ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 446

ตอนที่ 446 หนทางการถูกแทงใจครั้งแล้วครั้งเล่า (1)

………………..

“หนึ่งหมื่นคะแนน ฟางผิง นี่จะน้อยเกินไปแล้ว!”

“นายก็แบกกระสอบใหญ่กลับมาไม่ใช่หรือไง?”

ฟางผิงชี้ไปที่กระสอบด้านข้าง นายก็มีเงิน ยังจะเรื่องมากอีกทำไม

ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าราวกับจะร้องไห้ “ไม่พอ เงินแค่นี้จะไปพออะไร”

นักศึกษาหัวกะทิจากมหาวิทยาลัยอื่นๆ ก็อยู่ตรงนี้เหมือนกัน

รวมถึงเหยาเฉิงจวินจากโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่ง เขาฝึกประสบการณ์อยู่ในถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้มาโดยตลอดเช่นกัน เพิ่งจะเร่งกลับเข้ามาในตอนที่สงครามใหญ่ปะทุขึ้น

ตอนนี้ได้ยินฉินเฟิ่งชิงพูดว่า ‘เงินแค่นี้’ นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยอื่นๆ แทบจะจมดิ่งในความเงียบอย่างถึงที่สุด

เวลานี้ต้องคุ้นชินกับการแทงใจให้ได้ ทำเหมือนว่าฉินเฟิ่งชิงได้รับเงินหนึ่งแสนไป

“หนึ่งพันล้าน พอบ้าอะไร แลกเป็นหินพลังงานได้เท่าไหร่กัน? ฉันจะใช้ของเหลวจากหินพลังงานแช่อาบน้ำได้ยังไง? ไม่แช่อาบ สะพานฟ้าดินฉันจะกลายพันธุ์ได้ที่ไหน นายว่าถูกหรือเปล่า?”

ฟางผิงเอ่ยประชดว่า “ใครใช้ให้นายไร้ประโยชน์เองล่ะ นายมีความสามารถก็หาน้ำแร่ชีวิตมาแช่อาบสักร้อยจินสิ ไม่มีใครขวางสักหน่อย”

คำที่ว่า ‘ฉินเฟิ่งชิงไร้ประโยชน์’ ทำให้ทุกคนถูกแทงใจขึ้นมาอีกครั้ง

เหยาเฉิงจวินกุมหน้าอกตัวเอง เซถอยหลังไปเล็กน้อย ใครก็ได้อุดหูฉันที ฉันไม่อยากได้ยินอีกแล้ว

ฉินเฟิ่งชิงที่หาได้หนึ่งพันล้านในครั้งเดียว ปล้นรังของขั้นแปด ในสายตาฟางผิงยังเป็นแค่คนไร้ประโยชน์

ประเด็นอยู่ที่ว่าฉินเฟิ่งชิงอยู่แค่ขั้นสี่!

เจ้าพวกมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เคยนึกถึงความรู้สึกของทุกคนหรือเปล่า?

ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างเศร้าซึม “ฉันเพิ่งจะขั้นสี่ เลือกไม่ได้เถอะ ครั้งหน้าฉันทะลวงขั้นห้า ฉันจะไปกวาดรังขั้นเก้าเหมือนกัน ขุดแหล่งแร่ขนาดใหญ่ของพวกเขา ยังไงก็ต้องให้ฉันเข้าขั้นห้าก่อนหรือเปล่า ฟางผิง เอาแบบนี้เถอะ นับว่าฉันยืมนายก็ได้ ขอยืมมากกว่านี้หน่อย”

“เท่าไหร่?”

ฟางผิงยกเท้าถีบทันที ฉินเฟิ่งชิงรีบเอ่ยขึ้นมา “อย่าๆ จะลดราคาก็ได้ งั้นแปดแสนคะแนน? แค่แปดพันล้านเท่านั้น…”

“ไสหัวไป นายคิดว่าฉันไม่เคยเรียนคณิตศาสตร์หรือไง? สองหมื่นสี่พันล้าน!”

“นั่นมันก่อนหน้านี้ ตอนนี้คะแนนไม่มีราคาแล้ว หนึ่งคะแนนแค่หนึ่งหมื่นเท่านั้น ก็ได้ๆๆ ถึงจะสองหมื่นสี่พันล้าน ก่อนหน้านี้นายยังใช้เงินหลายหมื่นล้านรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองไม่ใช่หรือไง จ้างขั้นแปดมาตั้งกลุ่มใหญ่ ตอนนี้ฉันทะลวงขั้นห้า นายให้ยืมหน่อยไม่ได้หรือไง?”

“…”

ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกัน นักศึกษาคนอื่นๆ แทบจะรับไม่ไหวแล้ว ไม่ใช่แค่นักศึกษา อาจารย์ขั้นหกบางส่วนก็ไม่ไหวอยู่บ้างเช่นกัน

“แปดพันล้านเท่านั้น”

“รักษาอาการบาดเจ็บไม่กี่หมื่นล้าน”

“จ้างขั้นแปดมากลุ่มใหญ่”

ทั้งสองคนแทบจะพูดเรื่องพวกนี้ออกมาอย่างง่ายๆ แต่คนที่ฟังแทบรู้สึกว่าหัวใจจะระเบิดออกมาอยู่รอมร่อ

โจวฉีเยวี่ยฝืนกดความพลุ่งพล่านไว้ในใจ เดินไปอยู่ข้างเฉินอวิ๋นซี เอ่ยเสียงเบาว่า “ปกติพวกเขาพูดคุยกันแบบนี้เหรอ?”

หรือจะพูดว่า เสแสร้งกันแบบนี้เหรอ?

เฉินอวิ๋นซีส่ายหัว “ไม่นะ ปกติพวกเขาแทบไม่พูดถึงเรื่องเงิน ชอบพูดแต่เรื่องขั้นเก้าคนนั้นอ่อนแอไปหน่อย ขั้นเก้าคนนี้หลอกง่ายไปหน่อย…”

“แค่กๆๆ!”

โจวฉีเยวี่ยแทบจะสำลักตาย คนของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นปีศาจกันหมดหรือไง?

เธอรู้จักเฉินอวิ๋นซีเหมือนกัน ยังไงในมหาวิทยาลัยศิลปะการต่สู้ก็มีผู้ฝึกยุทธ์หญิงที่ฝีมือแข็งแกร่งไม่กี่คน ก่อนหน้านี้วิทยาลัยสตรีเซี่ยงไฮ้ก็เคยชักชวนเฉินอวิ๋นซีเข้าเรียนในช่วงสอบเกาเข่า

เวลานั้นโจวฉีเยวี่ยเคยเจอเฉินอวิ๋นซี สาวน้อยที่นิสัยขี้อายคนหนึ่ง

แต่ตอนนี้…ช่างเถอะ เข้ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แล้วนับว่าได้เข้ารังโจรจริงๆ

เฉินอวิ๋นซียังแทงใจต่อ “อันที่จริงก็ไม่ได้พูดถึงขั้นเก้าทุกวัน บางครั้งก็พูดถึงผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ด แต่ฟางผิงและรุ่นพี่ฉินไม่ได้ฆ่าระดับสูงมาโดยตลอด เคยแค่หนีรอดจากเงื้อมมือระดับสูงเท่านั้น”

ผู้ฝึกยุทธ์ในรุ่นเดียวกันกำลังถกประเด็นเรื่องขั้นเก้า โต้แย้งเรื่องทรัพยากรฝึกวิชามูลค่าหลายหมื่นล้าน เธอ…ให้เธอสิบล้าน เธอก็สามารถหัวเราะตายอย่างมีความสุขได้แล้ว

โจวฉีเยวี่ยสิ้นหวัง จู่ๆ เหยาเฉิงจวินก็เข้าใจเรื่องที่หลี่หานซงชอบตามรังควานเขาขึ้นมา

สิ้นหวังจริงๆ!

เศร้าใจจริงๆ!

เจ้าหัวเหล็ก หลังจากออกมาจากถ้ำใต้ดินหนานเจียงแทบจะเปลี่ยนไปคนละคน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน