ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1982
ตอนที่ 1982 : หมู่บ้านเสี่ยวอันที่คึกคัก
จางหยูไม่สงสัยว่าไม่ว่าคนของสำนักคังเฉียงจะได้ลูกปัดจิตมาทั้งหมดรึไม่แต่เขากังวลแค่ปัญหาเดียว นั่นคือ….ความปลอดภัยของทุกคน !
จักรพรรดิของทะเลโกลาหลไม่กล้าทำอะไรกับพวกนีแน่แต่ จางหยูไม่ได้กังวลเรื่องนี้แต่จักรพรรดิกุยหลิงต่างหากที่จะทำอะไรศิษย์กับอาจารย์รึไม่นั้น จางหยูไม่มั่นใจ
ก่อนหน้านี้จักรพรรดิกุยหลิงบาดเจ็บ มันหายตัวไปหลายล้านปี จางหยูไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง
หากจักรพรรดิกุยหลิงรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังของแม่ทัพสูงสุดมากกว่าสองพันคน มันจะกลับมารึไม่นั้นจางหยูก็ไม่อาจจะมั่นใจได้
ตามเหตุผลแล้วจักรพรรดิกุยหลิงสนใจแค่จักรพรรดิ จ้าวโกลาหลทั่วไปนั้นแม้แต่แม่ทัพสูงสุดก็ยากจะทำให้มันสนใจได้ แต่หากเป็นแม่ทัพสูงสุดจำนวนมากถึงสองพันคน จางหยูไม่สงสัยว่าไม่ว่าคนของสำนักคังเฉียงจะได้ลูกปัดจิตมาทั้งหมดรึไม่แต่เขากังวลแค่ปัญหาเดียว นั่นคือ….ความปลอดภัยของทุกคน !
จักรพรรดิของทะเลโกลาหลไม่กล้าทำอะไรกับพวกนีแน่แต่ จางหยูไม่ได้กังวลเรื่องนี้แต่จักรพรรดิกุยหลิงต่างหากที่จะทำอะไรศิษย์กับอาจารย์รึไม่นั้น จางหยูไม่มั่นใจ
ก่อนหน้านี้จักรพรรดิกุยหลิงบาดเจ็บ มันหายตัวไปหลายล้านปี จางหยูไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง
หากจักรพรรดิกุยหลิงรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังของแม่ทัพสูงสุดมากกว่าสองพันคน มันจะกลับมารึไม่นั้นจางหยูก็ไม่อาจจะมั่นใจได้
ตามเหตุผลแล้วจักรพรรดิกุยหลิงสนใจแค่จักรพรรดิ จ้าวโกลาหลทั่วไปนั้นแม้แต่แม่ทัพสูงสุดก็ยากจะทำให้มันสนใจได้ แต่หากเป็นแม่ทัพสูงสุดจำนวนมากถึงสองพันคนใครกันจะกล้ารับรองว่าจักรพรรดิกุยหลิงจะไม่ปรากฏตัว ?
แต่การแข่งขันนี้จางหยูต้องชนะ เขาจึงได้แต่ต้องให้ทุกคนเสี่ยงเดินทางไปยังเขตต้นกำเนิด
หากจักรพรรดิกุยหลิงปรากฏตัว เขาได้แต่ต้องออกไปสู้ขัดขวางจักรพรรดิกุยหลิงเอาไว้เพื่อที่ศิษย์และอาจารย์ได้แข่งขันกันอย่างปลอดภัย
“ หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น” จางหยูพึมพำในใจ
ผ่านมาหลายล้านปีแล้วตั้งแต่ที่สู้กับจักรพรรดิกุยหลิง แม้ว่าความแข็งแกร่งของจางหยูจะเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก แต่เขาก็ยังไมอาจจะเป็นคู่ต่อสู้ของจักรพรรดิกุยหลิงได้ ตอนนี้จางหยูรู้ตัวดี แม้ว่า ซื่อเซียว, เย่าหยาง, อู่หมิง, หว่านเก่อ, เรนไนและจักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งห้าร่วมมือกันก็อาจจะรับมือกับจักรพรรดิกุยหลิงไม่ได้ ยังไงซะคนที่สู้กับจักรพรรดิกุยหลิงได้ก็มีแต่จางหยู แม้ว่าคนอื่นๆจะทำร้ายจักรพรรดิกุยหลิงได้ แต่ก็ยากจะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับจักรพรรดิกุยหลิงได้
ตามที่จักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งห้าแล้ว จางหยูรู้สึกราวกับลืมบางอย่างแต่ตอนนี้เขาก็ไม่อาจจะนึกออก
หลังจากที่คิดสักพัก จางหยูก็ส่ายหน้า….เขาคิดไม่ออกจริงๆ
เขามองไปที่จางลู่และร่างแยกอีกสองร่างรวมถึงเหล่าศิษย์กับอาจารย์ก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง” นอกจากแข่งขันเอาลูกปัดจิตแล้ว พวกเจ้าต้องระวังตัวจากจักรพรรดิกุยหลิงด้วย หากพวกเจ้ารู้สึกได้ถึงอันตราย อย่าลังเล ให้กลับมายังทะเลบรรพกาลทันที ทิ้งเรื่องนี้ให้ข้าจัดการเอง”
“ ได้ !” ทุกคนตอบกลับเป็นเสียงเดียวกัน
แม้ว่าเขตต้นกำเนิดนั้นจะมีกำแพงอยู่ จ้าวโกลาหลทั่วไปไม่อาจจะทลายกำแพงนี้ได้และกลับมายังโกลาหลของตัวเองแต่คนของสำนักคังเฉียงนั้นต่างออกไป พวกเขาคือจ้าวบรรพกาลของทะเลบรรพกาล พวกเขาไม่ได้รับผลจากกำแพงนี้ เมื่อพวกเขาพบกับอันตราย พวกเขาก็กลับมายังทะเลบรรพกาลได้ทุกเมื่อ
กำแพงของเขตต้นกำเนิดนั้นตัดการเชื่อมต่อระหว่างจ้าวโกลาหลกับโกลาหลของตนได้แต่ไม่อาจจะตัดการเชื่อมต่อระหว่างจ้าวบรรพกาลกับบรรพกาลของพวกเขาได้ !
“ ตอนนี้ยังไม่สายนัก รีบไปกันได้แล้ว” จางหยูโบกมือ
ทุกคนพากันทำความเคารพแล้วเดินทางออกไปภายใต้การนำของจางลู่ พวกเขาได้พุ่งทะลุกำแพงโลกป่าเดินทางไปยังทะเลโกลาหล
กลุ่มคนที่ราวกับกองทัพที่แข็งแกร่ง แม้ว่าจะมีจำนวนน้อยกว่ากองทัพจริงๆแต่พลังนั้นน่ากลัวอย่างมาก
ตอนที่พวกเขาเข้ามาในทะเลโกลาหล พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงเสียงเรียกจากเขตซื่อเซียว จิตของพวกเขาได้เชื่อมต่อกับเขตซื่อเซียว ต่อมาก็มีวังวนขนาดใหญ่เกิดขึ้น
“ ไปได้” จางลู่ไม่ลังเลพาทุกคนเข้าไปในวังวนนั้นทันที
….
ที่หมู่บ้านเสี่ยวอัน
หมู่บ้านเสี่ยวอันหลังจากที่พัฒนามาหลายล้านปีก็ได้กลายเป็นเมืองขนาดเล็ก โดยเฉพาะหลังจากที่ข่าวลือเรื่องกล่องกระบี่เผยแพร่ออกไป ที่นี่ก็ทำให้จ้าวโกลาหลจำนวนมากสนใจ ผู้คนจากเขตซื่อเซียวและเขตอื่นๆได้ส่งคนมาประจำที่นี่เอาไว้ ตอนนี้หมู่บ้านเสี่ยวอันได้กลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในเขตซื่อเซียวไปแล้ว มันทัดเทียมกับเมืองซื่อเซียวได้ด้วยซ้ำ
แม้ว่าคนส่วนมากที่มาที่นี่ก็เพราะเป้าหมายอื่นแต่ความเคารพที่พวกเขามีต่อทีมคังเฉียงก็ยากจะสงสัยได้
ในสายตาของผู้คนมากมาย หัวหน้าทีมคังเฉียงนั้นน่าจะเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลในอนาคต ทีมคังเฉียงเติบโตขึ้นเพราะจักรพรรดิคังเฉียง รังเก่าของทีมคังเฉียงในเขตซื่อเซียวอย่างหมู่บ้านเสี่ยวอันจึงจะกลายเป็นศูนย์กลางของเขตซื่อเซียวในอนาคต มันอาจจะกลายเป็นศูนย์กลางของทะเลโกลาหลก็ได้ ตราบใดที่ได้เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิคังเฉียงแม้เพียงเล็กน้อย งั้นจ้าวโกลาหลก็อาจจะเติบโตจนถึงระดับที่เกินจะคาดถึง
ทีมคังเฉียงได้กลายเป็นเนื้อก้อนใหญ่ในสายตาของทุกคน !
ในวันนั้นหมู่บ้านเสี่ยวอันคึกคักดังเดิม หมู่บ้านเต็มไปด้วยจ้าวโกลาหล ตึกจำนวนมากถูกสร้างขึ้นมา อยู่ๆกลับมีคลื่นพลังอันน่ากลัวปรากฏขึ้น มันทำให้เหล่าจ้าวโกลาหลพากันตกใจ ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหวและมองไปยังที่มาของพลังนี้
มันมีวังวนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ภายใต้วังวนนี้มีร่างในชุดฟ้าปรากฏตัวขึ้นมา นางเป็นผู้หญิงในชุดสีฟ้า นางมีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวอย่างมาก !
ก่อนที่ทุกคนจะได้สติ วังวนก็ก่อตัวขึ้นมาทีละอันๆ แต่ละอันแผ่พลังที่แข็งแกร่งออกมา มันราวกับดวงอาทิตย์ที่ทำให้ทุกคนกดดัน คลื่นพลังอันน่ากลัวได้ครอบคลุมไปทั้งหมู่บ้านเสี่ยวอันจนทำให้ทุกคนต่างก็อึ้ง
“ กองทัพ…แม่ทัพ !” จ้าวโกลาหลโดยรอบพากันตะลึง
“ นี่…แม่ทัพอันดับหนึ่งของเขตเย่าหยาง แม่ทัพซิงฮัว !”
“ แม่ทัพอันดับหนึ่งของเขตอู่หมิงแม่ทัพแรนดอฟ !”
“แม่ทัพจิงหง !”
“ นั่น..แม่ทัพเสียเทียน !”
“ พระเจ้า แม่ทัพ 38 คน !”
แม้ว่าเหล่าจ้าวโกลาหลจะไม่อาจจะบอกตัวตนของแม่ทัพคนอื่นๆได้แต่ในหมู่พวกนั้นก็มีแม่ทัพสูงสุดสองคนอย่าง ซิงฮัวและแรนดอฟ แม้ว่าจะไม่ใช่คนของเขตซื่อเซียวแต่ก็ยังมีหลายคนเคยเห็นรูปและรู้จักพวกนี้ สำหรับจิงหงและเสียเทียนแล้ว จ้าวโกลาหลในเขตซื่อเซียวต่างก็คุ้นเคยดี
ตอนนั้นทั้งหมู่บ้านเสี่ยวอันกลับคึกคักขึ้นยิ่งกว่าเก่า !
“ ก้อนแก่น !” จ้าวโกลาหลที่อยู่มานานได้สติ “ พวกเขามาเพื่อเดินทางไปยังเขตต้นกำเนิด !”
แม้ว่าจะไม่รู้เรื่องลูกปัดจิตแต่พวกเขาก็เคยได้ยินเรื่องก้อนแก่นในเขตต้นกำเนิดกันมา บางคนถึงกับเคยเข้าร่วมสงครามระหว่างสองเผ่ามาแล้ว
ดังนั้นการที่แม่ทัพกว่า 38 คนปรากฏตัวขึ้นมาในหมู่บ้านเสี่ยวอันพร้อมกันนี้มันจึงทำให้หลายคนคิดถึงก้อนแก่นในเขตต้นกำเนิดทันที
มันแค่ว่าพวกเขาสงสัยว่าทำไมแม่ทัพจากเขตอื่นถึงได้มาที่นี่ด้วย ต้องรู้ก่อนว่าในอดีตนั้นแม่ทัพของทั้งสี่เขตนั้นจะไปในเขตต้นกำเนิดจากเขตตัวเอง หลังจากที่เข้าไปในเขตต้นกำเนิดค่อยมารวมตัวกัน
การแข่งขันครั้งนี้เหมือนจะต่างจากเดิม
“ ข้าหวังว่าสงครามระหว่างสองเผ่าในเขตต้นกำเนิดจะไม่หนักหนา…” จ้าวโกลาหลบางคนแสดงสีหน้าหนักใจออกมา “ ครั้งที่แล้วที่สองเผ่าสู้กัน ฝั่งเราเสียคนไปจำนวนมาก ใช้เวลาหลายปีกลับฟื้นฟูขึ้นมาได้เล็กน้อย”
“ หากมีแม่ทัพซุนเหลียนเชิงอยู่ด้วย” บางคนเริ่มคิดถึงซุนเหลียนเชิง “หากเขายังอยู่ ชะตาของเราอาจจะไม่ได้พ่ายแพ้หมดรูปเช่นเคย….” สงครามของสองเผ่าในทุกครั้งนั้นฝั่งมนุษย์ได้รับความเสียหายอย่างมาก มันทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมได้รับผลกระทบไปในระดับหนึ่ง
ในท้องฟ้า
วังวนขนาดใหญ่ค่อยๆหายไป
แรนดอฟพูดขึ้นมาด้วยท่าทีสบายใจ “ ข้าไม่ได้มาเขตซื่อเซียวมานาน มันเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ นี่มันที่ไหนกัน ? ทำไมถึงดูเหมือนเมืองได้ …เมืองหลักในเขตซื่อเซียวเล็กแบบนี้เลยรึ ?”
“ นี่คือหมู่บ้านเสี่ยวอัน !” เสียเทียนมองไปที่แรนดอฟแล้วพูดขึ้น “หมู่บ้านเสี่ยวอันเพิ่งพัฒนาขึ้นมา มันไม่ได้ใหญ่เท่ากับเมืองหลักอยู่แล้วแต่ที่นี่น่ะพิเศษ เจ้าไม่ควรจะประเมินต่ำไป”
“ หือ ?” แรนดอฟแปลกใจ “ มีอะไรพิเศษกัน ?”
“ ที่นี่เชื่อมต่อกับโกลาหลหินไ เสียเทียนพูดขึ้น “ โกลาหลหินคืออาณาเขตของจักรพรรดิคังเฉียง หมู่บ้านเสี่ยวอันคือที่ที่พวกเขาลงทะเบียน”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นแรนดอฟก็เงียบไปทันที
เมื่อเป็นเรื่องจักรพรรดิคังเฉียง เหล่าแม่ทัพต่างก็พากันอึ้ง ยังไงซะนี่ก็คือคนที่กล้าเผชิญหน้ากับจักรพรรดิกุยหลิง แม้แต่จักรพรรดิทั้งสี่ของมนุษย์ก็ล้วนแต่ให้ความเคารพจักรพรรดิคังเฉียง พวกเขาจะกล้าดูหมิ่นจักรพรรดิคังเฉียงได้ยังไง ?
จางหยูไม่สงสัยว่าไม่ว่าคนของสำนักคังเฉียงจะได้ลูกปัดจิตมาทั้งหมดรึไม่แต่เขากังวลแค่ปัญหาเดียว นั่นคือ….ความปลอดภัยของทุกคน !
จักรพรรดิของทะเลโกลาหลไม่กล้าทำอะไรกับพวกนีแน่แต่ จางหยูไม่ได้กังวลเรื่องนี้แต่จักรพรรดิกุยหลิงต่างหากที่จะทำอะไรศิษย์กับอาจารย์รึไม่นั้น จางหยูไม่มั่นใจ
ก่อนหน้านี้จักรพรรดิกุยหลิงบาดเจ็บ มันหายตัวไปหลายล้านปี จางหยูไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง
หากจักรพรรดิกุยหลิงรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังของแม่ทัพสูงสุดมากกว่าสองพันคน มันจะกลับมารึไม่นั้นจางหยูก็ไม่อาจจะมั่นใจได้
ตามเหตุผลแล้วจักรพรรดิกุยหลิงสนใจแค่จักรพรรดิ จ้าวโกลาหลทั่วไปนั้นแม้แต่แม่ทัพสูงสุดก็ยากจะทำให้มันสนใจได้ แต่หากเป็นแม่ทัพสูงสุดจำนวนมากถึงสองพันคน จางหยูไม่สงสัยว่าไม่ว่าคนของสำนักคังเฉียงจะได้ลูกปัดจิตมาทั้งหมดรึไม่แต่เขากังวลแค่ปัญหาเดียว นั่นคือ….ความปลอดภัยของทุกคน !
จักรพรรดิของทะเลโกลาหลไม่กล้าทำอะไรกับพวกนีแน่แต่ จางหยูไม่ได้กังวลเรื่องนี้แต่จักรพรรดิกุยหลิงต่างหากที่จะทำอะไรศิษย์กับอาจารย์รึไม่นั้น จางหยูไม่มั่นใจ
ก่อนหน้านี้จักรพรรดิกุยหลิงบาดเจ็บ มันหายตัวไปหลายล้านปี จางหยูไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง
หากจักรพรรดิกุยหลิงรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังของแม่ทัพสูงสุดมากกว่าสองพันคน มันจะกลับมารึไม่นั้นจางหยูก็ไม่อาจจะมั่นใจได้
ตามเหตุผลแล้วจักรพรรดิกุยหลิงสนใจแค่จักรพรรดิ จ้าวโกลาหลทั่วไปนั้นแม้แต่แม่ทัพสูงสุดก็ยากจะทำให้มันสนใจได้ แต่หากเป็นแม่ทัพสูงสุดจำนวนมากถึงสองพันคนใครกันจะกล้ารับรองว่าจักรพรรดิกุยหลิงจะไม่ปรากฏตัว ?
แต่การแข่งขันนี้จางหยูต้องชนะ เขาจึงได้แต่ต้องให้ทุกคนเสี่ยงเดินทางไปยังเขตต้นกำเนิด
หากจักรพรรดิกุยหลิงปรากฏตัว เขาได้แต่ต้องออกไปสู้ขัดขวางจักรพรรดิกุยหลิงเอาไว้เพื่อที่ศิษย์และอาจารย์ได้แข่งขันกันอย่างปลอดภัย
“ หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น” จางหยูพึมพำในใจ
ผ่านมาหลายล้านปีแล้วตั้งแต่ที่สู้กับจักรพรรดิกุยหลิง แม้ว่าความแข็งแกร่งของจางหยูจะเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก แต่เขาก็ยังไมอาจจะเป็นคู่ต่อสู้ของจักรพรรดิกุยหลิงได้ ตอนนี้จางหยูรู้ตัวดี แม้ว่า ซื่อเซียว, เย่าหยาง, อู่หมิง, หว่านเก่อ, เรนไนและจักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งห้าร่วมมือกันก็อาจจะรับมือกับจักรพรรดิกุยหลิงไม่ได้ ยังไงซะคนที่สู้กับจักรพรรดิกุยหลิงได้ก็มีแต่จางหยู แม้ว่าคนอื่นๆจะทำร้ายจักรพรรดิกุยหลิงได้ แต่ก็ยากจะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับจักรพรรดิกุยหลิงได้
ตามที่จักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งห้าแล้ว จางหยูรู้สึกราวกับลืมบางอย่างแต่ตอนนี้เขาก็ไม่อาจจะนึกออก
หลังจากที่คิดสักพัก จางหยูก็ส่ายหน้า….เขาคิดไม่ออกจริงๆ
เขามองไปที่จางลู่และร่างแยกอีกสองร่างรวมถึงเหล่าศิษย์กับอาจารย์ก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง” นอกจากแข่งขันเอาลูกปัดจิตแล้ว พวกเจ้าต้องระวังตัวจากจักรพรรดิกุยหลิงด้วย หากพวกเจ้ารู้สึกได้ถึงอันตราย อย่าลังเล ให้กลับมายังทะเลบรรพกาลทันที ทิ้งเรื่องนี้ให้ข้าจัดการเอง”
“ ได้ !” ทุกคนตอบกลับเป็นเสียงเดียวกัน
แม้ว่าเขตต้นกำเนิดนั้นจะมีกำแพงอยู่ จ้าวโกลาหลทั่วไปไม่อาจจะทลายกำแพงนี้ได้และกลับมายังโกลาหลของตัวเองแต่คนของสำนักคังเฉียงนั้นต่างออกไป พวกเขาคือจ้าวบรรพกาลของทะเลบรรพกาล พวกเขาไม่ได้รับผลจากกำแพงนี้ เมื่อพวกเขาพบกับอันตราย พวกเขาก็กลับมายังทะเลบรรพกาลได้ทุกเมื่อ
กำแพงของเขตต้นกำเนิดนั้นตัดการเชื่อมต่อระหว่างจ้าวโกลาหลกับโกลาหลของตนได้แต่ไม่อาจจะตัดการเชื่อมต่อระหว่างจ้าวบรรพกาลกับบรรพกาลของพวกเขาได้ !
“ ตอนนี้ยังไม่สายนัก รีบไปกันได้แล้ว” จางหยูโบกมือ
ทุกคนพากันทำความเคารพแล้วเดินทางออกไปภายใต้การนำของจางลู่ พวกเขาได้พุ่งทะลุกำแพงโลกป่าเดินทางไปยังทะเลโกลาหล
กลุ่มคนที่ราวกับกองทัพที่แข็งแกร่ง แม้ว่าจะมีจำนวนน้อยกว่ากองทัพจริงๆแต่พลังนั้นน่ากลัวอย่างมาก
ตอนที่พวกเขาเข้ามาในทะเลโกลาหล พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงเสียงเรียกจากเขตซื่อเซียว จิตของพวกเขาได้เชื่อมต่อกับเขตซื่อเซียว ต่อมาก็มีวังวนขนาดใหญ่เกิดขึ้น
“ ไปได้” จางลู่ไม่ลังเลพาทุกคนเข้าไปในวังวนนั้นทันที
….
ที่หมู่บ้านเสี่ยวอัน
หมู่บ้านเสี่ยวอันหลังจากที่พัฒนามาหลายล้านปีก็ได้กลายเป็นเมืองขนาดเล็ก โดยเฉพาะหลังจากที่ข่าวลือเรื่องกล่องกระบี่เผยแพร่ออกไป ที่นี่ก็ทำให้จ้าวโกลาหลจำนวนมากสนใจ ผู้คนจากเขตซื่อเซียวและเขตอื่นๆได้ส่งคนมาประจำที่นี่เอาไว้ ตอนนี้หมู่บ้านเสี่ยวอันได้กลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในเขตซื่อเซียวไปแล้ว มันทัดเทียมกับเมืองซื่อเซียวได้ด้วยซ้ำ
แม้ว่าคนส่วนมากที่มาที่นี่ก็เพราะเป้าหมายอื่นแต่ความเคารพที่พวกเขามีต่อทีมคังเฉียงก็ยากจะสงสัยได้
ในสายตาของผู้คนมากมาย หัวหน้าทีมคังเฉียงนั้นน่าจะเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลในอนาคต ทีมคังเฉียงเติบโตขึ้นเพราะจักรพรรดิคังเฉียง รังเก่าของทีมคังเฉียงในเขตซื่อเซียวอย่างหมู่บ้านเสี่ยวอันจึงจะกลายเป็นศูนย์กลางของเขตซื่อเซียวในอนาคต มันอาจจะกลายเป็นศูนย์กลางของทะเลโกลาหลก็ได้ ตราบใดที่ได้เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิคังเฉียงแม้เพียงเล็กน้อย งั้นจ้าวโกลาหลก็อาจจะเติบโตจนถึงระดับที่เกินจะคาดถึง
ทีมคังเฉียงได้กลายเป็นเนื้อก้อนใหญ่ในสายตาของทุกคน !
ในวันนั้นหมู่บ้านเสี่ยวอันคึกคักดังเดิม หมู่บ้านเต็มไปด้วยจ้าวโกลาหล ตึกจำนวนมากถูกสร้างขึ้นมา อยู่ๆกลับมีคลื่นพลังอันน่ากลัวปรากฏขึ้น มันทำให้เหล่าจ้าวโกลาหลพากันตกใจ ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหวและมองไปยังที่มาของพลังนี้
มันมีวังวนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ภายใต้วังวนนี้มีร่างในชุดฟ้าปรากฏตัวขึ้นมา นางเป็นผู้หญิงในชุดสีฟ้า นางมีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวอย่างมาก !
ก่อนที่ทุกคนจะได้สติ วังวนก็ก่อตัวขึ้นมาทีละอันๆ แต่ละอันแผ่พลังที่แข็งแกร่งออกมา มันราวกับดวงอาทิตย์ที่ทำให้ทุกคนกดดัน คลื่นพลังอันน่ากลัวได้ครอบคลุมไปทั้งหมู่บ้านเสี่ยวอันจนทำให้ทุกคนต่างก็อึ้ง
“ กองทัพ…แม่ทัพ !” จ้าวโกลาหลโดยรอบพากันตะลึง
“ นี่…แม่ทัพอันดับหนึ่งของเขตเย่าหยาง แม่ทัพซิงฮัว !”
“ แม่ทัพอันดับหนึ่งของเขตอู่หมิงแม่ทัพแรนดอฟ !”
“แม่ทัพจิงหง !”
“ นั่น..แม่ทัพเสียเทียน !”
“ พระเจ้า แม่ทัพ 38 คน !”
แม้ว่าเหล่าจ้าวโกลาหลจะไม่อาจจะบอกตัวตนของแม่ทัพคนอื่นๆได้แต่ในหมู่พวกนั้นก็มีแม่ทัพสูงสุดสองคนอย่าง ซิงฮัวและแรนดอฟ แม้ว่าจะไม่ใช่คนของเขตซื่อเซียวแต่ก็ยังมีหลายคนเคยเห็นรูปและรู้จักพวกนี้ สำหรับจิงหงและเสียเทียนแล้ว จ้าวโกลาหลในเขตซื่อเซียวต่างก็คุ้นเคยดี
ตอนนั้นทั้งหมู่บ้านเสี่ยวอันกลับคึกคักขึ้นยิ่งกว่าเก่า !
“ ก้อนแก่น !” จ้าวโกลาหลที่อยู่มานานได้สติ “ พวกเขามาเพื่อเดินทางไปยังเขตต้นกำเนิด !”
แม้ว่าจะไม่รู้เรื่องลูกปัดจิตแต่พวกเขาก็เคยได้ยินเรื่องก้อนแก่นในเขตต้นกำเนิดกันมา บางคนถึงกับเคยเข้าร่วมสงครามระหว่างสองเผ่ามาแล้ว
ดังนั้นการที่แม่ทัพกว่า 38 คนปรากฏตัวขึ้นมาในหมู่บ้านเสี่ยวอันพร้อมกันนี้มันจึงทำให้หลายคนคิดถึงก้อนแก่นในเขตต้นกำเนิดทันที
มันแค่ว่าพวกเขาสงสัยว่าทำไมแม่ทัพจากเขตอื่นถึงได้มาที่นี่ด้วย ต้องรู้ก่อนว่าในอดีตนั้นแม่ทัพของทั้งสี่เขตนั้นจะไปในเขตต้นกำเนิดจากเขตตัวเอง หลังจากที่เข้าไปในเขตต้นกำเนิดค่อยมารวมตัวกัน
การแข่งขันครั้งนี้เหมือนจะต่างจากเดิม
“ ข้าหวังว่าสงครามระหว่างสองเผ่าในเขตต้นกำเนิดจะไม่หนักหนา…” จ้าวโกลาหลบางคนแสดงสีหน้าหนักใจออกมา “ ครั้งที่แล้วที่สองเผ่าสู้กัน ฝั่งเราเสียคนไปจำนวนมาก ใช้เวลาหลายปีกลับฟื้นฟูขึ้นมาได้เล็กน้อย”
“ หากมีแม่ทัพซุนเหลียนเชิงอยู่ด้วย” บางคนเริ่มคิดถึงซุนเหลียนเชิง “หากเขายังอยู่ ชะตาของเราอาจจะไม่ได้พ่ายแพ้หมดรูปเช่นเคย….” สงครามของสองเผ่าในทุกครั้งนั้นฝั่งมนุษย์ได้รับความเสียหายอย่างมาก มันทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมได้รับผลกระทบไปในระดับหนึ่ง
ในท้องฟ้า
วังวนขนาดใหญ่ค่อยๆหายไป
แรนดอฟพูดขึ้นมาด้วยท่าทีสบายใจ “ ข้าไม่ได้มาเขตซื่อเซียวมานาน มันเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ นี่มันที่ไหนกัน ? ทำไมถึงดูเหมือนเมืองได้ …เมืองหลักในเขตซื่อเซียวเล็กแบบนี้เลยรึ ?”
“ นี่คือหมู่บ้านเสี่ยวอัน !” เสียเทียนมองไปที่แรนดอฟแล้วพูดขึ้น “หมู่บ้านเสี่ยวอันเพิ่งพัฒนาขึ้นมา มันไม่ได้ใหญ่เท่ากับเมืองหลักอยู่แล้วแต่ที่นี่น่ะพิเศษ เจ้าไม่ควรจะประเมินต่ำไป”
“ หือ ?” แรนดอฟแปลกใจ “ มีอะไรพิเศษกัน ?”
“ ที่นี่เชื่อมต่อกับโกลาหลหินไ เสียเทียนพูดขึ้น “ โกลาหลหินคืออาณาเขตของจักรพรรดิคังเฉียง หมู่บ้านเสี่ยวอันคือที่ที่พวกเขาลงทะเบียน”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นแรนดอฟก็เงียบไปทันที
เมื่อเป็นเรื่องจักรพรรดิคังเฉียง เหล่าแม่ทัพต่างก็พากันอึ้ง ยังไงซะนี่ก็คือคนที่กล้าเผชิญหน้ากับจักรพรรดิกุยหลิง แม้แต่จักรพรรดิทั้งสี่ของมนุษย์ก็ล้วนแต่ให้ความเคารพจักรพรรดิคังเฉียง พวกเขาจะกล้าดูหมิ่นจักรพรรดิคังเฉียงได้ยังไง ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก