ตอนที่ 508 น่ากลัวจริงๆ (2)
………………..
เวลานี้ฟางผิงมองจนตาค้างแล้ว
นี่คืออะไรกัน?
เคล็ดวิชาต่อสู้?
วิชาลับ?
เมืองเจิ้นซงยังมีท่าไม้ตายแบบนี้ด้วย?
ใช้เลือดเขียนอักษรตัวใหญ่ก็สามารถสยบขั้นเก้าได้แล้ว?
ราชาเฉียงเวยพลังจิตใจหมดเกลี้ยง แต่พลังงานนั้นเต็มเปี่ยมอยู่ตลอด ไม่นับว่าอยู่ในสภาวะสมบูรณ์ แต่ก็นับได้ว่าเป็นกึ่งขั้นเก้า ถูกตัวอักษรเดียวสยบง่ายๆ แบบนี้?
อีกอย่าง…แม่งเหอะ ราชาเฉียงเวยฟุ่มเฟือยจริงๆ!
น้ำแร่ชีวิตแทบจะแทรกซึมออกมาจากภายในร่างกายแล้ว!
ยังไม่หมดแค่นั้น…แม่งเหอะ นึกไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะพ่นน้ำแร่ชีวิตออกมา ก่อนน้ำแร่ชีวิตจะระเบิดภายใต้การควบคุมของเขา!
“เปรี้ยง!”
เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น ตัวอักษรใหญ่สีทองเริ่มปรากฏรอยแตกร้าว
“หยางเต้าหง!”
เถี่ยมู่คำรามอีกครั้ง ปล่อยให้ราชาเฉียงเวยทำแบบนี้ต่อไป จะหลุดออกไปได้จริงๆ แล้ว!
“ใช้คำว่า ‘เมี่ย’(ดับ)”
คงต้องพูดว่าเถี่ยมู่รู้จักหยางเต้าหงดีไม่น้อย ตอนนี้เริ่มให้หยางเต้าหงเปลี่ยนวิชาใหม่แล้ว
หยางเต้าหงเผยสีหน้าดูไม่ได้อย่างถึงที่สุด เอ่ยอย่างโมโห “พลังจิตใจหมดไปนานแล้ว ใช้ไม่ได้!”
เถี่ยมู่เอ่ยอย่างมีโทสะเช่นกัน “งั้นก็รอตายไปด้วยกันเถอะ!”
ขอแค่ราชาเฉียงเวยหลุดออกไปได้ จากสถานการณ์ของเขา เพียงพอให้สังหารทั้งสองคนแล้ว
หยางเต้าหงมองเถี่ยมู่แวบหนึ่ง เอ่ยอย่างเยียบเย็น “งั้นก็ตายด้วยกัน! มาถึงขั้นนี้แล้ว นายยังคิดจะซ่อนไพ่ตายอีก ตายก็ตายเถอะ!”
เถี่ยมู่เผยสีหน้าไม่แน่นอน ก่อนจะกัดฟัน เบื้องหน้าพลันปรากฏขวานสั้นเล่มหนึ่งขึ้นมา
เห็นฉากนี้ หยางเต้าหงก็หัวเราะ เจ้าหมอนี้บอกว่าพลังจิตใจเกลี้ยงแล้ว ในความเป็นจริงยังเหลือพลังโจมตีสุดท้ายเอาไว้
เขาและราชาเฉียงเวยอาจจะถูกผลาญพลังจิตใจหมดเกลี้ยงจริงๆ แต่คงไม่ใช่กับเถี่ยมู่
ก่อนหน้านี้เจ้าหมอนี้อยู่ไกลที่สุด แม้จะบาดเจ็บหนัก แต่ก็ยังดีกว่าพวกเขาอยู่บ้าง
กระทั่งอาวุธวิเศษยังสามารถใช้ได้
เผยอาวุธวิเศษออกมา หยางเต้าหงก็เอ่ยว่า “โจมตีฆ่าเขาในครั้งเดียวไม่ได้ก็เข้าไประเบิดตัวเองซะ!”
เถี่ยมู่เผยสีหน้าดูไม่ได้ กดเสียงว่า “ระเบิดตัวเอง? หากเจ้าคลายตัวอักษร ข้าก็ต้องตายเหมือนกัน!”
ระหว่างที่พูด เถี่ยมู่ก็ตะโกนว่า “เจ้าก็มาด้วย สยบเขาไปพร้อมกัน!”
หยางเต้าหงสีหน้าเปลี่ยนไปมาไม่หยุด แต่ไม่นานก็ยังคงกระโดดขึ้นจากพื้น ทะยานสู่อากาศ ลอยขึ้นไปบนตัวอักษรสีทอง
เห็นเขามาแล้ว เวลานี้เถี่ยมู่ค่อยวางใจเล็กน้อย ไม่มีแขนทั้งสองข้าง เขาก็ไม่สนใจ ใช้พลังจิตใจควบคุมขวานสั้นให้ลอยลงไปข้างล่าง เวลานี้ไม่มีข้อจำกัดอะไร
ชั่วพริบตาที่ขวานสั้นของเขาปรากฏขึ้น ราชาเฉียงเวยก็หวาดกลัวขึ้นแล้ว เริ่มดิ้นรนสุดชีวิต
การโจมตีที่แข็งแกร่งถูกเขาซัดออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า ตัวอักษรสีทองถูกตีจนหม่นแสง แตกร้าว ถึงกระทั่งเริ่มโปร่งแสง สู้จนพวกหยางเต้าหงกระอักเลือดไม่หยุดหย่อน
“ระเบิด!”
หยางเต้าหงตะโกน ให้เถี่ยมู่ระเบิดอาวุธวิเศษตัวเอง
เถี่ยมู่หน้าดำหน้าแดง ไม่พูดมากเช่นกัน รออาวุธวิเศษอยู่ภายใต้ตัวอักษร ‘สยบ’ แล้ว เถี่ยมู่ก็คำรามเสียงดัง อาวุธวิเศษเปล่งแสงสีทองระยิบระยับ
ราชาเฉียงเวยร้องอย่างบ้าคลั่ง ในมือรวบรวมน้ำแร่ชีวิตจำนวนมาก ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อฟื้นฟูและรักษาอาการบาดเจ็บ แต่ปะปนไปด้วยสสารไม่แตกดับ เริ่มลบล้างการปะทุพลังงานของอาวุธวิเศษ!
แม้ว่าเขาจะลบล้างพลังงานที่ปะทุขึ้นพวกนี้อย่างบ้าคลั่ง แต่อาวุธวิเศษมีเจ้าของ เถี่ยมู่ควบคุมให้ระเบิดตัวเอง เขาก็ต้านไม่ไหวเหมือนกัน
รับรู้ได้ถึงอันตรายที่เยื้องกรายเข้ามา ราชาเฉียงเวยคำรามอย่างโมโห จู่ๆ ก็ไม่โจมตีอาวุธวิเศษอีก กลับขยายร่างกายใหญ่ขึ้นแทน แขนสองข้างระเบิดออกไปตรงๆ สองหมัดประสานเป็นหนึ่ง ชกไปยังตัวอักษร ‘สยบ’
หมัดแล้วหมัดเล่า…
ทั้งสองคนที่อยู่ข้างบน ตอนนี้ไม่รู้ว่าพ่นเลือดออกมาเท่าไหร่แล้ว ร่างกายเริ่มจะมีรอยปริแตก
“เปรี้ยง!”
ในตอนที่ราชาเฉียงเวยโจมตีตัวอักษรจนเริ่มแตกร้าว อาวุธวิเศษก็ระเบิดตัวเองทันที!
“อ๊า!”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน