ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 275

ตอนที่ 275 เวลาไม่เคยรอใคร (1)

ฟางผิงพักอยู่ในเจียงเฉิงสองวัน

หยวนฟางได้ขยับขยายเข้ามาในเจียงเฉิงแล้ว แพลตฟอร์มอาหารออนไลน์ บริการขนส่งหน้าร้านถูกวางระบบเรียบร้อยแล้ว

ฟางผิงได้เกริ่นเรื่องเปิดบริษัทไว้กับหวังจินหยางเล็กน้อย หวังจินหยางไม่แปลกใจเช่นกัน ก่อนหน้านี้ในอินเทอร์เน็ตเผยแพร่ข่าวอย่างดุเดือด หวังจินหยางก็รู้เรื่องนี้แล้ว

ไม่ได้พูดอะไรมากมาย ในสายตาของผู้ฝึกยุทธ์หลายคน การเปิดบริษัทไม่ใช่อาชีพหลัก

แม้หวังจินหยางจะไม่ได้เห็นด้วยเท่าไหร่ แต่บริษัทเล็กๆ ของฟางผิง หวังจินหยางไม่ได้ใส่ใจจริงๆ

สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลาง ฝึกวิชาแค่ครู่เดียวก็ปาไปหลายสิบล้านแล้ว หลายครั้งที่จำเป็นต้องอาศัยทรัพยากรจากถ้ำใต้ดิน ฟางผิงเปิดบริษัทเล็กๆ ต้องรอนานเท่าไหร่กันถึงจะได้เงินเพียงพอต่อการฝึกวิชาของเขา?

—

เรื่องบริษัทที่ฟางผิงคุยกับหวังจินหยางไม่ใช่ธุระสำคัญ

จากความสามารถและชื่อเสียงในปัจจุบันของฟางผิง ไม่จำเป็นต้องให้เหล่าหวังดูแล ในหนานเจียงก็มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่สร้างปัญหาให้เขาได้

คุยเรื่องบริษัทแล้ว ฟางผิงก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พี่หวัง รู้เรื่องแพลตฟอร์มซื้อของออนไลน์ของเซี่ยงไฮ้หรือเปล่า?”

หวังจินหยางพยักหน้าเล็กน้อย

“แพลตฟอร์มที่ให้นักศึกษาซื้อยาบำรุงอาวุธพร้อมจัดส่งให้ แถมยืมคะแนนได้ล่วงหน้าอันนั้น?”

“ใช่”

ฟางผิงขานรับ เอ่ยต่อว่า “พี่หวัง หนานเจียงมีความคิดแบบนี้บ้างหรือเปล่า? ประโยชน์ยังคงมีไม่น้อยจริงๆ ประหยัดเวลาของพวกนักศึกษา ลดกำลังคนของมหาวิทยาลัย ระบบกู้ยืมนั้นไม่ใช่นั่งกินนอนกินอย่างสบายๆ แต่เป็นการจ่ายออกไปถึงจะมีสิ่งตอบแทนให้ นี่ก็สอดคล้องกับความหมายของผู้ฝึกยุทธ์ แข่งขันแย่งชิง! กล้าลงทุนถึงจะมีสิ่งตอบแทน เอาแต่รอการจัดสรรทรัพยากร การจัดสรรภารกิจของมหาวิทยาลัย จะทำให้นักศึกษาขาดความกระตือรือร้น”

หวังจินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยว่า “หนานเจียงสู้เซี่ยงไฮ้ไม่ได้ พวกเราขาดแคลนทรัพยากรเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ให้กู้ยืมล่วงหน้าไปส่วนหนึ่ง มีแต่จะติดขัดกว่าเดิม…”

“งั้นก็พักเรื่องระบบกู้ยืมไว้ก่อน”

ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ความหมายของผมคือ จัดตั้งแพลตฟอร์มขึ้นก่อน พี่คิดว่าเป็นเรื่องเกินความจำเป็นใช่หรือเปล่า ไม่ได้มีประโยชน์มากมายขนาดนั้น…”

หวังจินหยางพยักหน้า แค่เป็นภาระมากกว่าเดิมเท่านั้น ผู้ฝึกยุทธ์แค่วิ่งยังขี้เกียจด้วยซ้ำ ในความคิดเขาไม่ใช่เรื่องดีอะไร

“เป้าหมายของผมไม่ใช่แค่แพลตฟอร์มมหาวิทยาลัยเพียงแห่งเดียว”

ฟางผิงเอ่ยด้วยเสียงทุ้มลึก “ผมคิดจะสร้างแพลตฟอร์มที่เปิดกว้างต่อสถาบันศึกษาทั้งประเทศ อาวุธบางอย่างของเซี่ยงไฮ้ หนานเจียงอาจจะไม่มี ยาบำรุงบางอย่างของเซี่ยงไฮ้ หนานเจียงอาจไม่มีเหมือนกัน รวมถึงห้องแหล่งพลังงาน สระปราณ และห้องฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ หนานเจียงน่าจะมีห้องฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ แต่ตอนนี้ใช้ไม่ได้ ทั้งพูดให้ระคายหูหน่อย หนานเจียงมีเคล็ดวิชาต่อสู้เยอะเท่าเซี่ยงไฮ้หรือเปล่า? นี่ยังแค่มหาวิทยาลัยสองแห่งเท่านั้น ตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายขึ้นแล้ว มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ภายในประเทศควรจะรวมความรู้ทุกอย่างเข้าด้วยกัน ไม่ควรจำกัดอยู่แค่ในมหาวิทยาลัยใดมหาวิทยาลัยหนึ่ง” “ปรมาจารย์และอาจารย์บางส่วนของเซี่ยงไฮ้เป็นผู้คิดค้นเคล็ดวิชาขึ้น ทำได้เพียงจัดสรรให้กับมหาวิทยาลัยตัวเองเท่านั้น ไม่อาจส่งให้หนานเจียง ทุกคนเป็นแบบนี้เหมือนกันหมด ยอดฝีมือของพวกเรา อันที่จริงพวกเขาค่อยข้างเปิดกว้างกับเคล็ดวิชาของตัวเอง ไม่เก็บค่าใช้จ่ายอะไร พยายามเจียดเวลาออกไปสอนสั่ง…แต่มีบางครั้งที่มีข้อจำกัดอยู่ ก่อนหน้านี้ผมพูดกับอาจารย์คนหนึ่งไปเหมือนกัน ครอบครัวเล็กและครอบครัวใหญ่มีความแตกต่างกัน ผู้แข็งแกร่งในทุกวันนี้เห็นประเทศเป็นครอบครัวใหญ่ กลับดูแลแต่ครอบครัวเล็กๆ ของตัวเอง…”

หวังจินหยางแววตาเป็นประกายขึ้นมาอย่างน่าตกใจ เอ่ยด้วยใบหน้าจริงจัง “ฟางผิง นายไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่หรือเปล่า? ทรัพยากรและสิ่งอำนวยความสะดวกของเซี่ยงไฮ้บางอย่างสามารถเปิดกว้างต่อหนานเจียงได้?”

ที่หนานเจียงไม่มีห้องแหล่งพลังงาน ไม่มีสระปราณ

ห้องแหล่งพลังงานยังไม่พูดว่าต้องใช้เงินทุนก่อสร้างเท่าไหร่ ประเด็นสำคัญอยู่ที่สิ้นเปลืองหินพลังงาน หนานเจียงไม่อยู่ในเขตของถ้ำใต้ดิน การครอบครองเป็นเรื่องยาก สิ้นเปลืองแบบนั้นไม่ไหว

ส่วนสระปราณ หลักๆ มีไว้สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลาง

หลายปีมานี้ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางของหนานเจียงที่เรียนจบไปมีสักกี่คนกัน?

กระทั่งพวกอาจารย์ยังมีระดับกลางไม่เยอะเลย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน