ตอนที่ 282 เด็กที่ร้องไห้เป็นถึงจะมีนมกิน (1)
ฟางผิงออกมาจากสระปราณพร้อมชุดคล่องตัวสีดำที่เพิ่มขึ้นมา
อาจารย์ที่ดูแลสระปราณนั้นดีกว่าซ่งอิ๋งจี๋ที่เฝ้าห้องแหล่งพลังงานเยอะเลย คืนให้ฟรีๆ ไม่เก็บค่าใช้จ่ายเพิ่ม อาจเพราะกลัวว่าวันหนึ่งวันใดที่ฟางผิงล้ำหน้าเขาจะกลับมาคิดบัญชี
ด้านนอกสระปราณ
หลู่เฟิ่งโหรวยืนรออยู่หน้าประตู ตาเฒ่าหลี่หายวับไปแล้ว
ฟางผิงสาวเท้าเดินออกมา ละล่ำละลักว่า “อาจารย์กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ?”
“เมื่อกี้”
“ตอนนี้ถ้ำใต้ดินเป็นยังไงบ้าง? ทางเมืองตงขุย…”
ครั้งนี้หลู่เฟิ่งโหรวไม่ปิดบังอีก เอ่ยไปตรงๆ “เทียนเหมินบุกจู่โจมหลายครั้ง ถูกตีล่าถอยไปแล้ว ทหารนับสองแสนถูกพวกเราสังหารไปเกือบห้าหมื่นนาย! ส่วนผู้ฝึกยุทธ์ ระดับสูงตายในสงครามไปเจ็ดคน สูญเสียไปกว่าครึ่ง นอกจากนี้ยังมีระดับสูงหลายคนที่บาดเจ็บสาหัส รวมถึงเดรัจฉานผู้นั้นด้วย ถูกผู้บังคับการอู๋จัดการจนบาดเจ็บ ส่วนเมืองตงขุยนับตั้งแต่ถอนทัพออกไปครั้งก่อนก็ไม่ส่งทหารมาอีกเลย หากคาดการณ์ไม่ผิด…เมืองเทียนเหมินอาจจะอพยพด้วยเช่นกัน”
“อพยพ?”
“ยอดฝีมือระดับสูงสูญเสียไปกว่าครึ่ง แทบจะบาดเจ็บกันทุกคน อยู่ใกล้กับเมืองความหวังขนาดนี้ พวกเขาก็กลัวว่าพวกเราจะฆ่าระดับสูงของพวกเขาอีกน่ะสิ”
หลู่เฟิ่งโหรวเอ่ยด้วยรอยยิ้มเยียบเย็น “ประเทศจีนไม่ได้ไร้กำลังกำจัดเขา แค่ไม่อยากทำเท่านั้น กลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น แต่ตอนนี้เมืองตงขุยเคลื่อนไหวทัพ ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ของพวกเรามีคู่ต่อสู้ใหม่ ความสำคัญของเมืองเทียนเหมินจึงถูกลดลง…”
“งั้นสิบเอ็ดเมืองอื่นๆ ล่ะครับ? มีความเคลื่อนไหวหรือเปล่า?”
“ตอนนี้ยังไม่มี”
หลู่เฟิ่งโหรวส่ายหัว ฟางผิงถามอย่างลังเลเล็กน้อย “ทางพวกเรา…”
“มีคนบาดเจ็บล้มตายเหมือนกัน ทางหน่วยทหารสูญเสียยอดฝีมือไปกลุ่มใหญ่…”
หลู่เฟิ่งโหรวเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อ “มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้สูญเสียอาจารย์ไปจำนวนมากเหมือนกัน ตอนนี้อาจารย์ระดับกลางในเซี่ยงไฮ้ไม่ได้มีสี่ร้อยคนอีกแล้ว ความจริงมีแค่สามร้อยแปดสิบคนเท่านั้น ทางถ้ำใต้ดิน ตอนนี้ยังมีอาจารย์เฝ้าระวังอยู่กว่าห้าสิบคน กิจการแต่ละแห่งของมหาวิทยาลัยก็มีคนเฝ้ากระจัดกระจายกว่าสามสิบคน อาจารย์ส่วนหนึ่งกำลังทำภารกิจอีก…หลังจากเปิดเทอม อาจารย์ระดับกลางที่อยู่ในมหาวิทยลัยน่าจะไม่ถึงสามร้อยคน แต่จำนวนนักศึกษามีเกือบเจ็ดพันคน”
หลายปีที่ผ่านมาเกรงว่าตอนนี้จะเป็นช่วงเวลาที่เหลืออาจารย์น้อยที่สุดแล้ว
หลู่เฟิ่งโหรวไม่พูดถึงเรื่องนี้ต่อ เดินไปก็เอ่ยไปพลาง “อีกสองวันพวกอู๋ขุยซานจะกลับมหาวิทยาลัย อู๋ขุยซานรับตำแหน่งอธิการบดี ส่วนหวงจิ่งรับหน้าที่รองอธิการ มหาวิทยาลัยน่าจะเรียกตัวนักศึกษากลับมาล่วงหน้า เธอมีความคิดเห็นยังไง?”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มแห้งๆ “อาจารย์ นี่เป็นเรื่องของปรมาจารย์ ผมจะมีความคิดเห็นอะไรได้ ผมกลับอยากให้ตัวเองกลายเป็นอธิการ แต่ไม่มีหวังนี่ครับ”
หลู่เฟิ่งโหรวชะงักฝีเท้าเล็กน้อยราวกับกำลังลังเลว่าจะเตะเขาให้ตายดีหรือไม่
“ฉันหมายถึงช่วงที่สลับอำนาจเก่าใหม่นี้ ควรคิดที่จะหาผลประโยชน์ให้ตัวเองบ้าง เธอจะท้าประลองกับจางอวี่ไม่ใช่หรือไง? ตอนนี้จางอวี่ตั้งใจถอยจากตำแหน่งประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ แต่ได้ยินมาว่าคนที่เขาอยากให้มารับช่วงต่อคือเฉินเหวินหลง ทว่าเฉินเหวินหลงนั้นเหมือนกับเขา กำลังจะเป็นนักศึกษาปีสี่ ทั้งมักไม่อยู่ที่มหาวิทยาลัย เรื่องที่เฉินเหวินหลงจะรับตำแหน่งประธาน อาจารย์บางส่วนน่าจะไม่เห็นด้วย ที่ฉันจะสื่อคือเธอสามารถแย่งชิงได้ หากกลายเป็นเป็นประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ ในมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เธอก็จะมีอำนาจในการพูดมากขึ้น”
“คุณหมายความว่าให้ผมไปแก่งแย่งอำนาจ?”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน