ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1986

ตอนที่ 1986 : เรื่องแปลกใจยิ่งกว่าเก่า
  “ พวกเจ้า !” จางลู่พูดขึ้นและเพิ่มพลังจนถึงขีดสุดที่โลกจะรับไหว “ มีใครสงสัยที่ข้าพูดอีกรึไม่ ?”
  เสียงเฉยเมยของเขากับพลังอันน่ากลัวนี้เหมือนจะมีพลังทำลายล้างทุกอย่าง
  ทุกครั้งที่จางลู่พูดขึ้นมา แม่ทัพทะเลโกลาหลก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันหนักหน่วงที่กดทับหัวพกวเขาเอาไว้ เมื่อจางลู่ พูดจบ แม่ทัพทะเลโกลาหลก็ราวกับเหมือนโดนบดขยี้
  แม่ทัพที่อ่อนแอไม่อาจจะประคองตัวเองได้และโดนบีบให้คุกเข่าลงไปแต่พวกเขาก็กัดฟันแน่ และพึ่งจิตใจที่เข้มแข็งของตนต้านทานพลังเอาไว้ได้ แม้ว่าจะโดนบดขยี้แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะคุกเข่าได้
  หากพวกเขาต้องคุกเข่าในตอนนี้ พวกเขาจะรักษาหน้าตัวเองยังไงในอนาคต ?   “ พวกเจ้า !” จางลู่พูดขึ้นและเพิ่มพลังจนถึงขีดสุดที่โลกจะรับไหว “ มีใครสงสัยที่ข้าพูดอีกรึไม่ ?”
  เสียงเฉยเมยของเขากับพลังอันน่ากลัวนี้เหมือนจะมีพลังทำลายล้างทุกอย่าง
  ทุกครั้งที่จางลู่พูดขึ้นมา แม่ทัพทะเลโกลาหลก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันหนักหน่วงที่กดทับหัวพกวเขาเอาไว้ เมื่อจางลู่ พูดจบ แม่ทัพทะเลโกลาหลก็ราวกับเหมือนโดนบดขยี้
  แม่ทัพที่อ่อนแอไม่อาจจะประคองตัวเองได้และโดนบีบให้คุกเข่าลงไปแต่พวกเขาก็กัดฟันแน่ และพึ่งจิตใจที่เข้มแข็งของตนต้านทานพลังเอาไว้ได้ แม้ว่าจะโดนบดขยี้แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะคุกเข่าได้
  หากพวกเขาต้องคุกเข่าในตอนนี้ พวกเขาจะรักษาหน้าตัวเองยังไงในอนาคต ?   หากไม่อาจจะต้านทานได้ งั้นก็ต้องแผ่คลื่นพลังออกไปตอบโต้เอาไว้
  “ ท่านจางลู่” ตอนนั้นซิงฮัวได้พูดขึ้นมา หน้าของนางซีดไป เสียงของนางเองก็สั่น “ เราเชื่อแล้ว !” นางกัดฟันพูดขึ้นมา นางแทบถึงขีดจำกัดแล้ว หากนางพูดอีกคำเดียว นางอาจจะต้านทานพลังนี้ไม่ไหว
  แรนดอฟเองก็พูดขึ้น “ ข้าหวังว่า ท่านจางลู่ จะยกโทษให้กับความเขลาของเราด้วย !”
  ด้วยความแข็งแกร่งของแรนดอฟ แต่ก็ยังพูดได้ไม่กี่คำ
  แม่ทัพคนอื่นๆไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้เลยเพราะเมื่อพวกเขาพูดออกมา พลังที่ประคองตัวพวกเขาอยู่จะสลายไปทันที
  เมื่อได้ยินคำพูดของซิงฮัวและแรนดอฟ จางลู่ก็เผยรอยยิ้มพอใจออกมาก่อนจะดึงพลังกลับคืนมา
  ในพริบตาพลังอันน่ากลัวที่ครอบคลุมไปทั่วทั้งโลกก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
  จ้าวโกลาหลด้านล่างพากันเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว พวกเขาเหมือนเพิ่งรอดตายมาหมาดๆ
  เหล่าจ้าวโกลาหลรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่หายไปก็รู้สึกว่าราวกับโลกกลับมาสดใสอีกครั้ง
  “ เฮ้อ.” ทุกคนพากันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
  พวกเขาพากันหันกลับไปมองทีมคังเฉียงอีกรอบ ครั้งนี้สายตาของพวกเขาเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างมาก ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าคนของทีมคังเฉียงอยู่ระดับนายพลและมีแม้แต่จ้าวโกลาหลทั่วไปแต่ตะกี้พวกเขารู้แล้วว่าความแข็งแกร่งของพวกนี้นั้นไม่อาจจะดูหมิ่นได้เลย
  มันคือ…แม่ทัพกว่าสองพันคนจริงๆ !
  ทุกคนพากันกลืนน้ำลาย วิญญาณของพวกเขาสั่นไหวไปตาม มันราวกับความฝัน
  พวกเขามองไปที่ทีมคังเฉียงราวกับมองดูสัตว์ประหลาด
  หากเทียบกับทีมคังเฉียงแล้ว พวกเขาที่มีแม่ทัพแค่ 38 คนนั้นด้อยกว่าอย่างหมดรูป !
  หากทีมคังเฉียงเป็นศัตรูกับพวกเขา งั้นทีมคังเฉียงก็สามารถฆ่าทุกคนได้ในเวลาไม่กี่อึดใจ มันไม่อาจจะมีใครหนีรอดไปได้ รวมถึงซิฮัวและแรนดอฟด้วย
  แม้ว่าซิงฮัวและแรนดอฟ จะเป็นแม่ทัพระดับสูงที่รับมือกับแม่ทัพทั่วไปสัก 10 คนได้แต่หากต้องพบกับแม่ทัพ 100 คน มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะชนะ พวกเขาจะตายทันที นี่ไม่ต้องพูดถึงแม่ทัพกว่าสองพันคนเลย !
  แม่ทัพสองพันคนหมายถึงอะไร ?
  นอกซะจากว่าจักรพรรดิจะลงมือ งั้นพวกนี้ก็ถือว่าไร้เทียมทานในทะเลโกลาหล !
  ต่อหน้ากองกำลังที่น่ากลัวแบบนี้ งั้นแม่ทัพสูงสุดก็ไม่อาจจะต้านทานได้ไหว
  “ ไม่แปลกเลยที่ท่านจางลู่คิดจะแย่งเอาลูกปัดจิตมาทั้งหมด” แม่ทัพหลายคนพากันรู้ตัว “ แม่ทัพกว่าสองพันคน พวกเขามีความสามารถที่จะทำเช่นนั้นได้จริงๆ !”
  พวกเขาเชื่อมั่นแบบนั้น !
  แม่ทัพทะเลโกลาหลเชื่อเช่นนั้น !
  ตอนแรกพวกเขาคิดว่าพวกเขาต้องเป็นผู้นำโดยมีทีมคังเฉียงคอยช่วย แต่ตอนนี้กลับกันแล้ว ทีมคังเฉียงจะเป็นผู้นำแทน เดาว่าพวกเขาคงไม่ได้อะไรติดมือกลับมาแน่ !
  เพราะมันคงดีหากพวกเขาพอได้อะไรติดมือกลับมาบ้าง
  “ ทีมคังเฉียงไม่ได้ทำให้พวกเจ้าผิดหวังกันหรอกนะ ?” จางลู่ยิ้มออกมา
  เมื่อได้ยินแบบนั้น ซิงฮัวและคนอื่นๆก็ปากกระตุกไปตาม ผิดหวังงั้นรึ ?
  พวกเขากลัวกันแทบตาย !
  ซิงฮัวสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกสติ นางพยายามทำใจเย็นเอาไว้ นางกระแอมแล้วพูดขึ้นมา “ ท่านจางลู่ ทำให้เราแปลกใจจริงๆ”   แปลกใจที่ไหน มันน่าตกตะลึงต่างหาก
  แต่หลังจากที่เห็นความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียงแล้ว ความมั่นใจของซิงฮัวกับการแข่งขันก็มากขึ้นไปอีก
  นางไม่กล้าบอกว่าจะชิงลูกปัดจิตทั้งหมดมาได้แต่ก็น่าจะได้กว่า 9 ใน 10
  ความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียงแต่ละคนอาจจะไม่ได้แกร่งนักแต่ด้วยจำนวนที่มากแบบนี้ พวกนี้ก็เพียงพอจะยึดทั้งทะเลโกลาหลได้ !
  “ แปลกใจรึ ?” จางลู่เผยรอยยิ้มลึกลับออกมา “ เมื่อการแข่งขันเริ่ม ข้าจะทำให้พวกเจ้าแปลกใจยิ่งกว่านี้อีก !”
  เมื่อแม่ทัพทะเลโกลาหลคิดว่าได้รู้ถึงความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียงแล้ว พวกเขาก็ไม่รู้เลยว่านี่แค่ยอดภูเขาน้ำแข็ง มันคือพลัง 1 ใน 10 ส่วนของพวกเขาเท่านั้น รึอาจจะน้อยกว่านั้น พวกนี้ไม่มีทางเดาออกว่าทีมคังเฉียงปกปิดความแข็งแกร่งไว้มากแค่ไหน
  เมื่อได้ยินคำพูดของจางลู่ เหล่าแม่ทัพทะเลโกลาหลก็พากันอึ้งและใจสั่น
  ตะกี้พวกเขาก็กลัวกันแล้ว หากมีเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะต้านทานได้รึไม่
  ซิงฮัวไม่อยากจะแปลกใจกับอะไรอีก นางรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “ งั้น ท่านจางลู่ เราไปกันเถอะ”
  “ ได้ ไปกันเถอะ” จางลู่พยักหน้า
  ทั้งสองทีมได้บินไปทางหมู่บ้านต้นกำเนิดทันที ฝั่งหนึ่งคือทีมทะเลโกลาหล อีกฝั่งคือทีมคังเฉียง ทั้งสองทีมแยกตัวกันอย่างชัดเจน อันที่จริงเป็นเพราะแม่ทัพทะเลโกลาหลพากันกลัวแล้วถอยห่างจากทีมคังเฉียงไป เพราะทีมคังเฉียงมีแม่ทัพกว่าสองพันคน มันทำให้พวกเขากดดันเป็นอย่างมาก
  หลังจากที่เว้นระยะห่างแล้ว เสียเทียนก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา “ ท่านจางลู่ ท่านทำแบบนี้ได้ยังไง ?”
  คำถามนี้คาใจเสียเทียนมานาน ตั้งแต่ที่เห็นความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียง เขาก็สงสัยมาโดยตลอด เขาไม่อาจจะหาคำตอบได้เลย
  “ เจ้าหมายถึงอะไร ?” จางลู่มองไปที่เสียเทียน
  “ ท่านบ่มเพาะสมาชิกของทีมคังเฉียงจากนายพลมาเป็นแม่ทัพในเวลาไม่กี่ล้านปีได้ยังไง ?” ความเชื่อมั่นของเสียเทียนแทบพังทลายลงไป หากเขาไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เขาคงไม่เชื่อว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้
  หากมีแค่หนึ่งรึสองคน แม้ว่าจะพลิกมุมมองของเขาแต่ก็ยังพอรับได้ นี่ทีมคังเฉียงกว่าสองพันคนต่างก็ขึ้นเป็นแม่ทัพกันหมด !
  ทันทีที่เสียเทียนถามออกมา คนอื่นๆเองก็พากันได้สติ
  พวกเขามองข้ามสิ่งที่น่าเหลือเชื่อที่สุดไป !
  หากเทียบกับความจริงที่ว่าทีมคังเฉียงมีแม่ทัพกว่าสองพันคน การที่สมาชิกในทีมเติบโตขึ้นมาจากนายพลมาเป็นแม่ทัพได้ในเวลาไม่กี่ล้านปีนั้นไม่ต้องเดาเลยว่าพลิกมุมมองของพวกเขาได้มากกว่า มันน่าตกใจยิ่งกว่า !
  “ พวกเจ้าลืมไปแล้วรึ ? การไหลของเวลาในทะเลบรรพกาลนั้นต่างจากทะเลโกลาหล” จางลู่พูดขึ้น “ 3 ล้านปีในทะเลโกลาหลเท่ากับ 300 ล้านล้านปีในทะเลบรรพกาล มันมีการเร่งเวลาร้อยล้านเท่าถึงสร้างปาฏิหาริย์แบบนี้ขึ้นได้”
  “ แต่…ถึงจะเป็น 300 ล้านล้านปีรึ 500 ล้านล้านปี…มันก็เกินไปหน่อย” เสียเทียนไม่อาจจะเข้าใจได้
  จางลู่ส่ายหน้า ในสายตาของแม่ทัพทะเลโกลาหล ความสำเร็จของทีมคังเฉียงนั้นเกินกว่าพวกนี้จะคาดถึงแต่พวกนี้ไม่รู้เลยว่าทีมคังเฉียงแกร่งกว่าที่พวกเขาได้เห็น
  ไม่รู้ว่าพวกนี้จะแสดงสีหน้ายังไงเมื่อเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของทีมคังเฉียง พวกนี้จะเป็นยังไงเมื่อเห็นแม่ทัพสูงสุดกว่าสองพันคน ?
  “ บางทีเพราะทรัพยากรในการบ่มเพาะที่ไม่จำกัด” จางลู่ยิ้มออกมา “ นอกจากนี้แล้วเราก็ยังเป็นจ้าวบรรพกาล มันมีความต่างระหว่างเรากับจ้าวโกลาหล เราสามารถดึงพลังจากลูกปัดออกมาได้เกือบเต็มที่”
  หลังจากที่เงียบไปสักพัก จางลู่ก็โบกมือ “ ช่างเถอะ อย่าสนใจเรื่องนี้เลย ซิงฮัวเจ้าบอกเราเรื่องการแข่งขันหน่อยได้รึไม่”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก