ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1871

แรนเดลคือแม่ทัพที่อ่อนแอที่สุดแต่เขาก็ยังเป็นแม่ทัพ ถึงจะอ่อนแอแต่ก็ไม่มีใครฆ่าเขาได้ในวินาทีเดียว
　　แม้แต่แม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในทะเลโกลาหลก็ไม่น่าจะทำเช่นนั้นได้ ดาบแสงนี้ไม่ใช่สิ่งที่แม่ทัพจะทำลายได้ มีแค่จักรพรรดิที่ทำได้ ทุกอย่างบ่งบอกว่าหัวหน้าทีมคังเฉียงนั้นอาจจะเป็นจักรพรรดิ !
　　เมื่อได้ข้อสรุปนี้ทุกคนต่างก็พากันแสดงสีหน้าเหลือเชื่อออกมา จักรพรรดิที่สูงส่งจะลงมือกับแม่ทัพที่อ่อนแอรึ ?
　　ไม่ใช่ว่าแม่ทัพไม่ต่างอะไรจากมดปลวดในสายตาจักรพรรดิรึไง ?
　　พวกเขาคิดหาเหตุผลไม่ออกว่าทำไม แรนเดลถึงได้โดนทำร้ายเช่นนี้ อะไรกันที่ทำให้จักรพรรดิยื่นมือมายุ่งกับเรื่องนี้ ?
　　” แรนเดล เจ้ามั่นใจนะว่าไม่ได้ทำให้จักรพรรดิไม่พอใจ ? ” แม่ทัพคนหนึ่งกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นมา
　　แม่ทัพคนที่เหลือต่างก็พากันเว้นระยะห่างกับแรนเดล เพราะกลัวว่าจะซวยไปด้วย
　　แม้ว่าพวกเขาจะเป็นแม่ทัพและคนระดับสูงของเผ่าสวรรค์ แต่ต่อหน้าจักรพรรดิแล้วพวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากมดเลย แม้ว่าพวกเขาจะเป็นแม่ทัพของเผ่าสวรรค์ แต่มันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะดูหมิ่นจักรพรรดิได้
　　ไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิของเผ่าชีวิตรึเผ่าสวรรค์ก็ควรคู่แก่การเคารพ !
　　แม่ทัพอีกคนได้พูดขึ้น ” แรนเดล เจ้าทำอะไรลงไปบ้าง เจ้าควรบอกให้มันชัดเจน อย่าปกปิดเรา ”
　　” ใช่ ” แม่ทัพอีกคนพูดขึ้น ” จักรพรรดิไม่คิดมายุ่งกับมดปลวก นอกซะจากว่าเจ้าจะทำให้จักรพรรดิไม่พอใจ…”
　　แรนเดลสีหน้าหม่นลง ” เลิกไร้สาระ ! ข้า แรนเดล เป็นคนยังไงพวกเจ้าไม่รู้รึ ? แม้ว่าข้าจะอยากหาเรื่องจักรพรรดิแต่ข้าก็ไม่มีความสามารถพอ ”
　　” งั้นอธิบายมาว่าทำไมจักรพรรดิถึงได้ลงมือกับเจ้า ? ” แม่ทัพที่ดูมีอำนาจที่สุดถามขึ้นมา
　　” นี่….” แรนเดลลังเล เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าเขาทำอะไรให้จักรพรรดิไม่พอใจ
　　มันเพราะทีมคังเฉียงรึไม่ ?
　　แต่จักรพรรดิจะสนใจทีมระดับราชาทำไมกัน ?
　　อย่าพูดถึงทีมระดับราชาเลย แม้แต่ทีมระดับความตายจักรพรรดิก็ไม่สนใจ
　　ในสายตาของจักรพรรดิแล้ว จ้าวโกลาหลกับแม่ทัพนั้นไม่ต่างอะไรกันเลย ไม่ว่าแม่ทัพจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับจักรพรรดิแล้ว ทั้งจ้าวโกลาหลและแม่ทัพต่างก็โดนฆ่าในเวลาแค่วินาทีเดียวทั้งนั้น
　　” ข้าไม่รู้ว่าทำไม ” แรนเดลเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น ” บางทีอาจจะเพราะทีมคังเฉียง ข้าคิดจะกำจัดทีมคังเฉียง ดังนั้นจึงโดนจักรพรรดิสั่งสอน บางทีจักรพรรดิอาจจะเบื่อจึงสร้างทีมนี้ขึ้นมา ”
　　นอกจากคำอธิบายนี้แล้วเขายากจะหาความเป็นไปได้อื่นได้อีก
　　” ฟังดูเกินไปแต่นี่คือคำตอบที่ใกล้เคียงความจริงที่สุด ” แรนเดลพูดต่อ ” ไม่งั้นหากข้าบอกว่าข้าหาเรื่องจักรพรรดิ แล้วแต่ทำไมเขาถึงไม่ฆ่าข้า ? ชัดแล้วว่าเขาฆ่าข้าได้ง่ายๆ ”
　　เมื่อคิดถึงฉากนั้นแรนเดลก็หวาดกลัวขึ้นมา เขาห่างจากความตายแค่เพียงก้าวเดียวเท่านั้น
　　” นี่แหละที่ข้าสับสน ” แม่ทัพที่ดูมีอำนาจที่สุดพึมพำขึ้นมา “บางทีเขาอาจจะแค่ล้อเล่นก็ได้ ”
　　แม่ทัพคนอื่นๆต่างก็บอกความเห็นของตัวเองออกมา
　　” งั้นก็อธิบายได้ว่าทำไมทีมนั้นถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้ ทีมที่มีแต่ระดับผู้บัญชาการขึ้นไปและยังมีจำนวนมากถึงสองพันคน ข้าเกรงว่าคงมีแค่จักรพรรดิเท่านั้นที่ทำได้ ไม่อย่างนั้นข้าก็คิดไม่ออกเลยว่าใครกันที่จะมีผู้บัญชาการมากแบบนี้ในทีมได้ ”
　　” ที่เขาไม่ฆ่าแรนเดลนั้นอาจจะเพราะไว้หน้าจักรพรรดิของเรา ”
　　” แรนเดลถึงจะอ่อนแอแต่ก็เป็นแม่ทัพของเผ่าสวรรค์ หากเขาฆ่าแรนเดลจริงๆ แม้ว่าจักรพรรดิของเราจะไม่ใส่ใจ แต่เพื่อไว้หน้าแล้วเขาจึงไม่ลงมือ…”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของทุกคน มุมปากของแรนเดลก็กระตุกขึ้นมา ” พวกเจ้าอยากพูดก็พูดไปสิ จะเอาข้าไปโยงทำไม!”
　　แม้ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพที่อ่อนแอที่สุดแต่การที่โดนดูถูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ก็ทำให้สีหน้าเขาบิดเบี้ยวไป
　　แม่ทัพที่ดูมีอำนาจที่สุดได้พูดขึ้น ” ข้าคิดว่าเราควรรายงานเรื่องนี้กับจักรพรรดิทันที นี่ไม่ใช่เรื่องที่เราจะเข้าไปยุ่งได้ ”
　　เมื่อเป็นเรื่องจักรพรรดิ พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง
　　” ตอนนี้ยังคิดว่าข้าโกหกอยู่รึไม่ ?” แรนเดลพูดขึ้น ” หากเป็นพวกเจ้าโดนจักรพรรดิโจมตี พวกเจ้าจะสู้กับเขาต่อรึไม่ ? การที่ให้ทหารของเราถอย ก็เพื่อตัวเราเอง ไม่งั้นแม้ว่าข้าจะตาย แต่การทำให้จักรพรรดิโกรธนั้นเดาว่าทหารทั้งหมดคงจบสิ้นไปด้วย ”
　　ไม่รู้ว่าจักรพรรดิผู้นี้เป็นใคร แต่หากอีกฝ่ายเป็นจักรพรรดิของเผ่าชีวิต งั้นไม่ใช่ว่าพวกเขาหาเรื่องตายรึไง ?
　　” เจ้าไม่ผิดหรอก ” แม่ทัพคนเดิมพูดขึ้น ” หากเป็นเราตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น เราคงตัดสินใจแบบเดียวกัน “　　แม้เขาจะรู้ว่าแรนเดลทำเพื่อเอาตัวรอด แต่ก็ไม่อาจจะด่าทอแรนเดลได้ ยังไงซะอีกฝ่ายก็เป็นถึงจักรพรรดิ !
　　ต่อหน้าจักรพรรดิ พวกเขามีทางเลือกอื่นนอกจากร้องขอความเมตตาด้วยรึ ?
　　” ติดต่อหาจักรพรรดิก่อน ” แม่ทัพคนหนึ่งพูดขึ้น
　　แม่ทัพที่ดูมีอำนาจที่สุดพยักหน้าก่อนจะล้วงเอาหยกออกมา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะแผ่พลังเข้าไปในหยก ในเวลาเดียวกันแม่ทัพคนที่เหลือรวมถึงแรนเดล ต่างก็ไปอยู่ด้านหลังเพื่อแผ่พลังเข้าไปในหยก
　　ต่อมาหยกก็ได้แผ่พลังกระจายไปทั่วทุกด้านแสดงถึงจิตสูงสุด จิตของจักรพรรดิ จิตของผู้ปกครองทะเลโกลาหล หนึ่งในเก้าจักรพรรดิ….. ฉิวหวัง
　　เหล่าแม่ทัพยืนอยู่ตรงหน้าหยกด้วยความเคารพและมองไปที่หยก
　　หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจแสงจากหยกก็รวมตัวกันอย่างช้าๆ ก่อนจะก่อตัวเป็นร่างชายหนุ่มดูสูงส่ง พร้อมแสงสว่างอาบไปทั่วทั้งตัว ชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้แผ่พลังอะไรออกมาแต่ก็ทำให้ทุกคนรู้สึกว่าต่ำต้อยกว่า ราวกับโดนจิตสูงสุดควบคุม แม้แต่พลังเพียงเศษเสี้ยวของเขาก็ยังเปลี่ยนแปลงโลกได้
　　เมื่อเห็นชายหนุ่ม แม่ทัพทุกคนก็พากันคุกเข่าลงไปกับพื้นราวกับเคารพเทพแล้วตะโกนออกมา ” องค์จักรพรรดิ ! ”
　　พวกเขากลัวแม้แต่จะเงยหน้ามองหน้าชายหนุ่มคนนี้ราวกับสายตาของพวกเขาจะทำให้จักรพรรดิแปดเปื้อน
　　” พวกเจ้าติดต่อมามีเรื่องอะไรรึ ?” ฉิวหวังถามขึ้นมา
　　เสียงของเขาไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ
　　หัวหน้าแม่ทัพไม่กล้าลังเลและรายงานทันที ” จักรพรรดิ ! วันนี้มีเรื่องเกิดขึ้นกับกองทัพของเรา เราสงสัยอาจจะว่าเกี่ยวข้องกับจักรพรรดิเผ่าชีวิต เราไม่อาจจะตัดสินได้ เราจึงต้องติดต่อหาท่าน ขออภัยกับความไร้ความสามารถของเราด้วย ”
　　ทุกคนคุกเข่าอยู่ที่พื้น พวกเขารู้สึกหวาดกลัวจนลืมแม้กระทั่งหายใจ
　　” เกี่ยวข้องกับซื่อเซียวรึ ?” ฉิวหวังยังแสดงท่าทีเยือกเย็นออกมาดังเดิม อารมณ์ของเขาไม่ได้สั่นไหวเลยแม้แต่น้อย
　　” เรื่องนี้แรนเดลเจอกับมากับตัว เพื่อที่จะไม่ให้ข้อมูลผิดพลาด ข้าจะให้แรนเดลเล่ารายละเอียดเอง ” หัวหน้าแม่ทัพโค้งให้
　　ฉิวหวังมองไปที่แรนเดลและพูดขึ้น ” เจ้าพูดมา ”
　　แรนเดลกดดันอย่างมาก เขาก้มหน้าและพูดขึ้น ” รายงานจักรพรรดิ วันนี้มีชายหนุ่มลึกลับที่อาจจะเป็นจักรพรรดิเผ่าชีวิต ได้เข้ามาในอาณาเขตของเรา…ดาบแสงที่ท่านให้ข้ามานั้นก็ถูกเขาทำลาย ข้าโดนเขาทำร้ายบาดเจ็บหนักจนเกือบตาย…” เขาอธิบายทุกอย่างชัดเจน เขาไม่กล้าจะพูดไร้สาระใดๆ
　　” มีข้อตกลงระหว่างเผ่าสวรรค์และเผ่าชีวิต เหล่าจักรพรรดิไม่อาจจะข้ามเส้นได้ ” หลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ฉิวหวังก็พูดขึ้นมาอย่างช้าๆ ” เรื่องนี้ข้าจะถามซื่อเซียวเอง พวกเจ้าจะทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องใส่ใจ ”