ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 414

ตอนที่ 414 ระเบิดนายให้ตาย (3)

……….

ครู่ต่อมา ประตูบานหนึ่งในนั้นก็เปิดออกแค่เล็กน้อย

ชั่วพริบตานั้นความเร็วของอีกฝ่ายก็เพิ่มขึ้น ปรากฏตัวขึ้นที่ข้างหลังทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว

ชายกลางคนไม่เพิ่มความเร็วอีก รีบปิดประตูซานเจียวลง

ประตูซานเจียวที่ปิดสนิท บ่มเพาะพลังจิตใจและปราณจนแตะถึงจุดสูงสุด นับว่าเป็นการเตรียมพร้อมให้พวกเขาเข้าสู่ขั้นเจ็ด

หากเปิดประตูออก พลังปราณและจิตใจไหลเวียนออกไป อยากจะทะลวงขั้นเจ็ดอีกครั้ง นั่นเป็นเรื่องยากแล้ว

เป็นเพราะตระหนักว่าขั้นปรมาจารย์ใกล้เข้ามาแล้ว ชายกลางคนจึงตัดสินใจแง้มประตูออกเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความเร็วไล่ตามทั้งสองคน

แค่ช่วงเวลาสั้นๆ นี้ อย่างน้อยเขาก็ต้องกลับไปบ่มเพาะใหม่หลายเดือนถึงจะสามารถปิดผนึกประตูลงได้

ในใจของชายกลางคนมีคลื่นโทสะปั่นป่วน เขาที่มีฐานะเป็นยอดฝีมือขั้นหกสูงสุด ไล่ฆ่าขั้นห้าสองคนที่บาดเจ็บหนัก นึกไม่ถึงว่ายังต้องเปิดประตูซานเจียวอีก จะขายหน้าขายตาเกินไปแล้ว

เข้าใกล้ทั้งสองคน ชายกลางคนไม่เหวี่ยงหมัดผ่านอากาศอีกแล้ว ทะลวงหมัดไปตรงๆ จนเกิดเสียงระเบิด พุ่งไปยังหัวของหวังจินหยาง

หวังจินหยางเผยแววตาดุดันขึ้นมา ปราณทั่วร่างกลอกกลิ้งจนถึงขีดจำกัด ดาบที่ถือในมือเกิดเสียงปริแตก คำรามก่อนจะฟาดดาบออกไป!

‘เปรี้ยง!’

เสียงระเบิดดังก้อง ฟางผิงที่ลอยอยู่ข้างหน้ายังสั่นสะเทือนไปด้วย ปากกระอักเลือดสีทองออกมา ทะยานไปข้างล่างอย่างทุลักทุเล

หวังจินหยางที่ถูกคว้าตัวไว้ได้ อีกฝ่ายยิ่งไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ราวกับสูญสิ้นชีวิตไปแล้ว

ข้างหลังนั้นชายกลางคนกลับกระเด็นออกไปช่วงใหญ่ บนหมัดปรากฏรอยดาบที่เห็นอย่างชัดเจน กระดูกมือแตกหักไปหลายชิ้น

“พวกนายจะต้องตาย!”

ชายกลางคนเต็มไปด้วยโทสะ ประตูซานเจียวปรากฏขึ้น เกิดรอยแยกอีกครั้งหนึ่ง ครู่ต่อมาก็ไล่ฆ่าทั้งสองคน ชกหมัดออกไปด้วยมือสองข้าง เกิดระเบิดเสียงดังในอากาศไม่ขาดสาย

หวังจินหยางที่คล้ายกับไร้เรี่ยวแรงเมื่อครู่ ราวกับแมลงสาบที่ตายยาก ชั่วพริบตาก็ฟื้นฟูสติขึ้นมา กวัดแกว่งดาบโจมตีไม่หยุดหย่อน ดาบและหมัดปะทะกัน เกิดเป็นแสงสีแดงกระจายไปทั่ว

ฟางผิงที่อยู่ข้างหน้าได้รับแรงสั่นสะเทือนอย่างหนักเช่นกัน ร่วงลงไปข้างล่างอย่างต่อเนื่อง

ควันหลงที่เกิดจากการปะทะของทั้งสองฝ่าย ระเบิดก้อนหินข้างล่างแตกกระจายไม่หยุดหย่อน

ความเร็วของฟางผิง ตอนนี้ช้าลงเยอะแล้ว ร่างกายก็ไม่ค่อยมั่นคงเท่าไหร่

ไม่ใช่แค่ผลกระทบจากการสั่นสะเทือน แต่เกี่ยวข้องกับก้อนแสงในมือเขาด้วยเช่นกัน

เวลานี้เพราะฟางผิงเก็บงำลมหายใจ ก้อนแสงจึงไม่ได้แผ่คลื่นพลังงานออกไป แต่ฟางผิงรู้ว่าเจ้าสิ่งนี้แฝงไปด้วยพลังงานที่แข็งแกร่งมาก!

“น่าจะถึงห้าสิบหลุนแล้วสินะ?”

ฟางผิงคำนวณในใจ ตอนนี้แขนซ้ายของเขาแทบจะเหลือแต่กระดูก ไม่มีเนื้อหนังอะไรห่อหุ้มอีกแล้ว

ภายใต้การสั่นสะเทือนของพลังฟ้าดิน เนื้อหนังที่ติดอยู่ก่อนหน้านี้แทบจะหลุดร่วงออกไปทั้งหมด

“ร่างกายนี้ของฉันยังมีโอกาสฟื้นฟูอีกหรือเปล่า?”

กระดูกทองปรากฏ ไม่มีสสารไม่แตกดับ ฟางผิงสงสัยอย่างยิ่งว่าแม้เขาไม่ตาย เกรงว่าจะยากฟื้นฟูเนื้อหนังอยู่ดี

หรือหลังจากนี้ต้องใช้ชีวิตในร่างของโครงกระดูกจริงๆ แล้ว?

ประเด็นอยู่ที่ไม่มีเนื้อหนัง ยังไม่ถึงขั้นแปดจะมีชีวิตรอดต่อไปได้งั้นเหรอ?

ในใจคิดฟุ้งซ่าน ครู่ต่อมาฟางผิงก็ตัดสินใจพุ่งลงพื้นตรงๆ ปรากฏเป็นหลุมขนาดใหญ่ทันที

เสี้ยวนาทีที่ร่วงสู่พื้น ฟางผิงก็เอ่ยอย่างรวดเร็ว “ทะลวงโพรง ล่อเขาเข้ามา นายต้านอีกสิบวิ ฉันจะระเบิดเขา!”

“สิบวิ?”

หวังจินหยางเผยสีหน้าฝืดเฝื่อน เจ้าหมอนี่จะประเมินเขาสูงไปแล้ว ตอนนี้เขาแทบจะใช้พลังไขกระดูกหมดแล้ว

“จะตายก็ต้องตายด้วยกัน ฉันเชื่อว่านายตายไม่ได้หรอก…ตายแล้ว อย่างมากหลายพันปีต่อจากนี้ก็คืนชีพขึ้นมาใหม่!”

“คืนชีพ?”

หวังจินหยางอึ้งไปเล็กน้อย หมายความว่ายังไง?

การคาดเดาของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ตอนนี้เขายังไม่รู้เรื่อง

ฟางผิงไม่มีเวลาจะมาอธิบายเช่นกัน ร่วงลงไปในหลุมแล้ว ฟางผิงชกพื้นดินอย่างรวดเร็ว ทำให้หลุมลึกมากขึ้นไปอีก

กลางอากาศอาจจะไม่สามารถระเบิดหมอนี่ตายได้เสมอไป

แต่ลงไปใต้ดิน ขอแค่ระเบิดถึง เขาไม่เชื่อว่าเจ้าหมอนั่นจะต้านได้

ส่วนเขาและหวังจินหยาง…ต้องดูที่โชคละกัน

ฟางผิงรวบรวมพลังฟ้าดินอย่างต่อเนื่องพร้อมทั้งทะลวงลงไปอย่างบ้าคลั่ง

ชายกลางคนข้างหลังไล่ตามเข้ามาในโพรงนานแล้ว ประมือกับหวังจินหยางที่บาดเจ็บอย่างหนัก พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยมว่า “พวกนายคิดว่าแค่นี้ก็หนีได้แล้ว?”

สองคนนี้รนหาที่ตายชัดๆ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน