ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 261
ตอนที่ 261 ขึ้นเหนือ (1)
เข้าสู่เดือนกรกฏาคม อากาศเริ่มร้อนอบอ้าวแล้ว
ลงมาจากรถ ในละแวกชุมชนแทบมองไม่เห็นพวกคนเฒ่าคนแก่ อากาศที่ร้อนแบบนี้ ยังไม่ใช่เวลาที่พวกผู้สูงอายุออกมาตั้งวงซุบซิบนินทากัน
เมืองเล็กๆ อย่างหยางเฉิงอยู่อย่างเงียบสงบเช่นนี้มาโดยตลอด
ผู้ฝึกยุทธ์ พวกลัทธินอกรีต ถ้ำใต้ดิน…
เรื่องพวกนี้แทบไม่เกี่ยวข้องกับพวกชาวบ้าน เว้นเสียแต่ว่าจะมีลูกหลานที่กำลังเตรียมสอบเข้าสายศิลปะการต่อสู้
—
‘แกร็ก’
เปิดประตูห้องออกมา ในห้องนั่งเล่นฟางหยวนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เห็นฟางผิงก็รีบพูดกับปลายสายทันที “พี่ฉันกลับมาแล้ว พวกเธอจัดการเองแล้วกัน ฉันวางล่ะ!”
นับว่ายังมีมาดของลูกพี่ใหญ่
ประโยคที่ว่า ‘จัดการเองแล้วกัน’ เห็นได้ชัดว่าเป็นหัวหน้าของทั้งสามพันคน
ฟางผิงยกมุมปากขึ้น ครอบครัวของฉันอยู่ที่นี่!
บ้านและประเทศชาติ ในใจของฉันมีบ้านก่อนถึงจะมีประเทศได้ จะว่าเห็นแก่ตัวก็ดี เห็นประโยชน์ส่วนตนก็ช่าง มุมมองของทุกคนไม่เหมือนกันอยู่แล้ว
“พี่!”
ฟางหยวนวางโทรศัพท์ ดีใจเป็นอันดับแรก ก่อนจะปั้นหน้าแข็งทื่อขึ้นมา “ฟางผิง นายยังกล้ากลับมาอีกนะ!”
ฟางผิงวางกระเป๋าลง ดึงดาบยาวที่ซ่อนไม่มิดเอาไปวางไว้อีกฝั่ง ยื่นมือทั้งสองข้างพลางเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “มาบีบแก้มหน่อย ความสุขเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ ยังให้พี่เธอไม่ได้หรือไง”
“ไม่!”
ฟางหยวนปฏิเสธทันที ฉันไม่ต้องการหน้าตาตัวเองแล้วหรือไง?
อยู่ในบ้านพอว่า ถ้านายกล้าบีบแก้มฉันข้างนอก ฉันยังจะเป็นลูกพี่ใหญ่ได้ยังไงอีก
“ยังกล้าปฏิเสธ?”
ฟางผิงหัวเราะเสียงดัง เคลื่อนฝีเท้าเล็กน้อยก็มาปรากฏตัวอยู่หน้าฟางหยวนแล้ว ใช้สองมือบีบแก้มเธอ เริ่มยืดออกจากกัน
“ฟาง…ผิง!”
ฟางหยวนทำสีหน้าหงุดหงิด แก้มถูกยืดอีกแล้ว!
ฟางผิงบีบราวกับเป็นดินน้ำมัน บีบทั้งซ้ายขวาขึ้นบนลงล่างอยู่พักใหญ่ พอใจแล้วค่อยปล่อยฟางหยวน ก่อนจะทรุดตัวนั่งบนโซฟาอย่างเกียจคร้าน
“ปิดเทอมแล้ว?”
“อืม”
ฟางหยวนยังหงุดหงิดกับตัวเอง ไม่รู้ว่าไปหยิบกระจกมาจากไหน ส่องดูแก้มของตัวเอง พอเห็นว่าบวมแดงก็โอดครวญอยู่ในใจ ฟางผิงจะทำเกินไปแล้ว!
“จวงกงถึงระดับสองหรือยัง?”
“ยัง”
ฟางผิงขมวดคิ้วทันที ตำหนิว่า “หนึ่งปีแล้ว! ตั้งแต่เดือนมิถุนาปีก่อนที่เริ่มสอนจวงกงเธอ ยืนจวงกงมาหนึ่งปีเต็มๆ เธอฝึกยังไงกัน?”
ฟางหยวนพองแก้มแก้ต่างว่า “ใกล้แล้ว อีกนิดเดียวก็จะทำได้แล้ว”
ฟางผิงถลึงตามองเธอ ก่อนจะเอ่ยว่า “เคล็ดวิชาต่อสู้พื้นฐานฝึกหรือยัง?”
“ฝึกแล้ว ครั้งก่อนฉันเตะโซฟาขาดในครั้งเดียว เก่งหรือเปล่า…”
ฟางหยวนภูมิใจอยู่บ้าง ฟางผิงหมดคำจะพูด มีอะไรให้ภูมิใจกัน?
ไม่พูดอะไรอีก โยนยาบำรุงเลือดและปราณขวดหนึ่งให้ฟางหยวน ฟางผิงเอ่ยอีกครั้ง “ตั้งใจฝึกวิชา รีบๆ กลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์”
ฟางหยวนไม่ได้สนใจยาบำรุง จู่ๆ ก็นึกอะไรได้ ละล่ำละลักว่า “ฟางผิง หลายวันก่อนนายไปไหนมา?”
“ทำภารกิจ”
“ภารกิจอะไร?”
“เธอจะสนใจอะไรมากมายขนาดนั้น!”
“แต่นาย…ฆ่าคนอีกแล้ว…” ฟางหยวนพองแก้ม “ทั้งยังเจอกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหก นายเพิ่งจะปีหนึ่ง ทำไมต้องไปทำภารกิจอันตรายขนาดนั้น?”
“อัจฉริยะไม่เหมือนคนทั่วไปอยู่แล้ว เธอไม่เข้าใจหรอก บางทีพี่เธออาจจะใกล้ทะลวงขั้นสี่แล้ว เธอคิดว่าฉันจะยังเหมือนคนอื่นได้อีกหรือเปล่าล่ะ?”
ฟางผิงชื่นชมตัวเอง เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “วางใจเถอะ ไม่อันตราย บอกว่าเจอกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหก อันที่จริงฝั่งฉันก็มีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกเหมือนกัน ไม่งั้นฉันจะยังยืนคุยกับเธออยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน