ไม่ไหว”
ฉินอันอันปวดหัวมาก
เพราะอาการเจ็ทแลค เมื่อคืนนี้เธอจึงนอนไม่หลับเล็กน้อย
ตอนนี้เธอไม่อยากนั่งเครื่องบินอีกจริง ๆ
“วันนี้ฉันจะยังไม่กลับ” เธอสูดหายใจลึก ๆ “ฉันปวดหัว วางแผนว่าจะพักผ่อนที่บ้านทั้งวัน”
“อ้อ...แบบนี้เอง! ถ้าเธอไม่สบาย งั้นก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะ” ไมค์กล่าว “เมื่อวานเครื่องลงแล้วทำไมไม่ส่งข้อความหาฉันล่ะ? ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ชอบติดต่อฉันมากขึ้นเรื่อย ๆ เลย เธอไม่พอใจอะไรฉันหรือเปล่า?”
ฉินอันอันไม่อยากให้ทำให้เขาเจ็บปวดใจเลยพูดว่า “โทรศัพท์มีคลื่นรังสีน่ะ เดี๋ยวนี้ฉันเลยเล่นน้อยลง นายมีเรื่องอะไรก็ติดต่อบอดี้การ์ดฉันแล้วกันนะ”
ไมค์ “อ้อ… ฉันไม่ใช่คนโง่นะ เธอคิดว่าฉันมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับกับโจวจื่ออี้มากเกินไป เลยคิดว่าฉันกลายเป็นคนของฟู่สือถิงไปแล้วใช่ไหม? เธอคิดแบบนี้ไม่ได้นะ! ทางฟู่สือถิงเกิดอะไรขึ้นนิด ๆ หน่อย ๆ ฉันก็บอกเธอทันที ถ้าไม่ใช่เพราะความทุ่มเทและเสียสละของฉัน โจวจื่ออี้จะบอกฉันไหมล่ะว่าฟู่สือถิงแอบไปดูรุ่ยลาเมื่อวานนี้?”
ฉินอันอันรู้สึกว่าที่เขาพูดนั้นสมเหตุสมผล
“ต่อจากนี้นายต้องไม่เล่าข้อมูลของฉัน แล้วจะถามแค่ข้อมูลของเขา แบบนี้เป็นไง?”
ไมค์ไม่รู้จะตอบอย่างไร “...”
ฉินอันอัน “ฉันง่วงมาก อยากนอนอีกหน่อย ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญอะไร นายส่งข้อความถึงฉันก็พอ ฉันเจ็ทแลค เพิ่งนอนหลับได้นิดเดียวเอง!”
“เธอเจ็ทแลคนานขนาดนี้เลยเหรอ? เมื่อวานฉันโทรหาบอดี้การ์ดของเธอ เขาบอกว่าเธอนอนหลับอยู่ที่บ้าน เธอนอนหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้วไม่ใช่รึไง?”
ฉินอันอันนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ “แล้วไม่ได้เหรอ?”
“ถ้าเธอพักผ่อนอยู่ที่บ้านจริง ๆ ก็ไม่มีปัญหาหรอก ฉันกลัวว่าเธอจะทำเรื่องที่เป็นอันตรายลับหลังฉัน… เช่นทำตัวเองถูกโกงอะไรทำนองนั้น ถูกโกงเงินน่ะเรื่องเล็ก แต่กลัวจะโดนลักพาตัวไปอีก” ไมค์พูดเรื่องที่กังวลใจออกมา
ฉินอันอัน “ฉันดูโง่มากเหรอ? ทุกครั้งที่ฉันมาประเทศบีนายจะมัวแต่คิดว่าต้องเกิดเรื่องร้ายกับฉันไม่ได้นะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...