ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 405

ตอนที่ 405 ฝึกวิชากึ่งร่างทอง (2)

……………………………………………………………………..

ถ้าหลู่เฟิ่งโหรวทะลวงด่านเหมือนกัน รวมกับเขาที่ครึ่งๆ กลางๆ ก็เป็นปรมาจารย์ห้าคนแล้ว

เชิญปรมาจารย์ที่จบไปแล้วของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้อีกเจ็ดแปดคน นั่นก็เป็นสิบกว่าคน

คนพวกนี้ยืนอยู่ฝั่งเซี่ยงไฮ้ บริษัทสองแห่งก็ต้องครุ่นคิดแล้วว่าจะยืนหยัดต่อไปหรือเปล่าเช่นกัน

ตอนนี้หวงจิ่งแค่หยั่งเชิงเท่านั้น ทุกคนต่างกำลังรออยู่

ฟางผิงไม่พูดอะไรอีก รอแค่ไม่กี่เดือน เขายังมีความอดทนพอ

ก็แค่รอไปเท่านั้น!

ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ฟางผิงและตาเฒ่าหลี่ก็เดินมาถึงเขตเก่าของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

ผู้เฒ่าคนชราบางส่วนกำลังพูดคุยกันอยู่ข้างนอก

เห็นทั้งสองคนมา ทุกคนแทบจะเผยรอยยิ้มขึ้น ตอนนี้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้รุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ คนเฒ่าคนแก่ที่ทุ่มเทเพื่อมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้มาทั้งชีวิตพวกนี้จึงมีความสุขตาม พากันทยอยทักทาย

ฟางผิงพูดคุยหัวเราะไปกับพวกผู้เฒ่าอยู่พักใหญ่ ผู้อาวุโสของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้พวกนี้ บางทีที่พวกเขาป่วยรุมเร้า ถึงกระทั่งบางคนสูญเสียความสามารถไป อาจแลกมาด้วยมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ในวันนี้เช่นกัน

สำหรับผู้ฝึกยุทธ์อาวุโสพวกนี้ฟางผิงให้ความเคารพมาโดยตลอด จึงลดความคิดเห็นแก่ตัวลงไปหลายส่วน

คุยอยู่สักพัก ฟางผิงก็เดินเข้าไปยังเรือนเล็กของตาเฒ่าหลี่ เอ่ยไปพลาง “อาจารย์ ในเวลานั้นอาจารย์พวกนี้บางคนก็เป็นยอดฝีมือขั้นห้าขั้นหก เพียงแค่อาการบาดเจ็บรุมเร้า คุณว่าน้ำแร่แห่งชีวิตจะสามารถรักษาพวกเขาให้หายดีได้หรือเปล่า?”

ตาเฒ่าหลี่เผยสีหน้าหนักแน่นขึ้นมา “เธอมีความคิดแบบนี้ก็ดีแล้ว แต่อย่าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า อันตรายเกินไป! ครั้งก่อนนั้นเป็นเพราะอาศัยโชค คนเราไม่ได้มีโชคดีตลอดเวลา ถ้าตอนนี้เธออยู่ขั้นเก้า ฉันคงจะสนับสนุนเธอให้ไปขโมยมา แต่เธอไม่ใช่ ไม่จำเป็นต้องคิดมากขนาดนั้น พวกเหล่าโจวตอนนี้ต่างป่วยออดแอด ไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไป หากแข็งแรงขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่ายังจะมีอีกกี่คนที่รอดมาจนถึงทุกวันนี้!”

ผู้ฝึกยุทธ์อาวุโสที่อยู่ในเขตเก่า น่าจะมีประมาณสามสิบสี่สิบคน

ช่วงเวลาที่พวกเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บน่าจะอยู่ระดับกลาง ขั้นหกก็มีห้าหกคน

หากรักษาให้หายดีได้จริงๆ สำหรับมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แล้ว ความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นมาอีกช่วงใหญ่

ทั้งผู้ฝึกยุทธ์อาวุโสพวกนี้ต่างมีความผูกพันลึกซึ้งกับมหาวิทยาลัย เพื่อมหาวิทยาลัยแม้ต้องตายในสงครามก็คงไม่คิดสนใจ

อันที่จริงฟางผิงมีใจอยากรักษาพวกเขาให้หาย แต่มาคิดดู…น้ำแร่แห่งชีวิตยากจะคว้ามาจริงๆ ตอนนั้นหากต้นหลิวยักษ์ไม่เปิดช่องทาง เขาคงไม่อาจชิงมาได้

ฟางผิงแววตาวูบไหวเล็กน้อย กดเสียงว่า “ไว้ค่อยว่ากันเถอะครับ บางทีซัดขั้นเจ็ดขั้นแปดของเมืองเทียนเหมินให้พินาศแล้วค่อยลองดูได้ ถึงเวลานั้นเมืองเทียนเหมินอาจจะเปิดน้ำพุแห่งชีวิตขึ้นมา แค่ไม่รู้ว่าต้นไม้นั้นของเมืองเทียนเหมินมีของแบบนี้หรือเปล่า…

ตาเฒ่าหลี่ไม่พูดอะไร ต้องมีอย่างแน่นอนอยู่แล้ว

ปัญหาอยู่ที่ว่ามากหรือน้อยแค่นั้น

เมืองเทียนเหมินคงไม่มีเยอะเหมือนเมืองจู้หลิว หลายปีมานี้ทั้งสองฝ่ายต่างทำสงครามกัน ระดับสูงได้รับบาดเจ็บอยู่หลายครั้ง เมืองเทียนเหมินย่อมสิ้นเปลืองไม่น้อย

—

เข้ามาในห้องแล้ว ฟางผิงก็กวาดสายตามอง ในบ้านเงียบวังเวงเป็นอย่างมาก

ไม่ได้สกปรก แต่แทบจะไม่ตกแต่งอะไร ในห้องรับแขกจัดวางแค่โทรทัศน์เครื่องหนึ่ง ทั้งยังเป็นรุ่นเก่ากึ๊ก แทบไม่รู้ว่าตาเฒ่าหลี่ไม่ได้เปลี่ยนโทรทัศน์มานานแค่ไหนแล้ว

โซฟาไม่ได้ทำมาจากหนัง แต่เป็นไม้ สีแดงน้ำมันนั้นแทบจะหลุดหมดแล้ว

เทียบกับบ้านพักของหลู่เฟิ่งโหรว ทางตาเฒ่าหลี่กลับคล้ายสไตล์นักพรตอยู่บ้างจริงๆ

ตาเฒ่าหลี่ไม่สนใจเขา เดินตรงไปในห้องข้างใน เอ่ยขึ้นว่า “วิชาร่างทองของฉัน อันที่จริงเป็นการปลอมแปลงเท่านั้น ให้เนื้อหนังและเส้นเลมปราณกลายเป็นทอง เวลานั้นพลังจิตใจฉันได้รับบาดเจ็บหนัก หลังจากฝึกวิชาถึงขั้นหกสูงสุดแทบไม่มีเรื่องอื่นให้ทำอีกแล้ว มีเวลาเลยไปลงแรงกับเรื่องนี้…”

ระหว่างที่พูดตาเฒ่าหลี่ก็หยิบโครงร่างปึกหนึ่งออกมา…ใช่แล้ว โครงร่าง

เดิมทีเขาก็ไม่ได้จัดแจงเป็นขั้นตอน ทำเป็นหนังสือออกมาให้เสร็จสมบูรณ์ด้วยซ้ำ

แค่เอาวิธีฝึกวิชาบางส่วน ความรู้ความเข้าใจของตัวเองและขั้นตอนต่างๆ บันทึกออกมา แต่ยังนับว่ารักษาไว้ได้สมบูรณ์แบบ

เรียกฟางผิงให้นั่งลงแล้ว ตาเฒ่าหลี่ก็อธิบายว่า “ตอนฝึกวิชา เนื้อหนังและเส้นลมปราณของฉันผ่านการขึ้นรูปใหม่แล้ว หลังจากขึ้นรูปใหม่ความแข็งแกร่งยังมากกว่าเธอในตอนนี้ด้วยซ้ำ ช่วงเวลานั้น…จะว่ายังไงดีล่ะ นับว่าหมดอาลัยตายอยาก บางครั้งรู้สึกไม่อยากยอมแพ้เอามากๆ ฉันว่างก็ว่างอยู่อย่างนั้น ทั้งยังทำลายเนื้อหนังและเส้นลมปราณตัวเองไปหลายครั้ง…”

ฟางผิงไม่ได้พูดอะไร ตาเฒ่าหลี่ทำแบบนี้ เกรงว่าจะมีความคิดปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรมจริงๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน