ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 373
ตอนที่ 373 หัวขโมยที่บ้าระห่ำ (1)
กดความหวาดผวาไว้ในใจ ฟางผิงเงยหน้าขึ้นเบาๆ ตอนนี้เขาเห็นน้ำตกพลังงานโปร่งแสงนั้นเช่นกัน!
พลังงานอันเข้มข้นสุดขีดทะลักออกไปข้างนอกไม่ขาดสาย
ทุกคนในโถงใหญ่ต่างพากันดูดกลืนพลังงานพวกนี้อย่างบ้าคลั่ง
การมีอยู่ของน้ำตาราวกับเป็นเรื่องธรรมดา เสียงน้ำกระทบไหลเวียนอย่างต่อเนื่อง คลื่นที่ถาโถมเกิดเป็นเสียงซู่ซ่าอยู่พักใหญ่
ในห้องโถงถึงกระทั่งเกิดเป็นละอองฝนเล็กๆ พลังงานเข้มข้นเกินไป เกาะแน่นกันจนกลายเป็นฝนเม็ดเล็กๆ หยดลงมานับไม่ถ้วนก่อนจะกลายเป็นหินพลังงานที่มีขนาดเท่าเม็ดข้าว
ฟางผิงเงยหน้าขึ้น เม็ดฝนจำนวนไม่น้อยร่วงสู่ปากของเขา ชั่วพริบตาก็เปลี่ยนเป็นพลังงานเข้มข้น เริ่มพุ่งชนอวัยวะภายในของเขา!
“นี่ตกลงเป็นพลังงานมากถึงเท่าไหร่กันแน่?”
“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
“ห้องแหล่งพลังงานของมหาวิทยาลัยนับเป็นเรื่องอะไร ไร้ประโยชน์สิ้นดี แทบเป็นคนละเรื่องกันเลย!”
พลังงานที่ให้ความรู้สึกสบายๆ นั้นเกือบทำให้ฟางผิงตกอยู่ในภวังค์เริ่มฝึกวิชา เขาหลับตาลงอย่างอดใจไม่ไหวอยู่บ้าง
ครู่ต่อมาฟางผิงกลับรีบดึงสติคืนมา!
รนหาที่ตาย!
“คนพวกนี้คงเหมือนกับฉันสินะ ลุ่มหลงอยู่ในความรู้สึกสบายพวกนี้? ฉันไม่มีคลื่นพลังงานอะไร ขอแค่ทุกคนไม่ลืมตาขึ้นก็ไม่เห็นว่าฉันอยู่ที่นี่”
“แต่ถ้าลืมตาฉันก็ตายสถานเดียวแล้ว!”
อันตรายเกินไป! ฟางผิงมองสายน้ำพลังงานที่คล้ายกับน้ำตกข้างหน้าไปอีกครั้ง ตกกลับลงไปข้างล่าง ตอนนี้พลังงานที่ท่วมล้นออกมา เทียบกับน้ำตกแล้วเป็นเพียงแค่ไม่กี่หยดเท่านั้น!
“ทำหรือไม่ทำ? ทำหรือไม่ทำดี?”
ฟางผิงใจร้อนเหมือนไฟสุม ตอนนี้จะรอนานไม่ได้แล้ว หากทุกคนฝึกวิชาเสร็จหรือดูดกลืนจนถึงขีดกำจัดก็จะไม่สามารถดูดกลืนได้อีก เพราะคงจะมีคนลืมตาขึ้นมาแล้ว
ตอนนี้อยู่ใกล้หูใกล้ตาขั้นแปดอยู่เหมือนกัน!
ทั้งข้างบนน้ำตกยังมีรากไม้จำนวนมากชอนไชอยู่รอบโถงใหญ่ นั่นเป็นรากของต้นหลิวปีศาจ
“ต้นหลิวปีศาจน่าจะอาศัยลมหายใจหรือพลังจิตใจเพื่อสัมผัสถึงเป้าหมาย ฉันเก็บงำลมหายใจไว้อันที่จริงไม่ได้มีการคงอยู่…”
“ไม่สิ เสื้อผ้า ลมหายใจที่ติดบนเสื้อผ้าจะอำพรางได้หรือเปล่า?”
ฟางผิงไม่มั่นใจเท่าไหร่ มนุษย์นั้นไม่สามารถแยกแยะได้ชัดเจนขนาดนั้น แต่ต้นหลิวปีศาจกลับพูดยาก
ฟางผิงนึกมาถึงตรงนี้ก็รีบมุดลงไปในดิน ไม่นานก็โผล่หัวขึ้นมาอีกครั้ง บนร่างของฟางผิงนอกจากดินที่ห่อหุ้มไว้ก็ไม่มีเสื้อผ้าอะไรเลย
“ตอนนี้ต้นหลิวปีศาจน่าจะไม่รับรู้ถึงตัวฉันแล้วสินะ? กลิ่นของดินมีอยู่เต็มไปหมด”
ฟางผิงไม่กล้ากระทั่งหายใจด้วยซ้ำ ถือโอกาสที่พลังงานทะลักออกมา เบียดร่างขึ้นไปข้างบน ดึงตัวเองออกมาจากพื้นดิน
เห็นว่าผู้ฝึกยุทธ์ร่างทองคนนั้นอยู่ไม่ไกล ฟางผิงก็เคลื่อนย้ายสายตาไปที่อื่นทันที ไม่กล้ามองนาน
น่าเสียดายที่ฝีมือเขาไม่แข็งแกร่งพอ!
หากเขาเป็นยอดฝีมือขั้นเจ็ด หากถูกจู่โจมตอนนี้บางทีอาจฟันยอดฝีมือขั้นแปดด้วยดาบเดียวได้ ทำลายร่างทองคงกระพันเขาให้พินาศ!
รู้สึกเสียดายอยู่พักหนึ่ง ฟางผิงก็ไม่คิดมากอีก ขอแค่มีความสามารถพอ ครั้งนี้ไม่อาจสังหารอีกฝ่ายได้ ครั้งหน้าก็ทำได้เหมือนกัน!
ไหนๆ ก็มาแล้ว ลองเสี่ยงสักครั้งเถอะ
ขอแค่พวกเขาไม่ลืมตา ก็มองไม่เห็นตัวเองแล้ว!
หากลืมตา…
ฟางผิงนึกมาถึงตรงนี้ก็วกกลับมาใต้ดินอีกครั้ง ไม่ไหว ต้องขุดโพรงใต้น้ำพุสักหน่อย หากมีคนลืมตาจะได้กระโดดหนีลงในโพรงทันที
แต่ว่า…โอกาสถูกกดดันจนตายก็ไม่น้อยเหมือนกัน
แม้ยอดฝีมือขั้นแปดจะหาตัวเองไม่พบ ปล่อยพลังจิตใจออกมากดดันก็สามารถกดดันตัวเองตายได้แล้ว
แต่ฟางผิงพนันว่าอีกฝ่ายไม่อาจปล่อยพลังจิตใจอย่างส่งเดช เวลานี้ในโถงยังมีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าขั้นหกอีกหลายคน พลังจิตใจของฟางผิงแข็งแกร่งมากกว่าพวกเขา
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน