ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 127

ตอนที่ 127 การจัดอันดับ (2)

“ปรมาจารย์จำนวนเยอะขนาดนี้ ไม่แปลกใจที่สามารถควบคุมทางเข้าถ้ำใต้ดินยี่สิบแห่งได้”

“ตอนแรกยังคิดว่าระดับกลางก็แข็งแกร่งมากแล้ว ดูจากตอนนี้ ฉันคงมองโลกในแง่ดีเกินไป”

ความจริงประชากรกว่าพันล้านคนของประเทศจีน มีปรมาจารย์ออกมาสามสี่ร้อยคน คิดเป็นสัดส่วนหนึ่งต่อเกือบห้าล้าน

สัดส่วนนี้ไม่ถือว่าเยอะเลย

ประเทศเล็กๆ บางแห่ง ประชากรหนึ่งล้านคนก็นับว่าเยอะแล้ว ยึดตามสัดส่วนนี้ ประเทศหนึ่งจะมีปรมาจารย์กี่คนกัน?

แน่นอน อาจจะไม่ต้องยึดตามจำนวนประชากร ประเทศเล็กๆ สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสุขกายสบายใจ บางทีอาจเป็นเพราะมีทรัพยากรที่เพียงพอ ผู้ฝึกยุทธ์ก็จะมากขึ้นมาหน่อย

สิบกว่ามณฑลในประเทศจีน เฉลี่ยแล้วมณฑลหนึ่งมีปรมาจารย์ประมาณสิบคน

นี่ยังต้องนับรวมพวกที่อยู่ในถ้ำใต้ดินไม่ยอมโผล่ตัวออกมา เพราะจำนวนปรมาจารย์ที่เปิดตัวต่อสาธารณะจริงๆ แบ่งได้ค่อนข้างน้อย

หนานเจียงมีปรมาจารย์ไม่กี่คน นั่นถือว่าใช้ได้แล้ว

ดูอันดับปรมาจารย์กันแล้ว ไป๋รั่วซีค่อยเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ปรมาจารย์อยู่ไกลตัวจากพวกเราอยู่บ้าง ที่จริงนักศึกษาของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้จะสนใจอันดับของผู้ฝึกยุทธ์ต่ำกว่าขั้นสามมากกว่า แต่ผู้ฝึกยุทธ์ที่ต่ำกว่าขั้นสาม เป็นกลุ่มที่มีจำนวนมากที่สุด ผู้ฝึกยุทธ์นับล้านในประเทศจีน ต่ำกว่าขั้นสามนั้นครองอันดับเกือบแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว แปดแสนคน! แทบไม่ต้องคิดก็รู้ว่า ผู้ฝึกยุทธ์เยอะขนาดนี้ คงไม่อาจประลองกันได้ทั้งหมด อยากจะจัดอันดับออกมาเป็นเรื่องที่ยากยิ่ง! ดังนั้นพวกเขาจึงสร้างสีสันให้ตัวเอง จัดอันดับออกมาเอง คนอื่นจะยอมรับหรือไม่ก็แล้วแต่ การจัดอันดับต่ำกว่าขั้นสามที่ค่อนข้างเป็นที่นิยมมีอยู่สามฉบับ ฉบับแรกรวบรวมโดยมหาวิทยาลัยของพวกเรา ฉบับที่สองเป็นของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ปักกิ่ง ยังมีอีกฉบับที่จัดโดยหน่วยสืบสวน ของหน่วยสืบสวนน่าจะเป็นกลางกว่าอยู่บ้าง”

ระหว่างที่พูด ไป๋รั่วซีเอ่ยต่อว่า “เมื่อกี้แจกให้พวกเธอแล้วเหมือนกัน อยู่แผ่นสุดท้าย พวกเธอลองเปิดดูได้”

ฟางผิงรีบพลิกไปหน้าสุดท้าย การจัดอันดับผู้ฝึกยุทธ์ต่ำกว่าขั้นสามนั้นมีแค่หนึ่งร้อยคน ไม่เยอะเท่ากับอันดับปรมาจารย์ที่มีถึงสามร้อยกว่า

กวาดสายตาดูอันแรกแรกๆ ฟางผิงแทบไม่รู้จักใครเลย

เป็นเรื่องปกติ ผู้ฝึกยุทธ์ต่ำกว่าขั้นสามนั้นไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร

ในนั้นมีมหาวิทยาลัยปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้และมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แห่งอื่นอยู่ด้วย

ฟางผิงค้นดูสักพัก ค่อยเจอชื่อของหวังจินหยาง

การจัดอันดับฉบับนี้คงไม่ใช่ของปัจจุบัน เป็นตอนที่หวังจิงหยางยังไม่ทะลวงขั้นสี่ ถูกจัดอันดับในต่ำกว่าขั้นสามถือเป็นเรื่องปกติ

“อันดับที่ยี่สิบเจ็ด มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้หนานเจียง หวังจินหยาง”

“อันดับผู้ฝึกยุทธ์ต่ำกว่าขั้นสามเหล่าหวังอยู่แค่ที่ยี่สิบเจ็ดเองเหรอ?”

ฟางผิงไม่อยากจะเชื่ออยู่บ้าง นี่คือเหล่าหวังที่ท้าประลองขั้นสามทั่วสารทิศ จัดการมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้และปักกิ่งจนแทบเงยหน้าไม่ขึ้น

รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนเหล่าหวังอยู่บ้าง ฟางผิงเอ่ยออกมาตรงๆ “อาจารย์ไป๋ครับ หวังจินหยางจากหนานเจียงอยู่อันดับที่ยี่สิบเจ็ดเองเหรอครับ?”

ไป๋รั่วซีเอ่ยด้วยรอยยิ้มบาง “เธอรู้จักหวังจินหยางอย่างนั้นสินะ? ความจริงอันดับที่ยี่สิบเจ็ดถือว่าสูงมากแล้ว! เธออาจไม่รู้ว่าประเทศจีนนั้นกว้างใหญ่ นอกจากจะมีมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แล้ว ยังมีพวกสำนัก หน่วยทหาร หน่วยสืบสวนและคนที่เฝ้าระวังอยู่ที่ถ้ำใต้ดินอีก”

“การจัดอันดับฉบับนี้ เป็นการรวบรวมข้อมูลผู้ฝึกยุทธ์ที่เปิดตัวกับสาธารณะ แม้หวังจินหยางจะมีผลการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาจากการประลองกับเซี่ยงไฮ้และปักกิ่ง แต่พวกขั้นหนึ่งที่ประลองในเซี่ยงไฮ้และขั้นสามที่ปักกิ่ง ไม่ใช่กลุ่มนักศึกษาที่โดดเด่นอะไร ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตอนปลายหลายคนจะอยู่ในถ้ำใต้ดินมากกว่า พวกเขาไม่สนใจการท้าประลองพวกนี้เท่าไหร่ แต่พวกเขาแสดงฝีมือในถ้ำใต้ดินหรือในภารกิจได้อย่างยอดเยี่ยม! อยู่ในร้อยอันดับได้ นั่นหมายความว่ามีความสามารถแข็งแกร่ง การจัดอันดับอาจไม่ได้บ่งบอกถึงความสามารถที่แท้จริงเสมอไป ยังไงคนพวกนี้ก็แทบไม่เคยประลองกันมากันทั้งนั้น!”

ฟางผิงพยักหน้าเล็กน้อย นับว่ายอมรับเรื่องนี้

หยางเสี่ยวม่านที่นั่งอยู่แถวหน้าเอ่ยอย่างอิจฉาอยู่บ้าง “ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พวกเราจะสามารถอยู่ในการจัดอันดับนี้ได้”

ไป๋รั่วซีระบายยิ้มไม่พูดอะไร ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามมีเยอะเกินไป คิดว่าใครจะสามารถเข้าไปอยู่ในนี้ก็ได้งั้นเหรอ?

หวังจินหยางอยู่ขั้นสามตอนปลาย สร้างผลการต่อสู้ที่น่าทึ่งทางเหนือ ยังอยู่ที่อันดับยี่สิบเจ็ดเท่านั้น

ทางฝั่งเซี่ยงไฮ้ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามที่ติดร้อยอันดับ ตอนนี้มีแค่หกคน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน