ตอนที่ 347 อย่าสู้สบายๆ จนเกินไป (2)
หลิวซื่อเจี๋ยสีหน้าแทบดูไม่ได้ เตรียมจะหมุนดาบปัดป้อง
ดาบยังไม่ทันยกขึ้น ฟางผิงกลับกำหมัดขึ้นมาทั้งสองข้าง ชกหมัดจินกังออกไปทันที!
เปรี้ยงๆๆ!
หลิวซื่อเจี๋ยแทบไม่รู้ว่าตัวเองถูกโจมตีไปกี่หมัด ฟางผิงคล้ายไม่รู้จักความเหนื่อยล้า ปราณราวกับใช้ไม่มีวันหมด ชกออกไปจนหลิวซื่อเจี๋ยถอยหลังไม่หยุดหย่อน
หลายครั้งที่คิดจะหลีกจากขอบเขตจู่โจมของฟางผิง ปรากฏว่ายังไม่ทันหลบ ฟางผิงก็เริ่มระเบิดพลังจิตใจ กดดันเขาไว้อยู่ตลอด
ตอนนี้ฟางผิงราวกับคนบ้า
กระหน่ำหมัดอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เร็วจนถึงขีดจำกัดหนึ่ง ทุกหมัดระเบิดพลังปราณอย่างแข็งแกร่ง
แม้หลิวซื่อเจี๋ยจะปัดป้องไม่หยุดหย่อน ถึงกระทั่งหาโอกาสโต้กลับได้ แต่ทุกครั้งที่กำลังจะออกกระบวนท่าก็ถูกสกัดไว้ด้วยหมัดฟางผิงทั้งหมด
“หมัดใต้หล้าไร้ศัตรู!”
ครั้งนี้ฟางผิงคำรามออกมา ในอากาศเกิดการรวบรวมปราณกลายเป็นหมัดสีแดง หมัดสีแดงนั้นพุ่งผ่านความว่างเปล่า ชั่วพริบตาก็ไปปรากฏที่หน้าอกของหลิวซื่อเจี๋ย
เปรี้ยง!
เสียงระเบิดดังขึ้น หน้าอกของหลิวซื่อเจี๋ยถูกระเบิดจนเป็นรูขนาดเท่าปากถ้วย
ครู่ต่อมาเศษโลหะนับไม่ถ้วนก็แทบจะพุ่งเข้ามาในเวลาเดียวกัน ทำให้บนร่างของหลิวซื่อเจี๋ยเต็มไปด้วยบาดแผล
พูดเหมือนจะช้า แต่กลับเกิดขึ้นอย่างความรวดเร็ว
นับตั้งแต่ฟางผิงทำลายอาวุธจนถึงชกหมัดระเบิดหน้าอกอีกฝ่าย ช่วงเวลาแสนสั้นเช่นนี้ เศษโลหะเพิ่งพุ่งชนอีกฝ่าย ฟางผิงก็ออกไปเกือบร้อยหมัดแล้ว
พวกผู้ชมเห็นแค่ฉากที่ฟางผิงและหลิวซื่อเจี๋ยพูดคุยกัน หลังจากนั้นก็เริ่มการแข่งขัน หลิวซื่อเจี๋ยระเบิดพลัง ต่อจากนั้นทั้งสองคนก็สู้กันจนไปอยู่กลางอากาศ
สุดท้ายทั่วร่างหลิวซื่อเจี๋ยกลับเต็มไปด้วยเลือด เสื้อผ้าขาดวิ่น หน้าอกยังมีเลือดพรั่งพรูออกมามากมาย ร่วงลงกับพื้นเวที
ในเวลานี้ฟางผิงก็ลอยตัวลงมาอย่างแผ่วเบา นอกจากมือที่ไร้ดาบก่อนหน้านี้ คล้ายกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเสียอย่างนั้น
“ขอบคุณที่ออมมือ”
หลิวซื่อเจี๋ยยังคงกระอักเลือดไม่ขาดสาย พยายามจะลุกขึ้น ประคองหน้าอกหอบหายใจว่า “หมัดใต้หล้าไร้ศัตรูของอาจารย์หลู่งั้นเหรอ?”
ฟางผิงเผยยิ้มไม่พูดอะไร
—
นอกสนาม
อธิการมหาวิทยาลัยหวากั๋วขมวดคิ้วเล็กน้อย มีความรู้สึกไม่กล้ามองคนอยู่บ้าง นี่เธอก็เชื่องั้นเหรอ?
พิธีกรขั้นหกนับว่าสายตาเฉียบคม ตอนนี้เริ่มอธิบายขึ้นมาแล้ว
“พูดกันว่าฟางผิงฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ไม่ลึกล้ำพอ ผมว่าอาจไม่ใช่แบบนั้นเสมอไป วิชาหมัดหมัวเหอของเขาทำถึงขั้นรวบรวมปราณ ปล่อยพลังออกไปข้างนอกได้แล้ว ใช้หมัดจินกังระเบิดพลังเป็นอันดับแรก บีบหลิวซื่อให้เป็นฝ่ายตั้งรับ รอจนฟางผิงทลายการป้องกันของเขา ทำให้เขาหาโอกาสไม่ได้ หมัดหมัวเหอก็ระเบิดพลัง สร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับหลิวซื่อเจี๋ย…”
“ฉันคิดว่าไม่ใช่เพราะฟางผิงฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ได้ลึกล้ำ คุณไม่เห็นหรือไง? หมัดหมัวเหอของเขาไม่ได้ทำให้อวัยวะภายในของหลิวซื่อเจี๋ยบาดเจ็บหนัก พิสูจน์ให้เห็นว่าพลังทะลวงยังไม่เพียงพอ หลิวซื่อเจี๋ยบาดเจ็บหนัก หลักๆ ยังเป็นเพราะว่า…พลังปราณแข็งแกร่งเกินไป! ฟางผิงเขา..เขารวบรวมพลังที่เต็มไปด้วยปราณขึ้นมา ระเบิดทำลายอีกฝ่าย!”
พิธีกรหญิงรู้สึกว่าตัวเองพูดต่อไปไม่ได้อยู่บ้าง
ใช่แล้ว เคล็ดวิชาต่อสู้ของฟางผิงนั้นไม่เท่าไหร่จริงๆ อย่างน้อยก็สำหรับคนอื่น แต่เขาฉลาดแกมโกง ไม่ได้บากบั่นลงแรงกับการฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ ไม่รู้ว่าขัดเกลายังไง จึงใช้วิธีปล่อยปราณออกมาบีบอัดข้างนอก ใช้ปราณที่เข้มข้นรวบรวมเป็นวงล้อปราณระเบิดออกไปตรงๆ ใส่หลิวซื่อเจี๋ย
นี่นับเป็นเรื่องอะไร?
วิชาวงล้อเพลิง?
ไม่สิ วิชาวงล้อปราณ!
เมื่อครู่หมัดสีแดงนั้น ตกลงรวบรวมพลังปราณไปเท่าไหร่กัน?
หนึ่งพันแคล?
สองพันแคล?
ยังไงก็แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก!
ไม่งั้นหลิวซื่อเจี๋ยที่ฝึกวิชาเสริมสร้างร่างกายเป็นหลักจนเนื้อหนังแข็งแกร่งแล้ว คงไม่ถูกระเบิดเป็นรูได้ง่ายๆ แบบนี้
ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลาง จุดตายของพวกเขาคืออวัยวะภายในและกะโหลก ฟางผิงไม่ได้เน้นที่จุดอ่อนพวกนี้ แต่ระเบิดร่างกายเขาไปตรงๆ
พิธีกรทั้งสองคนไม่รู้ควรจะอธิบายยังไงดี ฟางผิงแข็งแกร่งหรือเปล่า?
แข็งแกร่งมาก!
ไม่งั้นคงจะอัดหลิวซื่อเจี๋ยจนราบคาบเร็วขนาดนี้ไม่ได้หรอก
แต่ความแข็งแกร่งของเขา…ทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง อย่างน้อยพวกผู้ฝึกยุทธ์ก็ไม่สบายใจเท่าไหร่ หรือจะพูดว่าอิจฉาก็ได้
เขาแม่งเอาพลังปราณที่ไหนมาใช้กัน?
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ ปกติขั้นสูงสุดมีปราณอยู่ที่สองพันแคล คุณทำวงล้อปราณออกมา เกรง่ว่าจะใช้ปราณของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่จนเกลี้ยงแล้ว
—
ฟางผิงไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดลงลึกไปขนาดไหน

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน