รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 615

“แต่ฉันรอเข้าไปดูแทบไม่ไหวแล้วค่ะ!” นั่วนั่วอ้อนวอน “พี่สือถิง พี่พาฉันเข้าไปดูได้ไหมคะ? ฉันสัญญาว่าจะไม่สร้างปัญหาให้พี่ อีกอย่างฉันในฐานะที่เป็นแฟนตัวยงของดรีมซิตี้ พอฉันเข้าไปดูแล้วก็สามารถเสนอแนะและแบ่งปันความรู้สึกได้นะคะ!”

ฟู่สือถิงคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็ตอบตกลง

ทุกคนสวมหมวกนิรภัยแล้วก็ตามผู้จัดการโครงการเข้าไปในสถานที่ก่อสร้าง

ผู้จัดการโครงการแนะนำความคืบหน้าของการก่อสร้างแต่ละจุด ตลอดจนปริมาณงานที่ยังเหลืออยู่และระยะเวลาก่อสร้าง

นั่วนั่วตั้งใจฟังอย่างละเอียดและตอบกลับเป็นครั้งคราว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นแฟนตัวยงของดรีมซิดี้จริง ๆ

“นั่วนั่ว หลังจากดรีมซิตี้สร้างเสร็จแล้ว ฉันย้ายเธอมาทำงานที่นี่ได้นะ” ฟู่สือถิงคิดว่าการตัดสินใจนี้จะทำให้เธอมีความสุขมาก

แต่กลับไม่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเธอ

“แบบนี้จะไม่ไกลจากลูกพี่ลูกน้องของฉันเหรอคะ?” เธอพึมพำ “พี่สือถิง ฉันมาเที่ยวที่นี่ได้ทุกอาทิตย์ แต่พี่ไม่ต้องย้ายฉันมาทำงานที่นี่ได้ไหมคะ?”

ฟู่สือถิงเห็นเธอขมวดคิ้วและพูดออดอ้อนเสียงเบาแบบนี้แล้ว ใบหน้าของฉินอันอันปรากฏขึ้นในใจอีกครั้ง !

น้อยครั้งมากที่ฉินอันอันจะอ้อนเขาแบบนี้

ถึงจะเป็นตอนที่เธอหลงใหลในความรัก เธอก็ไม่เป็นแบบนี้

เขาสามารถรู้ได้อย่างชัดเจนว่านั่วนั่วไม่ใช่ฉินอันอัน แต่เมื่อมองเห็นหน้านั่วนั่ว เขาก็อดที่จะคิดถึงฉินอันอันไม่ได้

เขารีบถอนสายตาจากใบหน้านั่วนั่ว

“พี่สือถิงคะ มีหนึ่งเรื่องที่ฉันจำเป็นต้องอธิบายให้พี่ฟัง” นั่วนั่วเห็นสีหน้าท่าทางของฟู่สือถิงไม่เป็นธรรมชาติ ในใจก็เดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ “ฉันไม่ได้ทำศัลยกรรมหน้าตามฉินอันอัน ฉันแค่ทำจมูกเท่านั้น เพราะว่าจมูกของฉันได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถฟื้นตัวได้เอง คุณหมอจึงแนะนำให้ฉันทำ ฉันเอารูปเก่า ๆ ให้พี่ดูได้”

ฟู่สือถิงได้ยินเธออธิบายแล้วก็ได้สติมากขึ้น “ไม่ต้องหรอก เธอก็คือเธอ ฉินอันอันก็คือฉินอันอัน ถึงแม้ว่าเธอจะเหมือนฉินอันอันทุกอย่าง แต่ในสายตาของฉัน พวกเธอไม่มีทางเป็นคนเดียวกันได้”

นั่วนั่วพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง