ตอนที่ 198 รอฉันมีอำนาจก่อนเถอะ…เหอะ(2)
“แต่ไหนแต่ไรพวกนายก็ไม่เข้าใจฉันอยู่แล้ว ช่างเถอะ พูดมากไปไม่มีประโยชน์ ความเจ็บปวดทั้งหมดให้ฟางผิงคนนี้รับไว้คนเดียวก็พอแล้ว”
“หยุด!”
ฟู่ชางติ่งตัดบทสนทนาของเขาอีกครั้ง ไม่พูดถึงประเด็นนี้แล้ว เปิดหัวข้อใหม่ว่า “นายทะลวงขั้นสามตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ตอนกลับมามหาวิทยาลัย”
“ทำไมไม่พูดอะไรเลย?”
“ไร้สาระ นายไม่ถาม พูดไปจะเป็นการทำร้ายจิตใจพวกนายน่ะสิ?”
“…”
คำพูดนี้พูดได้ถูกแล้ว ทำร้ายจิตใจคนจริงๆ
“ขั้นสามแล้ว…”
พวกเขาถอนหายใจ กระทบกระเทือนจิตใจจนรู้สึกสิ้นหวังอยู่บ้าง
ยังไม่ทันจบปีหนึ่งเลย!
หัวข้อนี้พูดต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ฟู่ชางติ่งเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เรื่องทีม นายมีความเห็นยังไง?”
ฟางผิงเดินไปพลางเอ่ยไปพลาง “จะมีความเห็นอะไรได้อีก พวกเราเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง พวกปีสูงจะดึงเราเข้าทีมหรือไง? หากอยากเข้าร่วมจริงๆ ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว กลัวว่าจะไม่มีใครปฏิเสธด้วยซ้ำ แต่ช่างเถอะ ไม่น่าสนใจ พวกเรามาร่วมทีมกันต่อดีกว่า”
ระหว่างที่พูด ฟางผิงก็มองไปยังจ้าวเหล่ยที่อยู่ในความเงียบมาโดยตลอด “ให้อาจารย์นายใช้เส้นสายให้พวกเราหน่อย ตอนนี้เขาแทบเป็นผู้รับผิดชอบภาระงานทั้งหมดของมหาวิทยาลัยแล้ว ยังไงก็มีลูกศิษย์เขาถึงสองคนอยู่ในทีม ให้คะแนนไม่กี่พันคงไม่คณามือหรอกมั้ง…”
จ้าวเหล่ยไม่มองเขา ทั้งไม่รับบทสนทนาต่อ
หยางเสี่ยวม่านหมดคำจะพูด “นายไปบอกเองสิ ถ้าไม่ตายพวกเราจะลองดู”
“เหอะ!”
นายคิดว่าฉันโง่หรือไง? เป็นฝ่ายไปรนหาที่ตาย?
ครุ่นคิดพักหนึ่ง ก่อนฟางผิงจะถอนหายใจ “พวกอาจารย์ไม่ช่วยเหลือเลย อาจารย์ของฉันก็ขี้เหนียวยิ่งกว่าอะไร…”
จ้าวเสวี่ยเหมยแก้ต่างว่า “อาจารย์ดีมากแล้ว หลายวันก่อนยังเสนอยาเสริมสร้างกระดูกขั้นสองให้ฉันสิบเม็ด คิดแค่ครึ่งราคา…”
ฟางผิง “…”
“รังแกคนเกินไปแล้ว!”
ฟางผิงสีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก นี่เหล่าหลู่รังแกกันอย่างโจ่งแจ้งชัดๆ เลือกปฏิบัติซะไม่มี!
ทุกคนต่างแอบขำ สมน้ำหน้า!
หลู่เฟิ่งโหรวเห็นเขาเอาแต่ขายยาบำรุง คงไม่เสนอยาบำรุงครึ่งราคาเพื่อให้เขาเอาไปขายต่อหรอก
จ้าวเสวี่ยเหมยไม่เหมือนกัน เธอตั้งใจฝึกวิชาจริงๆ ไม่เคยทำเรื่องพวกนี้มาก่อน ประวัติไร้จุดด่างพร้อย
แต่ฟางผิงล่ะ?
นอกจากนี้ฟางผิงยังไม่ขาดแคลนยาบำรุง อย่างน้อยในความคิดของหลู่เฟิ่งโหรวก็เป็นอย่างนั้น ไม่เคยเห็นการฝึกวิชาของฟางผิงชะงักเพราะปัญหาเรื่องทรัพยากรมาก่อน
ตอนนี้หากฟางผิงไม่สามารถทะลวงขั้นเพราะติดเรื่องยาบำรุง เกรงว่าหลู่เฟิ่งโหรวคงไม่ทำแบบนี้หรอก
สิ่งที่พวกอาจารย์ต้องทำคือมอบถ่านท่ามกลางหิมะ[1] ไม่ใช่เติมลายดอกไม้บนผ้าแพร[2] ทำให้ทรัพยากรที่มีอย่างจำกัดเกิดความสิ้นเปลือง
—
ระหว่างที่พวกฟางผิงกลับหอพัก
ในเวลาเดียวกันเรื่องที่ฟางผิงเอาชนะอวี่ซั่งหวาและจางจื่อเวยก็แผ่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว
—
สมาคมผู้ฝึกยุทธ์
โจวเหยียนมองจางอวี่ที่ยังคงจัดการกับเอกสาร อดเอ่ยไม่ได้ “ฟางผิงขั้นสามแล้ว”
“อืม”
“ตอนนี้ยังไม่ทันจบปีหนึ่ง…”
“เธออยากจะพูดอะไร?”
“เขาก้าวหน้าเร็วเกินไป เร็วยิ่งกว่าหวังจินหยางจากหนานเจียงซะอีก ฉันกังวลว่าเขาจะสามารถทะลวงขั้นสามสูงสุดในอีกไม่นานนี้…งั้น…”
จางอวี่วางปากกาลง เงยหน้าว่า “กลัวว่าฉันจะแพ้ให้เขา?”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน