ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 357

ตอนที่ 357 กลับมหาวิทยาลัย (2)

ฟางผิงตำหนิว่า “แต่ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดคิด มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แพ้ ความรับผิดชอบนี่จะตกอยู่ที่ใคร? ถ้าฉันไม่มีแรงเหลือแล้ว รุ่นพี่เฉินต้านฉินเจ๋อไม่ได้ เรื่องนี้นายรับผิดชอบได้หรือไง? เรื่องสำคัญอย่างศึกชิงตำแหน่งมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับหนึ่ง เงินจัดสรรนับหมื่นล้าน นักศึกษาและอาจารย์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ต่างตั้งตารอคอย นายกลับเห็นเป็นเรื่องเล่นๆ? นายไม่ละอายใจต่ออธิการเฒ่าหรือไง?”

“ชั่วชีวิตนี้ของอธิการเฒ่าต่างคาดหวังให้ล้ำหน้ามหาวิทยาลัยปักกิ่งได้ ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ หากแพ้แล้ว นายจะอยู่เย็นเป็นสุขได้งั้นเหรอ? เห็นผลประโยชน์เล็กๆ กลับลืมความชอบธรรมไป! หากไม่ใช่ว่าสุดท้ายเอาชนะได้ นายกลับมาเซี่ยงไฮ้ ทั้งยอมคืนเศษโลหะพวกนั้น นายเชื่อหรือเปล่าว่าพวกปรมาจารย์ของเซี่ยงไฮ้จะจับกุมนายกลับมหาวิทยาลัยได้เหมือนกัน! ฉินเฟิ่งชิง ตระหนักถึงความผิดของตัวเองได้หรือยัง?”

ทุกคนจ้องฉินเฟิ่งชิงตาเป็นมัน ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างเสียใจว่า “รู้แล้ว ความผิดของฉันอยู่ที่…ไม่ควรแย่งของของนาย!”

ฉันมันโง่จริงๆ!

บอกไปแล้วว่าของของฟางผิง แม้จะเป็นเงินที่ตกอยู่ใต้เท้าตัวเอง เขาก็จะไม่เก็บเด็ดขาด

ทำไมลืมไปซะได้?

หยิบของคนอื่นไปยังพอว่า แต่ของของฟางผิง…จะตายเอาได้!

ฟางผิงเอ่ยด้วยเหตุผล “เหลวไหล! ฉันว่านายยังไม่ได้สติ เศษโลหะนั่นฉันไม่คิดจะเก็บไว้เอง แต่จะรวบรวมมอบให้สมาคมผู้ฝึกยุทธ์ ทั้งนี่ยังไม่ใช่เรื่องเศษโลหะ ทรัพย์สินเงินทองเป็นของนอกกาย! ฉันเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ช่วงเวลาที่ต้องช่วงชิงก็ช่วงชิง สิ่งที่ฉันจะพูดไม่ใช่เรื่องโลหะผสม แต่เป็นเรื่องที่นายขาดความเป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้! ออกจากทีมไปโดยพลการ หากเป็นหน่วยทหาร นายหนีสงครามคงตายไปแล้ว!”

ฉินเฟิ่งชิงกุมขมับ นายว่ายังไงก็ตามนั้นเถอะ ตอนนี้ฉันโต้แย้งไปจะวุ่นวายมากกว่าเดิม

ดีที่เวลานี้จางอวี่เกลี้ยกล่อมว่า “ประธานฟาง ฉินเฟิ่งชิงเลอะเลือนไปหน่อยเท่านั้น ไม่ได้คิดหวาดกลัวการต่อสู้…”

ฟางผิงโบกมือเล็กน้อย เอ่ยว่า “ครั้งนี้แล้วไปละกัน หากมีครั้งหน้าอีก จะลงโทษโดยไม่ไตร่ตรอง!”

พูดจบ ฟางผิงก็ไม่สนใจเขาอีก กวาดสายตาไปรอบๆ มองไปยังทุกคน รอจนเห็นเย่ฉิงก็พยักหน้าว่า “รุ่นพี่เย่ทะลวงด่านแล้ว ยินดีด้วย”

เย่ฉิงผงกหัวเบาๆ ครั้งนี้เขาไม่ได้ไปชมการแข่งขันแลกเปลี่ยน ครั้งก่อนเขาแพ้ให้ภิกษุเจี้ยเซ่อ เส้นทางไร้คู่ต่อสู้ในขั้นสามไม่ราบรื่นนัก แต่หลายวันนี้ดีขึ้นไม่น้อย ระหว่างที่พวกฟางผิงเข้าร่วมการแข่งขัน เย่ฉิงก็ทะลวงขั้นสี่แล้ว

“ตอนนี้ที่นี่มีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สิบสองคน ขั้นสามตอนปลายขึ้นไปสามสิบสองคน ทั้งหมดสี่สิบสี่คน พลังของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้นับว่าฟื้นฟูขึ้นไม่น้อยแล้ว”

ฟางผิงอารมณ์ดีขึ้นมา ตอนที่เปิดเทอมมีขั้นสี่แค่เก้าคนเท่านั้น แข็งแกร่งที่สุดคือขั้นสี่ตอนปลาย

ตอนนี้มีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สิบสองคน แต่ยังมีสองคนที่อยู่ข้างนอกไม่ได้กลับมา หมายความว่าสามเดือนนี้ มีคนทะลวงถึงขั้นสี่ห้าคนแล้ว

เขาและเฉินเหวินหลงต่างอยู่ขั้นสี่สูงสุด ขั้นสี่ตอนกลางก็มีฉินเฟิ่งชิงและจางอวี่ ขั้นสี่ตอนกลางมีหลายคน

ความสามารถนี้แข็งแกร่งกว่าตอนเปิดเทอมถึงหนึ่งเท่า!

ทั้งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสาม ก่อนหน้านี้มีทั้งหมดห้าสิบเอ็ดคน

ตอนนี้แค่ขั้นสามตอนปลายขึ้นไปก็มีกว่าสามสิบคนแล้ว ขั้นสามทั้งหมดแตะถึงหนึ่งร้อยห้าสิบคน นี่ทำให้ฟางผิงอารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย

ระหว่างที่พูด ฟางผิงยังมองไปที่จ้าวเหล่ย หัวเราะว่า “จ้าวเหล่ย นายพัฒนาได้ไม่เลวเลย ในที่สุดก็เข้าสู่ขั้นสามตอนปลายแล้ว ฟู่ชางติ่งเป็นยังไงบ้าง?”

“ยังด้อยไปเล็กน้อย แต่ก่อนสิ้นเดือนน่าจะมีหวังเข้าสู่ขั้นสามตอนปลายแล้ว”

จ้าวเหล่ยตอบแต่โดยดี ตอนนี้กระทั่งจอมก่อเรื่องอย่างฉินเฟิ่งชิงยังถูกจัดการอย่างราบคาบ ทางที่ดีเขาอย่าได้พูดมากดีกว่า ไม่งั้นถูกฟางผิงคว้าโอกาสได้ คงจะถูกจัดการอีก

“อืม ไม่เลวแล้ว ได้ยินว่านักศึกษาใหม่ก็ทำได้ดี พวกถังเหวินเข้าสู่ขั้นสองกันแล้ว เทียบกับพวกเราในตอนแรกยังเร็วกว่าหนึ่งก้าว”

ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ต้องดีขึ้นเรื่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นทุกวันเท่านั้น พวกเรามาพยายามด้วยกันเถอะ สร้างมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ให้ดีกว่าเดิม แน่นอนว่าครั้งนี้ที่เรียกรวมทุกคนไม่ได้เพื่อชมเรื่องผลงาน วกกลับเข้าประเด็นหลัก ถ้ำใต้ดินของหนานเจียงอุบัติขึ้นช่วงเช้าเมื่อวาน ในอีกสองวันนี้ทางเดินน่าจะเสถียรขึ้น สามารถเข้าไปได้แล้ว ถ้ำใต้ดินอุบัติขึ้นเป็นอันตราย ทั้งเป็นโอกาสด้วยเช่นกัน จุดนี้ทุกคนน่าจะกระจ่างใจดี”

“ขึ้นชื่อว่าเป็นคนหนานเจียง ไม่ว่าจะเพื่อสังหารศัตรูหรือเพื่อช่วงชิงโอกาส ฉันล้วนต้องกลับไปสักครั้ง ครั้งนี้เรียกทุกคนมาเพื่ออยากถามความเห็นของทุกคน มีคนอยากไปด้วยกันหรือเปล่า? ครั้งนี้ไม่ใช่การบังคับ ถ้ำใต้ดินอุบัติใหม่มีอันตรายมาก แม้ทุกคนจะอยู่ขั้นสามตอนปลายขึ้นไปก็อันตรายมากอยู่ดี…”

“ฉันไป!”

ฉินเฟิ่งชิงตอบเป็นคนแรก ฟางผิงไม่สนใจเขา ฉินเฟิ่งชิงต้องไปอยู่แล้ว เรื่องนี้ไม่ต้องถามก็รู้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน