ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 2020

ตอนที่ 2020 : ราชาปีศาจเสี่ยวซี
  ทุกคนต่างก็อึ้งกับการท่าทีของเสี่ยวซี
  แม้ว่าตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เสี่ยวซีจะไม่ลงมือรึเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อยแต่ก็ทำให้ทุกคนตะลึงได้อยู่ดี
  การป้องกันที่น่ากลัวนี้พลิกผันมุมมองของทุกคนไปอย่างสิ้นเชิง
  ซือหมิงไม่รอให้เสี่ยวซีได้ตอบกลับ เสี่ยวซีมองไปที่ซือหมิงก่อนจะเผยรอยยิ้มลึกลับออกมา
  เพราะบางเหตุผล ซือหมิงกลับรู้สึกว่ารอยยิ้มนี้ดูคุ้นเคย แม้ว่าเขาจะมั่นใจว่าไม่เคยพบกับเสี่ยวซีมาก่อน แต่รอยยิ้มนี้เขากลับรู้สึกคุ้นราวกับว่าเคยเห็นจากที่ไหนสักที่
  แต่ซือหมิงไม่มีเวลาให้คิด เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มของเสี่ยวซีเขาก็เริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจแย่ๆขึ้นมา
  ตอนนั้นซือหมิงไม่ลังเล เขาควบคุมพลัง
ตอนที่ 2020 : ราชาปีศาจเสี่ยวซี
  ทุกคนต่างก็อึ้งกับการท่าทีของเสี่ยวซี
  แม้ว่าตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เสี่ยวซีจะไม่ลงมือรึเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อยแต่ก็ทำให้ทุกคนตะลึงได้อยู่ดี
  การป้องกันที่น่ากลัวนี้พลิกผันมุมมองของทุกคนไปอย่างสิ้นเชิง
  ซือหมิงไม่รอให้เสี่ยวซีได้ตอบกลับ เสี่ยวซีมองไปที่ซือหมิงก่อนจะเผยรอยยิ้มลึกลับออกมา
  เพราะบางเหตุผล ซือหมิงกลับรู้สึกว่ารอยยิ้มนี้ดูคุ้นเคย แม้ว่าเขาจะมั่นใจว่าไม่เคยพบกับเสี่ยวซีมาก่อน แต่รอยยิ้มนี้เขากลับรู้สึกคุ้นราวกับว่าเคยเห็นจากที่ไหนสักที่
  แต่ซือหมิงไม่มีเวลาให้คิด เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มของเสี่ยวซีเขาก็เริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจแย่ๆขึ้นมา
  ตอนนั้นซือหมิงไม่ลังเล เขาควบคุมพลังที่เพิ่งจะฟื้นฟูก่อนจะหันกลับแล้วหนีออกมาทันที
  ตูม !
  เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับซือหมิงที่หายไปในพริบตาด้วยความเร็วที่น่าตกใจ มันถึงกับมีพลังกระจายไปโดยรอบ
  ทันทีที่ทุกคนได้สติกลับมาก็พบว่าซือหมิงนั้นหนีไปแล้ว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน
  พวกเขาพากันมองเสี่ยวซีด้วยความหวาดกลัว พวกเขาอยากจะหนีแต่ไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวว่าจะกลายเป็นเป้าหมายของเสี่ยวซี
  วินและทอมต่างก็อึ้ง พวกเขาไม่คิดไม่ฝันว่าแม่ทัพที่ดูไม่น่าเชื่อถือจะมีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวแบบนี้ได้ ตัดสินจากการโจมตีของซือหมิงตะกี้แล้ว ความแข็งแกร่งของเสี่ยวซีอาจจะมากกว่าซือหมิงหลายเท่าตัว !
  พวกเขาถึงกับสงสัยว่าเสี่ยวซีจะเป็นแม่ทัพสูงสุดในตำนาน !
  “ คิดจะหนีรึ ?” เสี่ยวซียิ้มออกมา จากนั้นเขาก็แค่สะบัดกรงเล็บเบาๆก็มีพลังพุ่งออกไป มันพุ่งตัดผ่านมิติแล้วปิดทางที่ซือหมิงจะหนีไป มิติตรงหน้ามีพลังอันน่ากลัวระเบิดออกมา พลังนี้ที่เพียงพอจะทำลายโกลาหลได้นั้นได้ระเบิดออกมา
  ตูม !
  พลังอันน่ากลัวกระจายไปทั่วทุกทิศทาง ซือหมิงต้องกระเด็นออกมาเพราะคลื่นพลังนี้ เกราะขั้นกลางได้แตกออกเป็นชิ้นๆ
  ทุกคนต่างก็มองดูฉากนั้นด้วยความตะลึงและอ้าปากค้าง
  เสี่ยวซีแสดงท่าทีเฉยเมยราวกับไม่ได้ทำอะไร เขาพูดขึ้นมาเบาๆ “ แม่ทัพขึ้นใหม่คิดจะหนีต่อหน้าข้า เจ้าคิดจะดูถูกข้ารึไง ?”
  ตอนนั้นซือหมิงก็ได้สร้างร่างขึ้นมาใหม่หันกลับมามองเสี่ยวซี ด้วยความกลัว
  ลงมือเพียงครั้งเดียวแต่เขากลับไม่อาจจะรับมือได้เลย !
  พลังโกลาหลของเขาหมดแล้ว พลังจิตเองก็แทบจะหมด จิตของเขาพร่ามัว เขาไม่มีแรงที่จะตอบโต้ได้เลย
  ตอนนั้นอย่าพูดถึงการสู้กับเสี่ยวซีเลย แค่นายพลก็เป็นภัยต่อชีวิตของเขาได้แล้ว
  “ เจ้าบ้ารึ ? ทำไมเจ้าไม่พูดอะไรอีก ? “ เสี่ยวซี มองไปที ซือหมิง
  ซือหมิงราวกับโดนสัตว์ประหลาดหมายหัว เขารู้สึกว่าตกอยู่ในอันตราย แรงกดดันตอนนี้ทำให้เขาแทบไม่อาจจะหายใจได้
  ร่างของเขาแข็งทื่อและสั่นไหว เขามองไปที่เสี่ยวซีด้วยสายตาหวาดกลัวจนไม่กล้าจะพูดอะไรออกมา
  เหล่านายพลโดยรอบพากันมองเสี่ยวซีด้วยความกลัว มีแค่วินและทอมเท่านั้นที่ดูใจเย็นกว่าคนอื่นๆ
  เมื่อเห็นว่าซือหมิงไม่พูดอะไร เสี่ยวซีก็ได้เร่งไฟที่เผาไม้ที่ตัวให้แผ่ออกไปโดยรอบปกคลุมพื้นที่เอาไว้ อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จิตของหลายคนพากันสั่นไหวไปตาม
  “ ตอบข้า !” ด้วยไฟนรกนี้ เสี่ยวซีก็ได้คำรามออกมา พลังนี้ทำให้เขาดูราวกับเทพปีศาจ คลื่นพลังนั้นน่ากลัวอย่างมาก
  โกลาหลหลายแห่งโดนทำลายกลายเป็นเถ้าไปในพริบตา
  ทุกคนพากันตกใจกับเสียงของเสี่ยวซี สายตาพวกเขาแสดงความกลัวออกมายิ่งกว่าเก่าราวกับว่าโดนหมายหัวโดยยมทูต
  ตอนนั้นไม่มีใครกล้าดูหมิ่นหมาตัวนี้อีกต่อไป ไม่มีใครคิดเลยว่าหมาที่ดูธรรมดานี่จะมีพลังน่ากลัวถึงเพียงนี้ พวกเขาไม่ต่างอะไรจากมดเลย
  ซือหมิงพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ ขะ ข้า…” เขาพูดติดๆขัดๆไม่อาจจะพูดออกมาเป็นประโยคได้
  เสี่ยวซีตะโกนออกมาอีกครั้ง “ คุกเข่า !”
  ซือหมิงขาอ่อนแรงจนแทบจะคุกเข่าไปทันที หน้าของเขาซีดไปเพราะความกลัว
  ในเวลาเดียวกันนายพลที่เหลือรอบๆก็พากันคุกเข่าไปในทันทีราวกับว่ากำลังอยู่ต่อหน้าราชา
  “ ฮ่าฮ่า…” เสี่ยวซีหัวเราะออกมาราวกับว่านิสัยของกฎสวรรค์ในอดีตได้กลับมาอีกครั้ง เขามองไปยังคนเผ่าสวรรค์โดยรอบราวกับมองดูมด สายตาเขาเย็นชาราวกับว่าเขาสูงส่งเกินกว่าใคร
  เสี่ยวซีต่อหน้าคนเผ่าสวรรค์ราวกับได้กลับมายิ่งใหญ่ดังเดิมอีกครั้ง
  ต่อหน้าเสียงหัวเราะของเสี่ยวซี คนเผ่าสวรรค์ทุกคนได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าจะส่งเสียงออกมาแม้แต่น้อย
  ตอนนั้นเสี่ยวซีได้กลายเป็นราชาปีศาจของเผ่าสวรรค์ไป คนเผ่าสวรรค์ทุกคนที่นั่นต่างก็ยำเกรงเขา
  “ ยอมแพ้ไม่ก็ตาย !” เสียงของเสี่ยวซีดังก้องราวกับฟ้าผ่า “ พวกเจ้าเลือกเอาเอง !”   ทันทีที่เสี่ยวซีพูดจบ ทุกคนก็พูดขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกัน “ เราขอศิโรราบ !”
  ซือหมิงคุกเข่าและตะโกนออกมาโดยไม่ลังเล “ ข้าขอศิโรราบ !”
  เขาไม่ได้ไม่พอใจแม้แต่น้อยเพราะความแข็งแกร่งของเขาต่างจากเสี่ยวซีเกินไป หากเสี่ยวซีคิดจะฆ่าเขางั้นเสี่ยวซีก็สามารถปลิดชีวิตเขาได้อย่างง่ายดาย
  มันไม่ได้น่าอับอายกับการยอมแพ้คนที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ !
  ยิ่งไปกว่านั้นการยอมแพ้นี้ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องติดตาม เสี่ยวซี ไปตลอดชีวิต หลังจากที่เขาแสดงความสามารถจนได้รับความชื่นชมจากจักรพรรดิ เขาก็จะมีโอกาสสลัดการควบคุมของเสี่ยวซีไปและกลายเป็นคนของจักรพรรดิได้ เขาเชื่อว่ามันคงใช้เวลาไม่นาน
  “ ดี ” เสี่ยวซียิ้มออกมาอย่างพอใจ ไฟนรกที่ปกคลุมโดยรอบค่อยๆรวมตัวกันก่อนจะหายไป ทุกคนพากันโล่งอกกันทันที  หลังจากดึงพลังกลับมาแล้ว เสี่ยวซีก็มองไปที่ซือหมิงและคนอื่นๆแล้วพูดขึ้น “ เมื่อพวกเจ้าเลือกที่จะยอมแพ้ จากนี้ไปพวกเจ้าต้องรับคำสั่งจากวินและทอม หากใครขัดคำสั่ง งั้นก็เท่ากับว่าทรยศ ข้าจะกำจัดพวกนั้นด้วยตัวเอง” เขามองไปรอบๆด้วยสายตาเย็นชา “ จำไว้ว่าพวกเจ้าไม่มีโอกาสที่จะแก้ตัว เมื่อข้าคิดจะลงโทษ งั้นก็มีแค่อย่างเดียวที่รอพวกเจ้าอยู่ซึ่งคือความตาย ”
  ทุกคนพากันตัวสั่น
  “ วินกับทอมรึ ?” ซือหมิงรู้สึกสังหรณ์ใจแย่ๆขึ้นมาและมองไปยังนายพลสองคนที่อยู่ด้านหลังเสี่ยวซีแล้วพูดขึ้น “ ท่านพูดถึงสองคนนี่รึ ?”
  “ ใช่ พวกนี้แหละ” เสี่ยวซีพูดขึ้น “ มีปัญหาอะไรรึ ?”
  ซือหมิงสับสน “ แต่พวกเขาเป็นแค่นายพลขั้นต้น !”
  เสี่ยวซีไม่ได้ใส่ใจ “ แล้วยังไง ? เจ้ามีอะไรคัดค้านรึ ?”   ซือหมิงรู้สึกสลดขึ้นมาแต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก