ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 251

251 /554

ตอนที่ 251 ภารกิจใหม่ (2)

เป็นดังที่คาด ถังเฟิงเอ่ยต่อว่า “ความต้องการของหน่วยทหารนั้น ไม่อาจนั่งรอความตายให้ทั้งสองเมืองร่วมมือกันได้ หากถูกทหารทั้งสองเมืองโอบล้อม เมืองความหวังเล็กเกินไป พลังทำลายล้างของผู้ฝึกยุทธ์นั้นมหาศาล อาจจะถูกตีแตกได้ ดังนั้นพวกเราต้องเป็นฝ่ายออกไปจู่โจม ก่อกวนกองบัญชาการของพวกเขา กองกำลังเมืองตงขุยยังอยู่ห่างจากพวกเราหนึ่งร้อยยี่สิบลี้ ถือโอกาสนี้ลงมือก่อน โจมตีฐานทัพของเมืองเทียนเหมิน ทหารของเมืองเทียนเหมินอยู่ภายใต้อำนาจของกองทัพ แต่ผู้ฝึกยุทธ์อิสระจำนวนมากของเมืองเทียนเหมินก็มารวมตัวเช่นกัน”

“ภารกิจที่หน่วยทหารมอบให้พวกเธอคือโจมตีผู้ฝึกยุทธ์อิสระที่รวมตัวกันในค่ายชั่วคราว ทหารสอดแนมของเราก็ค้นพบแล้วเหมือนกัน อยู่ห่างจากเมืองความหวังไปทางตะวันตกเฉียงเหนือยี่สิบห้ากิโลเมตร ตอนนี้มีการก่อตั้งพื้นที่ขนาดเล็กๆ ขึ้นมา ทีมผู้ฝึกยุทธ์เกือบสามร้อยคน มีทั้งระดับล่างและระดับกลาง ภารกิจของเซี่ยงไฮ้คือทำลายค่ายชั่วคราวแห่งนี้ ตัดกำลังคนของเมืองเทียนเหมิน ตอนกลางคืนผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งขั้นสองแทบไม่อาจมองเห็นอะไร ไม่มีอะไรให้กังวล แต่ผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่ขั้นสามตอนปลายขึ้นไป ยังจำเป็นต้องอาศัยฝีมือพวกเรา ครั้งนี้อาจารย์ขั้นสี่ขั้นห้าของเซี่ยงไฮ้และนักศึกษาขั้นสามตอนปลายและสูงสุดจะเคลื่อนไหวรวมกัน ทำลายค่ายชั่วคราวของอีกฝ่าย!”

เห็นได้ชัดว่าอาจารย์ขั้นหกนั้นมีภารกิจอย่างอื่น

ระหว่างที่ถังเฟิงพูดก็มองไปยังทุกคน “มีข้อสงสัยอะไรหรือเปล่า?”

ฟางผิงยังไม่ทันถาม ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยขึ้นมาก่อน “ทำลายฐานทัพของพวกพื้นเมือง จะยากสักเท่าไหร่กัน พูดตามตรงผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ มีแต่พวกผู้ฝึกยุทธ์ทหารเท่านั้นที่แข็งแกร่งขึ้นมาหน่อย คนทั่วไปนั้นมียอดฝีมือไม่เยอะ”

ถังเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “อย่าประมาทเกินไป ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตอนปลายขึ้นไปของอีกฝ่ายมีไม่น้อย แต่พวกเราจะล่อผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกของพวกเขาออกมา สรุปแล้วหวังว่าทุกคนจะปลอดภัยกลับมา! ตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายขึ้น สองเมืองร่วมมือกัน พวกยอดฝีมือต่อกรกัน พวกเรายังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งขั้นสองโจมตีเมือง พวกเราไม่กลัว แต่หากขั้นสามตอนปลายขึ้นไปมีเยอะ เมืองความหวังคงต้านอีกฝ่ายไม่ไหว”

แม้กำแพงเมืองความหวังจะสูงใหญ่ รอบนอกสร้างด้วยเหล็กกล้า แต่สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตอนปลาย กระโดดข้ามกำแพงไม่ได้เป็นเรื่องยากอะไร

กองกำลังของหน่วยทหารสามารถต้านทหารของอีกฝ่ายได้ แต่ทุกครั้งที่เกิดสงครามใหญ่มักต้องการยอดฝีมือออกมาสกัดกั้นกับยอดฝีมือของอีกฝ่ายเช่นกัน

รอเขาพูดจบแล้ว ฟางผิงค่อยเอ่ยว่า “งั้นถ้าอีกฝ่ายยังมีขั้นหกแฝงตัวอยู่ล่ะครับ?”

“พวกเราจะพยายามแยกออกมาให้หมด…ถ้ายังมีหลงเหลืออยู่ พวกอาจารย์ขั้นห้าจะรับมือ เรื่องนี้เธอไม่จำเป็นต้องกังวล เป้าหมายของพวกเธอคือผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสาม รวมถึงพวกที่ต่ำกว่าขั้นสามลงไป”

อันที่จริงผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ไม่ได้อ่อนแอ

ทั้งผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำก็ไม่ได้อ่อนด้อยกว่ามนุษย์มากมาย ประเด็นอยู่ที่ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ โดยเฉพาะพวกพื้นเมืองรู้เคล็ดวิชาต่อสู้แค่เล็กน้อย ใช้อาวุธสภาพทั่วไป ดูจากสินสงครามที่ฟางผิงได้มาจากผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ ส่วนมากจะใช้อาวุธระดับ D กันทั้งนั้น

แต่ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์พอถึงขั้นสี่ มักจะเตรียมอาวุธโลหะผสมระดับ C ไว้ให้ตัวเองเสมอ

พวกปรมาจารย์ของมนุษย์ก็ไม่ได้หวงวิชา มีเคล็ดวิชาต่อสู้ให้เรียนฟรีถมเถไป แต่ทางถ้ำใต้ดิน ลำดับขั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก พวกระดับล่างแทบไม่สามารถเรียนเคล็ดวิชาต่อสู้ได้

นี่ทำให้ผู้ฝึกยุทธ์พื้นเมืองและผู้ฝึกยุทธ์ในกองทัพของถ้ำใต้ดินมีฝีมือที่ห่างชั้นกันอย่างมาก

คนอื่นๆ ไม่สงสัยอะไรอีก โดยเฉพาะคนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน พอถึงขั้นสามตอนปลาย ก็ทำเรื่องพวกนี้จนแทบชินแล้ว

แต่ฟางผิงถือเป็นครั้งแรกจริงๆ

รอถังเฟิงพูดจบก็กระซิบถามฉินเฟิ่งชิงว่า “ถึงเวลานั้นก็ต่อสู้ร่วมกัน?”

ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “สู้ไหวก็ฆ่า สู้ไม่ไหว ล่อไปทางพวกอาจารย์ แน่นอนว่าอย่าล่อไปมั่วซั่ว เห็นตำตาว่าอาจารย์ต้านไม่ไหวก็อย่าล่อไปทางนั้น หากอาจารย์ไม่รอด พวกเราก็ไม่รอดเหมือนกัน สรุปแล้วภารกิจที่มอบให้พวกเราไม่นับว่ายากจนเกินไป ไม่ให้พวกเราไปทำลายค่ายทหารของอีกฝ่าย…น่าจะกลัวนายถ่วงแข้งถ่วงขา ใครใช้ให้นายเป็นเด็กใหม่กัน”

ฟางผิงสีหน้าดำคล้ำ เอ่ยอย่างหงุดหงิดว่า “งั้นนายก็ไปโจมตีค่ายทหารสิ”

“เห็นฉันเป็นคนโง่หรือไง ไปรนหาที่ตายน่ะสิ?”

ฟางผิงไม่มีแรงจะประชดแล้ว เมื่อกี้นายยังพูดเหมือนกับไม่กลัวอะไรอยู่เลย

ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนฟางผิงจะเอ่ยว่า “ทำไมไม่ให้ปรมาจารย์เข้าไปเลย ซัดฝ่ามือเดียวก็ตายแล้ว…”

ฉินเฟิ่งชิงกลอกตาใส่เขา เอ่ยอย่างหมดคำพูด “ไอ้เวร ปรมาจารย์มีกฎของพวกเขาเช่นกัน สงครามใหญ่จะเปิดฉาก ทหารสู้กับทหาร แม่ทัพสู้กับแม่ทัพ นอกเสียจากกำลังคนจะห่างชั้นเกินไป ไม่งั้นนายฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับล่างของอีกฝ่าย ระดับสูงของอีกฝ่ายจะไม่มาฆ่าคนของพวกเราหรือไง? เมื่อก่อน…อันที่จริงปรมาจารย์ของพวกเราเคยทำเรื่องแบบนี้เหมือนกัน…”