ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 245

ตอนที่ 245 ขอหนังจากเสือ (2)

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าคนหนึ่งตายในเวลาชั่วพริบตา

“ตายแล้ว?”

“เจี่ยวดูดกลืนปราณเขาจนหมด?”

ฟางผิงขนหลังลุกชัน ไม่น่าล่ะหลายครั้งตอนที่ปราณเขากำลังจะหมดเกลี้ยง เจี่ยวชอบทำท่ากระรือร้นขึ้นมา คงเตรียมจะสูบเอาปราณสุดท้ายไปจากเขา

ดีที่พอถึงเวลานั้น ฟางผิงที่ถูกเจี่ยวจ้องมองอย่างน่ากลัว จึงเพิ่มปราณเพื่อให้สามารถป้อนอาหารมันต่อไปได้

“ยอดฝีมือขั้นห้า ปราณน่าจะเกือบสี่พันแคล!”

“แต่ยังคงถูกดูดกลืนจนกลายเป็นศพแห้ง!”

ฟางผิงกลืนน้ำลาย ก่อนหน้านี้เขาป้อนปราณให้เจี่ยวไปกว่าหมื่นแคล เผาผลาญเร็วขนาดนี้เลย?

สัตว์ประหลาดที่กินปราณอย่างไม่รู้จักอิ่ม ทั้งยังสูบเลือดคนจนกลายเป็นศพแห้งเช่นนี้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะมองมันโง่ได้?

ฟางผิงใจเต้นตุบตับขึ้นมา รอจนเจี่ยวมองมาหาเขา ฟางผิงก็ร้องไห้ไม่ออกอยู่บ้าง รีบเข้าไปให้อาหารมันทันที

เจ้าหมอนี้จะกินเก่งเกินไปแล้ว!

ฟ้ายังไม่มืดเลย!

ป้อนปราณประมาณพันกว่าแคล ดูเหมือนเจี่ยวจะอิ่มแล้วจึงเริ่มกรนอีกครั้ง

เวลานี้ฟางผิงไม่ได้รีบหนีไป สำรวจรอบๆ ตัวผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าคนนั้น อีกฝ่ายกลายเป็นศพแห้งไปนานแล้ว

ฟางผิงเห็นว่าเจี่ยวไม่สนใจศพนี้จึงรีบคลำบนร่างอยู่พักใหญ่ ไม่นานฟางผิงก็เจอของบางอย่าง

“สนับมือคู่หนึ่ง…เทียบเท่ากับวัสดุระดับ C น่าจะมีมูลค่าไม่น้อยสินะ?”

“หินพลังงานไม่มี ก่อนหน้านี้น่าจะถูกเจี่ยวดูดกลืนไปแล้ว”

“เอ๋ รองเท้าคู่นี้ไม่เลวเลย ดีกว่าคู่ที่ฉันใส่ซะอีก”

ฟางผิงคำนวณอยู่พักหนึ่ง ของพวกนี้มูลค่าไม่น้อย น่าจะหลายล้าน แต่ระบบไม่ได้คำนวณเป็นค่าทรัพย์สินให้ตัวเอง

“ท่านราชาเจี่ยว!”

ฟางผิงตะโกนเบาๆ สัตว์ประหลาดสีทองลืมตาขึ้น ฟางผิงยกสนับมืออย่างระมัดระวัง ทำท่าชกโจมตีกับศพ ก่อนจะชี้ไปทางด้านนอก

“ฉันจะเอาสนับมือนี้ไปจับคนมาให้นายอีก เอาให้ฉันนะ?”

เจี่ยวกวาดสายตามองเขา ไม่นานก็หลับตาลง

ฟางผิงลอบดีใจ ให้ตัวเองจริงๆ ด้วย!

ครู่ต่อมา ค่าทรัพย์สินของฟางผิงมีการเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ก่อนหน้านี้เพราะต้องป้อนอาหารเจี่ยวและวิ่งหนี เขาจึงเสียไปประมาณสิบสามล้าน แต่ตอนนี้กลับเพิ่มขึ้นมาหกล้าน

ค่าทรัพย์สินของฟางผิงแตะถึงแปดสิบแปดล้านอีกครั้ง

“วิธีนี้ไม่เลวเลย!”

ฟางผิงตาเป็นประกาย หลอกล่อศัตรูให้มาป้อนอาหารเจี่ยว แม้ว่าหินพลังงานและพลังงานหัวใจจะถูกเจี่ยวดูดกลืนจนสลายไป แต่อาวุธของผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางก็มีมูลค่าไม่น้อยอยู่ดี

“นี่ถ้าล่อขั้นหกสูงสุดให้กลายเป็นศพแห้งได้ อาวุธวัสดุระดับ B ของอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าจะหาเงินได้ก้อนโตแล้วเหรอ?”

ฟางผิงคำนวณไปก็ปวดหัวอยู่บ้าง ข้างนอกห่างจากที่นี่ร้อยลี้

หากเจอผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกสูงสุดจริงๆ ตัวเองคงถูกฆ่าทันที จะวิ่งมาไกลขนาดนี้ได้ยังไง

“ท่านราชาเจี่ยว หรือพวกเราจะออกไปหาเงินก้อนใหญ่ด้วยกัน?”

ฟางผิงตะโกน รอเจี่ยวลืมตาขึ้น เขาก็ทำท่าให้มันเดินออกไป

เจี่ยวมองเขาแวบหนึ่ง ดวงตาขนาดใหญ่นั้นประกายความหงุดหงิด เห็นได้ชัดว่าไม่สบอารมณ์ที่ฟางผิงเอาแต่เสียงดังโวยวาย

ฟางผิงใจแทบจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ประจบประแจงไม่สำเร็จ เขาไม่กล้ารบกวนอีกฝ่ายต่อ ฟางผิงเอาสนับมือ รองเท้าและอาวุธอื่นๆ มัดเข้าด้วยกัน ก่อนจะถอดเสื้อคลุม ห่อของพวกนี้เอาไว้ เขาไร้ทางเลือกอยู่บ้าง อาวุธมีเยอะเกินไป ทำเรื่องไม่สะดวก

ประเด็นอยู่ที่หินพลังงานไม่มีเหลือแล้ว

“หรือจะเอาอาวุธไว้ที่นี่ก่อนแล้วไปล่อผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้าเข้ามาสักสองสามคน? จากนั้นค่อยพกออกไปทั้งหมด…กลับไป หัวสิงโตคงจะตกใจใหญ่ ฉันฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้ามากถึงขนาดนี้ ไม่ตกใจก็แปลกแล้ว!”

“แต่ขอหนังจากเสือก็อันตรายเหมือนกัน ต้องระวังให้มาก ถูกกินขึ้นมาคงไม่อาจทำอะไรได้”

ฟางผิงขัดแย้งในใจอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ค่าทรัพย์สินลดลงไปไม่น้อย ผู้ฝึกยุทธ์อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม แล้วเมื่อไหร่ค่าทรัพย์สินของเขาจะเพิ่มถึงร้อยล้าน?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน