ตอนที่ 438 ถูกจับได้แล้ว (1)
…………….
ปีศาจสุนัขเม่นร้องโหยหวนอย่างไม่ขาดสาย
เจี่ยวกำลังดูดกลืนสสารไม่แตกดับของอีกฝ่าย
หวงจิ่งที่ระแวดระวังอยู่ด้านข้าง เห็นแบบนั้นก็เก็บกระบี่สั้นกลับไป ก่อนจะทะยานหนีขึ้นฟ้าไปทันที!
ไม่มีอาวุธวิเศษกดดัน ปีศาจสุนัขเม่นเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งขึ้นอีกครั้ง
แววตาของเจี่ยวปรากฎความขุ่นเคือง!
แต่ตอนนี้ตามไปฆ่าอีกฝ่ายไม่ทันแล้ว เทียบกับหวงจิ่ง การดูดกลืนผู้คุ้มกันสำคัญยิ่งกว่า
ทว่าอีกฝ่ายจะเป็นส่วนประกอบสำคัญที่มันต้องใช้ต่อกรกับพื้นที่หวงห้ามหลังจากนี้ คนไปไม่เป็นไร ยังไงเมืองแห่งความหวังก็ไม่ได้ติดต่อกับพื้นที่หวงห้ามอยู่แล้ว แต่กระบี่สั้นที่มีกลิ่นอายของต้นไม้โง่นั้นจะเอาไปไม่ได้!
ยังไม่ใช้กระบี่ฟันตัวเองเลย!
เจี่ยวดูดกลืนอย่างบ้าคลั่ง ใช้ดวงตาขนาดใหญ่นั้นมองหวงจิ่งไปด้วย ทวีความโมโหขึ้นไปอีก
หากไปแบบนี้ มันจะทำยังไง?
แต่ผู้คุ้มกันยังไม่ตาย เวลานี้ไม่ฆ่าให้ตาย ถูกพื้นที่หวงห้ามรู้เข้าคงจบเห่แน่
หวงจิ่งหนีออกไปไกลเรื่อยๆ เจี่ยวร้อนใจขึ้นมาเช่นกัน
หรือต้องไปทำสงครามกับเมืองเยามู่จริงๆ แต่ไปแล้วอาจไม่สามารถกลับมาได้เสมอไป
มันอยากตามไป แต่ผู้คุ้มกันยังคงดิ้นรน สสารไม่แตกดับกำลังพรั่งพรูออกมาจำนวนมาก ฟื้นฟูร่างกายตัวเอง
แววตาของเจี่ยวปรากฎความโมโหขึ้นมา ไม่สนใจหวงจิ่งอีก เริ่มพุ่งเป้าไปกับการดูดกลืน
จัดการผู้คุ้มกันก่อน ค่อยไปหาหมอนั่นอีกที
แม้จะหาไม่เจอ…ทางประตูของพื้นที่หวงห้ามยังมีเจ้าคนที่คุ้นเคยนั่นอยู่!
หาเขาเจอ บางทีอาจจะเจอเจ้าคนที่หนีไปนั่นได้
เจี่ยวไม่สนใจหวงจิ่งอีก ดูดกลืนต่ออย่างไม่ขาดสาย
หลังจากนั้นสักพัก ปีศาจสุนัขเม่นที่ดิ้นรนก็คลายกำลังลง
ผ่านไปอีกพักหนึ่ง ปีศาจสุนัขเม่นก็ไม่มีการความเคลื่อนไหวแล้ว
สสารไม่แตกดับสีทองค่อยๆ สลายไป ร่างของสัตว์ปีศาจกลับถูกเก็บรักษาไว้
ครั้งนี้ไม่ได้สิ้นเปลือง กลืนเข้าไปในคำเดียว เนื้อหนังและกระดูกลงไปอยู่ในท้องทั้งหมด
ท้ายที่สุดเหลือเพียงกะโหลกทองที่แตกหักบางส่วน
ทั้งรอยแตกบนกะโหลกยังมาจากกระบี่สั้น แฝงกลิ่นเยามู่อย่างเข้มข้น
เจี่ยวซัดพลังให้กะโหลกสีทองเข้าไปอยู่ใต้ดิน เวลานี้เงาของหวงจิ่งหายวับไปแล้ว
เจี่ยวเผยแววตาครุ่นคิดเล็กน้อย อีกฝ่ายหนีไปนานขนาดนี้ อาจตามไม่ทันเสมอไป
ทางพื้นที่หวงห้ามไกลๆ นั้นมีการเคลื่อนไหวแล้วเหมือนกัน หากปะทุสงครามใหญ่ขึ้นอีกครั้ง บางทีอาจจะดึงความสนใจราชาจากพื้นที่หวงห้าม
ไม่รู้ว่าคิดอะไรได้ เจี่ยวรีบบินไปทางเขาสุนัขเม่นอย่างรวดเร็ว
—
เขาสุนัขเม่น
เวลานี้ยังคงเงียบสงบจนทำให้คนรู้สึกเป็นกังวล
ใต้ภูเขา ฟางผิงเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง ไม่ได้รับรู้ถึงพลังจิตใจที่กวาดสำรวจลงมา
เวลานี้ฟางผิงไม่กล้ายื่นหัวออกไปตรวจสถานการณ์เช่นกัน เริ่มขุดดินอย่างระมัดระวังขึ้นมา ขุดอยู่พักใหญ่ ฟางผิงกลับต้องกัดฟัน จะเงียบเกินไปแล้ว เสียงขุดดินชัดเจนขึ้นมาทันที ยังไม่สู้มุดหนีออกไปดีกว่า
นึกมาถึงตรงนี้ ฟางผิงไม่ขุดต่ออีกแล้ว กลับไปทางเดิมแทน เพิ่งเดินไปสักพักก็หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย โพรงข้างหน้าพังถล่มลงมา!
นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ!
ประเด็นสำคัญคือ…เขาเหมือนจะเห็นอะไรบางอย่าง!
“นั่นคือสัตว์ปีศาจ?”
“ไม่ๆๆ…ตัวใหญ่ขนาดนั้น ไม่มีลมหายใจแม้แต่น้อย…นี่เป็นสัตว์ปีศาจอะไร?”
ฟางผิงเหลือบมองเพียงแวบเดียว ไม่กล้ามองอย่างละเอียด ซ่อนอยู่ทางโพรงที่พังถล่ม
แต่เขาเห็นสัตว์ปีศาจตัวหนึ่งนอนอยู่นอกโพรงจริงๆ!
ไม่มีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตแล้ว!
“นี่ตกลงมันเรื่องอะไรกัน?”
ฟางผิงงุนงงแล้ว ข้างนอกทำไมถึงมีศพปีศาจเพิ่มขึ้นมาอีกตัวล่ะ?
ขนาดของสัตว์ปีศาจสัมพันธ์กับความสามารถ สัตว์ปีศาจตัวนี้ขนาดตัวไม่ได้เล็กกว่าปีศาจสุนัขเม่นก่อนหน้านี้ ไม่ได้หมายความว่า…
“เป็นระดับสูงเหมือนกัน?”
“ตายแล้ว?”
ฟางผิงร้อนอกร้อนใจขึ้นมา เริ่มตรวจสอบอย่างระมัดระวัง ไม่นานฟางผิงก็มั่นใจว่าตายแล้ว!
“มีศพสัตว์ปีศาจระดับสูงเพิ่มขึ้นมาอีกตัว วันนี้มันวันอะไรกัน?”
“ใครเป็นคนฆ่า?”
“ใช่สิ…ก่อนหน้านี้เหมือนจะเป็นเจี่ยวตัวนั้น ทั้งยังมีสัตว์ปีศาจอีกตัวตามมาด้วย หรือจะเป็นตัวนี้?”
“หรือว่า…เจี่ยวจะฆ่ามัน?”
ฟางผิงรู้สึกว่าหัวตัวเองแทบจะกลายเป็นแป้งเปียกแล้ว!
แม่งตกลงสถานการณ์เป็นมายังไงกันแน่?
วันนี้เรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นไม่ขาดสาย เขาแทบจะมึนหัวไปหมดแล้ว
เริ่มต้นด้วยเขาสุนัขเม่นยังมีสัตว์ปีศาจขั้นแปดอีกหนึ่งตัว ก่อนจะตามมาด้วยเขาเหมือนจะเห็นเจี่ยวห่างออกไปหลายร้อยลี้ ทั้งจู่ๆ ยังมาพบว่าสัตว์ปีศาจที่ตามเจี่ยวมาตายอีก แล้วเจี่ยวไปไหน?
สัตว์ปีศาจตัวนี้ตายด้วยฝีมือเจี่ยวงั้นเหรอ?
แต่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนสองตัวนี้จะเป็นพวกเดียวกันเลย ทำไมจู่ๆ เกิดความขัดแย้งภายในได้?
“รู้สึกว่าไอคิวไม่พอใช้ยังไงไม่รู้!”
“ฉันออกไปดีหรือเปล่า? เจี่ยวไปหรือยัง?”
ฟางผิงคิดขัดแย้งในใจ ตอนนี้เขามึนงงจริงๆ
ผ่านไปสักพัก ฟางผิงก็กัดฟัน ผลประโยชน์อยู่ตรงหน้า เขาไม่เอา โง่หรือเปล่า
อยากฆ่าสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดตัวหนึ่งเป็นเรื่องยากขนาดไหน ตอนนี้เขากระจ่างใจดี แม้ว่าจะเป็นยอดฝีมือขั้นแปดขั้นเก้า อาจจะไม่สามารถทำได้ง่ายๆ เสมอไป
ไม่ใช่ฆ่าไม่ได้ แต่ฆ่าแล้วจะรักษาสภาพศพให้สมบูรณ์ยังไง?
ทำยังไงให้อีกฝ่ายไม่ระเบิดตัวเอง?


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน