ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1861
จางหยูและคนอื่นๆเดินทางจากไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานพวกเขาก็หายตัวไปราวกับไม่เคยอยู่ที่นั่นมาก่อน
ถ้าไม่ใช่เพราะกองทัพสวรรค์โดนจัดการไปแล้ว คนของกองทัพซื่อเซียวคงคิดว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพียงภาพลวงตา
แม้ว่าทีมคังเฉียงจะจากไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่านี่คือความฝัน
“ท่านผู้บัญชาการใหญ่” ทหารคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา “ ทีมคังเฉียงน่าจะอยู่ระดับผู้บัญชาการและผู้บัญชาการใหญ่หรือไม่?”
“ น่าจะเป็นเช่นนั้น ” ต้าฮวงลังเลไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมา
สำนักคังเฉียงสามารถจบการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว เพียงชั่วเวลาสั้นๆที่พวกนั้นระเบิดพลังออกมา ก็ทำให้ต้าฮวงถึงกับต้องตะลึง
กองทัพซื่อเซียวต่างก็พากันเงียบไป
การเข้าร่วมกองทัพซื่อเซียวได้คือความสำเร็จของพวกเขา พวกเขาล้วนภูมิใจกับเรื่องนี้ ในฐานะสมาชิกกองทัพซื่อเซียวแล้ว พวกเขาต่างก็มีความเย่อหยิ่งอยู่ในตัว แต่ทีมคังเฉียงกลับทำลายเกียรตินั้นอย่างไม่เหลือชิ้นดี
“ ข้าเกรงว่าอีกไม่นานจะมีทีมระดับความตายกำเนิดขึ้นมาใหม่ ทีมคังเฉียงอาจจะน่ากลัวกว่าทีมระดับความตายที่มีอยู่ในตอนนี้ก็เป็นได้” ต้าฮวงพูดขึ้น
สิ่งเดียวที่ไม่แน่นอนตอนนี้คือความแข็งแกร่งของหัวหน้าทีม
ชายหนุ่มลึกลับผู้นั้นราวกับเหวลึกที่ไม่อาจจะคาดเดาได้ ไม่มีใครมองระดับความแข็งแกร่งของเขาออก
แต่หากเขามีความแข็งแกร่งเท่ากับแม่ทัพจริงๆ งั้นทีมคังเฉียงก็คงเหนือกว่าทีมเทพปีศาจได้แน่ !
ทีมระดับความตายจะไม่ได้มีแค่ทีมเทพปีศาจแค่ทีมเดียวอีกแล้ว
ต้าฮวงส่ายหน้าเรียกสติกลับมา “ ช่างเรื่องทีมคังเฉียงไปก่อน เรามาเก็บกวาดสนามรบกันเถอะ”
เขาสั่งการทหารทุกคน “ เก็บสมบัติของคนที่คนตาย และ….เราต้องชดเชยให้กับพวกเขาด้วย อย่าให้พี่น้องของเราต้องตายเปล่า”
“ ได้ !” เหล่าทหารต่างก็พากันตอบกลับด้วยความโศกเศร้า
เมื่อพูดถึงคนตายแล้ว อารมณ์ของทุกคนก็หดหู่ขึ้นมา ครั้งนี้กองทัพสวรรค์ลอบโจมตีพวกเขา ทำให้คนกว่าครึ่งตายไป และมีคนมากกว่า 2 ใน 3 ที่บาดเจ็บหนัก แม้แต่จิตของพวกเขาก็ยังได้รับความเสียหายไปด้วย ไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งที่ลดลง แม้แต่แก่นของพวกเขาก็ยังพังลงไปด้วย เส้นทางในอนาคตของพวกเขาถูกตัดขาด พวกเขาไม่อาจจะพัฒนาตัวเองได้อีก
ทหารเหล่านี้จะลาออกจากกองทัพหรือไม่ก็ไปเป็นผู้ดูแลในเขตต่างๆ
แม้ว่าจะอยู่ห่างจากสนามรบและอันตราย แต่เส้นทางในการเติบโตก็ถูกปิดกั้นเอาไว้อย่างสมบูรณ์
โชคดีที่พวกเขายังรักษาพื้นที่เอาไว้ได้ !
การเสียสละของทุกคนใช่ว่าจะไร้ความหมาย
ตอนที่พวกเขากำลังเก็บกวาดสนามรบอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้นในหู ทุกคนพากันหันกลับไปมองและพบคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมา
“ ทีมระดับราชา ” เมื่อเห็นตราที่อกพวกนั้น เหล่าทหารต่างก็รู้ตัวตนของอีกฝ่ายทันที
เมื่อเห็นคนที่นำหน้าสุดเป็นผู้หญิงที่ดท่าทางเย็นชา ทุกคนก็รู้สึกขนลุกไปตาม นางดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง การมาของนางทำให้อุณหภูมิที่นี่ถึงกับลดลงไปด้วย
“ ใครคือต้าฮวง ?” นางถามขึ้นมาด้วยท่าทีเฉยเมย
ต้าฮวงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วบินเข้าไปหาลั่วชา ก่อนจะพูดขึ้น “ ข้า ต้าฮวง ผู้ดูแลเขต 6 ข้าขอถามทีว่าท่านเป็นใครกัน ?”
อันที่จริงตอนที่เขาเห็นนาง เขาก็พอเดาออกแล้วว่านางเป็นใคร
“ ข้าคือหัวหน้าทีมลั่วชา” ลั่วชาตอบกลับด้วยท่าทีเฉยเมย
ต้าฮวงไม่ได้โกรธกับท่าทีของนาง เพราะลั่วชามีสิทธิ์ที่จะทำเช่นนี้
หากความแข็งแกร่งของต้าฮวงจัดว่าเป็นผู้บัญชาการที่อ่อนแอแล้ว งั้นลั่วชาก็ทัดเทียมกับผู้บัญชาการที่แข็งแกร่งได้ ในการทดสอบ ผลการทดสอบของลั่วชาออกมาเป็นสีทองเข้ม ซึ่งเป็นรองแค่ขาว ส่วนผลการทดสอบของต้าฮวงอยู่ระหว่างสีแดงกับสีทอง อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นสีแดงเข้มหรือทองจาง
สรุปคือเขากับลั่วชานั้นต่างชั้นกันอย่างมาก ! “ กลับเป็นท่านลั่วชานี่เอง !” ต้าฮวงพูดขึ้น “ สงครามเพิ่งจะจบลง ข้าและคนอื่นๆกำลังเก็บกวาดสนามรบ ทำให้มาเห็นเรื่องยุ่งเหยิง ต้องขออภัยท่านลั่วชาด้วย”
ลั่วชาคิ้วขมวด “ สงครามจบแล้ว ? เจ้าหมายความว่าอะไร ?”
ไม่ใช่ว่ากองทัพสวรรค์กว่าหมื่นคนเข้าโจมตีรึไง ?
ด้วยความแข็งแกร่งของแนวป้องกันที่เขต 6 หากทนได้ถึงตอนนี้ก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์มากแล้ว แล้วสงครามจะจบลงได้ยังไง?
ก่อนที่จะมาลั่วชาเตรียมใจไว้แล้วว่าต้องพึ่งความแข็งแกร่งของตัวเองในการจัดการกับแม่ทัพของศัตรู ก่อนจะร่วมมือกับกองทัพซื่อเซียวจัดการพวกที่เหลือ
แต่สถานการณ์ตอนนี้มันอะไรกัน ?
คนจากทีมลั่วชาต่างก็พากันสับสน
พวกเขายังไม่ทันได้ทำอะไรแล้วสงครามจบลงได้ยังไง ?
“ หรือกองทัพสวรรค์รู้ว่าเราจะมาช่วยเลยหนีไปงั้นรึ ?” คนในทีมลั่วชาถามขึ้นมา “ ชื่อเสียงของทีมเราโด่งดังขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”
“ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกนั้นคงรู้ว่าเราจะมาเลยรีบถอนตัวกลับไป”
“ ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของหัวหน้าจะดังไปถึงหูพวกนั้นจนทำให้พวกมันกลัว !”
“ ไม่คิดเลยว่าทีมของเราจะแข็งแกร่งถึงขนาดที่ทำให้พวกนั้นกลัวจนยอมแพ้ได้ !”
ทุกคนต่างก็พากันภูมิใจในตัวเอง
มุมปากของต้าฮวงพลันกระตุก สีหน้าของเขาเริ่มเหยเก เขายอมรับว่าทีมนี้แข็งแกร่ง และอาจจะทำให้กองทัพสวรรค์หวาดกลัวได้ แต่แน่นอนว่าไม่ได้แข็งแกร่งจนถึงกับทำให้พวกนั้นถอยกลับไป
แต่คำถามคือเมื่อเห็นท่าทีของพวกนี้แล้ว ต้าฮวงก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี การบอกความจริงกับพวกนี้ไปจะไม่เป็นการตบหน้าพวกเขารึไม่ ?
หากเทียบกับคนอื่นแล้วลั่วชายังดูเยือกเย็น นางเห็นสีหน้าของต้าฮวงก็พอเดาได้ว่าเรื่องนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
“ หุบปาก ” ลั่วชาด่าคนในทีมและมองไปที่ต้าฮวง “เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นมา”
ต้าฮวงมองไปรอบๆก่อนจะรวบรวมความกล้าแล้วพูดขึ้นมา “ ก่อนที่ท่านจะมา ทีมคังเฉียงได้มาถึงก่อนแล้ว เป็นทีมคังเฉียงที่เอาชนะกองทัพสวรรค์ไปได้และจบสงครามนี้”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของทีมลั่วชาต่างก็แข็งทื่อไป
“ เป็นไปไม่ได้ !”
“ ทีมคังเฉียงเพิ่งก่อตั้งขึ้นมา พวกนั้นจะมีความสามารถระดับนี้ได้ยังไง ?”
“ ถึงทีมเราจะลงมือแต่เราก็ไม่กล้าบอกว่าจะเอาชนะกองทัพสวรรค์ได้ พวกนั้นทำได้ยังไง ?”
คนที่แข็งแกร่งที่สุดในทีมคือลั่วชา ความแข็งแกร่งของนางเทียบเท่าได้กับผู้บัญชาการใหญ่ระดับแนวหน้า หนึ่งคนเทียบเท่ากับหนึ่งกองทัพ ส่วนคนที่เหลือก็มีความแข็งแกร่งทัดเทียมกับหัวหน้าหน่วย และมีบางคนที่แข็งแกร่งกว่านั้น
กล่าวได้ว่าทีมของลั่วชานั้นต่างก็พึ่งลั่วชากันทั้งนั้น ถึงก้าวมาถึงระดับนี้ได้
แต่แม้ว่าลั่วชาจะลงมือเอง ก็ไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะกองทัพสวรรค์ได้ง่ายๆ !
ยังไงซะกองทัพสวรรค์ในครั้งนี้ก็มีหลายคนที่แข็งแกร่งเท่ากับระดับผู้บัญชาการ หรือแม้กระทั่งผู้บัญชาการใหญ่
แน่นอนว่าต้าฮวงเข้าใจความรู้สึกของทุกคน ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเห็นมันกับตาตัวเองแล้ว เขาก็คงไม่เชื่อว่ามันคือเรื่องจริง
“ บางทีท่านอาจจะไม่เชื่อแต่นี่คือความจริง” ต้าฮวงสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “ ทีมคังเฉียงใช้เวลาแค่ไม่กี่อึดใจ ก็สามารถสังหารกองทัพสวรรค์ลงได้ หัวหน้าทีมของพวกเขาไม่ได้ลงมือเองเลยด้วยซ้ำ แค่คนอื่นๆในทีมก็ทำให้ได้ผลลัพธ์นี้แล้ว”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนจากทีมลั่วชาต่างก็พากันอึ้ง
“ เกินไปแล้ว !”
“ ไม่กี่อึดใจ? พวกเจ้าฝันกลางวันอยู่รึไง ?”
“ ต่อให้ทีมเทพปีศาจมาที่นี่ก็ไม่อาจจะทำแบบนั้นได้ นอกซะจากว่าเสียเทียนจะลงมือด้วยตัวเอง !”
“ พวกเจ้าโดนหลอกรึ ?”
คนของทีมลั่วชาต่างก็ไม่เชื่อ
“ ข้าจำเป็นต้องโกหกด้วยรึ ?” ต้าฮวงหัวเราะออกมา “ นี่คือความจริง พวกเจ้าลองไปตรวจสอบที่สำนักงานดูก็ได้ ข้าเพิ่งส่งภาพไป….” “ ข้าต้องไปดูแน่ !” ลั่วชามองไปที่ต้าฮวงด้วยสายตาเย็นชา “ แต่ก่อนอื่นข้าต้องยืนยันอีกครั้ง กองทัพสวรรค์โดนกำจัดไปแล้วจริงๆงั้นรึ ?”
“ ใช่” ต้าฮวงยืนกรานออกมา
“ งั้นก็บอกว่าทีมของเรามาเสียเปล่าสินะ ?” ลั่วชาถามขึ้นมา
“ นี่..” ต้าฮวงลังเลเล็กน้อย “ สำนักงานอาจจะให้ค่าชดเชยกับท่าน”
“ ค่าชดเชยนั้นไม่จำเป็น ข้าไม่ต้องการ ข้าแค่อยากรู้ว่าทีมคังเฉียงไปที่ไหนต่อ” ลั่วชาพูดขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกที่ทีมลั่วชาพ่ายแพ้ในเรื่องภารกิจ ไม่ว่าทีมคังเฉียงจะแข็งแกร่งจริงตามที่ต้าฮวงบอกรึไม่ แต่ก็ทำให้ลั่วชา สนใจได้แล้ว
ไม่นานพวกเขาก็หายตัวไปราวกับไม่เคยอยู่ที่นั่นมาก่อน
ถ้าไม่ใช่เพราะกองทัพสวรรค์โดนจัดการไปแล้ว คนของกองทัพซื่อเซียวคงคิดว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพียงภาพลวงตา
แม้ว่าทีมคังเฉียงจะจากไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่านี่คือความฝัน
“ท่านผู้บัญชาการใหญ่” ทหารคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา “ ทีมคังเฉียงน่าจะอยู่ระดับผู้บัญชาการและผู้บัญชาการใหญ่หรือไม่?”
“ น่าจะเป็นเช่นนั้น ” ต้าฮวงลังเลไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมา
สำนักคังเฉียงสามารถจบการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว เพียงชั่วเวลาสั้นๆที่พวกนั้นระเบิดพลังออกมา ก็ทำให้ต้าฮวงถึงกับต้องตะลึง
กองทัพซื่อเซียวต่างก็พากันเงียบไป
การเข้าร่วมกองทัพซื่อเซียวได้คือความสำเร็จของพวกเขา พวกเขาล้วนภูมิใจกับเรื่องนี้ ในฐานะสมาชิกกองทัพซื่อเซียวแล้ว พวกเขาต่างก็มีความเย่อหยิ่งอยู่ในตัว แต่ทีมคังเฉียงกลับทำลายเกียรตินั้นอย่างไม่เหลือชิ้นดี
“ ข้าเกรงว่าอีกไม่นานจะมีทีมระดับความตายกำเนิดขึ้นมาใหม่ ทีมคังเฉียงอาจจะน่ากลัวกว่าทีมระดับความตายที่มีอยู่ในตอนนี้ก็เป็นได้” ต้าฮวงพูดขึ้น
สิ่งเดียวที่ไม่แน่นอนตอนนี้คือความแข็งแกร่งของหัวหน้าทีม
ชายหนุ่มลึกลับผู้นั้นราวกับเหวลึกที่ไม่อาจจะคาดเดาได้ ไม่มีใครมองระดับความแข็งแกร่งของเขาออก
แต่หากเขามีความแข็งแกร่งเท่ากับแม่ทัพจริงๆ งั้นทีมคังเฉียงก็คงเหนือกว่าทีมเทพปีศาจได้แน่ !
ทีมระดับความตายจะไม่ได้มีแค่ทีมเทพปีศาจแค่ทีมเดียวอีกแล้ว
ต้าฮวงส่ายหน้าเรียกสติกลับมา “ ช่างเรื่องทีมคังเฉียงไปก่อน เรามาเก็บกวาดสนามรบกันเถอะ”
เขาสั่งการทหารทุกคน “ เก็บสมบัติของคนที่คนตาย และ….เราต้องชดเชยให้กับพวกเขาด้วย อย่าให้พี่น้องของเราต้องตายเปล่า”
“ ได้ !” เหล่าทหารต่างก็พากันตอบกลับด้วยความโศกเศร้า
เมื่อพูดถึงคนตายแล้ว อารมณ์ของทุกคนก็หดหู่ขึ้นมา ครั้งนี้กองทัพสวรรค์ลอบโจมตีพวกเขา ทำให้คนกว่าครึ่งตายไป และมีคนมากกว่า 2 ใน 3 ที่บาดเจ็บหนัก แม้แต่จิตของพวกเขาก็ยังได้รับความเสียหายไปด้วย ไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งที่ลดลง แม้แต่แก่นของพวกเขาก็ยังพังลงไปด้วย เส้นทางในอนาคตของพวกเขาถูกตัดขาด พวกเขาไม่อาจจะพัฒนาตัวเองได้อีก
ทหารเหล่านี้จะลาออกจากกองทัพหรือไม่ก็ไปเป็นผู้ดูแลในเขตต่างๆ
แม้ว่าจะอยู่ห่างจากสนามรบและอันตราย แต่เส้นทางในการเติบโตก็ถูกปิดกั้นเอาไว้อย่างสมบูรณ์
โชคดีที่พวกเขายังรักษาพื้นที่เอาไว้ได้ !
การเสียสละของทุกคนใช่ว่าจะไร้ความหมาย
ตอนที่พวกเขากำลังเก็บกวาดสนามรบอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้นในหู ทุกคนพากันหันกลับไปมองและพบคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมา
“ ทีมระดับราชา ” เมื่อเห็นตราที่อกพวกนั้น เหล่าทหารต่างก็รู้ตัวตนของอีกฝ่ายทันที
เมื่อเห็นคนที่นำหน้าสุดเป็นผู้หญิงที่ดท่าทางเย็นชา ทุกคนก็รู้สึกขนลุกไปตาม นางดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง การมาของนางทำให้อุณหภูมิที่นี่ถึงกับลดลงไปด้วย
“ ใครคือต้าฮวง ?” นางถามขึ้นมาด้วยท่าทีเฉยเมย
ต้าฮวงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วบินเข้าไปหาลั่วชา ก่อนจะพูดขึ้น “ ข้า ต้าฮวง ผู้ดูแลเขต 6 ข้าขอถามทีว่าท่านเป็นใครกัน ?”
อันที่จริงตอนที่เขาเห็นนาง เขาก็พอเดาออกแล้วว่านางเป็นใคร
“ ข้าคือหัวหน้าทีมลั่วชา” ลั่วชาตอบกลับด้วยท่าทีเฉยเมย
ต้าฮวงไม่ได้โกรธกับท่าทีของนาง เพราะลั่วชามีสิทธิ์ที่จะทำเช่นนี้
หากความแข็งแกร่งของต้าฮวงจัดว่าเป็นผู้บัญชาการที่อ่อนแอแล้ว งั้นลั่วชาก็ทัดเทียมกับผู้บัญชาการที่แข็งแกร่งได้ ในการทดสอบ ผลการทดสอบของลั่วชาออกมาเป็นสีทองเข้ม ซึ่งเป็นรองแค่ขาว ส่วนผลการทดสอบของต้าฮวงอยู่ระหว่างสีแดงกับสีทอง อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นสีแดงเข้มหรือทองจาง
สรุปคือเขากับลั่วชานั้นต่างชั้นกันอย่างมาก ! “ กลับเป็นท่านลั่วชานี่เอง !” ต้าฮวงพูดขึ้น “ สงครามเพิ่งจะจบลง ข้าและคนอื่นๆกำลังเก็บกวาดสนามรบ ทำให้มาเห็นเรื่องยุ่งเหยิง ต้องขออภัยท่านลั่วชาด้วย”
ลั่วชาคิ้วขมวด “ สงครามจบแล้ว ? เจ้าหมายความว่าอะไร ?”
ไม่ใช่ว่ากองทัพสวรรค์กว่าหมื่นคนเข้าโจมตีรึไง ?
ด้วยความแข็งแกร่งของแนวป้องกันที่เขต 6 หากทนได้ถึงตอนนี้ก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์มากแล้ว แล้วสงครามจะจบลงได้ยังไง?
ก่อนที่จะมาลั่วชาเตรียมใจไว้แล้วว่าต้องพึ่งความแข็งแกร่งของตัวเองในการจัดการกับแม่ทัพของศัตรู ก่อนจะร่วมมือกับกองทัพซื่อเซียวจัดการพวกที่เหลือ
แต่สถานการณ์ตอนนี้มันอะไรกัน ?
คนจากทีมลั่วชาต่างก็พากันสับสน
พวกเขายังไม่ทันได้ทำอะไรแล้วสงครามจบลงได้ยังไง ?
“ หรือกองทัพสวรรค์รู้ว่าเราจะมาช่วยเลยหนีไปงั้นรึ ?” คนในทีมลั่วชาถามขึ้นมา “ ชื่อเสียงของทีมเราโด่งดังขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”
“ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกนั้นคงรู้ว่าเราจะมาเลยรีบถอนตัวกลับไป”
“ ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของหัวหน้าจะดังไปถึงหูพวกนั้นจนทำให้พวกมันกลัว !”
“ ไม่คิดเลยว่าทีมของเราจะแข็งแกร่งถึงขนาดที่ทำให้พวกนั้นกลัวจนยอมแพ้ได้ !”
ทุกคนต่างก็พากันภูมิใจในตัวเอง
มุมปากของต้าฮวงพลันกระตุก สีหน้าของเขาเริ่มเหยเก เขายอมรับว่าทีมนี้แข็งแกร่ง และอาจจะทำให้กองทัพสวรรค์หวาดกลัวได้ แต่แน่นอนว่าไม่ได้แข็งแกร่งจนถึงกับทำให้พวกนั้นถอยกลับไป
แต่คำถามคือเมื่อเห็นท่าทีของพวกนี้แล้ว ต้าฮวงก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี การบอกความจริงกับพวกนี้ไปจะไม่เป็นการตบหน้าพวกเขารึไม่ ?
หากเทียบกับคนอื่นแล้วลั่วชายังดูเยือกเย็น นางเห็นสีหน้าของต้าฮวงก็พอเดาได้ว่าเรื่องนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
“ หุบปาก ” ลั่วชาด่าคนในทีมและมองไปที่ต้าฮวง “เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นมา”
ต้าฮวงมองไปรอบๆก่อนจะรวบรวมความกล้าแล้วพูดขึ้นมา “ ก่อนที่ท่านจะมา ทีมคังเฉียงได้มาถึงก่อนแล้ว เป็นทีมคังเฉียงที่เอาชนะกองทัพสวรรค์ไปได้และจบสงครามนี้”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของทีมลั่วชาต่างก็แข็งทื่อไป
“ เป็นไปไม่ได้ !”
“ ทีมคังเฉียงเพิ่งก่อตั้งขึ้นมา พวกนั้นจะมีความสามารถระดับนี้ได้ยังไง ?”
“ ถึงทีมเราจะลงมือแต่เราก็ไม่กล้าบอกว่าจะเอาชนะกองทัพสวรรค์ได้ พวกนั้นทำได้ยังไง ?”
คนที่แข็งแกร่งที่สุดในทีมคือลั่วชา ความแข็งแกร่งของนางเทียบเท่าได้กับผู้บัญชาการใหญ่ระดับแนวหน้า หนึ่งคนเทียบเท่ากับหนึ่งกองทัพ ส่วนคนที่เหลือก็มีความแข็งแกร่งทัดเทียมกับหัวหน้าหน่วย และมีบางคนที่แข็งแกร่งกว่านั้น
กล่าวได้ว่าทีมของลั่วชานั้นต่างก็พึ่งลั่วชากันทั้งนั้น ถึงก้าวมาถึงระดับนี้ได้
แต่แม้ว่าลั่วชาจะลงมือเอง ก็ไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะกองทัพสวรรค์ได้ง่ายๆ !
ยังไงซะกองทัพสวรรค์ในครั้งนี้ก็มีหลายคนที่แข็งแกร่งเท่ากับระดับผู้บัญชาการ หรือแม้กระทั่งผู้บัญชาการใหญ่
แน่นอนว่าต้าฮวงเข้าใจความรู้สึกของทุกคน ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเห็นมันกับตาตัวเองแล้ว เขาก็คงไม่เชื่อว่ามันคือเรื่องจริง
“ บางทีท่านอาจจะไม่เชื่อแต่นี่คือความจริง” ต้าฮวงสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “ ทีมคังเฉียงใช้เวลาแค่ไม่กี่อึดใจ ก็สามารถสังหารกองทัพสวรรค์ลงได้ หัวหน้าทีมของพวกเขาไม่ได้ลงมือเองเลยด้วยซ้ำ แค่คนอื่นๆในทีมก็ทำให้ได้ผลลัพธ์นี้แล้ว”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนจากทีมลั่วชาต่างก็พากันอึ้ง
“ เกินไปแล้ว !”
“ ไม่กี่อึดใจ? พวกเจ้าฝันกลางวันอยู่รึไง ?”
“ ต่อให้ทีมเทพปีศาจมาที่นี่ก็ไม่อาจจะทำแบบนั้นได้ นอกซะจากว่าเสียเทียนจะลงมือด้วยตัวเอง !”
“ พวกเจ้าโดนหลอกรึ ?”
คนของทีมลั่วชาต่างก็ไม่เชื่อ
“ ข้าจำเป็นต้องโกหกด้วยรึ ?” ต้าฮวงหัวเราะออกมา “ นี่คือความจริง พวกเจ้าลองไปตรวจสอบที่สำนักงานดูก็ได้ ข้าเพิ่งส่งภาพไป….” “ ข้าต้องไปดูแน่ !” ลั่วชามองไปที่ต้าฮวงด้วยสายตาเย็นชา “ แต่ก่อนอื่นข้าต้องยืนยันอีกครั้ง กองทัพสวรรค์โดนกำจัดไปแล้วจริงๆงั้นรึ ?”
“ ใช่” ต้าฮวงยืนกรานออกมา
“ งั้นก็บอกว่าทีมของเรามาเสียเปล่าสินะ ?” ลั่วชาถามขึ้นมา
“ นี่..” ต้าฮวงลังเลเล็กน้อย “ สำนักงานอาจจะให้ค่าชดเชยกับท่าน”
“ ค่าชดเชยนั้นไม่จำเป็น ข้าไม่ต้องการ ข้าแค่อยากรู้ว่าทีมคังเฉียงไปที่ไหนต่อ” ลั่วชาพูดขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกที่ทีมลั่วชาพ่ายแพ้ในเรื่องภารกิจ ไม่ว่าทีมคังเฉียงจะแข็งแกร่งจริงตามที่ต้าฮวงบอกรึไม่ แต่ก็ทำให้ลั่วชา สนใจได้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก