รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 747

โทรศัพท์มือถือของทั้งสองคนปิดเครื่อง

เห็นได้ชัดเจนเลยว่า เรื่องผู้บริจาคเลือดที่ใจดีคนนั้นคืออิ๋นอิ๋น

อิ๋นอิ๋นบริจาคเลือดให้จื่อชิวสี่ร้อยห้าสิบมิลลิลิตรแล้ว

ผู้ใหญ่สามารถบริจาคเลือดได้ครั้งละไม่เกินสามร้อยมิลลิลิตร แต่กับอิ๋นอิ๋นไม่สามารถบริจาคเลือดได้ เธอกลับบริจาคมากกว่าคนปกติมาก!

ร่างกายของเธอจะทนได้ยังไง?

ตอนนี้พวกเขาสองคนปิดโทรศัพท์ มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นคือเกิดเรื่องกับอิ๋นอิ๋น เว่ยเจินไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้ ทางเลือกเดียวที่ทำได้คือหลบหนี

“ดิฉันจะโทรหาบอดี้การ์ดของอิ๋นอิ๋นค่ะ!” ดวงตาของป้าหงเป็นสีแดง นิ้วที่จับโทรศัพท์สั่นเทา

ถ้าไม่ใช่เพราะฟู่สือถิงเหนื่อยล้าทั้งกายและใจกับเรื่องของจื่อชิว เมื่อคืนป้าหงต้องโทรยืนยันกับเขาแน่นอน

เขาไม่เคยปล่อยให้อิ๋นอิ๋นเดินทางไกลไปกับคนอื่น

เธอควรแจ้งเตือนบอดี้การ์ด

แต่ อิ๋นอิ๋นไม่เคยโกหกเธอมาก่อนเลย!

ป้าหงกังวลและโทษตัวเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับอิ๋นอิ๋นจะทำยังไง!

เธอกดหมายเลขโทรศัพท์ของบอดี้การ์ด จากนั้นไม่นานก็โทรติด

“คุณรีบพาอิ๋นอิ๋นกลับมาเดี๋ยวนี้เลย!” ป้าหงสั่ง “ถ้าอิ๋นอิ๋นเป็นอะไรขึ้นมา ทั้งคุณและฉันรับผิดชอบไม่ไหวแน่!”

บอดี้การ์ดรีบปีนลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองไปรอบ ๆ “ผม… เหมือนว่าผมจะถูกวางกับดัก!”

“คุณว่าอะไรนะ?!” ป้าหงตกใจมาก หางตาของเธอเหลือบมองฟู่สือถิงแล้วรีบเก็บอาการทันที “อย่าเพิ่งตื่นตระหนก คุณค่อย ๆ พูดมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ในหัวของผมเหมือนจะขาดเป็นช่วง ๆ! ตอนนี้ผมอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคยเลย ผมไม่เห็นคุณอิ๋นอิ๋น… ผมเกรงว่าผมจะสลบไป…” บอดี้การ์ดเดินออกจากห้องทันที “เว่ยเจินทำให้ผมหมดสติแน่ ก่อนที่ความทรงจำของผมจะขาดหายไป ผมจำได้ว่าเขาให้ผมดื่มน้ำ…”

ป้าหงวางสายแล้วร้องไห้พูดกับฟู่สือถิง “บอดี้การ์ดบอกว่าเว่ยเจินทำให้เขาหมดสติ! จะต้องเป็นเว่ยเจินที่ลักพาตัวอิ๋นอิ่นไปแน่นอนค่ะ”

ใบหน้าของฟู่สือถิงปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง