ตอนที่ 384 ศัตรูของฉันมีอยู่เต็มไปหมด (1)
ในเวลาเดียวกับที่ฟางผิงตะโกน แสงสีทองก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นไม่หยุดหย่อน ตาเฒ่าหลี่ก็รู้แล้วว่าเกิดเรื่องขึ้น
ตอนนี้ฟางผิงเพิ่งจะตะโกนเสร็จ แสงสีทองก็ถลาเข้ามาอย่างว่องไว ตะโกนเสียงดังว่า “มาแล้ว!”
ครู่ต่อมาฟางผิงก็ทะยานขึ้นฟ้า คว้าไหล่ของตาเฒ่าหลี่เอาไว้
“จัดการเขาเลย!”
ฟางผิงหอบหายใจอย่างหนัก ถลึงตามองขั้นเจ็ดที่ตามมาข้างหลังอย่างเคียดแค้น
ตาเฒ่าหลี่กลับเงียบกริบ ลอยไปทางพวกฉินเฟิ่งชิงอย่างรวดเร็ว หนีไปด้วยกันเถอะ!
ตอนแรกฟางผิงไม่เข้าใจ ก่อนจะทำหน้าตกใจขึ้นมา
“คุณทำอะไรเนี่ย!”
เวลานี้แสงสีทองสองสายระยิบระยับจากที่ไกลๆ รวมถึงมีพลังขั้นเจ็ดอีกจำนวนหนึ่งในอากาศ ตาเฒ่าหลี่ก็ถูกไล่ฆ่าเหมือนกัน!
“ถูกไล่ฆ่ามาครึ่งวันแล้ว!”
ตาเฒ่าหลี่จนใจอยู่บ้าง ตอนแรกขั้นเก้าไล่ฆ่าเขา จากนั้นก็ไปเจอกับจ้าวซิ่งอู่ จึงสลัดคนออกไปได้
ผลปรากฏว่ายังไม่ทันกลับเมืองก็มาถูกขั้นแปดสองคนของเมืองจู้หลิวสกัดไว้ ทั้งยังมีขั้นเจ็ดพ่วงมาอีกหลายคน
ส่วนพวกโจวติ้งกั๋ว…เหมือนจะยังถูกคนของเมืองจู้หลิวตามฆ่าอยู่
สรุปแล้ว ในถ้ำใต้ดินตอนนี้ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์กำลังถูกไล่ฆ่าทั้งหมด
ไม่สิ จ้าวซิ่งอู่อาจจะกำลังไล่ฆ่าราชาหลิวอยู่
ตาเฒ่าหลี่สัมผัสได้ถึงลมหายใจ แต่ว่า…บางทีอาจจะโต้กลับเร็วๆ นี้ ราชาหลิวร่วมมือกับต้นหลิวยักษ์ต้นนั้น เกรงว่าเหล่าจ้าวคงต้องหนีเหมือนกัน
“มนุษยชาติน่าอนาถจริงๆ!”
ความคิดเช่นนี้วาบขึ้นมาในหัวของตาเฒ่าหลี่
ความโศกเศร้าของผู้อ่อนแอ!
ถูกคนไล่ฆ่าทั้งหมด น่าสมเพชอะไรอย่างนี้
ส่วนไกลออกไปนั้น เมืองจู้หลิวที่พังถล่มไปกว่าครึ่ง ตาเฒ่าหลี่ทำเป็นมองไม่เห็น
ไม่ใช่ฝีมือของเขาสักหน่อย นี่ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไร
ร่างทองเคลื่อนไหวเร็วอย่างยิ่ง ชั่วพริบตาก็จับสามคนที่อยู่ข้างล่างขึ้นมาด้วยกัน
พวกเขากลับไม่ได้รู้สึกดีใจแต่อย่างใด ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก หันไปมองพลางเอ่ยว่า “ขั้นแปดสองคน ขั้นเจ็ดห้าคน จะตายแล้ว!”
นี่ถ้าถูกตามทัน คงตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
ฉันล่อขั้นหกไม่กี่คนก็อกสั่นขวัญแขวนพอแล้ว เจ้าสองคนนี้ตกลงกำลังทำอะไรอยู่?
ประเด็นอยู่ที่พวกนายจะหนีก็หนีไปสิ จะวิ่งมาทางนี้ทำไม!
ตอนนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ตาเฒ่าหลี่หอบทั้งสี่คนไปด้วย ความเร็วกลับลดไปไม่น้อย เห็นว่าจะถูกตามทันแล้ว
ตาเฒ่าหลี่จึงร้อนใจอยู่บ้าง ตะโกนว่า “เอามาให้ดื่มหน่อย!”
ฟางผิงหน้าดำคล้ำ เอ่ยอย่างโมโหว่า “ไม่มีแล้ว!”
“จะตายจริงๆ แล้ว!”
“ถึงตายก็ไม่มีแล้ว!”
“ไอ้เด็กเวรก่อเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าไม่ได้ขโมยอะไรมาสักอย่าง?”
ตาเฒ่าหลี่นึกไม่ถึงอยู่บ้าง เธอแทบจะทำเมืองของคนอื่นล่มสลายแล้ว ไม่ได้ชิงน้ำแร่แห่งชีวิตมาเลย?
ฟางผิงเอ่ยอย่างจนใจ “ขโมยอะไรล่ะ ผมเพิ่งจะเข้าไป ไม่ทันระวังระเบิดแหล่งแร่เข้า ต้นไม้ยักษ์นั่นก็ไล่ฆ่าผมอย่างบ้าคลั่งแล้ว อย่าพูดถึงอีกเลย”
บทสนทนาของทั้งสองคนทำให้หลี่หานซงตกตะลึง
เวลานี้ไม่อาจสนใจคนที่ไล่ฆ่าอยู่ข้างหลังแล้ว หลี่หานซงรีบแทรกว่า “ระเบิดแร่อะไรนะ?”
“แหล่งแร่ไง นายไม่รู้จักเหรอ? ใต้ดินของเมืองราชามีแหล่งแร่ขนาดใหญ่อยู่แห่งหนึ่ง อย่างน้อยน่าจะเป็นหินพลังงานหลายพันตันได้ หรืออาจจะนับหมื่นตันด้วยซ้ำ ตอนแรกฉันวางแผนจะขุดแค่เล็กน้อย ผลปรากฏว่าไม่ทันระวังไประเบิดส่วนหนึ่งเข้า…”
สามคนอื่นๆ แข็งทื่อไปพร้อมกัน
นายไปขุดแร่จริงๆ?
แม้จะเป็นฉินเฟิ่งชิงที่เข้าใจนิสัยใจคอของฟางผิงอย่างดีก็ยังอดเอ่ยไม่ได้ “หลายวันนี้นายไปขุดแร่อยู่ตลอด?”
“เปล่า ถูกคนไล่ฆ่าไม่หยุดเลยต่างหาก ขโมยน้ำแร่พลังงานมานิดหน่อย แทบจะถูกไล่ฆ่าจนหมดหนทางรอดแล้ว นี่วางแผนจะเข้าเมืองไปทำการเล็กเท่านั้น จะไปขุดของที่ไม่ได้มีมูลค่าอะไร นึกไม่ถึงว่าต้นไม้ขั้นเก้านั้นจะโกรธเคือง เอาแต่จะฆ่าฉันให้ได้!”
“ของไม่มีมูลค่า…”
หินพลังงานหลายพันหลายหมื่นตันเนี่ยนะ!
ตัน!
ไม่ใช่กรัม!
แม้จะเปลี่ยนเป็นกรัมก็เพียงพอให้พวกเขาน้ำลายสออยู่ดี ตอนนี้ฟางผิงกลับใช้หน่วยเป็นตัน หมอนี้ไม่ได้ล้อฉันเล่นหรอกนะ?


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน