ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 134
ตอนที่ 134 ล้อมกำราบ (2)
บ่ายสองโมงสามสิบนาที
ทีมของฟางผิงออกจากโรงแรม ตรงดิ่งไปทางตะวันออกของหมู่บ้าน ตรงนั้นค่อนข้างใกล้ท่าเรือ สือเฟิงจึงเช่าบ้านอยู่ที่นั่น
ในเซี่ยงไฮ้ หมู่บ้านแถบชานเมืองอย่างหมู่บ้านสือชิงมีบ้านเช่าให้เห็นไม่น้อยเช่นกัน
ส่วนมากจะเป็นกลุ่มคนต่างพื้นที่มาเช่าบ้านทำงาน เลือกเพราะราคาถูก ไม่สนใจสภาพแวดล้อม
เช่าบ้านที่นี่ยังเป็นเรื่องง่าย ให้เงินให้ค่ามัดจำแล้ว จะไม่เซ็นสัญญาก็ไม่เป็นไร แค่ให้เงินเป็นพอ
ทางตะวันออกของหมู่บ้าน สภาพแวดล้อมนั้นแย่กว่าต้นทางที่พวกเขาจากมา
ต้นทางของหมู่บ้านมีภาพลักษณ์ค่อนข้างดี ที่พักอาศัยล้วนเป็นตึกสูง ทางนี้ส่วนมากกลับเป็นห้องเดี่ยวเล็กๆ ทั้งห้องยังเก่าซอมซ่อ คับแคบอย่างมาก
ตอนนี้โจวสือผิงหายตัวไปแทบไม่เห็นเงาแล้ว
ตอนที่ดำเนินภารกิจ โจวสือผิงไม่ได้ติดตามพวกเขาอยู่ตลอดเวลา
อาจจะลอบสำรวจที่ไหนสักแห่ง ไม่ก็อาจไปทำธุระส่วนตัว ฟางผิงเดินไปทั้งคิดฟุ้งซ่านไปพลาง
เดินมองตามป้ายห้องสักพัก ก่อนฟางผิงจะกระซิบว่า “ห้องข้างหน้านั้น!”
ทุกคนค่อยๆ มองไปยังห้องเก่าด้านหน้า สือผิงน่าจะไม่อยากคบค้าสมาคมกับใคร ที่พักจึงอยู่ห่างไกลจากห้องอื่นพอสมควร
“โจวเยวี่ยหง อู๋เค่อเผิง จางเฮ่า…พวกนายยืนเฝ้าอยู่ด้านนอก อย่าให้คนอื่นเดินผ่านเข้ามา”
“ถังซงถิง นายไปเคาะประตู ดูว่าคนอยู่หรือเปล่า…”
“ฉัน?”
ถังซงถิงใบหน้าเขียวคล้ำ เขามั่นใจในความสามารถตัวเอง แต่ให้เขาไปเคาะประตูคนเดียว ถูกคนโจมตีขึ้นมาจะทำยังไง?
ฟางผิงเอ่ยนิ่งๆ ว่า “นายค่อนข้างแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ไม่ตายง่ายๆ หรอก ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายอาจไม่กล้าออกมาเปิดประตูเสมอไป พาคนมาขนาดนี้ ภารกิจก็รับแล้ว ถึงเวลานั้นมั่นใจว่ามีคน ก็เข้าไปจับอีกฝ่ายเลย ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว พวกเราจะเฝ้าอยู่ด้านข้าง วางใจเถอะ ขอแค่มีคน พวกเราจะออกมาทันที!”
“แต่ว่า…”
“นายจะไปไม่ไป?”
“ฉัน…”
ถังซงถิงกัดฟัน เอ่ยอย่างชิงชังว่า “ฉันไปก็ได้ รางวัลแบ่งตามผลงานอยู่แล้ว ฉันแค่ไปยืนยันว่ามีคนอยู่หรือเปล่า”
“ไปสิ”
ฟางผิงไม่สนใจเขา จัดแจงเสร็จแล้ว ก็แอบอยู่ใกล้ๆ ห้องกับพวกจ้าวเสวี่ยเหมย เฝ้าอยู่ทั้งสองฝั่ง
คนอื่นๆ ไปลาดตระเวนอยู่ข้างนอก ป้องกันไม่ให้คนเข้ามา อันที่จริงเวลานี้แทบไม่มีคนโผล่มาแถวนี้เลย
ถังซงถิงสูดลมหายใจ ก่อนจะสาวเท้าไปข้างหน้า ชั่งใจอยู่พักหนึ่ง ค่อยๆ เว้นระยะห่างจากประตูเล็กน้อย ยื่นมือไปเคาะ
“ก๊อกๆๆ!”
“…”
“มีคนอยู่หรือเปล่า?”
“…”
ในห้องเงียบกริบ ถังซงถิงเคาะอยู่สองครั้ง ไม่มีใครส่งเสียงตอบรับ
ถังซงถิงหันไปมองฟางผิง ฟางผิงบอกเป็นนัยให้เขาเคาะต่อ
ถังซงถิงทำได้เพียงเคาะประตูต่อ “เปิดประตู เลิกเสแสร้งได้แล้ว เมื่อกี้ห้องของพวกนายโยนขยะมาที่หน้าประตูห้องพวกฉัน อย่ามาทำไขสือ! ต้องเป็นห้องพวกนายนั่นแหละ!”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ในห้องจึงเกิดความเคลื่อนไหวเล็กน้อย ผ่านไปพักหนึ่ง มีคนตอบมาว่า “ฉันไม่ได้โยนขยะไป!”
ถังซงถิงสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย มองไปทางฟางผิงอีกครั้ง
ฟางผิงบอกเป็นนัยให้เขาเคาะประตูต่อ แม้ที่นี่จะเป็นหมู่บ้านส่วนบุคคล แต่ก็เป็นประตูเหล็กเหมือนกัน ไม่ใช่ประตูไม้ธรรมดา หากถีบประตูจะเสียงดังเกินไป
“เปิดประตูก่อน ใครจะรู้ว่าห้องนายเป็นคนโยนหรือเปล่า ช่วงนี้มีแค่นายที่เพิ่งย้ายมา เมื่อก่อนไม่เห็นมีอะไร…”
ภายในประตูมีเสียงดังขึ้นเล็กน้อย เคลื่อนไหวค่อนข้างเบา
ฟางผิงแนบหูกับกำแพง ก่อนจะใบหน้าเปลี่ยนสี “ถอย!”
ถังซงถิงนับว่าปฏิกิริยาว่องไว รีบถอยทันที!
ชั่วพริบตาที่เขาเพิ่งถอยห่างออกมา บนประตูมีรูปรากฏขึ้นมา ใบมีดคมถูกแทงออกมาจากภายในประตู!
เสี้ยวนาทีต่อมาประตูเหล็กก็ถูกเปิดช่องว่าง
เงาคนพุ่งตัวออกมาอย่างว่องไว ไม่แม้แต่จะหยุดสักนิด วิ่งตรงดิ่งไปทางท่าเรือที่อยู่ไม่ไกล!
เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่คิดจะดึงดันต่อสู้
เวลานี้ฟางผิงพุ่งตัวตามออกมาเช่นกัน กระโดดเตะไปยังแผ่นหลังที่ว่องไวนั้น
อีกฝ่ายไม่ได้หันกลับมาโรมรัน ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหลบลูกเตะของฟางผิงแล้ววิ่งไปข้างหน้าต่อ
ถังซงถิงที่ตกใจอยู่ด้านหลัง เวลานี้ดึงสติกลับมา วิ่งไล่ตามขึ้นมาเช่นกัน
จ้าวเสวี่ยเหมยและอีกสองคนต่างออกมาจากที่ซ่อนของตัวเอง เริ่มกระจายล้อมตัวสือเฟิง
“สือเฟิง นายหนีไม่พ้นหรอก!”
ถังซงถิงตะโกนอยู่ข้างหลัง ยกดาบโลหะผสมของตัวเองฟันไปยังหลังของสือเฟิง
ฟางผิงเพิ่งสกัดสือเฟิงไปเมื่อครู่ เวลานี้เขาจึงอยู่ไม่ไกลจากถงซงถิง
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน