รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 736

ทันทีที่พูดข้อความนี้ออกมา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นพากันตกตะลึง

บอกว่าเขาฆ่าคน คงจะมีคนเชื่อ แต่บอกว่าเขาคุกเข่า มันน่าหัวเราะจริง ๆ!

ในประเทศเอ เขามีพลังอำนาจมหาศาล ด้วยสถานะของเขา เขาไม่จำเป็นต้องก้มหัวให้ใครทั้งสิ้น!

แต่เวลานี้ เขาก้มศีรษะลงเล็กน้อย ความเงียบหมายถึงยอมรับ

ทันใดนั้นฉินอันอันก็จำที่เขาพูดทางโทรศัพท์ได้

เขาบอกว่าเขาจะไม่ใช้ความรุนแรง เขาบอกว่าจากนี้เขาพยายามเป็นคนดี เขาไม่อยากให้ความผิดพลาดที่เขาเคยทำส่งผลไปถึงลูกชาย

เธอรู้สึกแสบจมูก น้ำตาเอ่อล้น ขณะที่ดึงเขาออกไปจากสายตาของทุกคน

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” โจวจื่ออี้ถามบอดี้การ์ดทันทีหลังจากพวกเขาออกไปแล้ว

“คนที่มีกรุ๊ปเลือดเข้ากันได้คือหญิงแก่อายุห้าสิบกว่า เธออาศัยอยู่บนภูเขาและมีความคิดค่อนข้างงมงาย เธอคิดว่าการบริจาคเลือดจะทำให้อายุขัยสั้นลง ถึงเจ้านายจะให้เงินเธอ เธอก็ไม่ยอมรับ บอกว่ากลัวตาย เจ้านายพูดเหตุผลตั้งมากมายให้เธอฟัง แต่ก็ไม่ได้ผล สุดท้ายทำได้เพียงคุกเข่าขอร้องเธอ”

บอดี้การ์ดขมวดคิ้วแล้วพูดเช่นนี้ พร้อมกำหมัดแน่น

“ผมไม่เคยเห็นเจ้านายต้องอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อน! เห็น ๆ กันอยู่ว่ามีวิธีที่จะได้เลือดมาตั้งมากมาย แต่เจ้านายกลับเลือกวิธีที่น่าอึดอัดใจที่สุด!” บอดี้การ์ดพูดต่อ

โจวจื่ออี้พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ้านายทำแบบนี้ เขาย่อมมีเหตุผลของเขา เขามีลูกแล้ว ต้องเป็นตัวอย่างที่ถูกต้องให้กับลูก”

บอดี้การ์ดไม่เคลิ้มไปกับเหตุผลนี้

แต่ว่าเขาเองไม่สามารถควบคุมพฤติกรรมของฟู่สือถิงได้เช่นกัน

“เจ้านายทำสิ่งนี้เพื่อลูกแล้ว ถ้าฉินอันอันยังทำให้เจ้านายต้องลำบากอีก ก็เกินไปแล้วจริง ๆ!” บอดี้การ์ดพูดอย่างโมโห

“ฉินอันอันไม่ใช่คนไม่รู้จักแยกแยะ ขอเพียงจื่อชิวพ้นวิกฤต เธอไม่ทำให้เจ้านายต้องลำบากใจแน่” โจวจื่ออี้พูดจบแล้วนั่งลงบนม้านั่ง

ครั้งนี้ฟู่สือถิงนำเลือดกลับมาสามร้อยมิลลิลิตร

ไม่รู้ว่าเลือดเหล่านี้มากพอที่จะถ่ายให้จื่อชิวหรือไม่

“ก็ได้ ผมเองจะรอจนจื่อชิวถ่ายเลือดเสร็จ แล้วค่อยกลับเหมือนกัน” ถึงแม้ว่าจะเขาจะง่วงมาก แต่ก็ไม่ได้รีบร้อน

ทั้งสองคนเดินไปที่ห้องผู้ป่วยวิกฤต

เมื่อเดินไปได้สองสามก้าว ฉินอันอันนึกขึ้นได้และพูดว่า “คุณยังไม่กลับไปพักอีก! วันนี้อิ๋นอิ๋นออกจากโรงพยาบาลแต่เช้าเธอคงอยากพบคุณมาก”

คำพูดของเธอเตือนสติเขา

เขาไม่ได้กลับบ้านหลายวันแล้วจริง ๆ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ อิ๋นอิ๋นต้องอารมณ์เสียแล้ว แต่ตอนนี้เธอรู้เรื่องขึ้นมาก ไม่เพียงแค่ไม่โทรมาเร่งให้เขากลับบ้าน แต่ยังห่วงใยจื่อชิวด้วย

หลังจากจื่อชิวถ่ายเลือดเสร็จ ฟู่สือถิงจึงกลับบ้าน

กลับถึงบ้าน เขาไปอาบน้ำก่อน หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดแล้ว เขามาที่ห้องของอิ๋นอิ๋น

ประตูเปิดออกทันทีที่เขาเคาะ

อิ๋นอิ๋นมองเขาด้วยรอยยิ้มสดใส “พี่ชาย ฉันหลับไปแล้ว แต่ป้าหงมาบอกฉันว่าพี่กลับมาแล้ว ฉันเลยรู้ว่าพี่จะมาหาฉัน”