ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 470
ตอนที่ 470 ทุกคนกลับมาแล้ว (1)
………………..
ถังเฟิงเพิ่งจะทะลวงด่าน มีเรื่องราวให้จัดการไม่น้อย
สำหรับพวกหลี่โม่ ถังเฟิงไม่คุ้นเคย ทักทายเป็นพิธีแล้ว หลี่โม่ก็รู้กาละเทศะเป็นอย่างดี พาพวกหลี่เฟยออกไปทันที
พวกหลี่โม่เพิ่งจะไป ถังเหวินที่ทำหน้าดีใจก็อดเอ่ยอย่างเบิกบานไม่ได้ “พ่อ พ่อทะลวงด่านแล้ว…”
ระหว่างที่พูด จู่ๆ ถังเหวินก็มองไปทางฟางผิง เอ่ยอย่างระมัดระวังว่า “ประธาน พ่อฉันทะลวงด่านแล้ว…”
ฟางผิงมองเธอแวบหนึ่ง ใช่แล้ว ฉันไม่ได้ตาบอดสักหน่อย!
“มะ…ไม่มีรางวัลเหมือนครั้งที่แล้วหรือไง?”
ถังเหวินพูดด้วยความหวั่นเกรงเล็กน้อย แม้พ่อเธอจะทะลวงด่านแล้ว แต่ปกติฟางผิงไม่ได้จัดการกับเธอตรงๆ เทียบกับรุ่นพี่ฉินคนถ่อยนั่น ถังเหวินกลัวฟางผิงมากกว่า
ฟางผิงสีหน้าดูไม่ได้ เด็กคนนี้จะเหิมเกริมไปแล้ว!
ครั้งก่อนฉันให้ไปสองแสนคะแนน รู้หรือเปล่าว่าเป็นเงินเท่าไหร่!
แม้จะคิดแบบนั้น ฟางผิงกลับกระแอมไอเบาๆ เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้ทรัพยากรของมหาวิทยาลัยค่อนข้างติดขัด รายรับไม่พอรายจ่าย ผ่านไปเป็นวันๆ อย่างยากลำบาก ยาบำรุงเลือดและปราณธรรมดาหนึ่งเม็ดพวกเราก็ต้องประหยัดใช้เหมือนกัน จะสิ้นเปลืองไม่ได้ เดือนหน้ามหาวิทยาลัยคงจนจริงๆ แล้ว ก็ไม่รู้ว่ากระทรวงศึกษาจะสามารถสนับสนุนให้อีกหน่อยได้หรือเปล่า…”
ด้านข้าง รัฐมนตรีหวังที่ยังไม่ได้ไปไหนกำลังนวดขมับ อดหัวเราะไม่ได้อยู่บ้าง “ฉันขอตัวก่อนละกัน อีกอย่าง…ครั้งหน้าพูดว่าจนอีก ฉันจะริบอาวุธวิเศษของพวกเธอซะ”
ทิ้งคำพูดนี้ไว้ เหล่าหวังก็ทะยานขึ้นอากาศไปอย่างรวดเร็ว
ฟางผิงเจ้าเด็กนี้ยังมีหน้ามาพูดว่าจนกับเขา!
เขาแทบคิดจะปล้นมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ด้วยซ้ำ!
จวบจนรัฐมนตรีหวังไปแล้ว คนที่เหลือก็มีแค่คนกันเอง
เวลานี้ถังเฟิงจึงเอ่ยว่า “อาวุธวิเศษเป็นมายังไงกันแน่?”
ฟางผิงเพิ่งอยากจะพูด ตาเฒ่าหลี่กลับเอ่ยขึ้นก่อน “ฟางผิงเจ้าเด็กนี้หลอกมา…”
“อาจารย์!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยใบหน้าจริงจัง เอ่ยแก้ว่า “ชนะการแข่งขันมา!”
ดูพูดเข้า เรียกว่าหลอกได้ที่ไหนกัน?
ถังเฟิงแปลกใจอยู่บ้าง ถามอีกหลายประโยค
ตาเฒ่าหลี่จึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดในช่วงนี้ให้ฟังอีกครั้ง ฟังเรื่องพวกนี้แล้ว ถังเฟิงก็มองฟางผิง ผ่านไปสักพักค่อยเอ่ยว่า “อาวุธวิเศษถูกฉันหลอมรวมเข้าไปแล้ว คงจะคืนให้ไม่ได้ รอตอนไหนเธอต้องการ ฉันจะช่วยล่าสัตว์ปีศาจตัวหนึ่งให้ละกัน”
ตาเฒ่าหลี่เอ่ยหยอกว่า “อย่าไปสัญญาส่งเดช เจ้าเด็กนี้อาจไม่ชอบอาวุธวิเศษขั้นเจ็ดเสมอไป หากหมายตาขั้นเก้าขึ้นมา นายมั่นใจนะว่าจะไปล่ามาได้?”
ถังเฟิงชะงักฝีเท้าทันที พูดเหมือนจะมีเหตุผล
ระหว่างที่พวกเขาพูดคุยกัน หลู่เฟิ่งโหรวและถังเฟิงที่เดินตามกันมาก็มองไปยังทางเดินใต้ดินที่อยู่ไม่ไกล
ตาเฒ่าหลี่กลับช้าไปหนึ่งก้าว รอจนพบว่าตัวเองหันไปมองพร้อมฟางผิง ตาเฒ่าหลี่ก็เผยหน้าดำเป็นก้นหม้อ!
ขายหน้าชะมัด!
ขายหน้าเกินไปแล้ว!
ขายหน้าจนไม่รู้จะขายหน้ายังไงแล้ว!
เขาที่เรียกได้ว่าขั้นแปด เทียบกับขั้นเจ็ดสองคนนั้นไม่ได้ก็แล้วไป นึกไม่ถึงว่าเขาจะพบความเคลื่อนไหวพร้อมกับฟางผิง นี่แทบจะไม่มีแผ่นดินให้มุดหนีแล้ว
ฟางผิงกลั้นขำ พยายามไม่หัวเราะออกมา สำลักไอว่า “นี่คือ…พวกอธิการกลับมาแล้ว!”
หลู่เฟิ่งโหรวพยักหน้าเบาๆ ถังเฟิงเอ่ยอย่างโล่งใจเช่นกัน “เป็นพวกเขา!”
ด้านข้างตาเฒ่าหลี่หน้าดำคล้ำไม่พูดไม่จา!
นับวันก็ยิ่งไม่มีตำแหน่งหน้าตา ไร้ตัวตนขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้มีปรมาจารย์นิดเดียวยังพอว่า ตอนนี้มีเยอะแล้ว เขาพบว่าตัวเองแทบจะกลายเป็นเรื่องตลกแล้ว
“ต้องรีบทำให้พลังจิตใจปรากฏให้ได้!”
ในเวลาเดียวกัน
กลางทางเดิน
อู๋ขุยซานเผยสีหน้าแปลกออกไป “เฟิ่งโหรวและถังเฟิงทะลวงด่านแล้ว?”
หวงจิ่งพยักหน้า เอ่ยด้วยท่าทีตกตะลึง “จะเร็วเกินไปแล้ว!”
ครั้งนี้พวกเขาไปถ้ำใต้ดิน ไม่ได้รั้งตัวอยู่นานเหมือนกัน ประมาณครึ่งเดือนเท่านั้น
แต่เวลาเล็กน้อยแค่นี้ นึกไม่ถึงว่าทั้งสองคนจะทะลวงด่านแล้ว
อู๋ขุยซานพูดต่อว่า “ในมหาวิทยาลัยยังมีร่างทองขั้นแปดอีกคน…ลมหายใจไม่คุ้นเคยอยู่บ้าง มาจากไหนกัน?”
“ร่างทองขั้นแปด? มหาวิทยาลัยเกิดเรื่องแล้ว?”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน