ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 397

ตอนที่ 397 หลู่เฟิ่งโหรวไม่ยินยอม (1)

วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม

มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ยังไม่เข้าสู่ช่วงปิดเทอม

ตอนนี้ห่างจากการแข่งขันแลกเปลี่ยนมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ทั่วประเทศครั้งที่สองไปแค่ไม่กี่วันเท่านั้น พวกนักศึกษายังจมดิ่งในความดีใจกับการคว้าตำแหน่งมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับหนึ่ง

ไม่มีใครรู้ว่าภายในช่วงเวลาสั้นๆ นี้จะเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย

แม้ว่าหลายคนจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คล้อยหลังวันที่ยี่สิบเจ็ดก็มีการแจ้งหลายเรื่องและคำสั่งแต่งตั้งออกมา พวกนักศึกษายังคงรับรู้ถึงความแตกต่างอยู่บ้าง

ช่วงบ่าย มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ประกาศแต่งตั้งหลายตำแหน่ง

เรื่องแรกหลี่ฉางเซิง รองคณบดีสาขายุทโธปกรณ์ รับตำแหน่งคณบดียุทโธปกรณ์อย่างเป็นทางการ หวงจิ่ง รองอธิการบดีดำรงตำแหน่งควบคณบดีสาขายุทโธปกรณ์

เรื่องที่สองฟางผิง ประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ รับตำแหน่งควบเลขาธิการคณะกรรมการมหาวิทยาลัย

เรื่องที่สามหลู่เฟิ่งโหรว เพิ่มตำแหน่งรองคณบดีสาขายุทโธปกรณ์

การแต่งตั้งสามตำแหน่งนี้ทำให้คนจ้องมองจนเวียนหัวตาตาย ถึงกระทั่งตกตะลึงไปอยู่บ้าง

หลี่ฉางเซิง อันที่จริงเดิมทีหลายคนแทบจะไม่รู้จัก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นคณบดีสาขายุทโธปกรณ์ของคนอื่นเขาไปแล้ว นี่เป็นสาขาที่แข็งแกร่งที่สุดของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

หลู่เฟิ่งโหรว นักศึกษาปีสูงยังพอรู้จัก อันที่จริงนักศึกษาใหม่ก็ไม่ค่อยรู้จักเหมือนกัน

ประเด็นที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นฟางผิง เขาเป็นนักศึกษาเพียงคนเดียว นึกไม่ถึงว่าจะกลายเป็นเลขาธิการของคณะกรรมการมหาวิทยาลัย!

เลขาธิการคืออะไร?

ในมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้พวกปรมาจารย์รวมถึงคณบดีสี่สาขา รวมกันเป็นคณะกรรมการของมหาวิทยาลัย ก่อนหน้านี้ไม่เคยแต่งตั้งตำแหน่งเลขาธิการมาก่อน อันที่จริงคณะกรรมการมหาวิทยาลัยแทบจะมีอยู่แค่ในนามเท่านั้น

สิ่งที่เรียกว่าร่วมกันดูแลระหว่างเบื้องบนของมหาวิทยาลัยและสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ อันที่จริงเบื้องบนของมหาวิทยาลัยก็คือสมาชิกของคณะกรรมการมหาวิทยาลัย

แต่ตอนนี้ฟางผิงที่เป็นนักศึกษากลับเข้าสู่คณะกรรมการมหาวิทยาลัย แม้จะยังเป็นนักศึกษา แต่ก็เรียกได้ว่าเป็นเบื้องบนของมหาวิทยาลัยแล้ว

—

“เลขาธิการคณะกรรมการมหาวิทยาลัย?”

สมาคมผู้ฝึกยุทธ์

ฉินเฟิ่งชิงอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง!

ยังมีลูกเล่นแบบนี้ด้วย?

นี่คือ…ชิงอำนาจสำเร็จแล้ว?

“นี่หมายความว่ายังไง?”

ฉินเฟิ่งชิงรู้สึกว่าตัวเองต้องคิดอย่างเป็นเหตุเป็นผลสักหน่อย จู่ๆ ก็เปลี่ยนกลายเป็นแบบนี้?

ตอนนี้สมาคมผู้ฝึกยุทธ์ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ที่เฝ้าดูแลอยู่ที่นี่ มีแค่จางอวี่และเหลียงเฟิงหวาเท่านั้น

จางอวี่เห็นฉินเฟิ่งชิงใบหน้าแข็งค้างไป อดไม่ไหวอยู่บ้างจริงๆ ไม่รู้ว่าดีใจบนความทุกข์คนอื่นหรือยังไง เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฉินเฟิ่งชิง ตอนนี้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ใช่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว”

นึกถึงช่วงแรกที่ฉินเฟิ่งชิงวางอำนาจบาตรใหญ่!

ตอนที่เขาเป็นประธาน เจ้าหมอนี้เอะอะก็ก่อเรื่องให้เขา เอะอะก็จะต่อสู้ตัวต่อตัวกับเขา

ตอนนี้ล่ะ?

ซึมไปเลยสินะ!

ไปท้ากับฟางผิงตัวต่อตัวสิ!

เป็นตัวสร้างปัญหาต่อ!

ตีนายไม่ตายหรอก!

ก่อนหน้านี้ที่จางอวี่ประมือกับฉินเฟิ่งชิง นั่นยอมอ่อนข้อให้จริงๆ แต่ถ้าฉินเฟิ่งชิงไปหาเรื่องฟางผิง ฟางผิงอาจจะซ้อมเขาจนร้องไห้หาพ่อหาแม่ได้ด้วยซ้ำ

ฉินเฟิ่งชิงหน้าเปลี่ยนสีไม่หยุด จู่ๆ ก็แค่นเสียงว่า “เกี่ยวอะไรกับฉัน ยังไงฉันก็จะเรียนจบอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องสนใจ!”

จางอวี่ชำเลืองมองเขา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฉินเฟิ่งชิง แม้จะเรียนจบแล้ว นายมั่นใจนะว่าจะไป?”

“เหลวไหล ต้องไปอยู่แล้ว!” ฉินเฟิ่งชิงตอบกลับ

จางอวี่ยิ้มเบาๆ “ฉันได้ยินว่าสวัสดิการของอาจารย์มหาวิทยาลัยเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ นี่ยังเป็นสวัสดิการขั้นพื้นฐานเท่านั้น ห้องแหล่งพลังงาน สระปราณ ห้องคุมพลังจิตใจ ห้องพลังฟ้าดิน สิ่งอำนวยความสะดวกพวกนี้ ข้างนอกไม่ได้มีอยู่ดาษดื่น แม้จะมี ยังจะให้นายใช้ได้หรือไง? อีกอย่างยาบำรุง อาวุธและเคล็ดวิชาต่อสู้ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ถือว่าราคาถูกที่สุดแล้ว นายออกจากมหาวิทยาลัยไปก็ไม่มีสิทธิ์กลับมหาวิทยาลัยมาแลกเปลี่ยนทรัพยากรพวกนี้แล้ว”

ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอีกครั้ง!

ของพวกนี้ข้างนอกมีอยู่แล้ว แต่ราคาไม่ใช่ถูกๆ

แม้จะเป็นรัฐบาล หน่วยทหารหรือหน่วยสืบสวน สถานที่พวกนี้อันที่จริงทรัพยากรก็ราคาถูกเหมือนกัน เป็นราคาต้นทุนทั้งหมด ประเด็นอยู่ที่มีโควตาจำกัด!

รัฐบาลไม่อาจให้ทุกคนคว้าของเหล่านี้โดยใช้ราคาต้นทุนอย่างไร้การจำกัดอยู่แล้ว อิงตามลำดับขั้น ตำแหน่งที่แตกต่างไป ทุกเดือนจะมีโควตาแลกเปลี่ยนอย่างจำกัด

แต่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ขอแค่คุณมีคะแนน นั่นก็ไม่มีโควตาจำกัดแบบนี้แล้ว

เหมือนสถานที่อย่างห้องแหล่งพลังงาน ฉินเฟิ่งชิงมีคะแนนเยอะก็สามารถใช้เป็นโรงแรมได้

แต่เมื่อไปข้างนอก นั่นไม่เหมือนกันแล้ว ต่อให้เขามีเงิน จากความสามารถขั้นสี่ของเขา ทุกเดือนอย่างมากสุดจะให้เวลาฝึกวิชากับเขาสิบชั่วโมงเท่านั้น

หากคนเยอะเกินไปจริงๆ ทุกคนก็ต้องสลับกันมา

ในใจนึกถึงเรื่องพวกนี้ ฉินเฟิ่งชิงกลับแค่นเสียงว่า “มีอะไรสู้ไม่ได้กัน รอฉันถึงขั้นปรมาจารย์แล้ว ฉันไปไหนก็ได้ทั้งนั้น อีกอย่างถึงเวลานั้นของพวกนี้ก็ไม่มีประโยชน์กับฉันแล้ว!”

จางอวี่เห็นเขาเถียงข้างๆ คูๆ ก็ยิ้มอย่างเบิกบาน พยักหน้าว่า “ก็ดี นายอยู่ที่มหาวิทยาลัย ฉันยังปวดหัวอยู่บ้างจริงๆ นายไปก็ดีเหมือนกัน หลังจากนี้บรรยากาศของมหาวิทยาลัยจะได้ดีขึ้น”

“ไอ้เวร!”

ครั้งนี้ลงถ้ำใต้ดินเขาดูดกลืนหินพลังงานไปไม่น้อย อวัยวะภายในเกือบจะหลอมสำเร็จแล้ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน