ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 212

ตอนที่ 212 อีกด้านของบทเรียน (1)

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

พวกกู้สยงเดินเข้ามาอย่างอ่อนล้า

“เก็บกวาดสักหน่อย ผู้ฝึกยุทธ์นอกรีตทั้งหมดสองร้อยสิบสี่คน ขั้นหนึ่งหนึ่งร้อยสี่สิบคน ขั้นสองหกสิบห้าคน ขั้นสามเก้าคน”

เทียบกับทุกคนแล้ว ความสามารถเช่นนี้ห่างชั้นกันอย่างมาก

ทางมหาวิทยาลัยมีเกือบสามร้อยคน ฝีมือต่ำสุดคือขั้นสอง

แต่การต่อสู้ขนาดใหญ่ที่ความสามารถเหนือกว่าเช่นนี้กลับทำให้ทุกคนเสียเปรียบอย่างหนัก

ระหว่างที่กู้สยงพูด ยังถอนหายใจว่า “ทางมหาวิทยาลัยมีคนตายทั้งหมดหกคน ขั้นสามบาดเจ็บทุกคน!”

ทั้งยังไม่ได้บาดเจ็บเพียงเล็กน้อย พวกอวี๋ซั่งหวา จ้าวเหล่ยต่างได้รับบาดเจ็บค่อนข้างหนัก

ตอนนี้จ้าวเหล่ยเผยใบหน้าซีดเซียว กลับยังคงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “โชคดีที่มีฟางผิง”

หากฟางผิงไม่สกัดขั้นสามสูงสุดเอาไว้ ครั้งนี้อย่างน้อยต้องมีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตายหลายคน

ฟางผิงกลับนอนบนพื้นไม่ปริปากอะไร

เมื่อกี้เขาดูค่าทรัพย์สินของตัวเอง ตอนนี้เหลือแค่สิบสองล้านเท่านั้น

ทั้งก่อนหน้านี้เขาได้รับยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสามจากทุกคนมาสิบเม็ด ค่าทรัพย์สินแตะที่ยี่สิบห้าล้าน!

เพื่อฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามสูงสุดคนนี้ ฟางผิงสิ้นเปลืองค่าทรัพย์สินไปสิบสามล้าน รวมถึงยารักษาชีวิตอีกหนึ่งเม็ด

ยาบำรุงนี้ฟางผิงยืมมา จึงไม่ได้เพิ่มค่าทรัพย์สินให้เขา

ดาบเฟิ่งจุ่ยยุบลงไป รองเท้าโลหะผสมได้รับความเสียหาย ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล อวัยวะภายในยังปลอดภัย ใช้ยารักษาชีวิตจึงกำลังฟื้นฟูอย่างต่อเนื่อง

ไม่สนใจคนอื่นอีก เห็นเฉินอวิ๋นซีเดินมา ฟางผิงหอบหายใจว่า “กลับไปจะคืนให้เธอ”

“ไม่ต้องหรอก…”

“คืนสิ ฉันไม่เกาะผู้หญิงกินหรอก!”

ฟางผิงแค่นเสียง เผยสีหน้าไม่พอใจก่อนจะเอ่ยว่า “ขายยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสามให้เธอสิบเม็ดสิบเอ็ดล้าน จ่ายให้ฉันห้าล้านก็พอแล้ว”

ทุกคนทำหน้างุนงง เจ้าหมอนี่ยังมีใจจะขายยาบำรุงอีก?

เฉินอวิ๋นซีตะลึงไปเล็กน้อยเช่นกัน ฟางผิงขมวดคิ้วว่า “ทำไม? ยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสามสิบเม็ดเท่ากับสี่ร้อยคะแนน ยารักษาชีวิตของเธอสองร้อยคะแนน คิดเธอแค่ห้าล้านไม่แพงหรอกมั้ง?”

“ไม่ใช่ นาย…”

“งั้นก็ตกลงกันตามนี้”

ทิ้งคำพูดนี้ไว้ ก่อนฟางผิงจะหยัดกายขึ้น ยื่นยาบำรุงขวดหนึ่งให้เธอ เอ่ยว่า “กลับไปค่อยโอนให้ฉันห้าล้าน”

ท่ามกลางความงุนงงเฉินอวิ๋นซีหยิบยาบำรุงมาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร

ตอนนี้ฟางผิงสาวเท้าเดินไปข้างนอกแล้ว

ฟู่ชางติ่งเดินเข้ามาหา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “นายเจ๋งชะมัด แทบจะฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามสูงสุดด้วยตัวคนเดียว”

“ฮ่าๆ นายคิดว่าฉันอยากทำหรือไง?”

ฟางผิงมีความคิดอยากจะตายด้วยซ้ำไป เพื่อฆ่าหมอนั่นต้องสูญเสียเงินไปกว่ายี่สิบล้าน!

ฟู่ชางติ่งไม่เอ่ยอะไรต่อ ทุกคนต่างเห็นตำตา ครั้งนี้เพื่อฆ่าอีกฝ่ายแทบไม่รู้ว่าฟางผิงฟันดาบออกไปกี่ครั้งกันแน่

ส่วนเรื่องที่ฟางผิงเหมือนจะไม่ได้ใช้ยา ทุกคนไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นมายังไงเช่นกัน

อาจจะใช้ก่อนหน้านั้น หรืออาจจะเป็นสาเหตุอื่น ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาซักถามอย่างละเอียด

ระหว่างที่พูดฟู่ชางติ่งเอ่ยเสียงเบาว่า “นายชอบเอาเปรียบคนอื่นตลอดไม่ใช่หรือไง? เฉินอวิ๋นซีไม่ให้ชดใช้ ทำไมยังเป็นฝ่ายขอคืนอีก?”

“ไอ้เวร ฉันเอาเปรียบนายหรือไง? ฉันแค่ไม่ชอบติดหนี้ใคร ชอบแลกเปลี่ยนมากกว่า…”

ฟู่ชางติ่งถอนหายใจเบาๆ “มองออกแล้ว นายมองทุกอย่างเป็นการแลกเปลี่ยนสินะ อันที่จริงแบบนี้อาจไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป เฉินอวิ๋นซีให้นายยืมยาบำรุง นายกลับจะคืนเป็นเงินแทน ไม่มีน้ำใจต่อเพื่อนร่วมรบสักนิด ทำร้ายจิตใจคนยิ่งกว่า”

“ถ้าฉันเป็นนาย ครั้งนี้คงไม่คืน อย่างมากครั้งหน้าเธอเจอกับอันตราย นายค่อยชดใช้คืนให้ ตอนนี้กลับทำเหมือนว่าเงินก็คือเงิน การแลกเปลี่ยนก็คือการแลกเปลี่ยน…”

ฟางผิงขมวดคิ้ว “แบบนี้ไม่ดีหรือไง?”

“บางทีนายอาจคิดว่าดี แต่สำหรับพวกเราค่ามิตรภาพจะติดลบ…”

“ฉันคิดว่าดีออก ผู้ฝึกยุทธ์ใครจะรู้ว่าตายวันไหน”

ฟางผิงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “อาจารย์ฉันบอกว่าระหว่างผู้ฝึกยุทธ์ไม่จำเป็นต้องทุ่มเทความรู้สึกให้กันมากมาย เมื่อก่อนฉันคิดว่าใจร้ายไปหน่อย ตอนนี้คิดดูแล้วกลับดีไม่น้อย แค่ทำภารกิจเดียว มีคนตายตั้งหกคน เพื่อนของพวกเขาจะปวดใจกันขนาดไหน? แทนที่จะต้องเสียใจในภายหลัง ยังไม่สู้ทำแบบนี้ หากมีวันหนึ่งใครตาย ทุกคนจะได้ไม่ต้องเสียใจขนาดนั้น”

“จำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรือไง” ฟู่ชางติ่งส่ายหัว กลับไม่พูดอะไรอีก

ฟางผิงไม่สนใจเขาเช่นกัน ไม่เข้าร่วมการค้นหาต่อ เดินไปด้านนอกหมู่บ้าน หาที่นั่งเริ่มพันแผลของตัวเอง

—

สองชั่วโมงต่อมา การค้นหาก็สิ้นสุดลง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน