รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 700

“ไปเรียกหมอ!” เขาตะโกนสุดเสียงและเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยโดยมีฉินอันอันอยู่ในอ้อมแขนของเขา

เขาวางเธอลงบนเตียงพยาบาลอย่างระมัดระวัง

กางเกงของเธอเปียก เขามองที่ฝ่ามือตัวเอง...โชคดีที่ไม่ใช่เลือด!

“น้ำคร่ำของฉันแตกหรือเปล่า…?” เธอหลั่งน้ำตา “สือถิง ฉันขอโทษ… ฉันรู้สึกแย่มาก ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้...”

น้ำคร่ำแตก แสดงว่าเด็กจะคลอดแล้ว

ลูกของเธออายุเพียงแปดเดือน ถ้าคลอดตอนนี้ก็จะถือว่าคลอดก่อนกำหนด

การคลอดก่อนกำหนดมักมาพร้อมกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ

เมื่อรู้ว่าตัวเองอยู่ในช่วงไตรมาสที่สามของการตั้งครรภ์ เธอไม่ควรเศร้าเสียใจมากนัก เธอควรควบคุมอารมณ์และเป็นห่วงสุขภาพของลูก

แต่เธอก็ไม่สามารถควบคุมมันได้

“อันอัน อย่าร้องไห้เลย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่น้ำคร่ำแตก เราก็ปล่อยให้ลูกคลอดออกมา” เขาหยิบทิชชูเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเธอ “เจอเสี่ยวเถียนแล้ว ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต รอจนกว่าคุณคลอดลูก ผมจะพาคุณไปหาเธอ”

เธอสะอื้นตอบรับเสียงเบา

ไม่นานหมอก็มาถึง หลังจากเช็คอาการแล้ว หมอก็เข็นเธอเข้าห้องผ่าตัดทันที

ฟู่สือถิงมองประตูห้องผ่าตัดที่ปิดอยู่ หัวใจของเขาบีบแน่น

“ประธานไม่ต้องกังวลนะครับ อันอันกับลูกจะต้องปลอดภัย” โจวจื่ออี้ปลอบใจเขา

ลูกกระเดือกของฟู่สือถิงกลิ้งขึ้นและเขาพูดน้ำเสียงรุนแรง “ดีแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและลูก ฉันจะเอาคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มาฝังไปด้วย!”

โจวจื่ออี้เอ่ยปาก “พี่เป่ยไปหาถังเชี่ยน แต่ถังเชี่ยนปฏิเสธว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำ”

“ไม่มีหลักฐาน เธอไม่มีทางยอมรับอยู่แล้ว!” ฟู่สือถิงพูดเสียงเย็นชา “จะต้องมีหลักฐานที่คนร้ายทิ้งไว้ในร่างกายของหลีเสี่ยวเถียน แค่ทำตามเบาะแสนี้ ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะหาหลักฐานไม่เจอ!”

พวกเขาทั้งสองกำลังคุยกัน และไมค์ก็หาวอยู่ข้าง ๆ