ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1906

ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ของตัวเอง
　　ซึ่งสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ของกวนก็คือคนของหมู่บ้านเสี่ยวอันและกองทัพเทียนลั่ว
　　หนึ่งคือบ้านเกิด สองคือเพื่อนร่วมรบ สองอย่างนี้คือสิ่งที่แตะต้องไม่ได้สำหรับเขา
　　“ ไม่ต้องกังวล แม้ว่าสักวันสำนักคังเฉียงจะเป็นศัตรูกับเขตซื่อเซียว แต่ข้าจะไม่ให้เจ้าจัดการกับหมู่บ้านเสี่ยวอันและเพื่อนร่วมรบของเจ้า” จางลู่มองไปที่กวนแล้วพูดขึ้น “ ศัตรูของเจ้าอาจจะเป็นกองทัพสังเกตการณ์ , กองทัพซื่อเซียวรึแม้แต่ จักรพรรดิซื่อเซียว แบบนี้เจ้าจะยังกล้าเข้าร่วมสำนักคังเฉียงอีกรึไม่ ?”
　　เมื่อได้ยินแบบนั้นสือฉีก็ใจสั่นและเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว
　　กวนได้ยินตอนแรกก็อึ้ง จากนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดขึ้น “ ทำไมจะไม่ตกลง ?”
　　แม้ว่าเขาจะลังเล แต่เมื่อจางลู่กล้าพูดแบบนี้ออกมา เขาก็กล้าตกลง
　　ในเมื่อมีหวังที่จะเดินตามเส้นทางที่ตัวเองคาดหวังได้ แล้วทำไมต้องสนใจจักรพรรดิซื่อเซียวกัน ?
　　แม้แต่ความตายเขาก็ไม่กลัว แล้วยังจะกลัวอะไรอีก?
　　“ ดีมาก” จางลู่พยักหน้าด้วยความพอใจ “ เมื่อเจ้ารับปากแล้ว ข้าก็จะทำตามที่พูด ”
　　เขาได้บอกกับจางหยู หลังจากที่จางหยูอนุญาตแล้ว เขาก็หันไปบอกกับสือฉี “ รบกวนหัวหน้าสือฉีออกจากที่นี่ก่อน ”
　　สือฉีไม่อาจจะอยู่ต่อได้ เขากลัวว่าสิ่งที่ได้ยินจากจางลู่จะน่าตกใจกว่านี้ เมื่อได้ยินที่จางลู่บอกมา เขาก็รีบออกจากที่นั่นทันที เขารีบออกจากบ้านมาราวกับกำลังหนีจากปีศาจ เมื่อเขาออกมานอกบ้านแล้ว เขากลับเหงื่อชุ่มไปทั้งตัวราวกับเพิ่งผ่านความตายมา
　　หลังจากที่สือฉีออกไปแล้ว จางลู่ก็ได้สร้างรูหนอนขึ้นมา ก่อนจะบอกกับกวนว่า “ นี่คือรูหนอน อีกฝั่งของมันคือที่ที่เจ้าจะได้คำตอบที่เจ้าต้องการ”
　　กวนอึ้ง เขตซื่อเซียวเป็นมิติปิด มีแค่จักรพรรรดิซื่อเซียวเท่านั้นที่เปิดช่องทางขึ้นได้ ในทางทฤษฎีแล้วหากไม่ได้รับอนุญาตจากจักรพรรรดิซื่อเซียว ก็ไม่มีใครสร้างรูหนอนแบบนี้ขึ้นมาได้ นอกซะจากว่าความแข็งแกร่งจะเหนือว่าจักรพรรรดิซื่อเซียว ถึงจะทำได้
　　แต่มันเป็นไปได้ด้วยรึ ?
　　ตัดความเป็นไปได้ที่สองทิ้ง งั้นก็เหลือแค่อันแรกเพียงอย่างเดียว
　　“ จักรพรรดิซื่อเซียวให้ความสำคัญกับเจ้าสำนักถึงเพียงนี้เลยรึ ? ” กวนยากจะเชื่อได้ “ เขาให้เจ้าสำนักสร้างรูหนอนขึ้นมาในเขตซื่อเซียวทันที…”
　　ต้องรู้ก่อนว่าในประวัติศาสตร์นั้นเขตซื่อเซียวแล้วไม่มีใครได้สิทธิ์นั้นมาก่อน
　　นี่คือสิทธิ์สูงสุด
　　กวนส่ายหน้าไม่คิดต่อ เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเดินเข้าไปในรูหนอนทันที ก่อนจะหายตัวไป
　　หลังจากที่กวนจากไปแล้ว เจ้าสำนักก็ได้พูดขึ้น “ จักรพรรรดิซื่อเซียวไม่น่าจะรับรู้สินะ ?”
　　“ รู้แล้วยังไง ?” จางลู่ไม่ได้ใส่ใจ “หรือเขาจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกเราเพื่อหัวหน้าหน่วยที่ไร้ประโยชน์ไปแล้วนะหรือ ?”
　　ความว่างเปล่าพยักหน้า “ ข้าก็คิดเช่นนั้น”
　　พวกเขาไม่อยากเผยความสามารถในการสร้างรูหนอนในเขตซื่อเซียวง่ายๆ แต่มันไม่จำเป็นต้องที่จะต้องระวังตัวตลอดเวลา ยังไงซะตราบใดที่ไม่ได้สร้างรูหนอนไปหาจักรพรรรดิซื่อเซียว งั้นเดาว่าแม้ว่าจักรพรรรดิซื่อเซียวจะสงสัย แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมาหาเรื่องพวกเขาได้ในตอนนี้
　　“ เราจะไปไหนกันต่อ ?” เจ้าสำนักถามขึ้นมาทันที
　　“ ทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายก่อน” ความว่างเปล่าพึมพำออกมา “ เรารับค่าจ้างจากจักรพรรรดิซื่อเซียวมาแล้ว เราต้องทำภารกิจเพื่อไว้หน้าเขา…”
　　….
　　ที่ทะเลบรรพกาล
　　กวนได้ปรากฏตัวขึ้นในทะเลบรรพกาลทันทีเมื่อออกมาจากรูหนอน
　　“ นี่คือทะเลโกลาหลงั้นรึ ?” กวนรู้สึกแปลกใจอย่างมาก เขาแผ่การรับรู้ออกไปแต่ก็พบว่ารอบตัวของเขานั้นแปลกประหลาดอย่างมาก มันไม่มีเขตซื่อเซียวเหมือนที่เขาจำได้ มันราวกับเป็นทะเลโกลาหลที่เขาไม่รู้จัก “ แปลก นี่มันที่ไหนกัน ?”
　　เขาสงสัยว่ารูหนอนนั้นเชื่อมต่อกับสักที่ในทะเลโกลาหลอย่างแน่นอน แต่ไม่ได้อยู่ในเขตซื่อเซียว
　　ตอนที่กวนสับสนอยู่นั้น จางหยูก็ได้ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า มันทำให้กวนถึงกับสะดุ้ง
　　“ เจ้าสำนัก ” กวนรีบทำความเคารพทันที
　　ยิ่งเขาได้พบกับจางหยูเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าจางหยูไร้เทียมทานมากเท่านั้น
　　จางหยูมองไปที่กวนและแสดงสายตาประหลาดใจออกมา แต่มันอยู่แค่เพียงชั่วครู่ โดยที่กวนไม่ทันได้สังเกต
　　เขายิ้มให้กับกวนและพูดขึ้น “ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ทะเลบรรพกาล”
　　“ ทะเลบรรพกาลงั้นรึ ?” กวนแปลกใจ “ ท่านหมายถึงอะไร ? นี่ไม่ใช่ทะเลโกลาหลใช่หรือไม่ ?”
　　“ มันคือทะเลโกลาหล แต่มีความแตกต่างระหว่างทะเลโกลาหลที่เจ้ารู้จักกับที่นี่” จางหยูไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก “ เจ้าเข้าใจว่านี่คือทะเลโกลาหลอีกที่ก็ได้ มันไม่เหมือนทะเลโกลาหลที่อยู่ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิทั้งเก้า และมันไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกัน ”
　　กวนสับสนขึ้นมา เขาไม่เข้าใจว่าจางหยูพูดถึงอะไร
　　“ มันยากที่จะอธิบาย เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ เจ้าแค่ต้องรู้ว่าเมื่อเจ้ามาที่นี่ ปัญหาของเจ้าจะแก้ไขได้” จางหยูพูดขึ้น
　　กวนตื่นเต้นขึ้นมาทันที “ มันเป็นไปได้จริงๆงั้นรึ ?”
　　แม้จะได้ยินจางหยูพูดด้วยตัวเอง แต่กวนก็ยังไม่อาจจะเชื่อได้ แก่นของเขาที่พังไปแล้วจะฟื้นฟูกลับมาได้จริงๆรึ ?
　　จางหยูหัวเราะออกมา “ เรื่องแก่นนั้นสามารถจัดการได้ง่าย แต่จิตน่ะค่อนข้างจัดการได้ยาก จิตของเผ่าสวรรค์ได้เปรียบกว่าเผ่าชีวิตตรงที่ มันมีความสามารถในการซ่อน จิตเผ่าสวรรค์นั้นมีข้อได้เปรียบที่ดีมาก หากไม่ได้อยู่ในทะเลบรรพกาล ข้าคงไม่ทันสังเกตเห็น” 　　สีหน้าของกวนเปลี่ยนไปทันที “ เจ้าสำนักหมายถึงอะไร? ”
　　เขารู้สึกแย่ขึ้นมา
　　ตอนที่กวนพูดจบ จิตเส้นหนึ่งก็แยกออกมาจากตัวเขา
　　เมื่อไม่มีจิตนี้คอยยับยั้ง กวนก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาอย่างมาก อารมณ์หดหู่และอารมณ์ด้านลบได้ถูกปลดปล่อยออกมา
　　“ เจ้า…เจ้าคือคนที่โจมตีข้า เจ้าคือคนทรยศ !” กวนมองไปที่จิตนั้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
　　เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจิตนี่จะมาซ่อนอยู่ในตัวเขา แม้ว่าจะผ่านมานานแต่เขากลับไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย
　　จิตนี้ไม่ได้สนใจกวน และรีบสร้างร่างขึ้นมาก่อนจะกลายเป็นมนุษย์นก
　　มันมองไปที่จางหยูด้วยสีหน้าหม่นหมอง “ ไม่คิดเลยว่าหัวหน้าทีมคังเฉียงจะมีความสามารถเช่นนี้ เพียงแค่มองก็สามารถรับรู้ถึงการซ่อนตัวของข้าได้ในพริบตา”
　　“ เรื่องนี้เจ้าก็เห็นด้วยตาตัวเองไปแล้วนี่? ” จางหยูไม่ได้ใส่ใจ “ บอกเป้าหมายของการซ่อนตัวในจิตของกวนมา”
　　มนุษย์นกฮึดฮัดออกมา “ ข้าอยากยึดร่างของชายคนนี้ ไม่คิดเลยว่าถึงจะบาดเจ็บหนัก แต่จิตของเขาก็ยังแข็งแกร่งจนยากจะควบคุมได้ แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นข้าก็มีโอกาสยึดร่างเขาได้ เด็กนี่ไม่รู้เลยว่าโชคดีแค่ไหนที่ได้ยาที่ล้ำค่าแบบนั้นมา ดังนั้นจิตของเขาจึงฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว สุดท้ายข้าก็หมดหนทางและต้องซ่อนตัวอยู่ในจิตของเขาเพื่อไม่ให้ถูกพบตัว…”
　　กวนมองไปที่มนุษย์นกด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ในใจเขาเกิดความกลัวขึ้นมา
　　เขาไม่รู้เลยว่าในจิตของเขาจะมีจิตของคนทรยศซ่อนอยู่
　　แค่คิดก็ทำให้เขาตัวสั่นได้แล้ว
　　“ เอาล่ะ เจ้าลงมือได้แล้ว” มนุษย์นกพูดขึ้น “ แต่เมื่อเจ้าพบตัวข้า ข้าก็ไม่คิดจะอยู่ต่อหรอก”
　　เขาพึ่งจิตที่แข็งแกร่งสร้างร่างขึ้นมา ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้มีไม่ถึงครึ่งเมื่อเทียบกับตอนที่สมบูรณ์ นี่ไม่ต้องพูดถึงจางหยูที่อาจจะเป็นถึงแม่ทัพเลย แม้แต่ผู้บัญชาการใหญ่ทั่วไปก็จัดการเขาได้ง่ายๆ
　　แต่จางหยูไม่ได้รีบกำจัดอีกฝ่าย เขาได้ถามขึ้นมาแทน “ เจ้าคิดจะยึดร่างกวน เจ้ามีจุดประสงค์อะไรกัน ?”
　　“ แน่นอนว่าลอบเข้าไปในกองทัพเทียนลั่วเพื่อหาข้อมูล ข้าจะสร้างปัญหาให้กับกองทัพเทียนลั่ว “ มนุษย์นกไม่ลังเลและตอบกลับ “ คำถามง่ายๆแบบนี้จำเป็นต้องถามอยู่อีกรึ ? “
　　“ การโกหกเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยนะ” จางหยูพูดขึ้น
　　แค่ระดับผู้บัญชาการใหญ่ของเผ่าสวรรค์ คิดจะมาตบตาเขาได้ยังไง ? 　　“ ดูเหมือนว่าใช้วิธีธรรมดาคงไม่ได้ผล” จางหยูยิ้มออกมา
　　มนุษย์นกยังแสดงสีหน้าเฉยเมยและพูดขึ้น “ วิธีอะไรก็ใช้มาเถอะ”
　　ตอนที่เข้ามาในเขตซื่อเซียว เขาก็เตรียมใจที่จะตายแล้ว แม้ว่าจะโดนทรมานแต่ก็ไม่มีทางบอกเนื้อหาของภารกิจ
　　จางหยูยิ้มออกมาก่อนที่เสียงของเขาจะทุ้มขึ้น พลังผันผวนแผ่ออกมาปกคลุมมนุษย์นก “ บอกข้ามา ว่าเป้าหมายในการเข้ามาในเขตซื่อเซียวของเจ้าคืออะไร !”
　　นี่คือทักษะหลอกลวงในตำนาน มันได้ถูกนำกลับมาใช้อีกครั้ง !