ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1729

จางหยูรู้สึกซาบซึ้งในตัวจ้าวแห่งโลกพันเขตอย่างมาก เขายังไม่ทันได้เอ่ยปากขอแต่อีกฝ่ายกลับเสนอตัว สมกับเป็นคนที่ติดตามราชาตะวันออกจริงๆ !
　　เมื่อจ้าวแห่งโลกพันเขตเอ่ยปากด้วยตัวเอง แน่นอนว่าจางหยูก็ต้องจัดให้ตามที่อีกฝ่ายต้องการ เขาต้องเรียนรู้จากอีกฝ่ายต่อ !
　　วันนี้หากตัดสินไม่ได้ว่าใครแพ้ชนะจะไม่มีทางหยุดอย่างแน่นอน !
　　ยังไงซะเขาก็ไม่อาจจะทำให้จ้าวแห่งโลกพันเขตผิดหวังได้
　　หลังจากที่พักได้ไม่นาน จางหยูและจ้าวแห่งโลกพันเขตก็เริ่มประมือกันอีกครั้ง
　　มันไม่เหมือนการปะทะกันในครั้งแรก การโจมตีของทั้งสองนั้นทรงพลังยิ่งกว่าเก่า พื้นที่โดยรอบสั่นไหวพร้อมกับพายุพลังงานที่ก่อตัวขึ้น การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แบบนี้หากเปลี่ยนเป็นที่อื่นแล้วคงทำให้คนนับไม่ถ้วนแห่กันมาที่นี่แล้ว
　　ตูม !
　　ส่วนนอกของเขตหวงห้ามสั่นไหว บางครั้งก็มีแสงระเบิดขึ้นมา ทั้งสนามรบนั้นสั่นไหวราวกับน้ำเดือด
　　ทั้งสองคนใช้พลังทั้งหมดที่มีโดยไม่กังวลว่าอีกฝ่ายจะบาดเจ็บ จ้าวแห่งโลกพันเขตนั้นมีประสบการณ์มายาวนาน เขาเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งกับการต่อสู้ครั้งนี้
　　สุดท้ายจ้าวแห่งโลกพันเขตก็ไม่อาจจะรับการโจมตีของจางหยูได้ไหว ความแข็งแกร่งของจางหยูยังพัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าเทียบกับตอนแรกแล้วจะพัฒนาได้ช้าลง แต่จ้าวแห่งโลกพันเขตก็รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของจางหยูได้อย่างชัดเจน ทั้งสองได้ปะทะกันกว่าพันครั้งในพริบตา การโจมตีของจางหยูในแต่ละครั้งล้วนแต่ดุดันขึ้นกว่าเดิม มันทำให้เขารับมือได้ยากขึ้นเรื่อยๆ
　　ตอนนั้นจ้าวแห่งโลกพันเขตเริ่มมีบาดแผลมากขึ้น จิตผู้สร้างของเขาเริ่มหมดลง
　　เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก จ้าวแห่งโลกพันเขตก็ตัวชุ่มไปด้วยเลือดและมีสภาพที่น่าอนาถ แต่สิ่งที่ทำให้เขากังวลที่สุดก็คือจิตผู้สร้างของเขายากจะแบกรับการต่อสู้ระดับนี้ต่อไปไหว มันกำลังจะหมดลง
　　“ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว !” จ้าวแห่งโลกพันเขตรับรู้ถึงพลังของจางหยู
　　ตอนนี้จางหยูสามารถบดขยี้เขาได้ด้วยซ้ำ แม้ว่าจะฆ่าเขาไม่ได้ แต่นี่ก็คือความแข็งแกร่งที่สามารถเอาชนะเขาได้ในพริบตา เขารู้สึกไร้พลังจะต่อต้านและไม่อาจจะสู้ต่อได้
　　เมื่อปะทะกับจางหยูอีกรอบ จ้าวแห่งโลกพันเขตก็รีบถอยกลับมา เขาเว้นระยะห่างกับจางหยูและมองไปที่จางหยูด้วยสีหน้าซับซ้อน “ ตอนนี้ข้าเกรงว่าซุนวูคงแกร่งกว่าเจ้าไม่มาก…”
　　“ ใครจะไปรู้กัน ? ” จางหยูอยากจะให้ซุนวูแข็งแกร่งกว่าเขา เพราะหากมีโอกาสได้ต่อสู้กับซุนวูแล้วความแข็งแกร่งของเขาจะได้พัฒนาเร็วขึ้น เนื่องจากเขารู้สึกได้ว่าการต่อสู้กับจ้าวแห่งโลกพันเขตนั้นทำให้เขาพัฒนาตัวเองได้ช้าลงแล้ว
　　เขามองไปที่จ้าวแห่งโลกพันเขตและเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ในสภาพที่สู้ดีนัก เขากลัวว่าคงไม่อาจจะสู้ต่อได้
　　หากเขายังสู้กันต่อ จ้าวแห่งโลกพันเขตก็คงไม่อาจจะรับพลังได้ไหวและอาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิต
　　“ พลังกว่าครึ่งของระดับพันยังไม่ถูกใช้ออกมา ” จางหยูเสียดาย หากพึ่งตัวเองทำความเข้าใจการใช้พลัง อย่างน้อยก็อาจจะใช้เวลามากกว่าเดิมเป็นหมื่นเท่า ถึงเวลานี้จะไม่ได้ยาวนาน แต่ก็ไม่ได้น้อยเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจางหยูไม่อยากรอ เขาหวังว่าจะขึ้นไปถึงระดับนั้นให้ได้โดยเร็วที่สุดแล้วไปทำการสำรวจสุสานสวรรค์ต่อ
　　เมื่อขึ้นไปถึงระดับนั้นได้ เขาถึงจะมั่นใจในการสำรวจสุสานสวรรค์
　　ยังไงซะ เมื่อขึ้นเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 9 แล้ว เขาก็จะกลายเป็นเป้าหมายของจิตสุสานสวรรค์
　　เขารู้ความสามารถของตัวเองดี เขาจึงไม่คิดจะเข้าไปหาเรื่องจิตสุสาน สิ่งนั้นถึงกับทำให้ราชาตะวันออกต้องเกรงกลัว หากไม่ใช่เพราะมีโลกตันเถียน แม้ว่าเขาจะอยู่ระดับหมื่นเท่า แต่จางหยูก็ไม่คิดจะไปสำรวจที่นั่น
　　“ ข้าถามอะไรเจ้าได้รึไม่ ?” จ้าวแห่งโลกพันเขตลังเลและถามขึ้นมา
　　ไม่รู้เลยว่าท่าทีของจ้าวแห่งโลกพันเขตที่มีต่อจางหยูนั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่
　　ก่อนหน้านี้เขายังคิดว่าตัวเองสูงส่ง แม้ว่าคำพูดของเขาจะไม่ได้แสดงท่าทีดูหมิ่นออกมา แต่ในใจของเขาก็คิดว่าตัวเองเหนือกว่า ในสายตาของเขา จางหยูเป็นแค่เด็กน้อยที่ได้ตรามา การรับใช้เด็กน้อยแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ หากเขาไม่พอใจ เขาก็สามารถตัดความสัมพันธ์ตอนไหนก็ได้ แต่ตอนนี้เขากลับไม่รู้สึกว่าตัวเองสูงส่งอีกต่อไป
　　เพราะจางหยูน่ะแกร่งกว่าเขา แกร่งกว่ามากด้วย !
　　การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ท่าทีที่มีต่อจางหยูเปลี่ยนไปด้วย
　　“ ถามมาสิ ” ท่าทีของจางหยูที่มีต่อจ้าวแห่งโลกพันเขตยังคงเดิม เขาให้ความเคารพคนรุ่นเก่าทุกคน แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเหนือกว่าแล้วแต่เขาก็ไม่เคยดูถูกอีกฝ่ายเพราะไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ในโลกตันเถียนแล้วเขาก็ถือว่าไร้เทียมทาน
　　จ้าวแห่งโลกพันเขตสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วถามขึ้นมา “ หากพลังของเจ้าถูกปลดผนึกออกทั้งหมดแล้ว เจ้าจะเทียบกับราชาตะวันออกได้รึไม่ ?”
　　คำถามนี้คาดไม่ถึงแต่เขาก็ไม่คิดจะปิดบังก่อนจะตอบกลับ “ หากพลังของข้าปลดออกทั้งหมดแล้ว มันต้องถึงระดับหมื่นเท่า” เขาบอกคร่าวๆ “ หากราชาตะวันออกเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด งั้นข้าก็น่าจะแข็งแกร่งพอๆกับเขา บางทีอาจจะมากกว่าเล็กน้อยรึอ่อนแอกว่าก็ได้ แต่โดยรวมแล้วเราจะต่างกันแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น”
　　เมื่อได้ยินที่จางหยูพูด จ้าวแห่งโลกพันเขตก็แสดงสายตาตกตะลึงออกมา
　　หมื่นเท่าจริงๆ!
　　เขามองไปที่จางหยูด้วยสายตาตะลึง ตัวตนที่ไร้เทียมทานอย่างราชาตะวันออกคือเพดานความแข็งแกร่ง คนที่ทัดเทียมกับราชาตะวันออกได้ เขาจะไม่เคารพได้ยังไง ?
　　จางหยูส่ายหน้าและพูดต่อ “ น่าเสียดาย การจะปลดผนึกออกนั้นจำเป็นต้องใช้เวลา ตอนนี้…ข้าไม่อาจจะต้านทานยอดฝีมือในระดับหมื่นเท่าได้…” อย่าว่าแต่ระดับหมื่นเท่าเลย ในหมู่ระดับพันเท่า เขาก็ไม่นับว่าแข็งแกร่งที่สุด อย่างน้อยในประวัติศาสตร์ของโกลาหลนั้นก็มียอดฝีมือพันเท่าที่แข็งแกร่งกว่าเขามากมาย เพราะความเข้าใจการสร้างของเขามีแค่เพียงครึ่งเดียว มันยังอีกไกลกว่าไปถึงระดับหมื่นเท่า　　เขาไม่สงสัยเลยว่าจะต้องมียอดฝีมือระดับพันเท่าหลายคนในประวัติศาสตร์โกลาหลที่เหนือกว่าเขา
　　ในหมู่คนพวกนั้นไม่ขาดคนที่อยู่ใกล้ระดับหมื่นเท่า!
　　“ พูดไปตอนนี้ก็ไม่มีค่าอะไร รอจนกว่าข้าไปถึงระดับนั้นจริงๆให้ได้ก่อน “ จางหยูโบกมือและพูดขึ้น “ เราประมือกันเสร็จแล้ว ที่นี่ไม่เหมาะที่จะอยู่นานนัก”
　　จ้าวแห่งโลกพันเขตพยักหน้าและถามขึ้น “เราจะไปไหนกันต่อ ?”
　　“ แน่นอนว่าต้องกลับเดินทางกลับ ” จางหยูยิ้มออกมา
　　ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเดินทางออกไปนั้น จางหยูก็ชะงักไป “ เจ้าได้ยินอะไรรึไม่ ?”
　　เขาเหมือนได้ยินเสียงตะโกนแต่ไม่รู้ว่าตะโกนว่าอะไร มันราวกับเขาหูฝาด
　　“ มันมีเสียงดังขึ้นจริง” จ้าวแห่งโลกพันเขตคิ้วขมวด “ แต่เสียงนี้เบาอย่างมาก ข้าไม่อาจจะได้ยินคำพูดของมันได้”
　　“ ข้าคิดว่าข้าหูฝาดไปซะอีก ” จางหยแผ่การรับรู้ออกไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบอะไรเลย “ แปลก เสียงนั่นมาจากไหนกัน…ในส่วนนอกของเขตหวงห้าม ผู้คนจะมาที่นี่ทำไมกัน ?”
　　จางหยูส่ายหน้า “ ช่างเถอะ เราไปกันดีกว่า ”
　　จางหยูยังไม่ทันได้เดินทางออกไป เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เสียงมันชัดเจนกว่าเดิม เขารู้สึกได้ว่าเสียงนี้ลนลานแค่ไหน “ พ่อบุญธรรมช่วยข้าด้วย พ่อบุญธรรม ช่วยข้าด้วย !”
　　เสียงนี้ฟังดูคุ้นหูนัก…เนี่ยเวิ่น จางหยูเกือบจะลืมอีกฝ่ายไปแล้ว ไม่นานมานี้เขาได้ยินมาว่าเนี่ยเวิ่นหายตัวไป เขายังไม่ทันได้ออกค้นหาอีกฝ่าย แต่ไม่คิดเลยว่าเสียงของเนี่ยเวิ่นจะอยู่ที่นี่ ต้นกำเนิดเสียงนั้นอยู่ในส่วนสีเทา..มันคือเขตหวงห้าม !
　　“ เสียงนั้นมาจากเขตหวงห้าม !” จ้าวแห่งโลกพันเขตตะลึงนิดๆ “ มีคนรอดในเขตหวงห้ามได้ !”
　　เมื่อได้ยินคำพูดนั้นจ้าวแห่งโลกพันเขตก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังจางหยู “ ท่านรู้จักชายคนนี้รึ ?”
　　“ พอรู้จัก” จางหยูพยักหน้า เขาไม่ได้ปฏิเสธ เขากลับขมวดคิ้วขึ้นมา “ แปลก เขาเข้ามาในเขตหวงห้ามได้ยังไง ?”
　　ที่สำคัญที่สุดคือแม้ว่าจะเข้าไปในเขตหวงห้าม แต่เนี่ยเวิ่นกลับไม่ตาย !
　　ต้องรู้ก่อนว่าแม้แต่ราชาตะวันออกก็ไม่กล้าเข้าไปที่นั่น เขตหวงห้ามนี้เท่ากับความตาย !
　　แม้ว่าตอนที่เนี่ยเวิ่นช่วยดูแลสำนักคังเฉียงจะทำให้เขาพัฒนาตัวเองขึ้นมาอย่างมาก แต่อย่างมากก็ไม่เกินขั้นที่ 7 ความแข็งแกร่งระดับนี้กลับรอดในเขตหวงห้ามได้รึ ?
　　จางหยูไม่อาจจะเข้าใจได้