ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 447

ตอนที่ 447 จดนายเข้าบัญชีดำ (1)

………………..

พวกฟางผิงเอะอะเสียงดังกัน ปรมาจารย์ยอดฝีมือแทบไม่มีใครสนใจ

ตอนนี้ทุกคนยังจ้องมองไปทางเมืองเทียนเหมิน

เกิดความเงียบอยู่พักหนึ่ง จู่ๆ หนานอวิ๋นเยวี่ยก็เอ่ยว่า “เจ้าเด็กสองคนนี้ หลังจากนี้ไม่อนุญาตให้เข้าถ้ำใต้ดินแล้ว!”

อู๋ขุยซานเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วย?”

หนานอวิ๋นเยวี่ยไม่พูดต่อแล้ว ผู้เฒ่าฟ่านที่อยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่า “ผู้อำนวยการหนานแค่ล้อเล่น แต่ว่า…เสี่ยวอู๋ ระวังไว้หน่อยเถอะ”

เขาแก่แล้ว รับเรื่องตื่นเต้นไม่ไหวจริงๆ

สองสามวันขั้นเก้าหลายสิบคนระเบิดพลังครั้งหนึ่ง เขาอกแตกตายกันพอดี

เวลานี้อู๋ขุยซานจนใจอยู่บ้างเช่นกัน ยิ้มอย่างขมขื่น “เรื่องนี้…ยากที่จะควบคุม”

ฉันจะไปควบคุมได้ยังไงล่ะ?

เจ้าเด็กคนนี้เข้าถ้ำใต้ดิน ผลประโยชน์อยู่ที่ไหนก็พุ่งไปทางนั้น ขั้นเก้ายังต้านไม่อยู่ด้วยซ้ำ ฉันจะกล้าไปลากคนกลับมาใกล้หูใกล้ตาของขั้นเก้าหรือไง?

ผู้เฒ่าฟ่านหัวเราะขึ้นมาเช่นกัน เว้นช่วงเล็กน้อย “อาวุธวิเศษของนาย…ช่วงนี้อย่าเพิ่งใช้เลย”

“อืม ฉันรู้แล้ว”

หนานอวิ๋นเยวี่ยและจางเว่ยอวี่มองไปทางอู๋ขุยซานพร้อมกัน หนานอวิ๋นเยวี่ยคล้ายจะนึกอะไรได้ เอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า “สามปีก่อน เมืองเทียนเหมินถูกคนลอบโจมตี เป็นฝีมือของอธิการอู๋อย่างนั้นเหรอ?”

“อืม”

“อธิการอู๋!”

หนานอวิ๋นเยวี่ยขมวดคิ้วขึ้นทันที “ครั้งหน้าอย่าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า…”

อู๋ขุยซานมองเธอทันที แค่นยิ้มว่า “สุ่มสี่สุ่มห้า? ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่ผู้อำนวยการหนานพูดเท่าไหร่ สุ่มสี่สุ่มห้ายังไง? ฉันเป็นแค่ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปด ลอบโจมตีเมืองศัตรู ยังจะกลัวอะไรงั้นเหรอ? เดิมทีก็เป็นศัตรูที่แค้นฝังลึก ฉันไม่ใช่ขั้นเก้าขั้นสุดยอดสักหน่อย คุณบอกว่าขั้นเก้าขั้นสุดยอดลงมืออาจจะทำให้เกิดความโกลาหลได้ ฉันไม่ใช่สินะ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันบุกเข้าไปแล้วมันผิดตรงไหน? ผู้อำนวยการหนานอยู่อย่างสุขสบายมาหลายปี เกรงว่าจะทำให้คุณเข้าใจคลาดเคลื่อนเกี่ยวกับถ้ำใต้ดินแล้ว ในสายตายอดฝีมือถ้ำ อย่าพูดว่าฉันขั้นแปดเลย กระทั่งคุณ…ตอนนี้บุกเข้าไป ยังไม่อาจสร้างผลกระทบอะไรเลยด้วยซ้ำ”

หนานอวิ๋นเยวี่ยขมวดคิ้ว ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “อธิการอู๋ คุณน่าจะรู้ความหมายของฉัน ฉันไม่ได้พูดว่าคุณไม่ควรไป แต่อย่างน้อยควรบอกกล่าวสักหน่อย นี่เป็นเรื่องที่สมควรหรือเปล่า? คุณผลีผลามบุกเข้าไปในเมืองเทียนเหมิน ทั้งครั้งนี้ก็เหมือนกัน นักศึกษามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ของคุณล่อให้ป่าร้อยอสูรและเมืองเทียนเหมินทำสงครามอย่างหุนหันพลันแล่น…”

อู๋ขุยซานยิ้มไม่พูดอะไร

จู่ๆ เถียนมู่ที่อยู่ด้านข้างกลับเอ่ยอย่างทนไม่ไหว “หุบปากของเธอไปซะ! จะไปรู้อะไร ต่อสู้นั้นดีที่สุดแล้ว พูดบ้าอะไรไม่รู้อยู่นั่นแหละ!”

“…”

ทุกอย่างตกสู่ความเงียบสงัดทันที!

นอกวงล้อมนั้น ฟางผิงพยายามกลั้นหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ตบหัวล้านของฉินเฟิ่งชิงเบาๆ แม่งเหอะ เหล่ามู่เจ๋งจริงๆ!

ผู้อำนวยการหนึ่งในสามหน่วยเชียวนะ!

อันดับหนึ่งรองจากขั้นเก้าขั้นสุดยอด!

ผลปรากฏว่าเถียนมู่ที่อยู่ในขั้นแปดกลับอ้าปากด่าออกมาทันที จะเจ๋งเกินไปแล้ว

หนานอวิ๋นเยวี่ยตะลึงไปเช่นกัน ใบหน้าชะงักค้างอยู่อย่างนั้น

ฉันถูกด่างั้นเหรอ?

เถียนมู่ราวกับเพิ่งตระหนักอะไรได้ ไอแห้งๆ ออกไป “ผู้อำนวยการหนานอย่าได้เข้าใจผิด ไม่ได้ด่าคุณ ฉันแค่ติดเป็นนิสัย คุ้นชินเฉยๆ ไม่เชื่อก็ถามรัฐมนตรีจางได้ ฉันถามสารทุกข์สุกดิบถึงญาติเขาบ่อยๆ…”

จางเทา ยอดฝีมือระดับสุดยอดอันดับสองในการจัดอันดับของประเทศจีน อยู่ในขั้นเก้าขั้นสุดยอดอย่างเป็นทางการแล้ว!

ตอนนี้กลายเป็นเป้าหมายในการโยนบาปของเถียนมู่

หนานอวิ๋นเยวี่ยนิ่งไปอีกครั้ง ผู้เฒ่าฟ่านที่อยู่ด้านข้างปวดหัวแทบระเบิด ตำหนิว่า “แม่ทัพเถียน ระวังคำพูดด้วย!”

“ใช่ๆๆ ขอโทษด้วย ครั้งนี้หลุดปากไปจริงๆ ฉันนิสัยหยาบซะแล้ว พูดกับผู้หญิงไม่ทันได้คิดให้ดี”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน