ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 155
ตอนที่ 155 การแข่งขันรอบแรก (2)
“มั่นใจไม่หยอกนี่ คิดว่าตัวเองเป็นไพ่ตายของเซี่ยงไฮ้จริงๆ งั้นเหรอ?”
ถังเฟิงหัวเราะ ก่อนจะพูดโจมตี “อย่าได้ดูถูกใครทั้งนั้น รอบแรกต้องชนะอย่างสง่างาม หากเธออดทนได้จริงๆ งั้นรอบแรกก็ชนะห้าคนรวดไปเลย ให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาว่าเธอมีคุณสมบัติพอที่จะได้รับคะแนนไม่อั้นหรือเปล่า!”
ฟางผิงได้ยินคำพูดนี้จึงรู้ได้ทันที อาการใจแคบของถังเฟิงกำเริบขึ้นอีกแล้ว
ถังเฟิงไม่สนว่าเขาจะคิดยังไง เอ่ยต่อว่า “ฟางผิงคนแรก ฟู่ชางติ่งคนที่สอง หยางเสี่ยวม่านคนที่สาม จ้าวเสวี่ยเหมยคนที่สี่ จ้าวเหล่ยคนสุดท้าย!”
จ้าวเหล่ยอยากจะพูดอะไรบางอย่าง สุดท้ายกลับไม่พูดออกมา
เขากลัวว่าตัวเองอาจจะไม่มีโอกาสขึ้นเวทีด้วยซ้ำ
ฟางผิงถอนหายใจเบาๆ “ผมลงสนามแล้ว คนอื่นๆ อาจจะไม่มีโอกาสได้แสดงความสามารถของตัวเอง อาจารย์ นี่มันไม่ยุติธรรมกับพวกเขาอยู่บ้าง…”
ถังเฟิงใบหน้าดำคล้ำ เด็กนี่จะมั่นใจเกินไปแล้ว!
ถังเฟิงคร้านจะสนใจเขา หมุนตัวเดินไปเอ่ยว่า “ชนะก็ดี แต่ถ้าแพ้ ฟางผิง แพ้ด้วยความประมาท เธอคงรับผิดชอบเรื่องนี้ไม่ไหว!”
เขาพูดอย่างหนักแน่น เพราะหากฟางผิงแพ้เพราะความประมาทจริงๆ ท้ายที่สุดจะทำให้เซี่ยงไฮ้พ่ายแพ้ในการแข่งขันครั้งแรก
สิ่งที่เซี่ยงไฮ้สูญเสียคือมูลค่าหลายหมื่นล้าน ฟางผิงแบกรับความรับผิดชอบเช่นนี้ไม่ไหวจริงๆ
“เข้าใจแล้วครับ!”
“ดี พวกเธอไปทำธุระส่วนตัวเถอะ ช่วงนี้ไม่มีความจำเป็น พยายามอย่าออกจากมหาลัย”
ทิ้งท้ายไว้แค่นี้ ก่อนถังเฟิงจะจากไป
พอเขาไปแล้ว ฟู่ชางติ่งก็เอ่ยอย่างร้อนใจ “ฟางผิง อย่าชนะรวดเชียวนะ อย่างน้อยก็เหลือให้ฉันสักสองคน”
“ฉันด้วย…”
“พวกนายคิดว่าพวกเขาจัดการง่ายจริงๆ รึไง?”
ฟางผิงกลอกตา ครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยว่า “เว่ยปินน่าจะฝีมือไม่อ่อนด้อย หากเขาลงสนามคนสุดท้าย ฉันจะเหลือให้พวกนาย ตอนแรกวางแผนจะระเบิดความสามารถออกไปสักหน่อย แต่ถ้าถูกคนเห็นไพ่ตาย นั่นไม่น่าจะดีเท่าไหร่ ปักกิ่งต่างหากที่เป็นคู่ต่อสู้ของพวกเรา ฉันต้องระวังหานซวี่เอาไว้”
“ฟางผิง นายนี่มันมั่นใจจริงๆ ฉันล่ะยอมใจ…”
จ้าวเสวี่ยเหมยหลุดขำ เหมือนว่าในความคิดฟางผิง หากเขายอมเปิดเผยความสามารถออกมา จะสามารถเอาชนะอีกฝ่ายห้าคนรวดได้อย่างไงอย่างงั้น
“แล้วแต่พวกนายจะคิดเถอะ ฉันจะพยายามเหลือที่ให้พวกนายแสดงฝีมือแล้วกัน”
ฟางผิงหัวเราะ ก่อนมือถือในกระเป๋าจะสั่นขึ้นมา
มองดูหมายเลขแล้ว ฟางผิงรีบเอ่ยว่า “ฉันยังมีธุระ ขอตัวก่อน”
“ไปเถอะ”
—
ไม่กี่นาทีให้หลัง
ร้านอาหารตะวันตกแถวหน้าประตูใหญ่ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
ฟางหยวนมองพินิจฟางผิงอย่างสงสัย เนิ่นนานก่อนเอ่ยว่า “พี่ นายกลายเป็นหัวหน้าทีมได้ยังไง?”
อู๋จื้อหาวมึนงงเช่นกัน รีบเอ่ยว่า “ใช่ นายเพิ่งเป็นผู้ฝึกยุทธ์ได้ไม่นาน? ทำไมอยู่ขั้นหนึ่งสูงสุดแล้ว ยังกลายเป็นหัวหน้าทีมของเซี่ยงไฮ้อีก?”
“ฉันเป็นผู้ฝึกยุทธ์ตั้งสี่ห้าเดือนแล้ว กลายเป็นขั้นหนึ่งสูงสุดแปลกมากหรือไง?”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่ว่าจะพูดยังไงฉันก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่หลอมกระดูกสามครั้ง จะก้าวหน้าไวหน่อยถือเป็นเรื่องปกติ ช่วงนี้เซี่ยงยังให้ใจป้ำให้รางวัลหนัก นักศึกษาเข้าถึงทรัพยากรได้ง่าย ไม่แปลกสักหน่อยที่จะทะลวงขั้นหนึ่งสูงสุด”
“งั้นนายเป็นหัวหน้าทีมได้ยังไง…”
“ไร้สาระ ฉันเก่งที่สุด แน่นอนต้องเป็นหัวหน้าสิ พอเถอะ อย่าถามเรื่องที่ไม่มีประโยชน์เลย”
เวลานี้จู่ๆ ฟางหยวนก็นึกอะไรบางอย่างได้ เอ่ยอย่างกังวลอยู่บ้าง “พี่ อันตรายหรือเปล่า?”
“ไม่เป็นไร แค่การแข่งขันแลกเปลี่ยน ไม่ใช่การต่อสู้ชี้เป็นชี้ตาย อีกอย่างพี่ชายเธอแข็งแกร่งมาก ครั้งนี้ไม่มีผู้เข้าร่วมแข่งขันที่เป็นคู่ต่อสู้ฉันได้ ไม่ต้องกังวลหรอก”
“งั้นฉันจะโทรบอกพ่อกับแม่…”
“ไม่ต้อง รอการแข่งจบแล้วค่อยว่ากัน พ่อกับแม่ไม่เล่นอินเทอร์เน็ตอยู่แล้ว ตอนนี้ยังไม่ต้องบอกพวกเขา”
ฟางหยวนพยักหน้าอย่างงงๆ ไม่ได้คิดมากอีก
ในสายตาคนส่วนมาก การแข่งครั้งนี้ไม่ได้อันตรายอะไร
เป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ของพวกนักศึกษาเท่านั้น เอาอะไรมาอันตรายกัน
ในเมื่อฟางผิงบอกว่ายังไม่ต้อง ฟางหยวนไม่คิดจะขัดเขาเช่นกัน กลับไปค่อยบอกพ่อแม่แล้วกัน
ตอนแรกทุกคนยังคงไม่อาจรับความจริงที่ว่า ฟางผิงกลายเป็นนักศึกษาใหม่ที่เก่งกาจที่สุดของเซี่ยงไฮ้ได้
ตอนที่กินข้าวจิตใจจึงไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่บ้าง
เดิมทีฟางผิงกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ทุกคนยังสามารถพูดได้ว่า เพราะสภาพแวดล้อมมหาลัยดี ได้รับสวัสดิการดี แต่นอกจากฟางผิงจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์แล้ว เขายังเป็นตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขันแลกเปลี่ยนอีก นี่จะใช้เหตุผลที่ว่าสวัสดิการดีอย่างเดียวมาอธิบายไม่ได้แล้ว
เซี่ยงไฮ้มีคนเยอะขนาดนั้น ผู้ฝึกยุทธ์เดินกันกลาดเกลื่อน ทำไมถึงไม่เป็นพวกเขาที่นำทัพล่ะ
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน