ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 483
ตอนที่ 483 ถึงเทียนหนาน (1)
………………..
วันที่ 25 เมษายน
เทียนหนาน
สนามบินนานาชาติเทียนหนาน
ตอนที่ฟางผิงเดินออกมาจากสนามบินด้วยชุดฝึกพร้อมดาบคาดเอว รอบๆ ก็เกิดเสียงดังวุ่นวายไปทั่ว!
“นั่นคือฟางผิง!”
“ฟางผิงจากมหาวิทยาลัยยเซี่ยงไฮ้ นักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้อันดับหนึ่ง ยอดฝีมือขั้นหก!”
“ยังเด็กอยู่เลย!”
“หล่อจริงๆ!”
“…”
พนักงานของสนามบิน รวมถึงนักท่องเที่ยวบางส่วน พอเห็นฟางผิงก็พากันหวีดร้องขึ้นมา
ฟางผิงเผยรอยยิ้ม พยักหน้าให้ผู้คนรอบสารทิศ
ข้างหลัง…ฉินเฟิ่งชิงอิจฉาอยู่บ้าง
แม่งเหอะ เก๊กหล่ออีกแล้ว!
ไอ้สารเลวนี้จะลงถ้ำใต้ดินหรือมาเสแสร้งกันแน่?
จากเซี่ยงไฮ้ถึงเทียนหนานค่อนข้างไกล ผู้ฝึกยุทธ์ทะยานในอากาศ นั่นเป็นเรื่องที่เหนื่อยมาก ขับรถก็ต้องทั้งวันทั้งคืน
นั่งเครื่องบินย่อมเป็นตัวเลือกที่สะดวกที่สุด
ฟางผิงเพิ่งจะดึงดูดให้เกิดความเคลื่อนไหว ไม่นานก็มีคนหวีดร้องอีกครั้ง “นั่นคือหวังจินหยาง!”
“เท่จัง!”
“คนพวกนี้มาเทียนหนานทำไมกัน?”
“รีบไปดูเถอะ นั่นเหมือนจะเป็นหลี่หานซงจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง!”
“เป็นเขาจริงๆ ด้วย เขาก็มาเหมือนกัน!”
“…”
เสียงหวีดร้องดังขึ้นเป็นพักๆ การมาถึงของผู้ฝึกยุทธ์อัจฉริยะทำให้ทั่วทั้งสนามบินเกิดความวุ่นวายขึ้นมา
ฉินเฟิ่งชิงเสียใจอยู่เงียบๆ ไม่มีใครจำฉันได้เลยหรือไง น่าเศร้าอะไรอย่างนี้
แม้จะโกนหัวล้าน สะดุดตาถึงขนาดนี้ก็ยังไม่มีใครตระหนักถึงเขาได้ ทำให้คนปวดใจจริงๆ
ฟางผิงไม่มีเวลาสนใจเขา หันไปมองหวังจินหยางและหลี่หานซงที่เดินมาจากที่ไกลๆ นั้น ทุกคนนัดแล้วว่าวันนี้จะมาถึงพร้อมกัน เวลาเที่ยวบินก็ไล่เลี่ยกัน ปรากฏตัวขึ้นที่สนามบินในเวลาเดียวกันจึงไม่ใช่เรื่องแปลก
รออยู่สักพัก หวังจินหยางก็เดินเข้ามา ไม่ได้รีบพูดอะไร รอหลี่หานซงมาถึงแล้ว หวังจินหยางค่อยเอ่ยว่า “นายมาได้ยังไง?”
หลี่หานซงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พวกเราเป็นสหายกัน อาจารย์ของนายก็เป็นอาจารย์ของฉัน ฉันต้องช่วยนายหาอยู่แล้ว!”
หวังจินหยางคลี่ยิ้มว่า “อันตรายไม่ใช่เล่น”
“ไม่เป็นไร พวกเราก็มีกันแค่นี้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันยังไม่ใช่คนอ่อนแอ!”
หลี่หานซงทำหน้ามั่นใจ ฟางผิงกวาดสายตามองเขา จู่ๆ ก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “หัวเหล็ก ใกล้จะขั้นหกแล้วสินะ?”
หลี่หานซงยิ้มเผล่ว่า “ดูออกด้วย? ขาดแค่อีกนิดเท่านั้น หาตำแหน่งประตูซานเจียวได้แล้ว ตอนนี้แค่รอให้ปรากฏ อีกอย่างเทียบกับก่อนหน้านี้ฉันยังแข็งแกร่งมากขึ้นแล้ว!”
“ดูออกสิ กระดูก…เหมือนจะฟื้นตัวขึ้นอยู่บ้าง”
“สายตาดีจริงๆ!”
หลี่หานซงหัวเราะ ผ่านไปสักพัก ราวกับเพิ่งตระหนักถึงฉินเฟิ่งชิงได้ เอ่ยอย่างแปลกใจว่า “นายมาได้ยังไง?”
ฉินเฟิ่งชิงหน้าดำคล้ำจนดูไม่ได้!
สรุปแล้วนายเพิ่งจะเห็นฉัน?
ฉันยืนหัวโด่อยู่ที่นี่ตั้งนาน เพิ่งจะเห็นฉันเนี่ยนะ?
นายน่ะสิมาได้ยังไงถึงจะถูก!
คนพวกนี้ตอนที่พูดคุยกัน เห็นได้ชัดว่าทิ้งเขาไว้ข้างหลัง พวกเขาเพิ่งจะเจอกันไม่กี่ครั้ง กลับทำเหมือนเป็นสหายมาทั้งชั่วชีวิต พวกนายไปสนิทสนมกันตอนไหนเถอะ?
ฉินเฟิ่งชิงไม่อาจเข้าใจอยู่บ้าง!
ฉินเฟิ่งชิงปิดปากเงียบ ฟางผิงจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องสนใจเขา ไปเถอะ ยังต้องนั่งรถไปเขาชิงหมางอีก ตอนนี้ทางนั้นน่าจะอพยพกันหมดแล้วสินะ?”
ปากทางเข้าถ้ำใต้ดินเทียนหนานอยู่ในแถบเขาชิงหมาง
อพยพทั้งมณฑลไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงเท่าไหร่
แต่ครั้งนี้เทียนหนานยังก่อให้เกิดความเคลื่อนไหวใหญ่ขึ้นมา หนึ่งอำเภอสองเมืองใกล้ๆ กับเขาชิงหมาง ประชาชนทั้งหมดอพยพออกมาแล้ว นี่ถือเป็นขั้นตอนใหญ่อย่างหนึ่งเช่นกัน
ตอนนี้รอบๆ เขาชิงหมางออกได้เข้าไม่ได้
แต่ผู้ฝึกยุทธ์อย่างพวกฟางผิง เข้าไปไม่เป็นอะไร แม้จะบอกว่าไม่ได้เรียกตัวผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลาง แต่หากผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางจะไปจริงๆ ก็ต้องทำตามแผนที่กำหนดถึงจะอยู่ต่อได้
หวังจินหยางและหลี่หานซงต่างไม่สนใจฉินเฟิ่งชิงอีก หวังจินหยางเดินไปพลางเอ่ยว่า “คนทั่วไปอพยพออกมาแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์บางส่วนยังอยู่รักษาความสงบเรียบร้อย น่าจะอุบัติในสองสามวันนี้แหละ”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน