ตอนที่ 135 ต่อสู้ (2)
สิ้นเสียงตะโกนของฟางผิง สือเฟิงที่เผยใบหน้าซีดเผือดก็ทิ้งกระบองในมือ!
เขาหลอมกระดูกช่วงล่างแล้ว ตอนนี้เสียแขนไป ใช้กระบองกลับจะเป็นการจำกัดความสามารถของตัวเอง
แม้ว่ากระบองจะมีประโยชน์ แต่ทำให้สือเฟิงแสดงฝีมือได้น้อยลงเช่นกัน
ชั่วขณะนั้นพอทิ้งกระบองแล้ว สือเฟิงก็พุ่งเข้าหาพวกจ้าวชิงทันที แม้ว่าคนพวกนี้จะไม่ได้แข็งแกร่งมาก แต่ยังสามารถสร้างอุปสรรคให้เขาอยู่ดี
จ้าวชิงหน้าซีด กลับไม่คิดจะถอยหนี ฟางผิงที่อยู่ด้านหลังไม่ชักช้าอีกแล้ว มองข้ามความเจ็บปวดที่ขา หมุนดาบฟันลงมาทันที
พวกจ้าวเสวี่ยเหมยเห็นอย่างนั้น ต่างกระจายกันจู่โจมเข้ามาจากทุกทิศทาง
แววตาของสือเฟิงปรากฏความดุร้ายวาบขึ้นมา ออกหมัดอย่างไม่ลังเลเล็งไปหาจ้าวชิง
จ้าวชิงวาดหมัดป้องกัน ชั่วพริบตานั้นหมัดทั้งสองคนจึงปะทะกัน
จ้าวชิงถอยหลังออกมาหลายก้าว ใบหน้าแดงก่ำ
สือเฟิงออกหมัดกันเขาออกไปแล้ว เวลานี้ก้มตัวลงราวกับไม่มีกระดูกขา ก่อนจะวาดขาไปหาฟางผิงที่อยู่ด้านหลัง
ขาขวาของฟางผิงเป็นอุปสรรคอยู่บ้าง แต่ยังคงฝืนใช้ตั้งหลัก พร้อมทั้งเหยียดขาซ้ายแทงเท้าไปยังสือเฟิง
ดาบในมือนั้นเสียดสีกับอากาศจนเกิดเสียงดังลั่น ฟันลงไปที่หัวสือเฟิงเช่นกัน!
“ตายซะ!”
สือเฟิงเสียแขนซ้ายแล้ว ยังมาถูกคนจำนวนมากล้อมโจมตี
ด้านนอกนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งอีกคนรออยู่ รู้ว่าต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ครั้งนี้จึงไม่คิดจะหลบหลีกอีกแล้ว
ดาบยาวยังไม่ทันทิ้งน้ำหนักลงมา ขาของทั้งสองคนกลับสัมผัสกันเสียก่อน
“ปั่ก!”
เสียงเนื้อกระทบกัน พาให้ฟางผิงใบหน้าซีดอีกครั้ง รู้สึกราวกับนิ้วเท้าจะหัก
เสี้ยวนาทีต่อมา ดาบในมือฟางผิงก็ฟาดลงมาหาสือเฟิง
ไม่ได้ถูกที่กลางหัว แต่เป็นกระดูกไหปลาร้า!
สือเฟิงดวงตาแดงก่ำ แค่นหัวเราะ ก่อนจะใช้มือซ้ายจับดาบเอาไว้ ไม่ยอมให้ฟางผิงดึงออก ชักขาเตะไปยังฟางผิงอีกครั้ง
ฟางผิงเห็นอย่างนั้นก็ลอบสบถ ไม่คิดทิ้งดาบ แต่เพิ่มแรงในมือมากขึ้นอีก พร้อมทั้งแทงเท้าซ้ายซ้ำเข้าไป
“ฉึก” ปลายเท้าของฟางผิงแทงเข้าที่น่องของอีกฝ่าย
สือเฟิงหน้าไร้สีเลือด ถลึงตามองฟางผิงอย่างดุดัน ก่อนจะกวาดสายตามองคนอื่นๆ ที่กำลังจะโจมตีเข้ามา
ความแตกต่างของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งและขั้นสองไม่ได้ถึงขั้นทำให้คนหมดหวัง ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บหนัก กระดูกไหปลาร้าถูกฟางผิงทำลายแล้ว
ขาก็ได้รับบาดเจ็บ แขนขวาที่กดดาบไว้ไม่สามารถขยับได้ ทำได้แค่ปล่อยให้คนอื่นทุบตีเท่านั้น
“นึกไม่ถึงว่าจะมาถูกเด็กเปรตอย่างพวกนายฆ่าเอาได้!”
สือเฟิงกัดฟันแน่น เลือดไหลซึมออกจากปาก จู่ๆ กลับคลายมือขวา ส่งมือไปหาถังซงถิงที่เข้ามาทางด้านข้างแทน
ถังซงถิงได้รับบาดเจ็บที่แขนซ้าย ตอนนี้กำลังวาดหมัดขวาเตรียมจะจู่โจมหัวของสือเฟิง
สือเฟิงคลายมือจากดาบกะทันหัน ใช้มือขวาจับหมัดของถังซงถิงไว้ ออกแรงดันไปข้างหลัง
คว้าตัวถังซงถิงได้แล้ว ดวงตานั้นเผยสีเลือดฝอยประปราย ใช้หัวเหวี่ยงเข้าหาหัวของถังซงถิงอย่างแรง
ถึงจะตายก็ขอฆ่าใครสักคนตายให้สมใจหน่อยเถอะ!
“ช่วยฉันด้วย!”
ถังซงถิงโมโหอย่างยิ่ง แขนซ้ายยกไม่ขึ้น แขนขวายังมาถูกจับไว้ หัวของอีกฝ่ายกำลังจะเข้ามาปะทะกับเขาแล้ว
ตอนนี้ฟางผิงชักดาบที่ติดอยู่ในกระดูกไหปลาร้าอีกฝ่ายไม่ทันแล้ว จึงทิ้งดาบไปทันที กำหมัดสองมือ พุ่งหมัดสลับไปยังหัวสือเฟิงแทน
“พลั่ก!”
ฟางผิงไม่คิดจะหยุด วาดหมัดจู่โจมระรัว!
“พลั่กๆๆ” เสียงดังออกมาติดต่อกัน สือเฟิงจับมือถังซงถิงไม่ปล่อย สุดท้ายหัวของทั้งสองคนยังคงปะทะกัน
“อ๊า!”
ถังซงถิงร้องเสียงหลง กลับพบว่าหัวไม่ได้ถึงขั้นปริแตกอย่างที่คิด แค่เจ็บนิดหน่อยเท่านั้น
เบิกตามองอีกที เวลานี้ยิ่งร้องดังขึ้นกว่าเดิม
“เร็ว รีบจัดการเขา!”
ถังซงถิงใบหน้าซีดราวกับกระดาษ บนหัวของถังเฟิงนั้นมีเลือดไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เป็นฝีมือของฟางผิง
แต่ตอนนี้ ถังเฟิงยังคงจับเขาแน่น
หัวของทั้งสองเข้ามาใกล้กันจนถังซงถิงรับรู้ถึงเลือดที่กระเด็นมาเปรอะเปื้อนหน้าของเขา



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน