รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 744

ในใจของฉินอันอันรัดแน่น ความรู้สึกสูญเสียย่อมเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ

เพราะก่อนไมค์โทรมา เธอเห็นข้อความของคุณหมอ เธอยังไม่ทันมีความสุข ข่าวร้ายก็ตามมาติด ๆ

“ไม่เป็นไร” เธอเอ่ยเบา ๆ “ฉันจะโทรหาโรงพยาบาล”

“ตกลง ฉันปลุกเธอหรือเปล่า?”

“เปล่า ฉันตื่นอยู่แล้ว หลายวันมานี้ลำบากนายแล้ว” ฉินอันอันเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วลงจากเตียง วางแผนจะไปโรงพยาบาลตอนนี้ “ใช่แล้ว ธนาคารเลือดเพิ่งส่งเลือดไปสามร้อยมิลลิลิตรฉันคิดว่าเลือดสามร้อยมิลลิลิตรน่าจะพอ”

“งั้นก็ดี! ถ้าพอแล้ว ฉันจะได้เตรียมตัวกลับเลย” ไมค์กล่าว

“อื้ม ตอนนี้ฉันจะไปดูที่โรงพยาบาลก่อน”

“เอาล่ะ เธอต้องใส่ใจสุขภาพนะ! อย่าให้จื่อชิวหายดีแล้วเธอล้มลงเชียว” ไมค์เตือน “ฉันไม่ควรโทรหาเธอเวลานี้ แต่ถ้าไม่โทรหาเธอ ฉันไม่สบายใจ”

“ฉันก็นอนไม่หลับเหมือนกัน” ฉินอันอันคุยกับเขาอีกสองสามคำแล้ววางสาย

ก่อนออกมา เธอตรวจดูสภาพอากาศ

ตอนนี้อุณหภูมิภายนอกอยู่ที่ศูนย์องศา สภาพอากาศแสดงว่าวันนี้มีหิมะตกหนัก

ทุกครั้งที่เธอเห็นหิมะ แม้แต่คำว่า “หิมะ” เธอก็มักคิดถึงช่วงเวลาที่เธอกับฟู่สือถิงรักกันอย่างหวานชื่น

หลายปีที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของพวกเขายังคงเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิด

ถ้าจื่อชิวดีขึ้นมันคงดีมาก

เธอหยิบเสื้อนวมขนนกตัวยาวออกมาจากตู้เสื้อผ้า ห่อตัวจนแน่นแล้วก้าวออกจากประตูวิลล่า

ลมหนาวที่พัดมาปะทะหน้าเธอ ทำให้จมูกเธอแสบจากความหนาวเย็น

เธอเปิดประตูรถแล้วเข้าไปในรถ สักพักหนึ่งความหนาวเย็นถูกกั้นไว้ด้านนอก

เธอสตาร์ทรถแล้วอุ่นเครื่องรถอยู่สักพัก เธอจ้องมองค่ำคืนมืดมิดตรงหน้าเธออย่างว่างเปล่า

เธอไม่ได้นอนไม่หลับไปเสียทุกคืน เพราะความอ่อนแอของร่างกายหลังคลอด เธอสามารถนอนหลับได้แทบจะตลอดเวลา