ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 263

ตอนที่ 263 พลังหมัดรวมเป็นหนึ่ง (1)

“นายรู้จักเฉินเจียเซิงจากมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ตงหลินหรือเปล่า?”

เฉินเจียวั่งรูปร่างสูงใหญ่ ใช้อาวุธหอกเหมือนกัน ทางโรงเรียนเตรียมทหารส่วนมากมักจะใช้อาวุธแบบเดียวกันเพื่อความสะดวกในการทำสงครามเป็นทีม

ได้ยินแบบนี้ เฉินเจียวั่งจึงส่ายหัวเบาๆ “ไม่รู้จัก แต่ฉันเคยได้ยินชื่อเขา ปรมาจารย์เฒ่าเฉินก็เป็นต้นแบบของฉันเหมือนกัน ปรมาจารย์ของเซี่ยงไฮ้ โดยเฉพาะอธิการจางก็เป็นต้นแบบของพวกเราเช่นกัน ผู้ฝึกยุทธ์เป็นแบบนี้อยู่แล้ว!”

ฟางผิงพยักหน้าว่า “ปรมาจารย์เหล่านี้ รวมถึงผู้ฝึกยุทธ์และทหารที่ตายในสงครามถ้ำใต้ดินต่างเป็นต้นแบบของฉันเหมือนกัน”

ไม่ได้พูดว่าเป็นแบบอย่าง ฟางผิงไม่อยากตายในสนามรบ แต่คนพวกนี้เป็นผู้กล้าอย่างแท้จริง ไม่ถามต่ออีก ฟางผิงฟื้นฟูปราณขึ้นมาในชั่วพริบตา

เฉินเจียวั่งขมวดคิ้วเล็กน้อย พวกอาจารย์ด้านหลังก็เผยสีหน้าตกตะลึงเช่นกัน

นึกไม่ถึงว่าฟางผิงจากเซี่ยงไฮ้จะมีความสามารถนี้จริงๆ!

เฉินเจียวั่งไม่รีบเช่นกัน ถามว่า “ไม่ใช้ดาบ?”

“ไม่ใช้ ฉันอยากให้พลังหมัดรวมเป็นหนึ่งเพื่อทะลวงขั้นสามสูงสุด!”

“ดังนั้นฉันเลยกลายเป็นหินลับคมให้นาย?”

“ขอโทษด้วย แต่ฉันคิดแบบนี้จริงๆ”

“ไม่เป็นไร เคยมีคนเห็นฉันเป็นหินลับคมเหมือนกัน แต่ว่านายขวางประตูโรงเรียมเตรียมทหารอวิ๋นเมิ่ง การต่อสู้นี้ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆ แน่!”

“นี่ตรงกับความต้องการฉันพอดี”

“…”

ทั้งสองคนไม่พูดอะไรอีก ไม่หยั่งเชิงด้วยเช่นกัน

สนทนากันแล้ว บนหอกของเฉินเจียวั่งก็มีปราณเกาะแน่นจนถึงขีดจำกัดอย่างรวดเร็ว!

ตอนแรกฟางผิงยังคิดจะใช้วิธีเดียวกับจูเหวินหลงจัดการเขา แต่เห็นพลังปราณบนหอก กลับต้องหน้าเปลี่ยนสี ถอยหลังไปทันที

บ้าบิ่นไม่ได้หมายความว่าโง่!

เขาเพิ่งจะถอย หัวหอกของเฉินเจียวั่งก็ปรากฏขึ้นที่หน้าอกเขาแล้ว!

ฟางผิงเอนตัวไปข้างหลังชั่วพริบตา ง้างเท้าเตะออกไป

เฉินเจียวั่งขยับแขน หัวหอกสั่นเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนจากแทงเป็นฟาด ตบเข้าที่หน้าอกฟางผิงทันที

“อึก!”

ฟางผิงกระอักเลือดออกมา เตะหอกยาวไปอีกครั้ง

—

“โจมตีเขาได้ในกระบวนท่าเดียว!”

นักเรียนของอวิ๋นเมิ่งบางคนเผยสีหน้าดีใจขึ้นมา จูเหวินหลงที่อยู่อันดับสี่สิบหกในการจัดอันดับรวมเพิ่งจะแพ้ไป ทุกคนยังคงเสียใจและกังวลอยู่บ้าง

สามโรงเรียมเตรียมทหารหลัก อวิ๋นเมิ่งนั้นอ่อนแอที่สุด

แต่ต่อให้อ่อนแอยังไง ก็เป็นหนึ่งในสามโรงเรียนเตรียมทหารหลัก ทุกปีมักมีคนใช้เป็นหินลับคม จะเอาชนะสบายๆ ได้อย่างไร

จูเหวินหลงแพ้การประลอง แต่คนที่อันดับอยู่ข้างหน้าเขายังมีอีกสองคน

หนึ่งในนั้นถูกจัดในอันดับที่สามสิบเจ็ด ฝีมือไม่ต่างกับจูเหวินหลงเท่าไหร่

คนที่แข็งแกร่งที่สุดยังคงเป็นเฉินเจียวั่ง อันดับที่สิบสี่

ทุกคนต่างกังวลว่าเฉินเจียวั่งจะเป็นฝ่ายแพ้ แต่ตอนนี้เฉินเจียวั่งกลับโจมตีฟางผิงได้ในกระบวนท่าเดียว จึงอดเผยสีหน้าดีใจไม่ได้

—

ฟางผิงสีหน้าหนักแน่นขึ้นมา ไม่สนใจอาการบาดเจ็บเล็กน้อยนี้

เขาแค่นึกไม่ถึงว่าเฉินเจียวั่งจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดไว้

เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว วิชาหอกก็ประสานกลมเกลียว แทบจะหาช่องโหว่ไม่ได้

“แรงกดดันนี่แหละที่ฉันต้องการ!”

ฟางผิงตะโกนในใจ ครู่ต่อมาฟางผิงก็หยัดกายขึ้นตรง จู่โจมไปที่ลำคอของเฉินเจียวั่ง

เฉินเจียวั่งไม่คิดปัดป้อง เคลื่อนไหวฝีเท้าถอยออกไป หอกยาวมาปรากฏขึ้นที่หน้าอกฟางผิงอีกครั้ง

ฟางผิงไม่เหวี่ยงหมัดอีก ซัดฝ่ามือโจมตีด้ามหอกติดต่อกันห้าครั้ง หอกยาวจึงค่อยถอยห่างออกไปแทงเข้ากับอากาศ

แม้ฟางผิงจะใช้มือซัดพลังติดต่อกัน กลับไม่ได้ระเบิดปราณออกไปมากมาย สิ่งที่เขาต้องให้ความสำคัญในตอนนี้คือการประหยัดปราณ เอาชนะอีกฝ่ายโดยไม่ใช้กระบวนท่าชั้นยอด ไม่ใช่ระเบิดออกไปทุกกระบวนท่า ผลาญปราณหนึ่งพันกว่าแคลนี้หมดไปครั้งแล้วครั้งเล่า

ผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นๆ เป็นแบบนี้เหมือนกัน เว้นแต่จะสู้ตัวต่อตัว ไม่งั้นเมื่อถึงช่วงตัดสินแพ้ชนะ น้อยนักที่จะใช้กระบวนท่าชั้นยอดได้

แม้หอกของเฉินเจียวั่งจะถูกตบออกไป แต่ฟางผิงยังคงอยู่ใกล้อีกฝ่าย ไม่มีท่าทีลนลานแม้แต่น้อย มือซ้ายกำหมัดจู่โจมไปเกือบสิบหมัดติดต่อกัน

เฉินเจียวั่งอาศัยแรงนั้นถอยไปข้างหลังหลายก้าว หอกยาวที่เคลื่อนที่อย่างชำนาญ เฉียดเข้ามาใกล้คอฟางผิงในชั่วพริบตา

ฟางผิงรับมืออย่างฉุกละหุกอยู่บ้าง ร่างกายหยัดตรงขึ้น แตะปลายเท้าในอากาศ ซัดฝ่ามือออกมาจากด้านบนหลายครั้ง เวลานี้ค่อยป้องกันกระบวนท่าไม้ตายจากอีกฝ่ายได้

—

“ฟางผิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเจียวั่ง”

ในโรงเรียนเตรียมทหาร ชายวัยกลางคนที่สวมชุดทหารโบกไม้โบกมือให้ทุกคนถอย หลีกทางให้ทั้งสองคน เอ่ยเบาๆ ว่า “ฟางผิงฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้มาไม่นานเท่าเจียวั่ง อาศัยแค่พื้นฐานของร่างกายและปราณที่แข็งแกร่งเท่านั้น คิดจะเอาชนะเจียวั่งแทบเป็นไปไม่ได้ แน่นอนว่าเว้นแต่เขาจะออกกระบวนท่าชั้นยอดติดต่อกัน กำจัดเจียวั่งให้ตายในครั้งเดียว ไม่งั้นฟางผิงคงเป็นคู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายไม่ได้”

“ไม่หรอก ฉันว่าเขามาประลองครั้งนี้ก็เพื่อสั่งสมบารมี ฉันคิดว่าอาจารย์ของเซี่ยงไฮ้น่าจะเคยชี้แนะเขามาก่อน ถ้าอาศัยปราณมากำราบอย่างเดียว เคล็ดวิชาต่อสู้ของเขาคงไม่พัฒนาขึ้น ไม่มีส่วนช่วยในการควบคุมพลัง แบบนี้การท้าประลองก็ไม่มีความหมายอะไร”

อาจารย์อีกคนกล่าวแย้ง

หากฟางผิงใช้ปราณไร้ขีดจำกัดมากำราบเฉินเจียวั่ง นั่นจะยังประลองอีกทำไม ไม่ได้มีประโยชน์อะไรต่อการพัฒนาความสามารถของเขา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน