รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 727

เธอสั่นขณะที่เดินไปยังป้ายจารึกสีดำ...

“อันอัน! อย่ามอง!” ป้าจางเรียกสติและรีบขวางหน้าป้ายหลุมศพไว้ ไม่อยากให้เธอเห็น

ฉินอันอันรีบเดินไปหาป้าจางและดันตัวเธอออกไปทางข้าง ๆ “ฉันอยากดู… ให้ฉันดูหน่อยค่ะ!”

ก่อนที่ป้าจางจะขวางป้ายจารึก เธอได้เห็นตัวอักษรสีขาวที่สลักบนป้ายจารึกอย่างชัดเจนแล้ว!

เขียนไว้ว่า หลุมศพของฟู่จื่อชิว!

จื่อชิวยังไม่ตาย! ใครเป็นคนส่งป้ายหลุมศพนี้มา?!

“อันอัน… ต้องเป็นฝีมือของคนที่ไม่หวังดีแน่ ๆ! เราแจ้งความเถอะ!” ป้าจางประคองตัวฉินอันอันที่กำลังสั่นไหวแต่ตึงเครียด ปลอบเธอว่า “ถ้าคุณโกรธจนเป็นลม พวกคนร้ายก็จะยิ่งได้ใจ! อันอัน คุณต้องมีสติ! จื่อชิวไม่ได้ตาย ไม่ว่าจะมีใครพูดอะไร จื่อชิวก็ยังมีชีวิตอยู่ดี!”

คำพูดของป้าจางทำให้ฉินอันอันที่พยายามควบคุมอารมณ์อย่างยากลำบาก กลับมาเศร้าอีกครั้ง!

เธอกอดป้าจางและร้องไห้ด้วยเสียงที่แหบแห้ง “จื่อชิวกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ… ฉันช่วยจื่อชิวไม่ได้… ฉันช่วยเขาไม่ได้… ฉันขอโทษจื่อชิว… ถ้าจื่อชิวตาย ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเอง...”

ป้าจางน้ำตาคลอเบ้า “อันอัน ชีวิตและความตายขึ้นอยู่กับโชคชะตา ถ้าจื่อชิวไม่สามารถรอดชีวิตได้ อาจเป็นเพราะเขาต้องไปสวรรค์ เพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้นที่นั่น อย่าโทษตัวเองเลย ไม่ว่าจะเป็นความผิดของใครก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ ไม่มีใครรักจื่อชิวมากกว่าคุณแล้ว”

โรงพยาบาล

ฟู่สือถิงถิงเข้าไปในห้องไอซียู หลังจากเห็นเด็ก ความรู้สึกของเขาก็เหมือนถล่มทลายทันที

ดวงตาของเขาแดงก่ำ พยายามกลั้นน้ำตาและเดินไปหาหมอ

“ทำไมเลือดของผมถึงไม่ใช้ได้ครับ?” เขาพูดด้วยเสียงที่กลั้นไว้ “ทำไมเลือดของแฝดถึงต่างกัน? ต่อให้กรุ๊ปเลือดจะต่างกัน ก็ไม่น่าจะต่างกันขนาดนี้...”

“คุณฟู่ แฝดแบ่งเป็นแฝดแท้และแฝดเทียม ถ้าเป็นแฝดเทียม เลือดของพวกเขาอาจต่างกันจริง ๆ ถ้าเลือดต่างกัน ก็จะมีความแตกต่างอย่างมาก” หมอตอบ “คุณฟู่ ผมรู้ว่าคุณรู้สึกเสียใจ แต่ความจริงแล้วทารกคลอดก่อนกำหนดในแต่ละปี ไม่ได้รอดชีวิตทั้งหมด คุณและคุณฉินยังหนุ่มยังสาว คุณสามารถ...”

“ผมจะไม่ยอมแพ้เรื่องจื่อชิว!” ฟู่สือถิงพูดแทรกเขา

หมอเม้มปาก ไม่รู้จะตอบอย่างไร