“อันอัน ถึงต่อไปพวกเราจะไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ แล้ว แต่ฉันจะมาหาเธอเมื่อฉันว่างนะ” หลีเสี่ยวเถียนกล่าว
“อื้ม ฉันรอเธอมาหาฉันทุกเมื่อ”
“เธอกลับไปพักเถอะ! สีหน้าเธอแย่กว่าฉันเสียอีก” หลีเสี่ยวเถียนพูดพร้อมกับลุกจากเตียงจะไปส่งเธอ
“เธอนอนพักเถอะ ฉันจะไปแล้ว” ฉินอันอันกดเธอลงนอน “ไว้เธอออกจากโรงพยาบาลแล้วบอกฉันนะ”
“ตกลง”
หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฉินอันอันรู้สึกว้าวุ่น เธอรู้สึกเวียนหัวและสงบสติอารมณ์ไม่ได้
ดูเหมือนเรื่องทั้งหมดจะค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น แต่ในใจของเธอกลับหนักอึ้งมาก
อาจเป็นเพราะอดีตไม่สามารถหวนคืน และอนาคตยังเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน
“อันอัน คุณกลับบ้านแล้วพักผ่อนเยอะ ๆ เถอะนะ คุณดูแย่มาก” ฟู่สือถิงมองแก้มเย็นเยียบของเธอแล้วกังวลถึงสภาวะซึมเศร้าหลังคลอดของเธอ “ตอนที่คุณกับเสี่ยวเถียนคุยกันในห้องผู้ป่วย คุณป้าบอกผมว่าถึงประสบการณ์ที่เสี่ยวเถียนเจอจะน่าเศร้า แต่มันทำให้เธอเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน”
“เพราะว่าเธอไม่คิดจะพึ่งพาผู้ชายคนไหนอีกต่อไป เธอทำได้เพียงแค่บังคับตัวเองให้เข้มแข็งเท่านั้น”
“สิ่งนี้มันคือการเปลี่ยนแปลงที่ดีมากไม่ใช่เหรอ? ผมไม่ได้จะบอกว่าจุ่นจือพึ่งพาไม่ได้ แต่คุณควรรู้ว่ามีแต่พึ่งตัวเองเท่านั้น ถึงมีความมั่นใจมากขึ้น”
“คุณพูดถูก แต่เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ถึงแม้ว่าฉันหวังให้เธอเปลี่ยนเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง แต่ก็ไม่อยากเห็นว่าเธอเปลี่ยนเพราะเจอประสบการณ์แบบนี้” เธอกลั้นน้ำตาเอาไว้ “สังคมนี้ใจร้อนมากและน้อยคนนักที่จะคงความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเอาไว้ได้ ฉันอยากให้เธอมีความสุขถึงแม้ว่าเธอจะต้องพึ่งพาผู้ชายตลอดชีวิตก็ตาม”
“อันอัน เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว สักวันเธอจะก้าวผ่านมันไปได้”
“อย่าปลอบฉัน! อย่ามาปลอบฉันจนกว่าถังเชี่ยนจะถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการกฎหมาย”
ตอนเย็น ท้องฟ้ามีฝนตกหนัก อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็ว
เสียงฝนที่ตกกระทบหน้าต่างเหมือนกับเพลงสะกดจิต ฉินอันอันนอนอยู่บนเตียงแล้วจมสู่ห้วงแห่งนิทรา
ในห้องนั่งเล่น ป้าจางอุ่นไวน์ผลไม้ให้ฟู่สือถิง
“คุณผู้ชายคะ ดื่มแล้วไปพักผ่อนนะคะ” ป้าจางเห็นว่าน้ำหนักเขาลดลงไปเยอะมาก เกรงว่าสองสามวันมานี้ในฐานะพี่เลี้ยงเขาไม่ได้นอนหลับสนิทเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...