รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 703

ตราบใดที่เธอตื่นลืมตา เธอก็จะคิดถึงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้

สติสุดท้ายในตัวเธอบอกว่า ทุกอย่างไม่ใช่ความผิดของเธอ และเธอจะฆ่าตัวตายเพราะเรื่องนี้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นพ่อแม่ของเธอจะอยู่ยังไง?

เธอเติบโตมาอย่างเจ้าหญิงบนกองเงินกองทอง ตั้งแต่เล็กจนโต เธอไม่เคยถูกรังแก ไม่ใช่เพราะเธอโชคดี แต่เพราะพ่อแม่ของเธอสร้างปราสาทให้เธอ

ย่อมมีสักวันที่พ่อแม่ของเธอจะต้องแก่เฒ่า เธอต้องมีชีวิตอยู่ เพื่อดูแลพ่อแม่ให้ดี

นี่คือแรงผลักดันเดียวที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่ตอนนี้

“เสี่ยวเถียน คุณพูดอะไร? หย่าเหรอ? ผมไม่หย่า! ผมหย่ากับคุณไม่ได้!” เฮ่อจุ่นจือรู้สึกกระวนกระวาย และน้ำเสียงของเขาเริ่มแข็งกร้าว “ผมรู้ว่าตอนนี้คุณรู้สึกอึดอัดมาก แต่ผมจะอยู่กับคุณ…”

“ฉันไม่อยากให้คุณมาอยู่กับฉัน! ตอนนี้ฉันเห็นผู้ชาย ฉันก็รู้สึกอยากจะอาเจียน! คุณไปซะ! ฉันอยากให้แม่อยู่กับฉัน! คุณไปซะเถอะ!” หลีเสี่ยวเถียนกรีดร้อง

เสียงกรีดร้องของเธอดึงดูดความสนใจบอดี้การ์ดของตระกูลหลี

ในไม่ช้า คุณแม่หลีก็มาถึง และโน้วน้าวให้เฮ่อจุ่นจือออกไปข้างนอก

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา คุณแม่หลีก็พาเสี่ยวเถียนเข้านอนและออกมาจากห้องผู้ป่วย

เฮ่อจุ่นจือยืนอยู่ด้านนอก เมื่อเขาเห็นแม่ยายออกมา เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันที “แม่ครับ เสี่ยวเถียนหลับแล้วเหรอครับ?”

“อืม จุ่นจือ เรามาคุยกันเถอะ!” ดวงตาของคุณแม่หลีแดงก่ำ เธอพูดตรงประเด็นว่า “เสี่ยวเถียนไล่ตามความสมบูรณ์แบบมาโดยตลอด ตอนนี้เธอได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ เธอรับไม่ได้ ดังนั้นจึงไม่อยากเจอเธออีก เธอควรหย่ากันนะ!”

“ไม่ ผมไม่หย่า!”

“เธอต้องยอม ลูกสาวของฉันมีลูกไม่ได้แล้ว ถึงเธอจะไม่รังเกียจ แต่พ่อแม่เธอคงจะรังเกียจ ลูกสาวของฉันเป็นแก้วตาดวงใจของฉัน ฉันอยากให้เธอเป็นโสดไปตลอดชีวิต ดีกว่าปล่อยให้คนอื่นรังเกียจเธอ!” คุณแม่หลีมีน้ำเสียงหนักแน่น “เธอกลับไปก่อนเถอะ! เสี่ยวเถียนออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ เราจะติดต่อไป”

......

ตอนเย็น

ไมค์พาเด็กสองคนไปเยี่ยมฉินอันอันที่โรงพยาบาล

ยาชาในร่างกายของเธอหมดฤทธิ์แล้ว และตอนนี้บาดแผลก็เจ็บปวดมาก แต่เธอก็ทนได้และไม่อยากให้ลูกเป็นห่วง