ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1904
“ เจ้านี่น่ะคิดจะชี้แนะให้กับนาง ?” เสี่ยวเสียมองไปที่ซูจิงด้วยสีหน้าแปลกๆ “ เจ้าเข้าใจผิดเรื่องความแข็งแกร่งตัวเองรึไม่ ?”
ซูจิงพูดขึ้น “ ข้าเป็นผู้บัญชาการใหญ่จะไม่มีความสามารถสั่งสอนนางได้ยังไง ?” เขามองเสี่ยวเสียแล้วพึมพำออกมา “ ข้ายอมรับว่าข้าอ่อนแอกว่าเจ้า แต่ข้าก็ไม่ได้อ่อนแอนักไม่ใช่รึ ? ข้าเป็นถึงผู้บัญชาการใหญ่ของกองทัพเทียนลั่วเลยนะ”
ซุนเหยียนเห็นว่าซูจิงเผยท่าทีมั่นใจก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงออกมาดี
“ นี่…” ซุนเหยียนพยายามจะค้าน “ ท่านน้า ท่านอาจจะไม่อาจจะสอนนางได้”
“ ทำไมกัน ?” ซูจิงสับสน
“ ความแข็งแกร่งของซุนเมิ่งนั้น ในหมู่สำนักคังเฉียงแล้วถือว่าอยู่อันดับต้นๆ “ ซุนเหยียนพูดขึ้น “ นอกจากร่างแยกของเจ้าสำนักและเจ้าสำนักสาขาแล้ว ความแข็งแกร่งของนางนั้นอยู่ในพวกที่แกร่งที่สุด แม้แต่ข้าก็ยังด้อยกว่าเล็กน้อย”
ซุนเมิ่งทำการบ่มเพาะอย่างหนักและแซงหน้าทุกคนมาได้
ด้วยทรัพยากรที่ทัดเทียมกันแล้ว ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งได้รับผลตอบแทนมากเท่านั้น
“ ฟังดูดี” ซูจิงไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ “ แต่ก็คงไม่แกร่งจนข้าสอนไม่ได้ไม่ใช่รึ ?”
“ ดูเหมือนว่าเจ้าจะยังเข้าใจผิดอยู่” เสี่ยวเสียเบะปากแล้วพูดขึ้น “ เจ้าไม่อาจจะเอาชนะข้าได้ ยิ่งไม่ต้องไปฝันเฟื่องเรื่องการสอนซุนเมิ่งเลย..”
ซูจิงชะงักไป “ เจ้าหมายถึงอะไรกัน ?”
“ ยังชัดเจนไม่พออีกรึ ? ซุนเมิ่งน่ะเหนือกว่าข้า !” เสี่ยวเสียพูดขึ้น “ หากต้องสู้กันจริงๆแล้ว แม้แต่ข้าก็ยังไม่กล้าจะเผชิญหน้ากับนาง…” ซูจิงอ้าปากค้างด้วยความเหลือเชื่อ “ เจ้าหมายความว่านางเองก็อยู่ระดับแม่ทัพรึ ?”
“ หากไม่มีอะไรผิดพลาด คนที่อ่อนแอที่สุดในสำนักนั้นน่าจะเป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง คนที่แข็งแกร่งที่สุดล้วนแต่เป็นแม่ทัพ” ซุนเหยียนพูดขึ้น “ หากไม่นับร่างแยกของเจ้าสำนักและเจ้าสำนักสาขาแล้ว ซุนเมิ่งนั้นน่าจะอยู่อันดับต้นๆ”
นี่คือผลจากกความพยายามของซุนเมิ่ง !
“ นี่…” ซูจิงอ้าปากค้าง
ตามที่ซุนเหยียนบอกมาแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่ทัพหากอยู่ในสำนักคังเฉียงก็ไม่ได้มีความหมายอะไรไม่ใช่รึ ?
มันจริงรึ ?
สำนักคังเฉียงยังไม่ได้เอาจริงตอนที่บุกไปยังดินแดนสวรรค์รึ ?
“ เจ้าบอกข้าได้รึไม่ว่าด้วยความแข็งแกร่งของข้าแล้วจะอยู่ระดับใดในสำนักคังเฉียง ?” ซูจิงถามขึ้นมา ซุนเหยียนลังเลก่อนจะพูดขึ้น “ อาจจะอันดับสุดท้าย”
“ สุดท้ายรึ ?”
“ ใช่ สุดท้าย”
มุมปากซูจิงพลันกระตุก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย ผู้บัญชาการใหญ่อย่างเขากลับอยู่อันดับสุดท้ายเลยรึ ?
“ บางทีท่านอาจจะไม่เชื่อแต่สำนักคังเฉียงของเรานั้นที่อ่อนแอที่สุดก็เป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง บางทีอาจจะพอๆกับผู้บัญชาการใหญ่ของเผ่าสวรรค์” ซุนเหยียนพูดขึ้นอย่างใจเย็น “ ท่านน้าคิดว่าจะทัดเทียมกับผู้บัญชาการใหญ่ซือหมิงได้รึไม่ ?”
“ ซือหมิงรึ ?” ซูจิงส่ายหน้า “ ข้าไม่อาจจะเป็นคู่มือของเขาได้”
เขาไม่อาจจะโกหกได้
ซุนเมิ่งพูดขึ้น “ แม้ว่าเราจะแข็งแกร่งแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบเรื่องอาวุธ เราไม่มีเกราะหากต้องสู้กันจริงๆแล้วด้วยระดับของเรานั้น เราล้วนแต่เสียเปรียบ หากท่านใช้สมบัติแล้ว บางทีก็อาจจะเอาชนะศิษย์หลายคนได้”
นางปลอบใจซูจิง
แต่คำปลอบของนางเหมือนกับฟ้าที่ผ่าลงกลางใจซูจิง
ด้วยข้อได้เปรียบเรื่องอาวุธแต่เขากลับเอาชนะศิษย์ได้แค่ไม่กี่คน นี่มั่นใจรึว่าไม่ได้เป็นการซ้ำเติมเขา ?
“ หากพี่สาวข้ากับพี่เขยรู้ว่าลูกหลานของพวกเขาประสบความสำเร็จถึงเพียงนี้ พวกเขาคงพอใจอย่างมากแน่…” มุมปากของซูจิงยังคงกระตุก
พี่สาวและพี่เขยจะดีใจรึไม่เขาไม่รู้ แต่ที่เขารู้ก็คือเขานั้นมีแผลใจแล้ว
เขาละสายตาจากซุนเมิ่ง และมองไปที่ซุนเหยียนแล้วถามขึ้น “ เจ้าเองก็มีความแข็งแกร่งระดับแม่ทัพรึ ?”
ภายใต้สายตากังวลของซูจิง ซุนเหยียนก็พยักหน้ารับ “ ตอนนี้ข้าแข็งแกร่งพอๆกับแรนเดล หากเทียบกับซุนเมิ่งแล้ว ข้าด้อยกว่าเล็กน้อยเท่านั้น” เขาเหมือนจะไม่พอใจกับความแข็งแกร่งของตัวเอง
ซูจิงปวดใจอย่างมาก “ แม่ทัพอีกคน !”
“ ใช่ ข้ารับรองได้” เสี่ยวเสียยิ้มออกมา “ ความแข็งแกร่งของซุนเหยียนนั้นพอๆกับข้า”
เมื่อเสี่ยวเสียรังแกซูจิงได้ งั้นก็เป็นธรรมดาที่ซุนเหยียนจะทำได้เช่นกัน
“ ดี ดีจริงๆ” ซูจิงอึ้ง ปากของเขายังพึมพำออกมา ก่อนจะมองไปที่ซุนเหยียนและซุนเมิ่ง “ งั้นข้าขอตัวก่อน หากพวกเจ้ามีธุระอะไรก็ไปที่กองทัพเทียนลั่วเพื่อพบข้าได้”
เขากลัวว่าหากอยู่ที่นี่ต่อคงมีแผลใจเพิ่มขึ้น
“ ท่านน้า เราจะไปส่งเอง” ซุนเหยียนพูดขึ้น “เจ้าสำนักสั่งให้เราไปส่งท่าน”
ซูจิงรีบพูดขึ้นมา “ ไม่จำเป็น สบายใจได้ ข้ารู้ทางดี เจ้าไม่จำเป็นต้องไปส่งหรอก” เมื่อเห็นสีหน้าแน่วแน่ของซูจิง ซุนเหยียนก็ไม่ได้ค้าน “ งั้นก็เดินทางปลอดภัย”
ซูจิงกลัวว่าซุนเหยียน, ซุนเมิ่งและเสี่ยวเสียจะพูดอะไรอีก เขารีบเดินทางออกไปทันทีราวกับว่าโดนหมาป่าไล่ล่า
“ ข้าจะกลับไปบ่มเพาะก่อน” เมื่อเห็นซูจิงกลับไปแล้ว ซุนเมิ่งก็ได้พูดขึ้น
ซุนเหยียนตบหัวเสี่ยวเสียแล้วพูดขึ้น “ เจ้าเสี่ยวเสีย ยังไงซะนี่ก็เป็นน้าของข้า เจ้าควรไว้หน้าเขาบ้าง”
“ เจ้าเข้าใจผิดแล้ว” เสี่ยวเสียหัวเราะออกมา แน่นอนว่ามันไม่มีทางยอมรับว่ารังแกซูจิง
ซุนเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร เสี่ยวเสียก็พูดขึ้น “ ข้าไปก่อน” จากนั้นมันก็หนีไปทันที
…
ที่ทะเลโกลาหล
ซูจิงยังคิดถึงสำนักคังเฉียงที่ได้เจอมา เขายังรู้สึกราวกับฝัน เจ้าสำนักนั้นเป็นจักรพรรดิ !
คนที่อ่อนแอที่สุดในสำนักคังเฉียงเป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง !
ซุนกวนเหลือร่างแยกเอาไว้ !
ลูกหลานของพี่สาวและพี่เขยก็แข็งแกร่งระดับแม่ทัพ !
แต่สิ่งที่น่าหงุดหงิดที่สุดสำหรับเขาก็คือ การโดนหมาเอาชนะไปได้ และเกือบจะตายด้วยการตะปบเพียงครั้งเดียว !
ประสบการณ์ในวันนี้บอกได้ว่าพลิกมุมมองของเขาราวกับเป็นความฝัน
นี่คือทีมคังเฉียงของจริง นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของทีมคังเฉียง !
โลกนี้ดูถูกทีมคังเฉียงเกินไป !
“ ไม่แปลกเลยที่จักรพรรดิถึงให้ความสำคัญกับทีมคังเฉียง…” สุดท้ายซูจิงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ “ ข้าเกรงว่าจักรพรรดิคงรู้เรื่องนี้มานานแล้วว่าเจ้าสำนักเป็นจักรพรรดิ” มีแค่จักรพรรดิเท่านั้นที่จะทำให้จักรพรรดิคนอื่นให้ความสำคัญแบบนี้ได้
ซูจิงไม่ได้สติอยู่นานและยังเดินทางต่อไปเรื่อยๆ ก่อนจะกลับไปยังเขตซื่อเซียว
…
ที่สำนักคังเฉียง
ร่างแยกของจางหยูและคนอื่นๆได้ดูดซับลูกปัดจนหมด ความแข็งแกร่งของพวกนั้นเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก หลังจากที่ปรึกษากันแล้ว พวกเขาก็ได้ออกมาจากทะเลบรรพกาลและมุ่งหน้าไปที่เขตซื่อเซียว
หมื่นปีก่อนความแข็งแกร่งของพวกเขาด้อยกว่าเก่อเย่ ด้วยการร่วมมือกันเท่านั้นที่จะเอาชนะเก่อเย่ได้ หมื่นปีต่อมาความแข็งแกร่งของพวกเขาก้าวหน้าขึ้นมาอย่างมาก แม้ว่าจะไม่ได้ใช้อาวุธรึชุดเกราะแต่ก็เดาว่าทุกคนสามารถเอาชนะเก่อเย่ได้ หากเก่อเย่ใช้อาวุธรึเกราะ พวกเขาสองคนต้องร่วมมือกันถึงจะเอาชนะได้ ยังไงซะ เก่อเย่ก็มีอาวุธระดับสมบูรณ์และเกราะระดับสูง ชัดแล้วว่าทนรับพลังของแม่ทัพได้
ก่อนที่จะเข้าไปยังเขตซื่อเซียว จางลู่ก็ได้พูดขึ้นมา “ จำไว้ว่าครั้งนี้นอกจากหาลูกปัดแล้ว เราต้องหาโอกาสฆ่าเก่อเย่ และตรวจสอบว่าทำไม เก่อเย่ถึงได้หมายหัวซุนเหลียงเฉิง “
ร่างแยกที่เหลือต่างพยักหน้าตอบรับ
“ นอกจากนี้แล้วเราต้องระวังตัวจากซื่อเซียวด้วย” จางลู่พูดขึ้นต่อ “ นี่คือเรื่องที่สำคัญที่สุด”
หากซื่อเซียวคิดทำร้ายพวกเขา งั้นพวกเขาก็ต้องกลับไปยังทะเลบรรพกาลก่อน ไม่งั้นแล้วพวกเขาจะตกอยู่ในอันตราย
หลังจากที่ตกลงกันแล้วพวกเขาก็ได้มุ่งหน้าเข้าไปยังเขตซื่อเซียว
นี่เป็นครั้งแรกของเก่อเย่ซื่อเซียวที่มีแม่ทัพเกือบสามสิบคนมาเยือน !
ซูจิงพูดขึ้น “ ข้าเป็นผู้บัญชาการใหญ่จะไม่มีความสามารถสั่งสอนนางได้ยังไง ?” เขามองเสี่ยวเสียแล้วพึมพำออกมา “ ข้ายอมรับว่าข้าอ่อนแอกว่าเจ้า แต่ข้าก็ไม่ได้อ่อนแอนักไม่ใช่รึ ? ข้าเป็นถึงผู้บัญชาการใหญ่ของกองทัพเทียนลั่วเลยนะ”
ซุนเหยียนเห็นว่าซูจิงเผยท่าทีมั่นใจก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงออกมาดี
“ นี่…” ซุนเหยียนพยายามจะค้าน “ ท่านน้า ท่านอาจจะไม่อาจจะสอนนางได้”
“ ทำไมกัน ?” ซูจิงสับสน
“ ความแข็งแกร่งของซุนเมิ่งนั้น ในหมู่สำนักคังเฉียงแล้วถือว่าอยู่อันดับต้นๆ “ ซุนเหยียนพูดขึ้น “ นอกจากร่างแยกของเจ้าสำนักและเจ้าสำนักสาขาแล้ว ความแข็งแกร่งของนางนั้นอยู่ในพวกที่แกร่งที่สุด แม้แต่ข้าก็ยังด้อยกว่าเล็กน้อย”
ซุนเมิ่งทำการบ่มเพาะอย่างหนักและแซงหน้าทุกคนมาได้
ด้วยทรัพยากรที่ทัดเทียมกันแล้ว ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งได้รับผลตอบแทนมากเท่านั้น
“ ฟังดูดี” ซูจิงไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ “ แต่ก็คงไม่แกร่งจนข้าสอนไม่ได้ไม่ใช่รึ ?”
“ ดูเหมือนว่าเจ้าจะยังเข้าใจผิดอยู่” เสี่ยวเสียเบะปากแล้วพูดขึ้น “ เจ้าไม่อาจจะเอาชนะข้าได้ ยิ่งไม่ต้องไปฝันเฟื่องเรื่องการสอนซุนเมิ่งเลย..”
ซูจิงชะงักไป “ เจ้าหมายถึงอะไรกัน ?”
“ ยังชัดเจนไม่พออีกรึ ? ซุนเมิ่งน่ะเหนือกว่าข้า !” เสี่ยวเสียพูดขึ้น “ หากต้องสู้กันจริงๆแล้ว แม้แต่ข้าก็ยังไม่กล้าจะเผชิญหน้ากับนาง…” ซูจิงอ้าปากค้างด้วยความเหลือเชื่อ “ เจ้าหมายความว่านางเองก็อยู่ระดับแม่ทัพรึ ?”
“ หากไม่มีอะไรผิดพลาด คนที่อ่อนแอที่สุดในสำนักนั้นน่าจะเป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง คนที่แข็งแกร่งที่สุดล้วนแต่เป็นแม่ทัพ” ซุนเหยียนพูดขึ้น “ หากไม่นับร่างแยกของเจ้าสำนักและเจ้าสำนักสาขาแล้ว ซุนเมิ่งนั้นน่าจะอยู่อันดับต้นๆ”
นี่คือผลจากกความพยายามของซุนเมิ่ง !
“ นี่…” ซูจิงอ้าปากค้าง
ตามที่ซุนเหยียนบอกมาแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่ทัพหากอยู่ในสำนักคังเฉียงก็ไม่ได้มีความหมายอะไรไม่ใช่รึ ?
มันจริงรึ ?
สำนักคังเฉียงยังไม่ได้เอาจริงตอนที่บุกไปยังดินแดนสวรรค์รึ ?
“ เจ้าบอกข้าได้รึไม่ว่าด้วยความแข็งแกร่งของข้าแล้วจะอยู่ระดับใดในสำนักคังเฉียง ?” ซูจิงถามขึ้นมา ซุนเหยียนลังเลก่อนจะพูดขึ้น “ อาจจะอันดับสุดท้าย”
“ สุดท้ายรึ ?”
“ ใช่ สุดท้าย”
มุมปากซูจิงพลันกระตุก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย ผู้บัญชาการใหญ่อย่างเขากลับอยู่อันดับสุดท้ายเลยรึ ?
“ บางทีท่านอาจจะไม่เชื่อแต่สำนักคังเฉียงของเรานั้นที่อ่อนแอที่สุดก็เป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง บางทีอาจจะพอๆกับผู้บัญชาการใหญ่ของเผ่าสวรรค์” ซุนเหยียนพูดขึ้นอย่างใจเย็น “ ท่านน้าคิดว่าจะทัดเทียมกับผู้บัญชาการใหญ่ซือหมิงได้รึไม่ ?”
“ ซือหมิงรึ ?” ซูจิงส่ายหน้า “ ข้าไม่อาจจะเป็นคู่มือของเขาได้”
เขาไม่อาจจะโกหกได้
ซุนเมิ่งพูดขึ้น “ แม้ว่าเราจะแข็งแกร่งแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบเรื่องอาวุธ เราไม่มีเกราะหากต้องสู้กันจริงๆแล้วด้วยระดับของเรานั้น เราล้วนแต่เสียเปรียบ หากท่านใช้สมบัติแล้ว บางทีก็อาจจะเอาชนะศิษย์หลายคนได้”
นางปลอบใจซูจิง
แต่คำปลอบของนางเหมือนกับฟ้าที่ผ่าลงกลางใจซูจิง
ด้วยข้อได้เปรียบเรื่องอาวุธแต่เขากลับเอาชนะศิษย์ได้แค่ไม่กี่คน นี่มั่นใจรึว่าไม่ได้เป็นการซ้ำเติมเขา ?
“ หากพี่สาวข้ากับพี่เขยรู้ว่าลูกหลานของพวกเขาประสบความสำเร็จถึงเพียงนี้ พวกเขาคงพอใจอย่างมากแน่…” มุมปากของซูจิงยังคงกระตุก
พี่สาวและพี่เขยจะดีใจรึไม่เขาไม่รู้ แต่ที่เขารู้ก็คือเขานั้นมีแผลใจแล้ว
เขาละสายตาจากซุนเมิ่ง และมองไปที่ซุนเหยียนแล้วถามขึ้น “ เจ้าเองก็มีความแข็งแกร่งระดับแม่ทัพรึ ?”
ภายใต้สายตากังวลของซูจิง ซุนเหยียนก็พยักหน้ารับ “ ตอนนี้ข้าแข็งแกร่งพอๆกับแรนเดล หากเทียบกับซุนเมิ่งแล้ว ข้าด้อยกว่าเล็กน้อยเท่านั้น” เขาเหมือนจะไม่พอใจกับความแข็งแกร่งของตัวเอง
ซูจิงปวดใจอย่างมาก “ แม่ทัพอีกคน !”
“ ใช่ ข้ารับรองได้” เสี่ยวเสียยิ้มออกมา “ ความแข็งแกร่งของซุนเหยียนนั้นพอๆกับข้า”
เมื่อเสี่ยวเสียรังแกซูจิงได้ งั้นก็เป็นธรรมดาที่ซุนเหยียนจะทำได้เช่นกัน
“ ดี ดีจริงๆ” ซูจิงอึ้ง ปากของเขายังพึมพำออกมา ก่อนจะมองไปที่ซุนเหยียนและซุนเมิ่ง “ งั้นข้าขอตัวก่อน หากพวกเจ้ามีธุระอะไรก็ไปที่กองทัพเทียนลั่วเพื่อพบข้าได้”
เขากลัวว่าหากอยู่ที่นี่ต่อคงมีแผลใจเพิ่มขึ้น
“ ท่านน้า เราจะไปส่งเอง” ซุนเหยียนพูดขึ้น “เจ้าสำนักสั่งให้เราไปส่งท่าน”
ซูจิงรีบพูดขึ้นมา “ ไม่จำเป็น สบายใจได้ ข้ารู้ทางดี เจ้าไม่จำเป็นต้องไปส่งหรอก” เมื่อเห็นสีหน้าแน่วแน่ของซูจิง ซุนเหยียนก็ไม่ได้ค้าน “ งั้นก็เดินทางปลอดภัย”
ซูจิงกลัวว่าซุนเหยียน, ซุนเมิ่งและเสี่ยวเสียจะพูดอะไรอีก เขารีบเดินทางออกไปทันทีราวกับว่าโดนหมาป่าไล่ล่า
“ ข้าจะกลับไปบ่มเพาะก่อน” เมื่อเห็นซูจิงกลับไปแล้ว ซุนเมิ่งก็ได้พูดขึ้น
ซุนเหยียนตบหัวเสี่ยวเสียแล้วพูดขึ้น “ เจ้าเสี่ยวเสีย ยังไงซะนี่ก็เป็นน้าของข้า เจ้าควรไว้หน้าเขาบ้าง”
“ เจ้าเข้าใจผิดแล้ว” เสี่ยวเสียหัวเราะออกมา แน่นอนว่ามันไม่มีทางยอมรับว่ารังแกซูจิง
ซุนเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร เสี่ยวเสียก็พูดขึ้น “ ข้าไปก่อน” จากนั้นมันก็หนีไปทันที
…
ที่ทะเลโกลาหล
ซูจิงยังคิดถึงสำนักคังเฉียงที่ได้เจอมา เขายังรู้สึกราวกับฝัน เจ้าสำนักนั้นเป็นจักรพรรดิ !
คนที่อ่อนแอที่สุดในสำนักคังเฉียงเป็นผู้บัญชาการใหญ่ระดับสูง !
ซุนกวนเหลือร่างแยกเอาไว้ !
ลูกหลานของพี่สาวและพี่เขยก็แข็งแกร่งระดับแม่ทัพ !
แต่สิ่งที่น่าหงุดหงิดที่สุดสำหรับเขาก็คือ การโดนหมาเอาชนะไปได้ และเกือบจะตายด้วยการตะปบเพียงครั้งเดียว !
ประสบการณ์ในวันนี้บอกได้ว่าพลิกมุมมองของเขาราวกับเป็นความฝัน
นี่คือทีมคังเฉียงของจริง นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของทีมคังเฉียง !
โลกนี้ดูถูกทีมคังเฉียงเกินไป !
“ ไม่แปลกเลยที่จักรพรรดิถึงให้ความสำคัญกับทีมคังเฉียง…” สุดท้ายซูจิงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ “ ข้าเกรงว่าจักรพรรดิคงรู้เรื่องนี้มานานแล้วว่าเจ้าสำนักเป็นจักรพรรดิ” มีแค่จักรพรรดิเท่านั้นที่จะทำให้จักรพรรดิคนอื่นให้ความสำคัญแบบนี้ได้
ซูจิงไม่ได้สติอยู่นานและยังเดินทางต่อไปเรื่อยๆ ก่อนจะกลับไปยังเขตซื่อเซียว
…
ที่สำนักคังเฉียง
ร่างแยกของจางหยูและคนอื่นๆได้ดูดซับลูกปัดจนหมด ความแข็งแกร่งของพวกนั้นเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก หลังจากที่ปรึกษากันแล้ว พวกเขาก็ได้ออกมาจากทะเลบรรพกาลและมุ่งหน้าไปที่เขตซื่อเซียว
หมื่นปีก่อนความแข็งแกร่งของพวกเขาด้อยกว่าเก่อเย่ ด้วยการร่วมมือกันเท่านั้นที่จะเอาชนะเก่อเย่ได้ หมื่นปีต่อมาความแข็งแกร่งของพวกเขาก้าวหน้าขึ้นมาอย่างมาก แม้ว่าจะไม่ได้ใช้อาวุธรึชุดเกราะแต่ก็เดาว่าทุกคนสามารถเอาชนะเก่อเย่ได้ หากเก่อเย่ใช้อาวุธรึเกราะ พวกเขาสองคนต้องร่วมมือกันถึงจะเอาชนะได้ ยังไงซะ เก่อเย่ก็มีอาวุธระดับสมบูรณ์และเกราะระดับสูง ชัดแล้วว่าทนรับพลังของแม่ทัพได้
ก่อนที่จะเข้าไปยังเขตซื่อเซียว จางลู่ก็ได้พูดขึ้นมา “ จำไว้ว่าครั้งนี้นอกจากหาลูกปัดแล้ว เราต้องหาโอกาสฆ่าเก่อเย่ และตรวจสอบว่าทำไม เก่อเย่ถึงได้หมายหัวซุนเหลียงเฉิง “
ร่างแยกที่เหลือต่างพยักหน้าตอบรับ
“ นอกจากนี้แล้วเราต้องระวังตัวจากซื่อเซียวด้วย” จางลู่พูดขึ้นต่อ “ นี่คือเรื่องที่สำคัญที่สุด”
หากซื่อเซียวคิดทำร้ายพวกเขา งั้นพวกเขาก็ต้องกลับไปยังทะเลบรรพกาลก่อน ไม่งั้นแล้วพวกเขาจะตกอยู่ในอันตราย
หลังจากที่ตกลงกันแล้วพวกเขาก็ได้มุ่งหน้าเข้าไปยังเขตซื่อเซียว
นี่เป็นครั้งแรกของเก่อเย่ซื่อเซียวที่มีแม่ทัพเกือบสามสิบคนมาเยือน !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก